《•Stay With Me• |✔︎|》[13]
Advertisement
"Юу гэж байна? Биш ээ. Хэн юм?" Тэхёныг инээмсэглэнгүй асуухад Жонгүг доторх олон асуудлуудтайгаа тэмцэж ядсаар хүчээр инээмсэглэн
"Тийм ч чухал зүйл биш дээ. Зүгээр л. . Юу ч гэсэн хэрэггүй учраас та одоо амар даа. Би түр ганцаараа байх хэрэгтэй бололтой" гэсээр өөрийн өрөөг зүглэх гэхэд нь Тэхён гайхан харсан чигтээ
"Гэхдээ-" хэмээх гэж байсан ч Жонгүгийн байдлыг ажигласан аятай санаа алдаад
"Ойлголоо. Би саад болохгүй учраас энгийн болсог цагтаа надад хэлээрэй" гэвэл Жонгүг өрөөнд орох бус Тэхён дээр очин уруул дээр нь шоб шоб хийтэл хэд хэд үнсэж аваад
"Ямар ч хэцүү зүйл байсан би чамтайгаа хамт даван туулна аа. Санаа зоволтгүй" хэмээсээр Тэхёноос холдоход Тэхён ч мөн инээн толгой дохисоор
"Би бэлэн" гэлээ.
○○○
"Пак Ина байна уу?" Эмч өрөөнөөс орилсоор гарч ирэн үүдэндээ суух олныг гүйлгэн харахад тэр дундаас Жонгүг болон нөгөө эмэгтэй хоёул босон ирж
"Байна" гэсээр өрөөг зүглэлээ.
"За эхлээд тайвнаар жирэмсэн эсэх, юу үзүүлэх гэсэн зэргээ яриарай" эмч эмэгтэй бичих цаас гарган ирсээр асуувал Ина гэгч нэг зангирах хоолойгоо засан аваад
"4 долоо хоногтой. Бас. . . Абортонд орно" хэмээж, эмч ч тэдэн рүү шилнийхээ дээгүүр харан балаа ширээн дээр буцан буулгасаар
"Тэгвэл ч яриатай даа. Үнэхээр л тийм шийдвэр гаргасан юм бол. . Эхлээд миний та хоёрт харуулах зүйлийг нэг үз. Тэгээд дараа нь шийдээ хэлээрэй" гээд Инаг дагуулан орон дээр зөөлөн хэвтүүлж, гэдсийг нь ил гаргахад л бүх юм тодорхой болов.
"Энэ тэгэхээр-" Жонгүг өөрт харагдах дэлгэцийг заан асуувал эмч толгой дохиод
"Тийм ээ. Та нарт ургийг харуулах болно" хэмээлээ.
"Ураг одоохондоо их жоохон учраас бидэнд харагдах зүйл ч бас бага байна. Энэ...харж байна уу? Жижигхэн хар зүйл. Энэ бол ураг. Нялхаараа учир ердөө ийм л хар зүйл харагдах болно. Мөн ураг маш сайн бойжиж байгаа ч та нар хэдийн ийм шийд гарга--" Инаг орноос босгох Жонгүг эмчийн үгийг ч гүйцээлгүй өрөөнөөс чирэн гарах агаад нүдэнд нь багахан нулимс мэлтэлзэн харагдан буйг дурдах хэрэгтэй.
Advertisement
"Яаж байгаа юм! Чи өөрөө л хүсээ биз дээ! Тэгчихээд одоо гэнэт-"
"Авхуулахгүй. Түүнийг төрүүл. Гуйж байна. Би чиний хүссэнийг өгнө" Жонгүгийн гуйж буй мэт харцанд хэдийнээ дийлдсэн Ина санаа алдсаар доош харан
"Миний хүсэж буй зүйл бол ердөө чи. Би чамаас өөр зүйл хүсэхгүй байна. Зүгээр л...минийх бай" хэмээн шийдэмгий гэгч нь хэлэхэд Жонгүг зангирах хөмсгөө тэнийлгэсээр
"Би чамд хэлсэн шүү дээ. Эмэгтэй хүн сонирхохгүй ээ гэж. Чи хичнээн надтай үерхэж, бүр цаашлаад гэрлэвч би чамайг хайрлаж чадахгүй. Ойлгож байна уу?" гэвэл Ина толгойгоо дээшлүүлэн
"Хэрэв тэгж байгаа бол зүгээр л. . . Хүүхэддээ баяртай гэж хэл" гэсээр буцан эмчийн өрөөг зорихыг зэхвэл Жонгүг бушуу түүнийг барин авч
"Ойлголоо. Чинийхээр болъё. Ойлгов уу. Би чинийх болно. Тиймээс одооноос хүүхдэд минь л анхаарлаа бүрэн хандуул" хэмээн ширүүнээр хэлчихээд Инаг орхин эмнэлгийн гарах хаалгыг зүглэх нь тэр.
○○○
"Хоол гал тогоонд байгаа шүү" Жонгүгийг үүдээр оров уу үгүй юу орилох Тэхён хэдийнээ үзэж буй кинондоо улайран оржээ. Түүний энэ байдал Жонгүгт хичнээн өхөөрдөм харагдавч өнөөдөр түүний хувьд хэцүү өдөр байсандаа ч тэр үү, шууд л зурагтыг унтрааж орхив.
"Яаа! Яаж байгаа юм бэ!" Тэхёны орилоонд Жонгүг өөрийн уруулаараа амыг нь даран хамхиулж чадахын зэрэгцээ эцэст нь тэдний энэ үнсэлт унтлагын өрөөг хүртэл үргэлжилж чадлаа.
"Бид өмнө нь хийгээгүй байх аа" Жонгүгийн асуух буй мэт үгсэд Тэхён орон дээр хэвтсэн чигтээ толгой дохисон ч гэнэт гар луу нь зөөлөн алгадаад
"Чи чинь өөрөө л тэр үед--" гэсээр тайлбар тавих гэж байсныг гадарласан Жонгүг инээмсэглээд
"Ойлголоо. Миний буруу. Би дахиж хэзээ ч...чамаас татгалзах үйл хийхгүй учраас уучлаарай. За юу?" хэмээн бяцхан гэлжийлгэлт хийсэнд Тэхён хүртэл инээгээд түүний хүзүүнээс татан уруулыг нь дахин амтлах аж.
○○○
"Бэлэн үү?" Тэхён түүний асуултанд ичингүйрэн толгой дохиод харц зөрүүлвэл Жонгүг инээмсэглэсээр нэг уруул дээр нь үнсэж аваад эхлүүлэх гэж байсан ч гэнэтийн утас дуугаралтаар түр үүнийгээ азначихав.
Advertisement
"Яах гээд байгаа юм! Би чамд хэлээ биз дээ!!" Жонгүг дуудлагыг авсан даруйдаа чангаар орилоход Тэхён хүриэл бондгос хийтэл цочиж орхилоо.
"Харин, би ууг нь чам руу ярихгүй ээ гэж бодсон ч хүүхэд маань надаас маш олон жимсийг нэхээд, тэгээд хэрэв авч өгөхгүй бол хүүхэд нь төрөөд ээж, аавдаа дургүй болдог гээд. За за, чи өөрөө мэд дээ. Гол нь надад мөнгө байхгүй бас. . Яг одоо миний хажууд жимсний дэлгүүр байгаад" түүний гуншаа ярианд Жонгүгийн өнөөх анд нь хүртэл бууж орхив.
"Хараал идсэн. . . Тэгээд хаягаа явуулаач дээ" уурссаар шидсэн үгсэд нь Инагийн чангаар инээх сонстож, удалгүй
"Одоо явуулах учраас хурдан ирээрэй. Хонгор минь" хэмээж, үүнд нь ч Жонгүг хөмсгөө зангидан амандаа хараал урсгана.
"Зүгээр үү? Юу болсон юм? Хэн юм?" Тэхён сандарсаар олон асуулт тавин суухад Жонгүг түүнийг харан нэг тайвширчихаад эргэн утсанд нь ирсэн зурвасаас үүдэн
"Би хурдхан гарчихаад ирье. За юу? Хүлээж байгаарай" хэмээчхээд хувцсаа түүн гэрийг орхилоо.
○○○
"Жимин. Битгий хүнээр тоглоод бай. Чи намайг энэ дэлгүүрээр бараг арав эргэлдүүллээ. Одоо зүгээр хаана байгаагаа хэл. Эсвэл би яг одоо буцаад гэр лүүгээ-"
"Урд чинь байна" Жимин утсаар нэмж хэлээд дуудлага тасрахад Тэхён өөрийн урдаа харагдах дүр зураглалыг харан гүн шоконд орчихсон зогсож байв.
"Ж-Жонгүг" хоолой нь наана цаана орж, арай хийн дуултсанд нь Жонгүг түүнийг хэмээн тааж ядан одоог хүртэл хацраас нь татан уруулыг нь үмхэх нэгнийг чангаар түлхэж орхилоо.
"Тэхён аа, энэ чиний бодож байгаа шиг биш шүү. Үнэхээр-"
"Юу ч битгий хэл. Би өөрөө тунгааж, бодож чадахаар ухаантай байгаа учраас" Тэхёны нулимс сая нэг урсаж эхлэхэд л Жонгүг сандарсаар түүн рүү очих гэж байсан ч хойноос нь зулгаах Ина, мөн... хэн нь ч мэдэгдэхгүй эрийн шанаа түүний хацарт буусанд Тэхёны араас гүйхэд хэтэрхий оройтож орхив.
"Дүү, бас болоогүй найзаар минь хүртэл тоглоод. Муу новш"
Advertisement
- In Serial37 Chapters
That Boy Hare [On Hiatus]
Somewhere in the Falcon Plains, a hare is born. He opens his little eyes for the first time, eager to see the world. But to his surprise, he’s not with his brothers and sisters in a litter. No, he’s flying! Flying! Imagine the wonder of that little hare; his first moments were spent in the air! The wind rushing through his fur, lesser birds beneath his paws. It was...magical! Then he looks up and sees the sky. The sky! What a mystical thing! And then he sees the monstrous brute that’s carrying him and similar things drawing closer. “Yo! That boy hare lookin’ real fine!” “Hey, you, Brutus! Don’t ya wanna share?” Thus begins the story of a very special hare. { Credit for Cover Art goes to Daicelf, on Deviant Art}
8 142 - In Serial344 Chapters
My Orange Glove
An adventure, through worlds filled with savage barbarians, beautiful scenaries, and vicious monsters.
8 118 - In Serial33 Chapters
Spores Controller
Join the MC on a journey through a fantasy world as he searches for the reason of his existences and walk on the path to his destiny.The mature tag currently only applies for the side story, which is canon and could be skipped. I probably don't intent to add mature content into the main story.This is the first time I'm writing a story and I hope that you'll all like it. Constructive criticism will be appreciated, and I'll try to post at least a chapter per week.
8 165 - In Serial9 Chapters
Parent life with Bakugou
So your name is Y/n L/n but it changed to Y/n Bakugou because 1 year ago you got married to the love of life Katsuki Bakugou the number 2 hero and you just found out you pregnant and you have to tell Katsuki so you would be starting parent life with Katsuki but most of all you be a mother and you would be in motherhood your biggest dream........Read to find out more
8 59 - In Serial8 Chapters
LITTLE GREEN MEN • Book 1
As nineteen-year-old Alex Dash cares for his six-year-old twin siblings, Henry and Annabelle, he is forced to navigate a post-cataclysmic world full of hostile entities. Dogs that seem more aware than they ought to, sentient plant-life, nomads aimlessly wandering...Rescued by a farming colony called Community, Alex meets Eva Monroe. She is mysterious, but also familiar somehow. When Alex sees strange lights in the fields, he begins asking questions that no one seems willing to answer. Together, Alex and Eva discover a secret. A secret that no one in Community saw coming...or did they? I will also post some of this story on Royal Road.Excerpt: To the right of the road the land rose sharply to a hill. Alex's gut tightened and fluttered as he realized their current location was not a wise one; low ground was a disadvantage in a conflict. Alex had a bad feeling, a hunch that he wasn't the only one searching. His attention was drawn to the top of the hill. Something was up there. They were being watched.
8 84 - In Serial20 Chapters
MaAn - Tale Of 2005
Story Of How destiny brings Anuj And Anupama again in front of each other after 10 years since her marriage. Will Anuj meet her?Will he be part of her life?will he go back? will She ever be Happy?All these questions answered ahead. please read to Know what happened.....[ This is work of pure Fiction based on the Storyline of Serial Anupamaa. I am not a writer but a diehard MaAn fan and their love made me write this. Avoid my mistakes. please leave your precious comments after reading. Constructive criticism is always welcome. ] HAPPY READING😊😊
8 102

