《[Spanish] La Llave del Destino》Capítulo 11.2 - El otro Guardián
Advertisement
Lunaluz, así se llamaba la segunda al mando de Ailfryd. Puede que las dorean solo tuvieran a un Guardián, pero siempre existía otro en dicha línea de sucesión, alguien apto que pudiera tomar el relevo si la situación lo requería. Vistiendo una túnica beige con diversos dibujos de ondas y hojas, Lunaluz era de su misma altura y pasaría por una humana de no ser por sus ojos dorados, sus orejas picudas o tuviera rasgos gatunos. Con bigotes junto a la nariz, su pelaje anaranjado le daba un aspecto de lo más interesante, aunque no querría encontrársela de noche.
Una vez salió del corazón del Galya, Ailfryd le explicó que tenía una cita con ella. Aunque aquel libro le quemaba en las manos por ser leído, y hasta el elthean era consciente de ello, necesitaba cuanto antes ponerse en controlar su magia. Quizás fuera capaz ahora que sus compañeros evolucionaran sin las mismas restricciones de antes, pero no podía desfallecer como ocurrió la otra noche. Al fin y al cabo, allí estarían a salvo, aunque una vez salieran fuera ser cuidadosos no sería suficiente.
Lunaluz le esperó en su cabaña, justo con un desayuno para los presentes que no tardó en devorar. La posibilidad de descansar más resultaba tentadora, pero tenía demasiado por hacer como para ignorar sus obligaciones. Había omitido su “visita” al corazón del Galya, siguiendo la petición de Ailfryd, aunque en otro momento consideraba contárselo. Confiaba en ellos, incluso cuando no fuera algo que todos los elthean conocieran o algo que pudiera sacar en cualquier conversación.
Tras terminar dentro y con los elthean observándoles a poca distancia, habían salido al patio trasero, allá donde el terreno estaba trabajado para entrenar, incluso teniendo un pequeño pabellón abierto en el que sentarse a meditar. Ignoraba qué uso se le había dado en el pasado, no obstante, contar con un lugar así no les pudo venir mejor. Nadie les molestaría allí, ni tampoco lo que hicieran ellos, y teniendo en cuenta lo ruidoso que podía llegar a ser, mejor ser precavidos que disculparse por lo que fuera a suceder.
—¿Por qué tengo que empezar con los ojos cerrados? —masculló Finnian.
—Porque estás demasiado acostumbrado a usarlos —replicó Lunaluz.
Incluso después de una semana en la que se había estado acostumbrando a ese mundo, Finnian continuaba teniendo ciertos problemas. Al fin y al cabo, siempre encontraba algo nuevo por aprender que iba en contra de todo lo que le habían enseñado, por muy abierta que tuviera su mente. Sí a eso le sumaba su pequeña “explosión”, el trabajo de Lunaluz era bastante concreto: hacer que conectara con su magia de una manera productiva.
Advertisement
—Tus anteriores experiencias han creado un bloqueo, y eso consigue que tu magia solo surja en momentos de extrema necesidad —dijo Lunaluz, dándole un toquecito en la frente.
Como la pelea contra Ailfryd. Resultaba lógico que existiera un vínculo entre Signos y elthean. Al fin y al cabo, sí podían evolucionar con su ayuda, ¿por qué dar un paso más allá con su conexión? Aunque lo de ver, oír e incluso percibir lo que ellos sentían no debía de resultarle sensaciones extrañas, conectar con tres mentes sí que era agotador. Al fin y al cabo, no estaba procesando lo que tuviera a su alrededor, sino lo mismo desde la perspectiva de sus compañeros.
—Tus ojos te informan de algo, pero es tu corazón el que debes escuchar.
—Sigue sin ser nada que no me hayan dicho ya —admitió Finnian, conteniendo las ganas de suspirar mientras se ponía la venda.
Su mundo volvió a sumirse en las sombras, impidiéndole que viera el entorno de su alrededor, y para su sorpresa, tampoco podía conectar con sus Aer y los demás.
—Supongo que esa es buena señal —concedió Lunaluz, soltando una alegre carcajada—. ¿Creías que no tendría en cuenta algo así?
La venda impedía que usara su vista, por supuesto, pero también la de los elthean. Incluso cuando hubiera sucedido antes, la cercanía de ellos le animaba a ello, casi sin que pudiera evitarlo, y por lo mal que llegó a sentirse también trataba de contenerlo. No obstante, con la mente clara y sin un peligro inminente, pronto pudo centrarse en lo que la guardiana le trasmitía.
—Céntrate en mi voz. Inspira hondo, captando todo el aire que tengas —continuó Lunaluz con un ronroneo.
Cinco segundos, percibió una campana sonando en aquel instante, indicándole que espirara con calma y lentitud. Tras repetirlo un par de veces, su pulso se redujo, escuchando algo más que las palabras de ella. El bosque estaba vivo, más allá del movimiento que sus habitantes pudieran iniciar. Algo más que los aires movía las ramas, algo más que la tierra daba cobijo a sus raíces o habitaba en el agua.
La magia en su mayor pureza, palpitaba como un corazón humano allá donde había vida. Podía estar en diferentes formas, a cada cual más inverosímil que la anterior, pero estaba allí, tan presente como él, tan similar al mismo tiempo.
—En los inicios, más allá de cuando se escucharan términos como Fuerzas Primordiales, los elthean manipulábamos la energía en su origen, dándole las formas que conocemos ahora.
Advertisement
Similar a su mundo con los signos del zodiaco, los elthean nacían con una Fuerza Primordial. Cuatro eran por los elementos del aire, agua, tierra y fuego, mientras que el quinto simbolizaba la estrella. Incluso cuando existieran otras fuerzas que no pudieran categorización así, era la base en la que se movían y la misma con la que él estaba conectando.
—Ahora, quiero que cojas mi mano —dijo Lunaluz, agarrándole la suya con gentileza, sin asustarle—. Vamos a movernos en círculos, sin desplazarnos de aquí.
Con un enganche suave, la idea de aquello no era marearle, sino permitirle que conectara con algo más que sus compañeros. Con los pies descalzos, sintiendo la tierra y la vegetación a cada pisada que daba, los giros que ambos realizaban levantaban aire, uno que les rodeaba con gracia. Entonces, siguiendo sus indicaciones, comenzaron a separarse, ahora solo rozando sus antebrazos mientras alzaban una mano en una postura que, sí su mente estaba en lo cierto, podía resultar un tanto cómica.
—Con la palma abierta, extendida hacia el cielo —continuó Lunaluz—. Traza círculos con la otra como si recogieras el viento.
A su alrededor, igual que si de un aro se tratara. No era cuestión de rapidez, ni de agitarlos. Tampoco de crear una esfera de aire, tal y como le pidieron varios días atrás. Era dejar salir lo que existía en su interior, manipular ese poder para más adelante ser capaz de darle forma. Sintiendo un hormigueo en ambas manos, el impulso por quitarse la venda estaba junto a él, cuando entonces sucedió lo imposible.
Incluso con los ojos cerrados, tenía la certeza que sus manos desprendían una energía que en esta ocasión no buscaba salir de improvisto, sino que permanecía con él.
—La magia es peligrosa, igual que el fuego y que otros muchos aspectos de esta vida. Cualquiera que lo olvide puede acabar herido —dijo Lunaluz—. Forma parte de ti, pero debes respetarla y atesorarla, igual que tus otras cualidades.
Entonces, tras un aviso, Lunaluz retiró la venda, permitiéndole ver su pequeña obra. Un cúmulo de energía azul y dorada, no más grande que una galleta, envolvía sus dedos, moviéndose con los gestos que él hacía, acariciando su piel y recordándole que había demasiadas cosas que desconocía.
—¿Ves? Escuchaste a tu corazón, no hay nada que temer —dijo Lunaluz, pronunciando una genuina sonrisa, cerrando por un instante los ojos.
—Es… Extraño hacer algo así —balbuceó Finnian, todavía observando sus manos—, y a la vez no. Como si hubiera despertado algo que llevaba mucho tiempo dormido.
—Me temo que, en tu caso, es así —admitió ella.
Porque tu destino estaba ahí ahí incluso aunque lo ignoraba, la magia siempre formando parte de él al igual que el aire que respiraba. Las chispas de su mano reflejaban que era suficiente, que era alguien que merecía la pena y que estaba en lugar apropiado. Lo que Finnian siempre soñó y nunca consideró que sucedería, era verdad. Y aunque la oscuridad le aterrara, mientras continuara creyendo en él y en aquellos que le rodeaban, serían imparables.
—¿Cómo te sientes? —dijo Lunaluz.
—Todavía no doy crédito, aunque ahora sea más real que nunca —admitió Finnian, sintiendo cómo sus mejillas se encendían—. Me encantaría intentar algo más, no limitarme a dejarlo ahora.
—Para eso estamos aquí, sobre todo cuando estás avanzando. Aunque antes de que continuemos… —comenzó a expresar ella, dirigiéndose hacia sus espectadores—. ¿Qué os ha parecido?
No hubo palabras en esta ocasión, pero en su lugar escuchó gritos de júbilo, cualquier ruido que uno pudiera imaginarse con lo que celebrar aquello. Para él no era nada más que dar unos pasos, pero Aer, Rune, Leith y Ead lo vieron con otros ojos. El momento de verdad había llegado a Elthea, y solo unos pocos nacieron para hacer historia. Ellos formaban parte de ese movimiento y después de los peligros que habían afrontado, por fin empezaba a coger su destino por los cuernos.
Con los ojos iluminados, se pasó el dorso del brazo por ellos, limpiándose las lágrimas. Sin embargo, en este caso no lloraba por miedo, por preocupación o cansancio, sino porque por primera vez desde hacía mucho sentía que no era un bicho raro, que pertenecía a un lugar. Tener ahora amigos de verdad, aunque fueran de un mundo ajeno al suyo, era lo que más necesitaba.
—¿Continuamos? —dijo Lunaluz, tal calmada y sonriente como antes—. Todavía hay mucho por hacer.
—Tengo todo el tiempo del mundo —admitió Finnian.
—Esto es solo el principio, y habrá cosas que no podrás hacer ahora —le avisó Lunaluz.
—No me preocupa —dijo Finnian, asintiendo con seguridad.
Quizás no fuera acertado, o no del todo, pero no ayudaría a nadie si no se preparaba, y eso lo conseguiría allí. Al fin y al cabo, ¿qué elegido no necesitaba practicar y aprender para alcanzar su sueño? Ninguno, ¿verdad?
Advertisement
- In Serial8 Chapters
Filii Aquilae
Log Entry: 1011 Year: [Redacted] By: Cristabel [Redacted] Unit: KWSC Division: Valkyrie One Report: Black Site Alpha 3 compromised. I Repeat, Alpha 3 is compromised. Hostiles, identified as the Alliance, overrunning all security measures. All research data wiped from all stations and copies secured by Old Man and the Hell Hounds. They're en route to rally point [Redacted]. Valkyrie One and Saber Two making their last stand to buy time. [Redacted] personnel remain, but will be lost to cover Old Man's escape. May winds of glory guide their way. The old man a true veteran of the battlefield. Been everywhere. Done everything. Now he's running for his life, with the Kids and data his sister died for. He's fucking pissed. The alliance who messed with him is going to pay. He'd ensure it. But little did he know that he might just get wrapped up in a war greater than any other he has fought, because this time the Wilds is on the verge of collapse, not just The Imperial Warmongers. Will, he able to pull off this seemingly impossible task? Or will he fail? PS: I am new at writing and this is my first attempt at this. Any criticism or suggestions is appreciated. Hope you enjoy the story. I am really slow at writing so I apologize in advance for the time between chapters.
8 192 - In Serial7 Chapters
God Of Cheat
He's now the king of the world and everything revolves and spins around him. With one finger he holds up a world. With one foot he prevents meteors from hitting the world. From one breath he blows out the fire burning down the trees. He's the God Of All Trades. He makes pills capable of turning a Mortal into an immortal. He fights demon lords and emperors just because he's bored. When he feels like making a new weapon, he ends up making a holy weapon. Even when he's just planting a garden, he unintentionally make plants that can be consumed to rank up, herbs that can make the highest tier pills, and trees that grows candy that has tons of amounts of energy residing in them. When he raises a baby animal, those animals become the beasts that protects the biggest cities in the world. When he does something, it's always go big or don't go at all. He's a God but not one that had to struggle to get to where he is but rather the opposite. He is a God that cheated to get to where he is. Everyone has to meditate and train all their life just to get stronger but all he has to do is just kill and he gets stronger. He doesn't have to travel around the world in order to find skills, powers, weapons, armors, potions, scrolls, pets, etc. to back up whatever he is going to do. Instead he can just give fake money to a system that others can't see and anything and anyone can be bought. This is the story of a reincarnated man and a overpowered system which gives him the power of a God and that's not just metaphorically but also literally. This is the story of Shen Zuobi, the God Of Cheat... literally. English Shen Zuobi = Chinese God Cheats.
8 108 - In Serial12 Chapters
Signs of Nature
Welcome to world Thagua MB3! We at the Paladin Embassy hope you enjoy your stay here! Please be sure to spend as much time as you can in our many sightseeing activities, whether that be trekking through the Kamman Peaks or taking a dip in Mancouche Depths. We want to make sure that you, our loyal paladins, have the best time of your lives here. Happy vacationing! Please note that any decapitation, crippling, paralyzation, melting, internal bleeding, and mental trauma due to the Naid infecting the planet will not be covered by the Embassy.
8 98 - In Serial11 Chapters
The King Of Tricks And Magic
It's a story about the legendary magician! A legendary Trickster! In the modern world, he uses all kinds of trickery to trick all the geniuses and the smart people to perform magics! And one day, the legendary magician was sent to a world of swords and a world where real magic existed. As he summoned to the new world, he only brings 1 thing from the modern world, a deck of cards that evolved and become a magic card skill! Follow the magician's story as how he subdued dragons, tricked liches, and made the kings of countries knelt beneath his feet with his absolute trickery and his power to do the impossible! ----------------------------------------------------- One of the King Of Kings Series
8 110 - In Serial9 Chapters
فرشته گیر افتاده ✨
جانگ کوک پسری که از ۵ سالگی خانواده خودش رو بخاطر جن گیری از دست داد و قسم خورد تا با جن گیر ها کار کنه تا انتقام خودش رو بگیره قسم خورد تا اون جن رو گیر بندازه و انتقام خانواده بی گناهش رو بگیره چی میشه اگر جانگ کوک مراسم رو اشتباه انجام بده و فرشته ای رو اشتباه به این دنیا بیاره ؟#کوکمین. #بی دی اس ام #هپی اند #تخیلیوضعیت : پایان یافته
8 128 - In Serial5 Chapters
A Star's Marriage【Completed】
【 Completed 】" ကြယ်တစ်ပွင့်ရဲ့လက်ထပ်မင်္ဂလာ "အမြဲတမ်းမျှော်ငေးနေခဲ့ရတဲ့ ကြယ်ပွင့်လေးက ကိုယ့်အတွက် ဆင်းသက်လာပေးတဲ့အခါ ....🍀" Clover Project " လေးအတွက် ရေးပေးဖြစ်ခဲ့တဲ့ Short Story လေးပါ🍀 Jeon Jung-guk × Kim Seok Jin
8 129

