《Yibo's Baby{Completed}》Part 29
Advertisement
"ေရာက္လာျပန္ၿပီလား....ငါလူလို
ေျပာတာကိုနင္နားမလည္တာေပါ့.."
"စိတ္ေတြအရမ္းႀကီးတာပဲေနာ္။
ဘာလို႔အ့ဲေလာက္ေဒါသေတြထြက္ေနတာလဲ။"
"ဆိုင္ကိစၥဆိုငါ့ေရွ႕ကထြက္သြားလိုက္ေတာ့။
ငါစကားကို အခါခါမေျပာဘူး..."
မ်က္မွန္ကိုဆြဲခြၽတ္ကာသူမက ေရွာင္က်န္႔ကို
ခပ္ေထ့ေထ့ၾကည့္လာသည္။
"မင္းကသိပ္စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတာပဲေနာ္။
မင္းမွတ္မိေသးလား...ငါ့ေၾကာင့္နဲ႔ ရိေပၚမင္းကို
လက္႐ြယ္ခ့ဲတာ....အ့ဲတာမင္းရဲ႕
တြတ္ထိုးေနတ႔ဲပါးစပ္ေၾကာင့္ပဲ။
ေျပာခ်င္တာပဲေျပာေနတ႔ဲ မင္းပါစပ္က
စည္းမရိွဘူး...အ့ဲတာနဲ႔ပဲ မင္းကို စိတ္ပ်က္သြားမွာ.."
ေရွာင္က်န္႔ လက္သီးကိုသာတင္းေနေအာင္
ဆုက္ထားမိသည္။ခံျပင္းျခင္း
ရွက္႐ြံျခင္းေတြေၾကာင့္
သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ယင္လာသည္။
"ကဲ...ေျပာစရာရိွတာေျပာၿပီးၿပီဆိုေတာ့
တို႔သြားလိုက္အံုးမယ္...ဒီကိစၥကိုတို႔လက္ေလ်ာ့မွာ
မဟုတ္ဘူးေနာ္....တို႔ကိုယ္တိုင္ေတာ့
ဒီကိစၥကိုလာေျပာမွာမဟုတ္ဘူး....
တစ္ေယာက္ေသာသူ....ဥပမာ
တို႔ကိုအေလးထားတ့ဲသူက
မင္းကို လာေျပာျပလိမ့္မယ္။
အ့ဲအခါ အခုလိုမ်ိဴး စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းေအာင္
ေအာ္မေျပာနဲ႔...ခြင့္ျပဳပါအံုး..."
ေျပာၿပီး ဟန္ပါပါလွည့္သြားတ့ဲသူမက
ဆိုင္ေပါက္၀က လူတစ္ေယာက္နဲ႔
တိုက္မိၿပီး က်ိန္ဆဲသြားေသးသည္။
တကယ့္အကုသိုလ္မ။
"ေကာ....သူကဘယ္သူလဲ..."
Cherryက သူနဲ႔တိုက္မိသည့္ ေကာင္မေလးကို
ၫႊန္ကာေမးလိုက္ေပမဲ့ ေရွာင္က်န္႔
ျပန္မေျဖမိ။
စိတ္ထဲမွာ ကူးလူးေျပးလႊားေနတ႔ဲ
အေတြးေပါင္းမ်ားစြာေျကာင့္
ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔အဆက္သြယ္ျပတ္ေနသလိုလို။
Cherryအေမးကို Counterကေကာင္မေလးက
အျဖစ္စံုကို ေျပာျပတာမို႔ Cherryနားလည္သလို
ေခါင္းၿငိမ့္ရင္း အျပင္ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိဳက္သည္။
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ဆိုင္ကေရာက္တည္းက ကုတင္ေပၚမွာ
ငူငူေလးထိုင္ေနသည့္ က်န္႔ေကာေၾကာင့္
သူေျပာမ့ဲစကားကို အစမေဖာ္ရဲ။
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ခိုင္းထားၿပီး
လံုး၀မေသာက္တ့ဲက်န္႔ေကာက
တစ္ေနရာတည္းကိုသာေငးၾကည့္ေနသည္။
"က်န္႔ေကာ....."
"လွတယ္ေနာ္...ငါနဲ႔မင္းရဲ႕ မဂၤလာဓာတ္ပံုေလးက"
သူေျပာမွသူလည္း မဂၤလာဓာတ္ပံုေလးကို
ၾကည့္မိသည္။အလွဆံုးၿပံဳးေနသည့္က်န္႔ေကာက
ရိေပၚရဲ႕ အနမ္းေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး
ခံယူေနသည့္ပံုေလး။
"ဟုတ္တယ္...ကမၻာေပၚမွာအလွဆံုးပဲ.."
"အင္း......."
သံရွည္ေလးဆြဲသည့္က်န္႔ေကာတစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ
သူသိေပမ့ဲ မေမးလိုက္မိ။သူ႔ေျပာမ့ဲ စကားကိုသာ
အစရွာေနမိသည္။
"က်န္႔ေကာ..."
"ဟင္....."
"ဟိုေလ....."
".........."
"ဆိုင္ကိုေလ....ေရာင္းလိုက္ပါလားဟင္..."
သူ႔စကားအဆံုးရီေ၀ေ၀ေလးၾကည့္လာတ့ဲ
က်န္႔ေကာေၾကာင့္ သူအျမန္
လက္ကိုကာရင္း
"ဟို.....တစ္မ်ိဴးမထင္နဲ႔ေနာ္။
ကြၽန္ေတာ့္ကို သူက အကူညီေတာင္း..."
"ငါစဥ္းစားေပးမယ္...."
"တ...တကယ္လားက်န္႔ေကာ.."
"အင္း....."
မ်က္လံုးေလးလႊဲသြားတ့ဲက်န္႔ေကာက
ေစာင္ကိုေခါင္းၿမီးၿခံဳကာအိပ္ေနေလၿပီ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရိေပၚကတိဆိုတ႔ဲ
ရင္ထဲက အလံုးႀကီးက်သြားတာမို႔
မီးပိတ္ၿပီး ေစာင္ထဲ၀င္ကာ
က်န္႔ေကာကိုယ္ေလးကို ဆြဲဖက္လိုက္သည္။
"က်န္႔ေကာကို အခ်စ္ဆံုးပဲ...."
လည္တိုင္ႏုႏုေလးကို နႈတ္ခမ္းေလးထိကပ္လိုက္ေတာ့
က်န္႔ေကာ အရင္ကလို ယားတယ္...ဟုေျပာၿပိီး
မရုန္း။
"က်န္႔ေကာအိပ္ၿပီလား..."
လက္ေမာင္းေလးကေနဆြဲၿပီး က်န္႔ေကာကို
သူ႔့ဘက္ဆြဲလွည့္လိုက္ေတာ့
မ်က္လံုးပြင့္လ်က္ေလးနဲ႔က်န္႔ေကာက
မ်က္နွာၾကက္ကိုသာ ေငးေနရွာသည္။
"မအိပ္ေသးဘဲ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္ေပါ့.."
က်န္႔ေကာကိုယ္ေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ေအာက္ပို႔ရင္း
လည္တိုင္ေလးေတြေပၚ နမ္းရိူက္ေနလိုက္သည္။
အားမရစြာ စုပ္ယူနမ္းရိူက္ေနလိုက္ေတာ့
က်န္႔ေကာက သူ႔ရင္ဘတ္ကို
သာသာေလးတြန္းလာရွာသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
ျပန္မေျဖလာတ့ဲက်န္႔ေကာက သူ႔ကို
ရီေ၀ေ၀ေလးၾကည့္ေနတာမို႔ သူတစ္ခ်က္ၿပံဳးရင္း
က်န္႔ေကာ နႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြေပၚ မထိတထိ
က်ီစယ္ကာ
"မေျပာဘဲ ဘာလုပ္ေနတာလဲ...ကိစၥျဖစ္မွ
စကားမမ်ားရဘူးေနာ္..."
".........."
လည္တိုင္ေလးကိုစုပ္လိုက္နမ္းလိုက္နွင့္
လုပ္ၿပီးမွ အားမရစြာ ည၀တ္အက်ီ ၤေလးရဲ႕
ေကာ္လံစကိုဆြဲခ်ရင္း ညႇပ္ရိုးေလးကိုပါ
ကိုက္ဖဲ့ေနလိုက္သည္။
ခုထိက်န္႔ေကာဆီက စကားလံုးေတြ ထြက္မလာေသး။
ၾကယ္သီးေတြကိုတစ္လံုးခ်င္းျဖဳတ္ေနသလို
သူ႔နႈတ္ခမ္းေတြကလည္း က်န္႔ေကာကိုယ္ေပၚမွာ
စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ေျပးေနသည္။
ႏူးည့ံလြန္းသည့္က်န္႔ေကာရဲ႕အသားေလးေတြက
သူ႔ ရမၼက္ေတြကိုပိုတိုးေစသည္ေလ။
"အ!!!"
ခ်ယ္ရီေရာင္ပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြကို တစ္ဖက္က
ဖိေခ်ရင္းတစ္ဖက္ကစုပ္ယူေနလိုက္ေတာ့
က်န္႔ေကာဆီက အသံပိစိေလးထြက္လာသည္။
ည၀တ္ေဘာင္းဘီေလးရဲ႕ေမ်ွာ႔ႀကိဳးေလးေအာက္
လက္လိ်ဳ၀င္ရင္း က်န္႔ေကာညီေလးကို
ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ေတာ့ က်န္႔ေကာက
သူ႔ကို လက္ျဖင့္တြန္းလာသည္။
"ရိေပၚ...ငါ..."
ျငင္းဆန္ခ်င္ေနသည့္ နႈတ္ခမ္းပါးေလးကို
ထိကပ္သိမ္းပိုက္ၿပီး ရမၼက္ဆန္စြာနမ္းရိူက္လိုက္သည္။
ခံတြင္းေႏြးေလးေတြထဲသူ႔လ်ွာကို
နယ္ခ်ဲ့မိေတာ့ အသက္ရူမ၀သံေတြ
ၿငီးစီလာရွာသည္။
"အ!!!ရိေပၚ...ငါ..."
ေရွ႕ဆက္မိတိုင္း က်န္႔ေကာရဲ႕နာက်င္စြာ
ေအာ္ၿငီးသံေတြသူၾကားမိေပမ့ဲ
မရပ္တန္႔ခဲ့။ညအိပ္မီးျပာေရာင္ေအာက္က
က်န္႔ေကာက အိပ္ယာခင္းေလးကိုသာ
ရန္ရွာ ဖိညႇစ္ထားရွာသည္။
ကိုက္ထားေသာ နႈတ္ခမ္းပါးေလးကို
လွမ္းစုပ္ယူကာ လုပ္စရာရိွာတာကိုလည္း
မျပတ္လပ္ေစခ့ဲ။
"အား!!"
ၿပီးဆံုးေၾကာင္းအရသာေတြေၾကာင့္
သူ႔ဆီက ေက်နပ္သံေတြထြက္လာခ့ဲေပမ့ဲ
ခ်စ္ရတ႕ဲက်န္႔ေကာကေတာ့
တစ္ဖက္ကို ေစာင္းအိပ္သြားေတာ့သည္။
"က်န္႔ေကာ....ထနိုင္လား....ကြၽန္ေတာ္ခ်ီမယ္ေနာ္.."
"မလုပ္ခ်င္ဘူး...."
"ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးမွာေပါ့..."
ေျပာၿပီး က်န္႔ေကာ ကိုယ္ေလးေအာက္
လက္လွိ်ဴ၀င္ကာ မဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့
လက္ကိုလာပုတ္ထုတ္တ့ဲက်န္႔ေကာ။
"ငါ့ကိုမထိနဲ႔...."
"က်န္႔ေကာ..."
"မင္းလိုခ်င္တာရၿပီးၿပီမလား...ငါ့ကို
မေနွာင့္ယွက္နဲ႔.."
"က်န္႔ေကာဘာျဖစ္ေနတာလဲ..."
"ဘာျဖစ္ေနလဲ ..ဟုတ္လား...
ငါဘာျဖစ္ေနလဲေတာင္ မင္းမသိေတာ့ဘူးေပါ့။
Hk....ေအးေပါ့ေလ။မင္းရဲ႕ေနာက္တစ္ေယာက္ကို
ဂရုစိုက္ေနရေတာ့လည္း ငါ့ကို ပယ္ထားရံုပဲေလ...."
"က်စ္...က်န္႔ေကာ...ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲဗ်ာ။
စိတ္ကိုေလ်ာ့ၿပီးေအးေအးေဆးေဆးရွင္းျပစမ္းပါ.."
"မင္းငါ့ကို စိတ္ပ်က္သလိုစုတ္မသပ္နဲ႔ရိေပၚ။
ငါ့ကိုတျခားသူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္
စိတ္ကုန္သလိုလို စိတ္မရွည္သလိုလို
လာမလုပ္နဲ႔...ငါမႀကိဳက္ဘူး...."
"Ok....ဟုတ္ၿပီ..စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ေနာ္။
က်န္႔ေကာ...စိတ္ေလ်ာ့ေနာ္။"
ေစာင္ကိုဆြဲယူရင္း က်န္႔ေကာကိုယ္ေလးကို
ပတ္ကာ ဆြဲဖက္ထားလိုက္ေတာ့
က်န္႔ေကာကသူ႔ရင္ခြင္ထဲကေန အတင္းနဲ႔ရုန္းလာသည္။
"မငိူပါနဲ႔ က်န္႔ေကာရာ....ကြၽန္ေတာ္
ရင္ေတြနာလြန္းလို႔...."
က်န္႔ေကာကိုယ္ေလးကိုတင္းေနေအာင္
ပိုဖက္လိုက္ၿပီး သူဆိုလိုက္ေတာ့
ရိူက္သံေလးေတြၾကား ခ်စ္ရသူက
အငိုမတိတ္ခ့ဲ။
"ငါ့ကိုခ်စ္လား....ရိေပၚ......."
"ခ်စ္တယ္....ေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္တယ္။
ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ မယံုဘဲ
ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့
စကားေလးကိုပဲ ကြက္ၿပီး
ယံုေပး။အ့ဲတာခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲေျပာတ့ဲ
ရိေပၚရဲ႕ သစၥာစကား။"
"ငါ....လည္းမင္းကိုခ်စ္တယ္....
ငါ့ကို မထားသြားနဲ႔ေနာ္...."
"ဘာမ်ားလဲလို႔က်န္႔ေကာရယ္။စိတ္ပူေအာင္
ေနာက္တစ္ခါမငိုပါနဲ႔ကြာ....ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ
လိႈ႕၀ွက္ခဖက္ေတြ မထားၾကရေအာင္ေနာ္...
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ကို တျခားသူေတြနဲ႔
လိုက္မစြပ္စြဲပါနဲ႔....က်န္႔ေကာအ့ဲလိုေျပာရင္
ကြၽန္ေတာ္ မခံစားနိုင္ဘူး...."
ထိုညက သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ ရိူက္ၿပီး
ငိုေနခ႔ဲတ့ဲက်န္႔ေကာေၾကာင့္ အိပ္လို႔မရခ႕ဲ။
ေခ်ာင္က်သြားတ့ဲ မ်က္ခြံမို႔မို႔ေလးေတြေပၚ
ခဏခဏ အနမ္းေတြက်ဲရင္း
ရင္ခြင္ေလးထဲ ပိုတိုးဖက္ထားလိုက္သည္။
ကြၽန္ေတာ့အခ်စ္ေတြနဲ႔ က်န္႔ေကာေႏြးပါေစေလ။
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
"ရောက်လာပြန်ပြီလား....ငါလူလို
ပြောတာကိုနင်နားမလည်တာပေါ့.."
"စိတ်တွေအရမ်းကြီးတာပဲနော်။
ဘာလို့အဲ့လောက်ဒေါသတွေထွက်နေတာလဲ။"
"ဆိုင်ကိစ္စဆိုငါ့ရှေ့ကထွက်သွားလိုက်တော့။
ငါစကားကို အခါခါမပြောဘူး..."
မျက်မှန်ကိုဆွဲချွတ်ကာသူမက ရှောင်ကျန့်ကို
ခပ်ထေ့ထေ့ကြည့်လာသည်။
"မင်းကသိပ်စိတ်ပျက်စရာကောင်းတာပဲနော်။
မင်းမှတ်မိသေးလား...ငါ့ကြောင့်နဲ့ ရိပေါ်မင်းကို
လက်ရွယ်ခဲ့တာ....အဲ့တာမင်းရဲ့
တွတ်ထိုးနေတဲ့ပါးစပ်ကြောင့်ပဲ။
ပြောချင်တာပဲပြောနေတဲ့ မင်းပါစပ်က
စည်းမရှိဘူး...အဲ့တာနဲ့ပဲ မင်းကို စိတ်ပျက်သွားမှာ.."
ရှောင်ကျန့် လက်သီးကိုသာတင်းနေအောင်
ဆုက်ထားမိသည်။ခံပြင်းခြင်း
ရှက်ရွံခြင်းတွေကြောင့်
သူ့တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်လာသည်။
"ကဲ...ပြောစရာရှိတာပြောပြီးပြီဆိုတော့
တို့သွားလိုက်အုံးမယ်...ဒီကိစ္စကိုတို့လက်လျော့မှာ
မဟုတ်ဘူးနော်....တို့ကိုယ်တိုင်တော့
ဒီကိစ္စကိုလာပြောမှာမဟုတ်ဘူး....
တစ်ယောက်သောသူ....ဥပမာ
တို့ကိုအလေးထားတဲ့သူက
မင်းကို လာပြောပြလိမ့်မယ်။
အဲ့အခါ အခုလိုမျိူး စိတ်ပျက်စရာကောင်းအောင်
အော်မပြောနဲ့...ခွင့်ပြုပါအုံး..."
ပြောပြီး ဟန်ပါပါလှည့်သွားတဲ့သူမက
ဆိုင်ပေါက်ဝက လူတစ်ယောက်နဲ့
တိုက်မိပြီး ကျိန်ဆဲသွားသေးသည်။
တကယ့်အကုသိုလ်မ။
"ကော....သူကဘယ်သူလဲ..."
Cherryက သူနဲ့တိုက်မိသည့် ကောင်မလေးကို
ညွှန်ကာမေးလိုက်ပေမဲ့ ရှောင်ကျန့်
ပြန်မဖြေမိ။
စိတ်ထဲမှာ ကူးလူးပြေးလွှားနေတဲ့
အတွေးပေါင်းများစွာကြောင့်
ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့အဆက်သွယ်ပြတ်နေသလိုလို။
Cherryအမေးကို Counterကကောင်မလေးက
အဖြစ်စုံကို ပြောပြတာမို့ Cherryနားလည်သလို
ခေါင်းငြိမ့်ရင်း အပြင်ကိုတစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ဆိုင်ကရောက်တည်းက ကုတင်ပေါ်မှာ
ငူငူလေးထိုင်နေသည့် ကျန့်ကောကြောင့်
သူပြောမဲ့စကားကို အစမဖော်ရဲ။
ကော်ဖီဖျော်ခိုင်းထားပြီး
လုံးဝမသောက်တဲ့ကျန့်ကောက
တစ်နေရာတည်းကိုသာငေးကြည့်နေသည်။
"ကျန့်ကော....."
"လှတယ်နော်...ငါနဲ့မင်းရဲ့ မင်္ဂလာဓာတ်ပုံလေးက"
သူပြောမှသူလည်း မင်္ဂလာဓာတ်ပုံလေးကို
ကြည့်မိသည်။အလှဆုံးပြုံးနေသည့်ကျန့်ကောက
ရိပေါ်ရဲ့ အနမ်းတွေကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး
ခံယူနေသည့်ပုံလေး။
"ဟုတ်တယ်...ကမ္ဘာပေါ်မှာအလှဆုံးပဲ.."
"အင်း......."
သံရှည်လေးဆွဲသည့်ကျန့်ကောတစ်ခုခုဖြစ်နေပြီဆိုတာ
သူသိပေမဲ့ မမေးလိုက်မိ။သူ့ပြောမဲ့ စကားကိုသာ
အစရှာနေမိသည်။
"ကျန့်ကော..."
"ဟင်....."
"ဟိုလေ....."
".........."
"ဆိုင်ကိုလေ....ရောင်းလိုက်ပါလားဟင်..."
သူ့စကားအဆုံးရီဝေေ၀လေးကြည့်လာတဲ့
ကျန့်ကောကြောင့် သူအမြန်
လက်ကိုကာရင်း
"ဟို.....တစ်မျိူးမထင်နဲ့နော်။
ကျွန်တော့်ကို သူက အကူညီတောင်း..."
"ငါစဉ်းစားပေးမယ်...."
"တ...တကယ်လားကျန့်ကော.."
"အင်း....."
မျက်လုံးလေးလွှဲသွားတဲ့ကျန့်ကောက
စောင်ကိုခေါင်းမြီးခြုံကာအိပ်နေလေပြီ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရိပေါ်ကတိဆိုတဲ့
ရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွားတာမို့
မီးပိတ်ပြီး စောင်ထဲဝင်ကာ
ကျန့်ကောကိုယ်လေးကို ဆွဲဖက်လိုက်သည်။
"ကျန့်ကောကို အချစ်ဆုံးပဲ...."
လည်တိုင်နုနုလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးထိကပ်လိုက်တော့
ကျန့်ကော အရင်ကလို ယားတယ်...ဟုပြောပြီး
မရုန်း။
"ကျန့်ကောအိပ်ပြီလား..."
လက်မောင်းလေးကနေဆွဲပြီး ကျန့်ကောကို
သူ့ဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်တော့
မျက်လုံးပွင့်လျက်လေးနဲ့ကျန့်ကောက
မျက်နှာကြက်ကိုသာ ငေးနေရှာသည်။
"မအိပ်သေးဘဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်တယ်ပေါ့.."
ကျန့်ကောကိုယ်လေးကို သူ့ရင်ခွင်အောက်ပို့ရင်း
လည်တိုင်လေးတွေပေါ် နမ်းရိူက်နေလိုက်သည်။
အားမရစွာ စုပ်ယူနမ်းရိူက်နေလိုက်တော့
ကျန့်ကောက သူ့ရင်ဘတ်ကို
သာသာလေးတွန်းလာရှာသည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ..."
ပြန်မဖြေလာတဲ့ကျန့်ကောက သူ့ကို
ရီဝေေ၀လေးကြည့်နေတာမို့ သူတစ်ချက်ပြုံးရင်း
ကျန့်ကော နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေပေါ် မထိတထိ
ကျီစယ်ကာ
"မပြောဘဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ...ကိစ္စဖြစ်မှ
စကားမများရဘူးနော်..."
".........."
လည်တိုင်လေးကိုစုပ်လိုက်နမ်းလိုက်နှင့်
လုပ်ပြီးမှ အားမရစွာ ည၀တ်အကျီ င်္လေးရဲ့
ကော်လံစကိုဆွဲချရင်း ညှပ်ရိုးလေးကိုပါ
ကိုက်ဖဲ့နေလိုက်သည်။
ခုထိကျန့်ကောဆီက စကားလုံးတွေ ထွက်မလာသေး။
ကြယ်သီးတွေကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေသလို
သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကလည်း ကျန့်ကောကိုယ်ပေါ်မှာ
စုန်ချည်ဆန်ချည်ပြေးနေသည်။
နူးညံ့လွန်းသည့်ကျန့်ကောရဲ့အသားလေးတွေက
သူ့ ရမ္မက်တွေကိုပိုတိုးစေသည်လေ။
"အ!!!"
ချယ်ရီရောင်ပွင့်ချပ်လေးတွေကို တစ်ဖက်က
ဖိချေရင်းတစ်ဖက်ကစုပ်ယူနေလိုက်တော့
ကျန့်ကောဆီက အသံပိစိလေးထွက်လာသည်။
ည၀တ်ဘောင်းဘီလေးရဲ့မျှော့ကြိုးလေးအောက်
လက်လျိုဝင်ရင်း ကျန့်ကောညီလေးကို
ဖျစ်ညှစ်လိုက်တော့ ကျန့်ကောက
သူ့ကို လက်ဖြင့်တွန်းလာသည်။
"ရိပေါ်...ငါ..."
ငြင်းဆန်ချင်နေသည့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို
ထိကပ်သိမ်းပိုက်ပြီး ရမ္မက်ဆန်စွာနမ်းရိူက်လိုက်သည်။
ခံတွင်းနွေးလေးတွေထဲသူ့လျှာကို
နယ်ချဲ့မိတော့ အသက်ရူမ၀သံတွေ
ငြီးစီလာရှာသည်။
"အ!!!ရိပေါ်...ငါ..."
ရှေ့ဆက်မိတိုင်း ကျန့်ကောရဲ့နာကျင်စွာ
အော်ငြီးသံတွေသူကြားမိပေမဲ့
မရပ်တန့်ခဲ့။ညအိပ်မီးပြာရောင်အောက်က
ကျန့်ကောက အိပ်ယာခင်းလေးကိုသာ
ရန်ရှာ ဖိညှစ်ထားရှာသည်။
ကိုက်ထားသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို
လှမ်းစုပ်ယူကာ လုပ်စရာရှိာတာကိုလည်း
မပြတ်လပ်စေခဲ့။
"အား!!"
ပြီးဆုံးကြောင်းအရသာတွေကြောင့်
သူ့ဆီက ကျေနပ်သံတွေထွက်လာခဲ့ပေမဲ့
ချစ်ရတဲ့ကျန့်ကောကတော့
တစ်ဖက်ကို စောင်းအိပ်သွားတော့သည်။
"ကျန့်ကော....ထနိုင်လား....ကျွန်တော်ချီမယ်နော်.."
"မလုပ်ချင်ဘူး...."
"ကျွန်တော်လုပ်ပေးမှာပေါ့..."
ပြောပြီး ကျန့်ကော ကိုယ်လေးအောက်
လက်လျှိူဝင်ကာ မဖို့ပြင်လိုက်တော့
လက်ကိုလာပုတ်ထုတ်တဲ့ကျန့်ကော။
"ငါ့ကိုမထိနဲ့...."
"ကျန့်ကော..."
"မင်းလိုချင်တာရပြီးပြီမလား...ငါ့ကို
မနှောင့်ယှက်နဲ့.."
"ကျန့်ကောဘာဖြစ်နေတာလဲ..."
"ဘာဖြစ်နေလဲ ..ဟုတ်လား...
ငါဘာဖြစ်နေလဲတောင် မင်းမသိတော့ဘူးပေါ့။
Hk....အေးပေါ့လေ။မင်းရဲ့နောက်တစ်ယောက်ကို
ဂရုစိုက်နေရတော့လည်း ငါ့ကို ပယ်ထားရုံပဲလေ...."
"ကျစ်...ကျန့်ကော...ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲဗျာ။
စိတ်ကိုလျော့ပြီးအေးအေးဆေးဆေးရှင်းပြစမ်းပါ.."
"မင်းငါ့ကို စိတ်ပျက်သလိုစုတ်မသပ်နဲ့ရိပေါ်။
ငါ့ကိုတခြားသူတစ်ယောက်ကြောင့်
စိတ်ကုန်သလိုလို စိတ်မရှည်သလိုလို
လာမလုပ်နဲ့...ငါမကြိုက်ဘူး...."
"Ok....ဟုတ်ပြီ..စိတ်လျော့လိုက်နော်။
ကျန့်ကော...စိတ်လျော့နော်။"
စောင်ကိုဆွဲယူရင်း ကျန့်ကောကိုယ်လေးကို
ပတ်ကာ ဆွဲဖက်ထားလိုက်တော့
ကျန့်ကောကသူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ အတင်းနဲ့ရုန်းလာသည်။
"မငိူပါနဲ့ ကျန့်ကောရာ....ကျွန်တော်
ရင်တွေနာလွန်းလို့...."
ကျန့်ကောကိုယ်လေးကိုတင်းနေအောင်
ပိုဖက်လိုက်ပြီး သူဆိုလိုက်တော့
ရိူက်သံလေးတွေကြား ချစ်ရသူက
အငိုမတိတ်ခဲ့။
"ငါ့ကိုချစ်လား....ရိပေါ်......."
"ချစ်တယ်....သေလောက်အောင်ချစ်တယ်။
ဘယ်သူဘာပြောပြော မယုံဘဲ
ကျွန်တော်ပြောတဲချစ်တယ်ဆိုတဲ့
စကားလေးကိုပဲ ကွက်ပြီး
ယုံပေး။အဲ့တာခင်ဗျားတစ်ယောက်တည်းကိုပဲပြောတဲ့
ရိပေါ်ရဲ့ သစ္စာစကား။"
"ငါ....လည်းမင်းကိုချစ်တယ်....
ငါ့ကို မထားသွားနဲ့နော်...."
"ဘာများလဲလို့ကျန့်ကောရယ်။စိတ်ပူအောင်
နောက်တစ်ခါမငိုပါနဲ့ကွာ....ကျွန်တော်တို့ကြားမှာ
လှို့ဝှက်ခဖက်တွေ မထားကြရအောင်နော်...
ပြီးတော့ ကျွန်တော့ကို တခြားသူတွေနဲ့
လိုက်မစွပ်စွဲပါနဲ့....ကျန့်ကောအဲ့လိုပြောရင်
ကျွန်တော် မခံစားနိုင်ဘူး...."
ထိုညက သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ရိူက်ပြီး
ငိုနေခဲ့တဲ့ကျန့်ကောကြောင့် အိပ်လို့မရခဲ့။
ချောင်ကျသွားတဲ့ မျက်ခွံမို့မို့လေးတွေပေါ်
ခဏခဏ အနမ်းတွေကျဲရင်း
ရင်ခွင်လေးထဲ ပိုတိုးဖက်ထားလိုက်သည်။
ကျွန်တော့အချစ်တွေနဲ့ ကျန့်ကောနွေးပါစေလေ။
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
Advertisement
- In Serial20 Chapters
ES Organic Dungeon
What would happen if dungeon couldn't manipulate the earth around it? Or what would happen to it without an all-mighty system to help it grow properly? Join our brave hero in his journey! Discord server link: https://discord.gg/anXeQu2ATX Second Book/Spinoff: https://www.royalroad.com/fiction/47917/es-modern-dungeon The story is on temporary hiatus, I will start uploading after others make novels in the same universe or when the story is at least 1 year old. If you are reading this on any other site than Royal Road and Scribblehub you are getting scammed. I only post here on Royal Road.If by any chance I decide to to post on any other site I will write it in a synopsis here.
8 113 - In Serial7 Chapters
Heir of the artificial Gamer system
A long time ago the Gamer power gave rise to overpowered monsters all across reality, It was deemed too dangerous of a power and destroyed. However, no one knew that once you start the game, you can never truly stop it. And yet, not even the original Gamer system foresaw what was coming. The augmented Gamer system was given to a terrible monster. Evil MC, OC MC This is a fanfiction, If you're not into those then don't read this. I'm also posting this on FF. this version MIGHT have lemons edited out to suit guidelines and whatnot. I'm still tagging this as sexual content just incase. Chapters are posted whenever I feel like writing, enjoy!
8 168 - In Serial6 Chapters
Astrayed Absolution
I hav? lift?d th? curtain to show th? t?uth about th? Kingdom. I am disclosing ou? f?llowm?n ou? d?f?cts, ou? vic?s, ou? culpabl? and cowardly indiff???nc? ??sulting in ou? own mis??y. In my l?tt??s, I t?i?d to co???ct th? ha?mful accusations against ou? p?opl?. I b?ought out in th? op?n th? sad stat? of ou? count?y, all ou? g?i?vanc?s and f?ust?ations. Thos? g???dy f?ia?s, thos? co??upt l?ad??. Th?y who gov??n ou? land, you say w? should app?al to th? Celestial Kingdom, but how? Th? Kingdom is d?af and blind, th?y won’t h?a? ou? c?i?s, and th?y won’t s?? ou? suff??ings. Inst?ad, th?y s?nt imb?cil?s and c?iminals to gov??n us. W? a?? t??at?d lik? animals. I know most of you a?? af?aid, but f?a? mo?? fo? you? famili?s. A?? w? going to simply watch ou? child??n b? kill?d? Ou? wom?n abus?d, ou? fi?lds plund???d, ou? id?ntiti?s and dignity ?obb?d b?fo?? taking action? A?? w? to ??main sil?nt?
8 190 - In Serial8 Chapters
Ranger Of Albion
In Which the Story of Edward Deiramund is Narrated; including the Impact of the Civil War, his Early Unorthodox Life, the Rise to Prominence, the Challenges Faced, the Decisions Made, and How it All Came Together to Shape his Nature. ***** Author's note: The summary is not up to the mark, so I ask you to please read the first few chapters to get a better idea. For those looking for even general description - it's a slow paced fantasy life that gradually ramps up - just like real life.
8 111 - In Serial12 Chapters
The death ( Reapertale Fanfiction )
( Reapertale belong to renrink ! )
8 135 - In Serial14 Chapters
A 24th Century Ship In Azur Lane
After Dealing with the Borg in the late 21st century, Enterprise NCC 1701 E was about to return to his own time but an anomaly sends him further into not only the past but in a world where ships become human
8 176

