Uni

"မှူးလေး....ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"

မှူးက ကုတင်ခေါင်းရင်းကို ​ကျောမှီထားရင်း လက်ထဲကဖုန်းကို အာရုံစူးစိုက်ကြည့်နေလေသည်။ဘေးနားမှာ သူ့ကိုတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ပင် တစ်ချက်တောင် လှည့်မကြည့်ဘဲ ဖုန်းကိုပဲကြည့်နေတာကြောင့် စိတ်ကသိပ်ပြီးမကြည်ချင်တော့။

"ဒီမှာလေ......မနက်ဖြန်ကျရင် မှူးတို့ကျောင်းသင်္ကြန်....အဲ့ဒါ ECကောင်မလေးက မှူးကို မှူးတို့မေဂျာက စတုတီတာမှာ လာပြီးကူညီပေးပါဦးဆိုပြီး...အတင်းခေါ်နေလို့"

"အတင်းခေါ်နေရင်လဲ သွားလိုက်လေ"

"ဟင်"

အကို မှူးကို ရွဲ့များပြောနေတာလားဆိုပြီး အကို့မျက်နှာကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ အတည်ပြောနေသည့်ပုံဖြစ်သည်။

"ဟုတ်တယ်လေ.....မှူးသွားချင်ရင် သွားနော်....အကိုမတားဘူး.....မှူးကအခုမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရမဲ့ အရွယ်ပဲရှိသေးတာ.......တက္ကသိုလ် တက်နေတဲ့အချိန်ပဲ ဒီလို ပျော်စရာပွဲတွေသွားရမှာ......အကိုကမှူးကို ကိုယ့်မိန်းမ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပြီး မချုပ်ချယ်ချင်ဘူး.....အကိုက မှူးကိုယုံပြီးသား ....အဲ့ဒါကြောင့် မှူးစိတ်ထဲက သွားချင်တယ်ဆိုရင် ကိုယ့်ကိုအားနားစရာလဲ မလိုဘူး အရိပ်အကဲကြည့်နေစရာလဲမလိုဘူး......မှူးလေး စိတ်ချမ်းသာသလိုသာလုပ်.....မှူးပျော်နေရင် ကိုယ်လဲပျော်တယ် ဟုတ်ပြီလား"

အကို့က နွေးထွေးသော မျက်လုံးတွေနဲ့ မှူးကိုကြည့်ပြီး လေးနက်စွာပြောလာတော့ မျက်ရည်ကျမတက်ပျော်မိသည်။အကိုက မှူးအတွက်တော့ အဖေလိုရော အကိုလိုရော လင်ယောကျာ်းလိုရော ဂရုစိုက်ပြီး နားလည်ပေးသည်။အကို့လို လူမျိုးက မှူးရဲ့အိမ်ထောင်ဘက်ဖြစ်နေတာကိုက မှူးအတွက် သိပ်ကံကောင်းလွန်းနေပါပြီ။

"အကို့ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တာပဲ.....အကိုက မှူးအတွက်အမြဲငဲ့ကြည့်ပေးတယ်"

ပျော်ရွှင်မှု​များပြည့်နေသော မျက်လုံးများဖြင့် အကို့ကို ပြုံးပြီးကြည့်တော့ အကိုက နွေးထွေးစွာဖက်ပေးထားပြန်သည်။

"အဲ့ဒါဆို ကျေးဇူးပြန်ဆပ်"

"ဟင်!!"

ကြက်သီးထစရာကောင်းအောင် နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တဲ့ အသံကြောင့် မှူး မျက်လုံးအ၀ိုင်းသားနဲ့ အူကြောင်ကြောင်ရုပ်ကလေးဖြစ်သွားတော့သည်။

အကို့မျက်နှာကတော့ပြုံးစိစိနဲ့ မချိုမချဥ် ရုပ်ဖြစ်နေလေသည်။အဓိပ္ပာယ် ပါပါနဲ့ မျက်ခုံးတစ်ဖက်

ပင့်ပြလိုက်တော့ မှူးလန့်ပြီးကုတင်ပေါ်ကနေ ထွက်ပြေးတော့သည်။

"ဟိတ်!!အဲ့ဒါဘယ်ပြေးမှာလဲ"

အချိန်မှီပြေးလဲ မလွတ်...လက်ကိုဖမ်းဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်တာမို့ မှူးအပေါ်ကနေ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးအုပ်မိုးထားသော အကို့မျက်နှာကို အောက်ကနေ မျက်တောင်လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ပြီး ကြည့်နေတော့သည်။

ကျားလက်ထဲက သမင်ငယ်လိုမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေသောမှူးကို အကိုက အရောင်တောက်နေသောမျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်ရင်း.....

"မှူး....တစ်ခါပဲလေ......နော်.......နော်...လို့...."

"အကို.....တစ်ခါပဲနော်......မဟုတ်ရင် မှူး မနက်ထနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"

"အင်းပါ....တစ်ခါပဲဟုတ်ပြီလား.....ကိုယ်ကတိပေးတယ်"

ကျေနပ်နေနဲ့ ရုပ်ကြီးနဲ့ ပြုံးပြုံးကြီးကတိတွေပေးနေပေမဲ့ အကို့ရဲ့ တစ်ခါဆိုတာကို မှူးကြောက်သည်။ဒီလိုမျိုး တစ်ခါပဲဆိုပြီး မိုးလင်းသွားတဲ့ ညတွေလဲ များနေပြီမို့ အကို့စကားကို သိပ်တော့မယုံချင်သေး။

"အကိုကတိပေးပြီးပြီနော်....ပြီးမှ မှူးကိုမညစ်နဲ့....အွန့်.."

မှူးကို စကားကိုဆုံးအောင်ပြောခွင့်တောင်မ​ပေးပဲ နှုတ်ခမ်းဖျားတို့ကို ဖိကပ်လိုက်တော့သည်။နူးညံ့သော အကို့ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားက ညင်သာစွာနမ်းရှိုက်လာတော့ အကို့ဦးဆောင်ရာနောက် အလိုက်သင့်လေးစီးမြောလိုက်သည်။အပေါ်နှုတ်ခမ်းနဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်လှည့်စီအငမ်းမရ စုပ်ယူသုံးဆောင်ပြီးချိန်မှာတော့ လည်တိုင်ထက်သို့ သက်ဆင်းလာခဲ့သည်။

"ဟင်း.........."

အကို့ရဲ့ နူးညံ့ညင်သာသောအထိအတွေ့တွေကြောင့် မှူး ကိုယ်တိုင်လဲ စိတ်ပါလာတာ​မို့ လည်တိုင်ကိုမော့ရင်း ငြီးသံသဲ့သဲ့ထွက်လာရသည်။

တစ်ဖန် အကို့ရဲ့လက်တွေကလဲ ည၀တ်အင်္ကျီရဲ့ ကြယ်သီးတွေ တစ်လုံးချင်းကို ဖြုတ်နေတာမို့ မှူးသည်အကို့ရဲ့ ကျယ်ပြန့်သော ရင်ဘက်ကို လက်များဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်။

ကြယ်သီး သုံးလုံးလောက်ဖြုတ်ပြီးချိန်မှာ ဖွေးကနဲ ပေါ်ထွက်လာသော ရင်သားအစုံတို့ကို အကိုကပွတ်​ချေပြီး နမ်းရှိုက်လိုက်ချိန်မှာတော့ မှူး တင်းခံထားနိုင်စွမ်းမရှိတော့ပါ။အကို့ရဲ့ ဆံနွယ်တွေကြားထဲ လက်များတိုး၀င်ရင်း အကိုပေးသော သာယာမှုများကို အပြည့်အ၀ခံစားနေလိုက်သည်။

နောက်ထပ် နွေးထွေးသောလျှာဖျားလေးက မှူးရဲ့ ရင်သားထိပ်ကို စုပ်ယူလိုက်ချိန်မှာတော့.....

"ပြွတ်စ်!!"

"ဟင်!!မှူး......နို့တွေထွက်လာတယ်"

ဟုတ်ပါရဲ့....မှူး ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အကို့နှုတ်ခမ်းစပ်နားမှာ နို့အဖြူရည်တွေ တစ်စွန်းတစ်စပေနေသည်။

"နို့သပ်လာတာထင်တယ်....ဖယ်....အကိုဖယ်တော့....ဒေါ်ကြီး​ေ၀ဆီက ကလေးကိုသွားခေါ်လာခဲ့.....နို့တိုက်ရအောင်"

အရှိန်ရနေကာမှ လူကိုကိုယ်ပေးကနေ အတင်းတွန်းဖယ်လိုက်တာကြောင့် ဘုန်းမြတ် ကုတင်ပေါ်ကပြုတ်မကျရုံတမယ်ဖြစ်သွားသည်။ဘုန်းမြတ် ဖြစ်စေချင်တာက ဒီလိုမဟုတ်ပါ။ ညာတာပါတေးနဲ့ ဆက်သောက်မလို့ကို....မှူးက အတင်းဖယ်ခိုင်းနေတာကြောင့်....မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့သွားမိသည်။

"ဟင်....ဘာလို့ကလေးကို တိုက်မှာလဲ....ခုနကပဲ နို့ဘူးနဲ့ နို့တွေအပြည့်တိုက်ထားတာကို....ကလေးကဗိုက်ပြည့်နေမှာပေါ့"

"အဲ့ဒါဆို ဒီနို့တွေကို အကိုသောက်မလို့လား"

ဂျစ်ကန်ကန်ရုပ်နဲ့ မဲ့ရှုံ့ပြီးပြောနေသော အကို့ကိုရွဲ့ပြီးမေးလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်"

"ဘာ!!အကို ဘာပြောလိုက်တယ်"

"ဟုတ်တယ်လို့....."

"အကို!!လာနောက်မနေနဲ့တော့.....သွား chocoလေးကို သွားခေါ်လာခဲ့....ကလေးကအမေ့နို့မသောက်ရတာကြာပြီ"

မှူး အသံကိုမြှင့်ပြီးပြောလိုက်တော့မှ နှုတ်ခမ်းဆူပြီး ကလေးသွားခေါ်ဖို့အခန်းပြင်ထွက်သွားတော့သည်။

မှူးက ကလေးမွေးပြီးနှစ်လကျော်လောက်ကတည်းက နို့ကသိပ်မထွက်တော့တာမို့ Chocoလေးကို နို့မှုန့်သာအမြဲ ဖျော်တိုက်ရသည်။တစ်ခါတစ်လေဒီလို ထွက်လာတဲ့အချိန်မှသာ ကလေးက အမေ့နို့ရည်ကို သောက်သုံးရသည်။

အခုလို နို့ထွက်လာဖို့က ခဲယဥ်းတာကြောင့် ကလေးကို ဥာဏ်ရည်ကောင်းမွန်ဖို့အတွက် မိခင်နို့တော့ ရသလောက်တိုက်ထားရမည်။

"ဒေါ်ကြီးဝေ....choco လေးကို နို့တိုက်ဖို့ မှူးလေးခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့"

အပြင်မှာကလေးကို မြူရင်းကစားပေးနေသော ဒေါ်ကြီးဝေဆီက ကလေးကိုတောင်းလိုက်သည်။

"သြော်...အေးအေး.....ရော့"

ဘုန်းမြတ်ရဲ့ လက်ထဲ ကလေးကို ထည့်ပေးလိုက်တာကြောင့် ချစ်သမီးလေးကို သေသေချာချာ ချီလိုက်သည်။

"အဲ့ဒါဆို ကျွန်တော်တို့သွားလိုက်ဦးမယ်.....ဒေါ်ကြီးလဲ အနားယူတော့လေ"

"အေးအေး....ဒါနဲ့ မောင်ဘုန်းမြတ်....မင်း နှုတ်ခမ်းနားက ဘာတွေပေနေတာတုန်း"

ဒေါ်ကြီးဝေ​ပြောတော့မှ လက်နဲ့ပွတ်ကြည့်တော့ နို့ရည်တွေဖြစ်နေသည်။

"ဘာ...ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး ဒေါ်ကြီးရဲ့ မျက်နှာသစ်ဆပ်ပြာက အမြုပ်တွေ မျက်နှာမှာကျန်နေတာ"

ခိုးစားကာမှ လူမိဆိုတာဒါမျိုးကိုပြောတာနေမယ်။တစ်ခုကံကောင်းသွားသည်က ဒေါ်ကြီးဝေကမျက်လုံး သိပ်မကောင်းတာကြောင့် သိပ်ပြီးသဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရ။

"သြော်.....အေးအေး...အဲ့ဒါဆို သွားတော့လေ..မှူးလေး စောင့်နေတော့မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

ဖြူဥနေသော ပါးမို့မို့လေးကို တစ်ရှုံ့ရှုံနဲ့ နမ်းရင်း သူ့အမေရှိရာဆီခေါ်သွားတော့ လမ်းတောက်လျောက် တခစ်ခစ်နဲ့ရယ်နေသည်။ဒီလို အနေအေးပြီး မျက်နှာလေးကပြုံးချိုနေတာကြောင့်လဲ ကလေးက လူချစ်လူခင်ပေါများလေသည်။

အခန်းထဲရောက်တော့ သူ့အမေလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်တော့လဲ မျက်နှာလေးကပြုံးရယ်နေလေသည်။

" နို့စို့ပြီးအိပ်တော့နော် သမီးလေး"

ကလေးက သူ့အမေပြောတာ နားလည်တဲ့ပုံနဲ့ မျက်လုံးလေးမှေးစင်းပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ နို့စို့နေတော့သည်။

"ကလေးက မှူးပြောတာ....နားလည်တယ်ထင်တယ်"

"ဟုတ်တယ်နော်..."

ဖွေးဖွေးလုံးလုံးလေးက လျှာလေးတစ်သပ်သပ်နဲ့ နို့စို့နေတာကို လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး သဘောကျစွာကြည့်နေမိတော့သည်။

"ဟိတ်!!!chocoရေ....ပါပါးအတွက်လဲ နဲနဲချန်ထားပါဦးကွ"

မိခင်နို့ရည်ကို အမြဲမသောက်ရတာကြောင့် ကလေးက အငမ်းမရစို့နေတော့သည်။မှူးကတော့ ကလေးကို မျက်နှာပြောင်နေသော အကို့ကိုသဘောကျစွာကြည့်နေမိလေသည်။

"မှူးလေး.....chocoက ကိုယ်နဲ့တော်တော်တူတာသိလား.....တစ်ဖက်ကို စို့နေတဲ့အပြင် နောက်တစ်ဖက်ကိုလဲ လက်နဲ့ကိုင်ထားသေးတယ်.....အဖေတူသမီးလေး"

"အကိုငယ်ငယ်တုန်းက အမေ့နို့စို့တုန်းကလဲ အဲ့လိုပဲလား"

"ငယ်ငယ်တုန်းကကို ပြောနေတာမဟုတ်ပါဘူး....အခုကြီးတော့ မိန်းမရမှကိုပြောနေတာ"

"အကို!!"

နှစ်ယောက်ထဲရှိတယ်ဆိုပြီး ပါးစပ်ကပြောချင်တာတွေ စွတ်ပြောနေသော အကို့ရဲ့ လက်မောင်းကို ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်သည်။

"chocoရေ....တော်တော့လေ.....သမီးပြီးရင်

ပါပါးအလှည့်လေ"

မှူးကရှက်နေမှန်းသိလို့ ပို မျက်နှာရူးပြီး လိုက်စနေသော အကို့ကို မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးလိုက်သည်။

မိနစ်အတော်ကြာတဲ့အထိ အကိုကတော့ မမောနိုင်မပန်းနိုင် ကလေးကိုချော့မြူနေပေမဲ့ မှူးကတော့ အိပ်ချင်နေလို့ မျက်လုံးများပင် မှေးစင်းနေပြီဖြစ်သည်။

"မှူးလေး အိပ်ချင်နေပြီလား"

"အင်း"

"လာ အကို့ပုခုံးကိုမှီပြီးအိပ်"

"အင်း"

တောင့်တင်းသန်မာလှသော အကို့ပုခုံးပေါ်ခေါင်းလေးမှီလိုက်တော့ အကို့ရဲ့နူးညံ့တဲ့လက်တွေက မှူးရဲ့ခေါင်းကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတော့ ပိုပြီးအိပ်ချင်လာမိသည်။

"မှူး အိပ်ပျော်အောင်အိပ်နော်.....ကလေးနို့၀သွားရင် အကို ပုခတ်ထဲထည့်ပြီးသိပ်လိုက်မယ်....စိတ်ချလက်ချအိပ်"

"အင်းးး"

လေးလံနေသောမျက်လုံးများကြောင့် အင်း တစ်လုံးထဲသာဖြေပြီး အိပ်ပျော်ရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။

မှူးရော ကလေးရောအိပ်ပျော်သွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ ကလေးကို အရင်ဆုံးညင်သာစွာပွေ့ချီလိုက်ပြီး မှူးကို ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ​ပြောင်းအိပ်စေလိုက်သည်။

ပြီးမှကလေးရဲ့ ပါးနဲ့ နဖူးလေးကို ညင်သာစွာနမ်းပြီး ပုခတ်ထဲထည့်သိပ်လိုက်သည်။ကလေးကို သိပ်ပြီးတော့ ကလေးအမေကိုလဲ good night kissပေးရပေဦးမည်။

ချစ်စရာကောင်းအောင် အိပ်မောကျနေသော မှူးလေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ အသေအချာနေရာချပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ ကလေးနို့စို့ထားသဖြင့် နို့ရည်တွေစီးကျနေသော ရင်သားတစ်၀ိုက်ကို wet tissue နဲ့သေချာသန့်စင်ပေးပြီးမှ ည၀တ်အင်္ကျီကိုဆွဲချပေးပြီး စောင်ခြုံပေးလိုက်သည်။

အခန်းမီးတွေပိတ်ပြီးတာနဲ့ မှူးရဲ့ဘေးနားကို တိုး၀င်ရင်း ချစ်ဇနီးလေးကိုခိုးပြီး အနမ်းခြွေလိုက်သည်။ကိုယ်လုံးသေးသေးကွေးကွေးလေးကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တော့ ခေါင်းလေးတိုးပြီး အိပ်စက်တော့သည်။

"ချစ်လိုက်တာမှူးရယ်....."

မှူး မကြားလဲ သူ့ကိုယ်စောင့်နတ်သိအောင်ချစ်ကြောင်းတော့ ပြောရသေးသည်.....။

××××××××

"တီ......တီ.....တီ......."

အကိုကို့ဆေးရုံသွားဖို့ ပြင်ဆင်ပေးရင်း ခြံရှေ့က ကားဟွန်းတီးသံကြောင့် မှူးရောအကိုရောလန့်သွားတော့သည်။

"မှူးလေး.....ခြံရှေ့ကဘယ်သူလဲမသိဘူး"

"ခဏလေး....မှူး သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ်"

အကိုအင်္ကျီကို ကြယ်သီးတပ်ပေးနေရင်းကနေ ကားဟွန်းတီးသံရှိရာဆီ အပြေးသွားလိုက်သည်။

"အမေနဲ့ အဖေ"

ကားပေါ်ကနေဆင်းလာသော အဖေနဲ့ အဖေ

ကြောင့် မှူး၀မ်းသာသွားသည်။

"အမေတို့ ကြိုလဲမပြောဘဲ ဘယ်လိုလုပ်ရောက်လာကြတာလဲ"

"သမီးအမေကိုသာ မေးကြည့်လိုက်တော့.....ဒါနဲ့ သားရော ဆေးရုံကိုသွားပြီလား"

"မသွားသေးဘူးအဖေ.....အကို အိမ်ထဲမှာရှိတယ်"

"မြေးလေးရော"

"ရှိတယ်အဖေ"

အဖေက သူ့မြေးနဲ့ အကို့ကို မေးပြီး အိမ်ထဲ၀င်သွားတော့သည်။

"အမေ....အမေတို့ ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ မှူးကိုပြောပြပါဦး"

"ဒီလိုသမီးရေ....အမေတို့ သန်လျင်က ဆရာတော်က ကိစ္စရှိလို့ဆိုပြီးလှမ်းခေါ်လို့ အဲ့ဒါသွားကြမလို့......သမီးရယ် မြေးလေးရယ် ဒေါ်ကြီး​ေ၀ကိုရော ဘုရားဖူးလိုက်ခဲ့ပါလားလို့ လာခေါ်တာ"

"အဲ့ဒါများ ဖုန်းတော့ ကြိုမဆက်ဘူး အမေရယ်...သမီးက အပြင်သွားစရာလေးတစ်ခုရှိနေလို့ "

"ဟုတ်လား....အဲ့ဒါ သမီးမလိုက်ဖြစ်ရင်လဲ ကလေးနဲ့ ဒေါ်ကြီးဝေကို ထည့်ပေးလိုက်လေ"

"ဟုတ်အမေ.....သမီး ကလေးပစ္စည်းတွေ သေချာထုပ်ပိုးပြီး ထည့်ပေးလိုက်မယ်"

"အေးအေး"

အကိုက အလုပ်မသွားခင် အမေတို့ အဖေတို့နဲ့ စကားပြောနေတုန်း မှူးက သမီးလေးကို အ၀တ်အစားလဲပေးရင်း လိုအပ်တာတွေ အိတ်နဲ့သေချာထုပ်ပေးနေသည်။

ကလေးရော ဒေါ်ကြီးဝေရော အဆင်သင့်ဖြစ်တဲ့အခါမှာတော့ ကားပေါ်သေချာတင်ပေးလိုက်သည်။

"မီးလေးရေ.....တာ့တာ"

ကလေးက အနေအေးပြီး ဂျီမကျတတ်တာကြောင့် မှူးကဘယ်သွားသွား စိတ်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့ သွားလို့ရသည်။နောက်ပြီး မှူးကျောင်းသွားနေတဲ့အချိန်တွေမှာလဲ ဒေါ်ကြီးဝေနဲ့ အမေတို့က ကလေးကို ကြည့်ပေးထားတာကြောင့် ကလေးက အမေတို့နဲ့ ရင်းနှီးနေလေသည်။

အမေတို့ကားက ထွက်သွားပေမဲ့ အကိုကအခုထိ မသွားသေး။

"အကို....နောက်ကျနေပြီလေ...မသွားသေးဘူးလား"

"မှူးကို ပြောစရာရှိလို့ စောင့်နေတာ"

"ဟင်....ဘာပြောမလို့လဲ ပြောလေ"

"မှူး ကိုယ့်ကို အာဘွားမပေးရသေးဘူးလေ"

"အကိုနော်.......တော်တော်ကဲနေပါလား"

"မရဘူး....အခုပေး....အဲ့ဒါမှ ကိုယ်သွားမယ်"

သူ့နှုတ်ခမ်းကို လက်ညှိုးထိုးပြရင်း အနမ်းပေးဖို့ပြောနေလေသည်။ကလေးထက်ဆိုးတဲ့ အကို့​ကြောင့် မှူးမှာ အခက်တွေ့ရသည်။

"အဲ့ဒါဆိုလဲ ပြီးရော"

အကိုမျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ရှေ့ကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဖျားကိုနမ်းလိုက်သည်။

"အွန့်"

ပြီးတော့ ပြန်ခွာမလို့လုပ်တာကို အကိုကခွင့်မပြု။မှူးရဲ့ ခေါင်းကိုအနောက်ကနေ အတင်းထိန်းကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးကိုဆွဲငုံလိုက်တာမို့ မှူးလန့်ဖြန့်သွားရသည်။

"အင့်.....အွန့်....အကို...တော်တော့"

အိမ်ရှေ့ကခြံတစ်ခါးကြီးက ဖွင့်လျက်နဲ့ ဟာလာဟင်းလင်းကြီး ဖြစ်နေတာမို့ တခြားသူတွေမြင်သွားမှာစိုး၍ မှူးအတင်းရုန်းကန်လိုက်တော့သည်။

"အကိုက အရမ်းဆိုးတာပဲ"

နှုတ်ခမ်းဆူပြီး အိမ်ထဲကို ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ​အမြန်၀င်သွားသောမှူးကိုကြည့်ပြီး တစ်ယောက်ထဲသဘောကျနေတော့သည်။ကလေးတစ်ယောက်တောင် ထွက်လာပြီးပြီ သူမကအခုထိ ရှက်တတ်နေတုန်း။သူကရှက်သွားတာ အကြောင်းမဟုတ် ကိုယ်ကဆေးရုံကိုပင်မသွားချင်တော့ပဲ မိန်းမအနားမှာပဲကပ်နေချင်နေမိနေသည်ကဒုက္ခ။

×××××××××××

ဒီနေ့ စနေနေ့ဖြစ်တာကြောင့် ဂျူတီချိန်က နေ့တစ်၀က်အထိပဲရှိသည်။အရင်နေ့တွေဆို ကျန်တဲ့နေ့တစ်၀က်ကို ဆေးခန်းသွားထိုင်လေ့ရှိပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ မှူးလေးဆီပြန်ချင်နေပြီဖြစ်တာကြောင့်

ဆေးခန်းကို တခြားတစ်ယောက်နဲ့ ဂျူတီလဲလိုက်သည်။

ဂျူတီကုတ်ကို ကားနောက်ခန်းထဲပစ်ထည့်လိုက်ပြီး အိမ်ကိုသာတန်းပြန်တော့သည်။ကိုယ့်စိတ်ကူးနဲ့ကိုယ် ပီတိတွေဖြာပြီး အိမ်ကိုရောက်လာပေမဲ့ ခြံတံခါးရော အိမ်တံခါးရော သော့ခတ်ထားတာကြောင့် မျက်နှာပျက်သွားတော့သည်။

မိန်းမနဲ့ ချစ်ကြည်နူး တစ်တီတူးမလို့ ပြန်လာကာမှ မှူးလေးက ဘယ်ရောက်နေလဲမသိ။သေချာပြန်စဥ်းစားကြည့်မှ သတိရတော့သည်။မှူးလေး ဒီနေ့ ကျောင်းသင်္ကြန်သွားမယ်လို့ ပြောထားတာကို အခုမှသတိရတော့သည်။ဒါကြောင့် မှူးရဲ့ကျောင်းကိုသာ ဦးတည်လိုက်တော့သည်။

နေ့လည်၁နာရီခွဲ နေပူကောင်းတဲ့အချိန်ဖြစ်နေပေမဲ့ ကျောင်းသင်္ကြန်ကတော့ ဆက်လက်စည်ကားနေဆဲ။မှူးတို့မေဂျာက ရွှေရင်အေး တိုက်တာဖြစ်ပြီး မှူးက စီနီယာတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဦးစီးစီစဥ်ပေးရသည်။

"မမှူး.....ညီမတို့ ကျောင်းသင်္ကြန်တစ်ပတ် လျှောက်ပတ်ကြရအောင်....မမှူး ရောက်ကတည်းက ဒီမှာပဲနေနေတာ တစ်ခါမှလဲ အပြင်မထွက်ရသေးဘူး"

"ခဏလေး....အစ်မ မှာစရာရှိတာမှာထားလိုက်ဦးမယ်....ပြီးရင်သွားကြတာပေါ့"

ကိစ္စအားလုံးပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့ first yearက ကောင်မလေးနှစ်ယောက် မှူးနဲ့တူတူ third yearက နှစ်ယောက်နဲ့ အတူတူ ကျောင်းထဲ လျှောက်ပတ်တော့သည်။

ကလေးအမေဖြစ်ပြီး သူတို့ထက် အသက်ကြီးနေပေမဲ့ မှူးရဲ့အလှက သူတို့အောက်တော့ မလျော့။

အနီရောင် ပိတ်ဖောက်ဇာ ရဲရဲရင်ဖုံး ခါးတို ကိုအောက်က ပါတိတ်အနီပွင့်နဲ့ တွဲ၀တ်ထားပြီး ဖြူ၀င်းသော အသားအရည်နဲ့ အလွန်လိုက်ဖက်နေသည်။

တူတူလျှောက်လည်တဲ့ ငါးယောက်ထဲမှာမှ မှူးတစ်ယောက်ထဲကွက်ပြီး မျက်နှာကို၀ိုင်းပြီး ဆေးသုတ်တာခံနေရတာကြောင့် ဂျူနီယာညီမလေးတွေက ၀ိုင်းစကြသေးသည်။

"အမလေး.....မမှူးတို့များ ယောကျာ်းရပြီးတာတောင် ကောင်လေးတွေက စိတ်၀င်စားတာခံနေရတုန်း.....ဒီက first year လေးတွေကြတော့ သူတို့က မမြင်ကြဘူးလားမသိဘူး....မမှူးကိုပဲ ၀ိုင်းသုတ်နေကြတယ်"

"ဟဲ့......ဒီဇိုင်းကာလာအနေအထားကိုလဲ ကြည့်ဦးလေ....မမှူးကို first yearလို့ပြောရင် လူတိုင်းယုံကြမှာ.....နင်ကို first yearလို့ပြောရင်တော့ ယုံကြမှာမဟုတ်ဘူး"

first year နှစ်ယောက်ရဲ့ မထိတထိ လိုက်စနေတာကို ကြည့်ရင်း မှူးတို့ သဘောကျနေတော့သည်။

ရယ်မောပြီး လမ်းလျှောက်နေကြရင်း ရုတ်တရက်အ၀ိုင်းခံလိုက်ရသလိုဖြစ်သွားတာကြောင့် မှူး ရုတ်တရက်ကြောင်သွားမိသည်။

"ရေလေးလောင်းချင်လို့ပါ ခဗျာ"

မှူးတို့ငါးယောက်လုံးကို ယောကျာ်းလေး မဏ္ဍပ်တစ်ခုက ယောကျာ်းလေးအုပ်စုကြီးက ၀ိုင်းလိုက်တာကြောင့် ငြင်းဆန်ချင်လဲ မရတော့ပါ။

ခေါင်းပေါ်ကနေ ရေတွေ ပုံးလိုက်လောင်းလိုက်တာကြောင့် မှူးဆံပင်ကို လက်နဲ့သပ်တင်လိုက်သည်။ဒါပေမဲ့ ရေလောင်းရုံနဲ့ မပြီးသေး မှူးရဲ့ မျက်နှာကို ယောကျာ်းလေးတွေ၀ိုင်းပြီး ဆေး အရောင်စုံတွေနဲ့ သုတ်နေတဲ့ အပြင် ကောင်လေးတစ်ယောက်က သနပ်ခါးရေဖျော်ထားတာ ပါးမှာ လိမ်းပေးသလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ မှူးရဲ့ပါးကို ကလေးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ဆွဲညှစ်လိုက်တာကြောင့် မှူး ဒေါသထွက်မိသွားသည်။

"ချစ်စရာလေးကွာ....ပါးလေးက နူးအိနေတာပဲ"

ဆေးသုတ်တာအထိက ပြဿနာမရှိပေမဲ့ ပါးကိုဆွဲညှစ်သွားတာ​တော့ တော်တော်ရုပ်ပေါက်လွန်းသည်။နောက်ပြီး ပုံစံတွေကိုက အရက်ခိုးသောက်ထားတဲ့ရုပ်တွေဖြစ်နေတဲ့အပြင် သူ့တို့အပေါင်းအသင်းတွေကြား ပါးလေးကကိုင်လို့ကောင်းကြောင်း ပါးစပ်အရသာခံပြီးပြောနေကြသေးသည်။ပျော်ရွှင်နေတဲ့ စိတ်တွေတောင် ပျောက်သွားပြီမို့ မှူး ဒေါသထွက်ပြီး အိမ်ကိုသာပြန်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

"အကို!!"

ရုတ်တရက် ဖျတ်ခနဲလာဆွဲသော လက်တစ်ဖက်ကြောင့် မှူး ကြောင်သွားကာမော့ကြည့်လိုက်တော့ အကို.....

"လာ....အိမ်ပြန်ကြမယ်"

"အင်း"

မှူးလဲ ဒီနေရာမှာ ဆက်မရှိချင်တော့တာကြောင့် အကိုခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကိုသာလိုက်ခဲ့တော့သည်။

ပြဿနာအစအဆုံးကို ဘုန်းမြတ်လှမ်းမြင်လိုက်တာကြောင့် မှူးဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာ မေးစရာမလို။စိတ်ရှိတိုင်းသာဆိုရင် ဆွဲထိုးချင်နေပေမဲ့ သူများကျောင်းက ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲကို မဖျက်ဆီးချင်တဲ့အပြင် မှူးရဲ့သိက္ခာကလဲရှိသေးတာမို့ စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းထားရသည်။

"မှူး....အဆင်ပြေရဲ့လား"

လူရှင်းတဲ့နေရာရောက်မှ လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီးမေးလိုက်သည်။

"အင်း....ပြေပါတယ်.....မှူးလဲ အိမ်ပြန်တော့မလို့ပဲ.....အကို ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ"

ခုနက စိတ်တိုနေပေမဲ့ အကို့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲအေးချမ်းသွားရပြန်သည်။

မှူးလေးရဲ့ မျက်နှာ အပြုံးရိပ်တွေဖြတ်သန်းသွားတော့မှ စိတ်အေးရတော့သည်။

"မှူးကိုလာခေါ်တာလေ......အတူတူအိမ်ပြန်ဖို့"

"အကို ဒီနေ့ ဆေးခန်း မသွားရဘူးလား"

"ဟင့်အင်း....တမင်မသွားတာ.....မှူးဘေးနားမှာနေချင်လို့"

"အဲ့ဒါဆို အိမ်ပြန်ကြမယ်လေ"

"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"

ရေစိုနေချိန် အလှပိုတိုးနေတာကြောင့် ယောကျာ်လေးတွေ စိတ်၀င်စားနေတာကမဆန်းပေ။လုက်မောင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖက်ရင်း အပေါ်က ဘုန်းမြတ်ရဲ့ မျက်နှာကို မော့ကြည့်နေပုံက ၁၆နှစ်အရွယ်ကောင်မလေး တစ်ယောက်လိုပင်။မျက်နှာပေါ်မှာ ဆေးရောင်စုံတွေပေနေတာကြောင့် ပေတိပေစုတ် ရုပ်လေးနဲ့ ချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်။

ကားမောင်းနေတဲ့ အချိန်တွေမှာလဲ ကိုယ့်မိန်းမကို တစ်ချက်တစ်ချက်ပြန်ခိုးကြည့်မိသည်။

×××××××

အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ ရေစိုနေတဲ့ ငါးရံ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွေ့ခနဲပွေ့ချီလိုက်သည်။

"အကို.....ဒါဘာလုပ်တာလဲ"

"ပေတိပေစုတ်ဖြစ်နေတဲ့ ကလေးမကို ရေချိုးပေးမလို့"

ရယ်သံနှောပြီးပြောရင်း မှူးကိုအခန်းထဲကိုဦးတည်ပြီးခေါ်သွားတော့သည်။

"အကို.....မှူးကို အောက်ပြန်ချပေး"

"မချပေးဘူး.......ဟိုကောင်တွေရဲ့ညစ်ပတ်တဲ့လက်တွေနဲ့ ဆေး၀ိုင်းသုတ်ထားတဲ့ ကိုယ့်မိန်းမရဲ့မျက်နှာလေးကို ကိုယ်တိုင်တိုင်သန့်စင်ပေးမယ်"

အကိုက ဘယ်လောက်ပြောပြောမရ ရေချိုးခန်းထဲအထိ ပွေ့ချီလျက်ခေါ်သွားတော့သည်။

"အင်္ကျီချွတ်"

ခပ်တည်တည်နဲ့ အကိုက သူကိုယ်တိုင်လဲ အင်္ကျီချွတ်နေရင်း မှူးကိုလဲ ချွတ်ဖို့ပြောနေလေသည်။

မှူးကတော့ တောင့်တောင့်ကြီး ရပ်ပြီးသာ ကြည့်နေလိုက်သည်။

အကိုက သူ့အင်္ကျီကိုချွတ်ပြီး အပေါ်ဗလာကျင်းဖြစ်သွားတဲ့ အချိန်မှာတော့ ခန္ဓာကိုယ်က ကြွက်သားတွေအဖုအထစ်တွေက ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။

မှူးက အကို့ကို မျက်တောင်မခက်ပဲ လိုက်ကြည့်နေပေမဲ့ အကို့က bathtub ထဲကိုရေဖြည့်နေရင်း အမွှေးနံ့တစ်ချို့ကိုပါ လောင်းထည့်နေလေသည်။

"မှူးလေး.....ဘာလုပ်မှာလဲ....အကိုကိုယ်တိုင် လာချွတ်ရမှာလား"

စိတ်မရှည်တော့တဲ့ လေသံနဲ့ မှူးကို ခါးထောက်ပြီးပြောနေတာမို့ မှူး ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ အကို့ကို ကျောပေးပြီး ကြယ်သီးတစ်လုံးချင်းစီကို ဖြုတ်နေလိုက်သည်။ဘယ်လောက်ပဲ ခဏခဏ အတူတူနေဖူးဦးတော့ ဒီလိုမျိုးကြတော့လဲ မှူးရှက်မိသည်။

"ဒီဘက်လှည့်....ကိုယ် ၀ိုင်းချွတ်ပေးမယ်"

"အကို!! ဘယ်လို​ဖြစ်နေတာလဲ မှူးဘာသာလုပ်မယ်"

ဒီမှာဆက်ရပ်နေရင် အကိုကိုယ်တိုင်လာတော့မယ်ဆိုတာ သိနေတာကြောင့် လိုက်ကာအကွယ်နားကို ပြေးသွားပြီး အ၀တ်အစားတွေ ချွတ်ကာ တပတ်တစ်ထည်ကို ရင်လျားပြီး ပတ်ထားလိုက်သည်။

"ဒီကိုလာ"

bathtub ထဲမှာ အခန့်သားထိုင်နေရင်း မှူးကို လက်ရပ် ခေါ်နေလေသည်။

မှူးလဲ တွန့်ဆုတ်တွန်းဆုတ်နဲ့ သွားရင်း အမြုပ်တွေတစီစီထနေသော Bathtubထဲကို တစ်လှမ်းခြင်း လှမ်းပြီး ၀င်ထိုင်လိုက်သည်။

"မှူးကလဲ ဒီ တပတ်ကြီးက ဘာလုပ်တာလဲ "

အကိုက ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မှူးကိုယ်က တပတ်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်လေသည်။

"ကိုယ့်ဆီလာ"

လက်နှစ်ဖက်ဆန့်တန်းပြီး အကို့က သူ့ရင်ခွင်ထဲကို လာရန်ခေါ်နေတာကြောင့် မှူး အကို့ပေါင်ပေါ်ထိုင်တစ်စောင်းထိုင်ပြီး ရင်ဘက်ကိုမှီထားလိုက်သည်။

အေးမြသောရေထဲမှာ နေနေရပေမဲ့ နွေးထွေးသော အကို့ရင်ခွင်ကြောင့် မှူးအတွက် ရင်ထဲအထိ နွေးထွေးစေသည်။

အကို့ရဲ့ လက်ဖျားတွေက မှူးမျက်နှာတစ်၀ိုက်က ဆေးတွေကို နူးညံ့စွာ ပွတ်ဆေးပေးနေပြီး မှူးကတော့ အကို့ခါးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားလိုက်သည်။

"မှူး ကိုယ့်ကိုကြည့်ပါဦး.....မျက်နှာ​ကဆေးတွေပြောင်သွားပြီလားကြည့်ရအောင်"

ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ပြီး အကို့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။

အကိုကတော့ ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် ဆွဲဆောင်မှုကတော့ အပြည့်ပင်။အနီးကပ်ကြည့်တော့ ရှင်းသန့်နေသော အကို့မျက်နှာက မှူးကို အကြည့်ပင်မလွှဲနိုင်လောက်အောင် ယောကျာ်းဆန်ပြီး ချောလွန်းနေသည်။