《Call me teacher. Completed》3. Ууртай багш
Advertisement
Тэр намайг зочдын өрөөнд орхин дээш гарахад яг л цас мөсөөр хучигдсан ойн цоорхойн дунд ганцаараа үлдэх шиг санагдана. Магадгүй түүнд дурлаад, цаашаагаа хайрлалцах боломж олдсон ч би түүнд яг л одоогийнх шигээ хаягдах биз. Гэхдээ би энэ бодолдоо гунигласангүй. Ирээдүйд болох зүйлд биш одоо болох зүйлдээ анхаарлаа хандуулан дэггүй инээмсэглэл тодруулан шатруу хөнгөн гэгч нь гүйлээ.
Түүнийг өөртөө дурлуулахын тулд би чадах бүхнээ хийх болно. Хэн ч юу ч гэж хэлсэн хамаагүй. Түүний энгэрт хэвтэж байгаагаар дотроо төсөөлөн хамаг бие минь хачин болох ч өөрийн өрөөний хаалгийг зөөлөн түлхэн орлоо.
Хаалга онгойх агшинд түрүүхэн цацсан үнэртэний минь үнэр хамар цоргитол үнэртэн дотроо бодож байсан бодлыг минь улам л төсөөлөлд минь буулгах бол түүний надруу ууртайгаар харан хоолой засах нь бүх зүйлсийг агаарт сарниулж орхисон юм.
Түүний харц орж ирснээсээ ширүүн харагдаж байгаа нь намайг чичрэхэд хүргэж байв. Өтгөн хар хөмсөгөө гүн зангидах нь түүнд тунчиг сайхан зохиж байгааг нуух юун.
"Чиний өрөө дэндүү нялуун үнэртэй юм. Цонхоо онгойлго" тэр мөс шиг хүйтэн хоолойгоор ийн өгүүлчхээд урагшаа харан цүнхнээсээ юуны гэдэг нь мэдэгдэхгүй ном гаргаж ирэн хүчтэй гэгч нь тавьснаа цонхны урд зогсох надруу харцаа зүглүүлэн "Бас дахиж битгий үнэртэй ус цацаарай. Би байгалийн гаралтай зүйлсд дуртай. Хүсч байвал лаа асаа" тэр үнэхээр шударга гэгч нь хэлж орхисон юм.
Магадгүй түүнийг хайрлана гэдэг ихээхэн тэвчээр шаардагдах зүйл байх. Тэр өнөөдөр хүмүүсийн хамгийн чухал гэж ярих математикийн хичээл орохоор ирсэн байж. Харин миний хувьд чухал зүйл математик биш. Түүнийг харахаас өмнө хамгийн чухал зүйл минь юу байсан гэдгийг мэдэхгүй нь. Гэхдээ одоо бол тэр л хамгийн чухал зүйл минь болж орхижээ.
Түүний зааж байгаа хэрэггүй тоо томъёог ойлгох хүсэл ч байсангүй. Зөвхөн түүний ямар ч алдаагүй үйлдсэн бурхны төгс бүтээл шиг нүүр царайг нь харж байлаа. Тэр үнэхээр анхаарлаа зааж буй хичээлдээ хандуулсан бололтой. Их ойлгомжтой тайлбарлах гэж хичээж байгаа бололтой хөмсгөө үл ялиг зангидсан харагдана.
Advertisement
"ойлгосон уу?" тэр хэсэг ярихаа завсарлахдаа надаас ийн асуухад нь би зүгээр л түүнрүү гөлөрч байлаа. Ду Кёнсү. Түүний нэр нь хүртэл чихэнд минь төгс төгөлдөр аялгуу мэт сонсогдоно.
"Ойлгосон гэж ойлгож болох уу?" тэр ийн асуухдаа нүдрүү минь ширтэнэ. Хорвоо дээр амьдарч байхад минь тохиосон хамгийн төгс мэдрэмж. Би хөшиж орхисон юм. Тэр харин надруу хариулт нэхэх мэт харлаа.
Би зүгээр л толгой дохьлоо. "Тэгвэл ойлгосон бүхнээ надад тайлбарла." тэр ийн хэлэхдээ өөрийг нь ихэд донжтой харагдуулдаг үл тоосон харцаараа харж байлаа. Гэвч би түүний ярьж байгаа зүйлсийг чихнийхээ хажуугаар өнгөрөөсөн шүү дээ. Түүнийг яриаг ойлгоогүй гэж хэлж чадахгүй доош харан богинохон хэрнээ дэрвэгэр даашинзнийхаа хормойноос зуурахад тэр хүчтэй гэгч нь санаа алдан
"Чи бид хоёр ийм байдлаар хичээл хийвэл би ээжээс чинь мөнгө авч чадахгүй. Ээж чинь чамайг сайн сурж байгаа гэж итгээд мөнгө төлөөд байдаг. Харин чиний байж байгаа царай. Миний уур хүрч байна шүү Ий ХэСон. Ээж чинь надад чамайг загинах зөвшөөрөл өгсөн ч гэлээ би чамайг тэгж шантраахийг хүсэхгүй байна. Хэн хэндээ төвөг удахгүй жилийг өнгөрөөе. Би заавал чамайг сайн төгсгөх ёстой ойлгосон уу?"
Түүний тушаасан өнгө аястай хэдий ч тайван дуу хоолой намайг түүнд дурлах дахин нэг хаалгийг нээж өгсөн юм. Гэхдээ энэ удаа би айсан төрх түүнд харуулж санааг нь амраахаар шийдэв. Түүний өөдөөс гэмшингүй харахад тэр харцаа өөр тийшээ салган
"Өнөөдрийн хичээлийг ингээд больцгооё. Маргааш ийм хэвээрээ байх юм бол намайг дахиж харахгүй шүү. Би явлаа." гэж хэлээд сандлаасаа дээш бослоо. Харин би түүнтэй зэрэгцэн босож "багшаа би таниас нэг зүйл асууж болох уу?" гэж асуухад тэр нэг хөмсгөө дээш өргөн өөдөөс харан зогслоо. Би түүнийг бараг л тэвэрч аваад үнсэх шахав.
"Би таниас нээх их насны ялгаагүй гэж бодож байна. Ярилцах хэрэгтэй хүн байхгүй болохоор заримдаа таниас тусламж гуйж болох болов уу?" тиймээ би яг л сургуулийн замбараагүй охин шиг түүнд сээтэн хаяж орхисон юм.
Advertisement
Хариуд нь тэр толгой дохин хаалганы зүг алхаж эхэлсэн юм. Тэрээр яг хаалгаар гарахынхаа өмнө эргэж харан "Би чамаас арван нэгэн насаар ах болохоор насны ялгаагүй гэж бодох хэрэггүй. Бас маргааш намайг битгий уурлуулаарай" гэж хэлэн цэхэлзэх шахам харцаа шилжүүлсэн юм.
Доод давхарт хаалга хаагдах дуу аниргүй гэрт дуулдана.
Түүнийг гарсныг илтгэх мэт өрөөний минь онгорхой цонхоор салхи зурвасхан орж ирнэ. Зүрхний минь цохилт энэ гэрт дуу нэмэх мэт чангаар цохилж байлаа. Өрөөний голд байх өөрийнхөө том орлуу гүйн очоод хамаг жингээрээ хэвтэхэд хамаг бие минь суларна. Гэвч эмзэгхэн газарт минь гал асах мэт халуу дүүгэх нь надад мэдрэгдэж буй шинэхэн мэдрэмж байсан юм.
Энэ мэдрэмж үнэхээр түүний харц шиг санагдсан юм. Надруу харж байгаа нь намайг шатаах мэт халуухан хэдий ч хүйтнээр ширтэх нь ганцаараа өрөөндөө хэвтэж байгааг минь илэрхийлэх мэт.
Энэ орчлон дэлхийд миний үеийн хүүхдүүд хэрхэн амьдардаг бол? Зарим нь зах замбараагаа алдаж гормоноо хангахын тулд дажгүй бүхнийг урхиддаг Усон шиг. Бас нөгөө хэсэг нь яг л хүүхэд насаараа хөгжилдөж гэгээхэн яваа даруухан охид шиг. Аа бүр нөгөө хэсэг нь өөрийн оюун бодолдоо хамгийн бузар булайг төсөөлөн том хүмүүсийг өөртөө татаж дурлуулахыг хүсэх над шиг.
"Мэдэхгүй ээ" дотроо бодох бодолдоо хариулан орилоход минь хэн нэгэн намайг ажиглах мэт санагдлаа. Дээш өндийн харахад хэзээ орж ирсэн нь үл мэдмээр өрөөний минь үүдэнд ээж хана налан зогсож байлаа.
"Юуг мэдэхгүй гэж?" ээж ихэд сониучирхан ийн асуулаа. Харин би өөрийн мэргэжил болох шахсан худалч зангаараа "Тооны томъёо" гэж хариулан шаналж байгаа дүр үзүүлэхэд ээж минь ялдамхан инээмсэглэн " Ду багш нь хэр байна?" гэж асуухад би шүлсээ гүд хийтэл залгиснаа "Та төсөөлөхчгүй дээ. Үнэхээр хатуу. Хичээлийн дундуур хамааралгүй зүйл юу ч ярьдаггүй" гэж үнэн хэдий ч ээжид улам таалагдах хүслийг нь нэмсэн үгс чулуудаж орхив.
"Тэгвэл болж дээ. Маргааш тэгвэл ээж нь нэг жилийн төлбөрийг чинь бүтнээр хийчихье. Чам шиг хэцүү хүнээс үргүүлэхгүйн тулд" гэж хэлэн нүдээ ирмэн өрөөний минь хаалгийг хаан гарч одлоо.
"Ду багшаа. Та надаас ч ойрдоо салахгүй нь дээ" гэж өөртөө хэлэн инээмсэглэн хувцасаа нэг нэгээр нь тайлан өрөөндөө байх ариун цэврийн өрөөрүү зүглэлээ.
------
Урмыг минь бодоод войт дараарай☺️
Таалагдвал заавал сэтгэгдэл бичээрэй☺️
Илүү ихийг уншихыг хүсч байвал фоллов хийгээрэй☺️
I love bigloffees❤️
Advertisement
- In Serial27 Chapters
The Mimic
Mun That is the name I have given you. One day you will learn the significance of that name. I have hoped for a Mortal like you to be born for many years. One so broken and yet lingering to something that has long past. You will be the turning point. Yes Mun, a new era is coming and you will be at the center. Show me what you will do... ............................................................... For those that may be put of by the traumatsing content tag. I put it on because I don't know the degree so its just their just in case. this isn't berserk level or anything. The schedule is as follows. Modays at 12:00 pm EST
8 167 - In Serial77 Chapters
Long Shadow
No destiny, no choice, no hope. Our protagonist, a coward summoned to a world meant for heroes; a new world with new rules and old cruelties. Join him on his adventures as he must deal with menus, monsters, and mysteries in this litrpg fantasy. Thomas Goodwill was an average boy with an average life, all that changed when he woke up in a new reality. Now, out of his depth, damn near out of his mind, he must learn to survive in a game-like reality with no reloads, checkpoints, or save scumming. He does, however, have a drunk snake. Thank you for reading my first story, hopefully, the first of many to come. This will be my main story and is meant to help me practice and hone my skills as I slowly produce more complex ideas. It's a litrpg in which I want to only lightly focus on the mechanics as I don’t want to pad out the word count with math and number tables and while I want to add a few of my own twists here and there, overall I’m going to keep this story close to generic as possible so that I don't let my inexperience lead me into a corner. Thanks again to all willing to leave a review or some constructive criticism, without you I'd never improve. Unfortunately, Cover art is by me.
8 554 - In Serial13 Chapters
LiMB: ZERO DARK ASCENSION ARMA
LiMB is a work of fiction inspired by webnovels such as "Re:Zero - Starting life in another world" and visual novels such as "Fate/Stay night" or "Sengoku Rance". Not unlike a visual novel LiMB has two main routes branching out from the the first chapter, with additional routes being added as the story progresses. There are also "ending routes", spinoffs or dead-ends that still need to be told. There is no recommended reading order, although a chapter in one path may shed light on another. When a choice appears in a chapter that choice will be branded as (R1), (R2) or (SR) for a special offshot ending. I hope you will enjoy this, more art will be added along the way // grunt
8 63 - In Serial35 Chapters
Children of Alana
After the great cleansing finally end. In honor of princess Alana every major races agree to build new a city in the heart of their new continent along with the very first school for all races to come learn about each other and live side by side. The founder hope that this place will help put the grude of the past behind us and lay a foundation for a lasting peace. Should the school or the city of Alana fail to bring all every races together, the war may yet start anew. And with it, the sin of the past may yet resurface to collect it due. To keep this peace our main 6 must learn to understand each other differences and come together to stop an unknow force of the forgotten past. A past their founder hope to bury forever.
8 154 - In Serial25 Chapters
An overly OP MC in another world.
My name is Carlos Drake and I've been summoned to another world...along with my three friends Jake, Roland and Lucas, we are aiming to become the greatest heroes in the world! (Yo! red here....just gonna say...I got bored and wanted to try something different so I did this little book thing to make small chaps on every once in a while...please do not expect much from this.)
8 105 - In Serial4 Chapters
Tablets and Confidentiality
i should really just change my bio because literally all i write are destiel drabbles.i suppose this one is sad, but meh. angst is what i live for. ehehehehe. fret not, however, there is happiness. :> **TRIGGER WARNING: DRUG USAGE**i also kind of wrote myself into this one because it's almost 2am and i hate my life and i wanted to. deal with it.inspired by this post: http://swxshbucklingcats.tumblr.com/post/120985182721/vyles-ray-inspired-au-where-human-cas-cant
8 121

