《Chasing Rainbows》9: The favor
Advertisement
“Sisig tayo bukas?”
“Ba't naman tayo magiging sisig bukas?” Matamlay kong tanong habang naglalakad kami papuntang dorm. Matamlay niya lang din akong inirapan saka sumulyap sa relo niya.
Pasado alas singko na ng hapon at papalubog na ang araw. Napapalibutan na din ng ginto ang paligid dahil sa papalubong na sinag ng araw. Mas lalo akong inaantok.
“Ang tino mo kausap kahit kailan.”
“Grabe na-drain nanaman ako sa taxation. Gusto kong umiyak.” Biro ko sabay akbay sa kanya. Dahil pareho kaming burnout ay hinayaan niya nalang akong akbayan ko siya kahit na ang tangkad nito.
“Hindi lang ikaw gaga.”
Tumawa ako. “Kargahin mo nga ako, baks!” 'di pa man siya nakakasagot ay sumampa na ako sa likod niya. Muntik pa kaming ma-out balance, buti nalang medyo malakas si Connor kaya hindi kami tuluyang nalaglag. Kahit naman pala butiki 'to, malakas parin pala kahit papa'no.
“Bwisit kang gaga ka! Bumaba ka nga diyan ang bigat mo loka loka!”
“Mamaya na, inaantok ako.” Siniksik ko nalang ang ulo ko sa may leeg ni Connor saka pinikit mga mata ko. Hindi naman talaga ako matutulog sa likod ni Connor. Takot ko lang na ihulog niya ako sa kanal.
“Coco,” Rinig kong tawag nito pero hindi na ako sumagot.
Pusang gala, pakiramdam ko halimaw yung taxation tapos kinuha niya buong lakas ko. Dagdagan pa ng ibang math subject. Parang ang sarap nalang matulog bigla.
Bakit pa kasi ako nag business ad?
“Baks!” Banggit pa nito pero dedma lang.
Anong trip ng baklang 'to?
Hindi ko siya ulit pinansin at pinilit tanggalin ang pagod sa talukap ng mata ko. Ayaw ko pang matulog. Malapit na ngalang kami sa dorm eh tapos makakatulog pa ako?
“Ilaglag kita.”
Napamulat ako ng wala sa oras.
Asa!
Bumuntong hininga ako at pipikit na sana ulit nang bigla ako nitong bitawan kaya napahiyaw ako.
“Pusang gala ba't mo ako binitawan?!” Inis kong bulyaw sa kanya saka pasuray suray na umayos ng tindig. Daig ko pa ang lasing sa sobrang pagod.
“Kailangan eh.” Anito na ikinataas ng kilay ko.
“Ha?”
Umirap lang siya. “Sabi ko, kailangan kasi nandito na tayo sa uuwian mo señorita ano po? Uuwi na ngalang ako.” Nagmamaktol itong tumalikod pero bago pa man siya makaalis ay sumigaw akong muli.
“Ingat sa daan baks, baka ma-rape ka ng aso. Ayokong makita kang nasa kalsada at nakikipag—”
“Coco!” Sita nito pero binelatan ko lang siya. Natatawa akong umiling saka pumasok nalang sa dorm. Cute talaga ni Connor.
Pagkabukas ko ng pinto sa kwarto ay nakarinig ako ng parang kaluskos kaya pinakiramdaman ko ito. Nang tuluyan kong masarado ang pinto ay saka ko narinig ang isang impit na sigaw ni Esther.
“Ouch! Omg, ang sakit!”
“Anong nangyari sa'yo?” Nagtataka kong tanong nang madatnan ko siya sa kama niya. Nakapink na sando at pink na dolphin shorts, may itim na facemask sa muka pero ang nakapagtataka ay amg benda nito sa paa niya.
Advertisement
“Nabinat?” Alanganin nitong tanong kaya napataas ako ng kilay.
“Ba't mo ako tinatanong? Paa ko 'yan?”
“Ano, I mean, kasi kanina tumatakbo ako sa stairs tapos nadapa ako, then a badboy saw me tapos tinawag niya akong panget imbes na tulungan. Sabi niya pa panget na nga daw ako, lampa pa—”
Pinigilan ko siya. “Ba't parang familiar?”
“My point is, injured ako kaya may benda ang foot ko.” Ngiti pa nito. Taas kilay akong tumango saka bumagsak sa kama ko. Holy muffins, ang sarap matulog sa kama ko.
“Aren't you like worried at all?!”
Inangat ko ang muka ko. “Para kang 'du magdodoctor ah? Cold compress would do, Esther. Gagaling 'yan bukas din.” Ani ko saka sumubsob ulit sa kama.
“No! It's something worst kaya!”
“Ha?” I mumbled. Naramdaman ko nalang na tumabi siya sa akin at niyugyog yugyog ako. Pusang gala. Gusto ko nang matulog! Parang awa niyo na.
“You don't understand! May fracture ako. Some of my hard tissues were torn so bad making me incapable of walking. I'm disabled, Coco, can't you see?” Maarte nitong paliwanag habang niyuyugyog parin ako. Pusang gala, ano namang gusto niyang gaiwn ko?
“Oh anong gusto mong gawin ko? Lagayn natin ng vix vaporub?”
Hinampas niya ako. “Coco!”
Humilata ako saka siya tiningnan. Mukang naiinis na sa akin dahil medyo nag-crack yung facemask niya sa may noo. Napatawa tuloy ako.
“Sorry. So ano nga dapat kong gawin?”
Bigla siyang ngumiti. I can sense some favor about to come.
“Can you do me a favor?”
Knew it.
“Nope.” Ngiti ko saka sumubsob ulit sa kama ko. I'm so tired right now.
“Coco, kawawa naman ako oh!”
“Unbelievable, you're really using your injury for a favor?” Bumuntong hininga ako. “Ano ba 'yon?” Tiningnan ko siya.
She bit her lip and fidget with the hem of her tank top. “You know I love cheerleading right? And you know that I can't lose my position in the cheerdance... right?
Pusang gala, mukang alam ko na kung saan papunta 'to.
“No Esther, I'm nowhere near the word flexible! I won't take your place.” Mariin kong sabi. Ngumuso siya. Pusang gala naman eh! Cheerdance 'yon. Noong highschool nga mas gugustuhin kong maging sub ng volleyball kesa mag-cheerdance!
“Hindi ka naman sasabak sa competition. Like ikaw muna substitute ko sa team pansamantala para hindi sila makulangan and you'll be able to teach me the steps too para I can join padin.” Ngumiti pa siya, halatang nagpapacute at pinupush talaga ang idea.
“And how is that?”
Pumalakpak siya. “You'll be me tomorrow since magsisimula palang naman ang. Then if they question you, sabihin mo na na-injure ako so ikaw muna ang sub ko for the mean time. Tell them that you'd teach me the steps too para kapag final rehearsal na, makakasabay parin ako.”
Tumango tango pa siya na parang proud sa sarili. Napatikhim ako. “Planadong planado ah?”
Advertisement
Nanlaki ang mata niya. “H-Hoy! Ba't ko naman sasadyain na ma-injure? Cheerdance is life, baby Coco!”
Tumawa ako. “Okay fine. Seems okay.”
“Yehey!” Sinunggaban niya pa ako ng yakap. Bwisit. “Bukas after class yung training. 6 pm, sa may soccer field. Don't be late okay? Goodluck!”
Patalon itong bumalik sa kama niya na kinailangan ko pang kumurap para tingnan kong injured nga ba siya o hindi.
Pero pusang gala... bukas agad?!
That's okay. As long as I'm not late, I'll be okay.
• • • •
The irony. Wow.
Mangiyak ngiyak ako habang tumatakbo ng napakabilis papuntang field. Pusang gala. Ang sarap ibalibag ng prof namin dahil sa pag-extend niya ng limang minuto. Mabuti sana kung isang liko ko lang, field na.
Habang papalapit sa field ay nakita ko na nga sila. Naka-leggings sila at tshirt, samantalang ako ay nakapants saka tshirt. Nakahilera narin sila at may lalaking nakatalikod at mukang siya ang trainor or something ng grupo. Ewan ko sa kanila.
“Okay so si Magalona yung ab—”
“Ako po! Ako sub ni Magalona!” Hinihingal kong presenta habang nakayuko at nakahawak sa tuhod ko. Pusang gala. Sanay naman akong tumakbo pero nakakapagod parin pala.
“What do you mean na sub?”
Tanong pa nito pero hinabol ko muna talaga ang hininga ko bago sinubukang isagot ang sinabi sa akin ni Esther.
“A-Ako muna ang kapalit para 'di kayo kulang...” Huminga ulit ako. “Tapos at the same time, ituturo ko kay Esther yung steps. Para sa real competition, siya ang sasa—”
Tumingala ako at halos malaglag muli ang puso ko nang pamilyar na muka ang sumalubong sa akin. Naka-cross arms ito. May pito na nakasabit sa pink nitong tshirt at nakataas pa ang kilay sa akin.
Naputol yata dila ko.
“—sasali...” Patuloy ko saka napaismid at yumuko nalang ulit.
Katahimikan.
Hindi siya umimik. Wala ring umimik mula sa mga babaeng nakahilera. Hindi ko alam kung anong nasa isip ni Timothee ngayon pero kinakabahan ako.
“Late ka.” Anito. Napatingala ulit ako at sinalubong ang titig niya.
“P-Po?”
I was never ready when Timothee suddenly smile at me saka natatawang umiling.
Pusang gala parang biglang nag-slow motion nang gawin niya 'yon. Bakit naman ganun? Bakit may pa-slow motion? Bakit ang gwapo niya at cute at the same time? Bakit legal 'yon?
“50 laps now.”
H-Ha?
“Eh?” Gulat kong bulalas. Ngayon strikto na ang muka niya na para bang hindi na siya nagbibiro. Napalunok nalang ako.
“70 laps!” Sigaw nito at dahil sa takot ay napatakbo nalang ako ng wala sa oras. Lilibutin ko ba ang oval? Seryoso ba 'to? Wala ito sa usapan namin ni Esther eh!
Kahit gusto na akong murahin ng mga paa ko ay pinilit ko paring tumakbo habang sila naman ay todo stretching na.
Hindi ko alam kung matutuwa ako kay Timothee o hindi.
Ang cute niya tingnan ngayon pero at the same time ang sarap niyang ingudngud sa bermuda grass. Sino ba naman ang matinong mag-uutos sa isang babae na tumakbo dahil lang late ito? Pusang gala.
Sa mga bilang ko ay nakaka-walong laps palang ako nang madatnan ko si Connor 'di kalayuan. Naglalakad sa gitna habang kasama ang ilang babae at yung tatlong baklang kaibigan niya. Mukang 'di niya pa ako napansin.
Nakunot pa lalo ang noo ko nang mapagtantong si Daisy ang isa sa mga babae doon. Hala yung letter niya—
“Shit.”
Para akong tangang bigla nalang nadapa nang matapakan ko ang sarili kong sintas. My face landed on the floor. Hindi ko alam ang irereact ko. Ang hapdi ng muka ko pusang gala.
“Omg girl okay ka lang?”
Rinig ko ang tanong ni Timothee pero dahil sa kahihiyan ay mas pinili kong isubsub ang muka ko at itago sa braso ko. I even saw Connor laughing at me from afar na ikinakulo ng balun balunan ko.
Bwisit na bakla.
“Hoy tawag kayo ng tulong! Baka nahinatay na si ate girl.” Sigaw ulit ni Timothee at naramdaman ko ang pagluhod niya sa tabi ko. “Bebe gurl ayos ka lang?”
Ayan nanaman 'yan...
Itinaas ko ang kamay ko at nag-thumbs up. Dahan dahan ko ding inangat ang sarili ko saka pinagpagan ang braso at pants ko na nadumihan.
“Pahinga ka muna.” Inalalayan niya pa akong tumayo. 'Di naman masakit ang paa ko pero grab the chance nalang kasi andito na eh. Si Timothee my lab so sweet.
“Upo ka muna girl. May masakit pa ba sa'yo? Naloka naman ako jusko. 'Di ko naman sinabing mag-circus ka girl. Ang sabi ko takbo lang walang dapaan.”
Napayuko ako. Nahiya ako bigla kainis!
Nakarating kami sa grandstand at pinaupo niya ako doon malapit sa mga bag nila. Ginawa pa yata akong taga-bantay.
“May bandaid ka?” Tanong niya kaya napailing ako.
“Aids meron.” Biro ko. Napatahimik siya. Gusto ko sanang tumawa sa sarili kong joke pero nakakahiya naman sa kanya.
“Funny ka girl?” I was shocked when he suddenly burst into laughter habang pilit pang pinipigilan ang sarili. Napahilot pa siya sa sintido niya. It wasn't even that funny.
Nginitian niya muna ako bago bumuntong hininga.
“Sorry talaga.”
Napangiti ako. “Wala 'yon ano ka ba! Kahit ipa-tumbling mo pa ako sa gitna ng field gagawin ko.”
Tumawa nanaman siya. “After practice,”
Napakunot ang noo ko. “Ha?
“After practice, magpaiwan ka.”
Pusang gala. Ipapatumbling niya talaga ako? Seryoso? Grabe ang heartless niya naman masyado. 'Wag ganun Timothee baby.
“Ha?” Tanong ko ulit pero tumawa lang siya saka inirapan ako at tumalikod.
“Libre kita dinner after practice. 'Wag uuwi agad getsung?” Aniya at naglakad palayo.
Napatigil ako.
Pinipigilan ko ang pagngiti ko at pagpula ng pisnge ko pero pusang gala para siyang utot. 'Di ko mapigilan!
Napangiti ako ng malapad pero agad ding nagsisi nang maramdaman ang hapdi ng galos sa may pisnge ko. Kainis naman eh. Pero atleast...
Dinner daw oh!
• • • •
unedited huhu
Advertisement
- In Serial38 Chapters
Incrementum
Samantha logs into Incrementum out of pure frustration. Frustration with her job, her boyfriend, her mom and every other aspect of her unraveling life. As her first heroic act, she can’t figure out how to log out. The Brighthollow forest feels real, too real, and it has bugs. Luckily for Francine, a wealthy widower with dreams of creating the largest empire in the history of mankind, Samantha gives the game a chance. But Samantha won’t play the game Francine’s way, or the way Incrementum’s Gods wish. Samantha plays the game as she pleases and damn the consequences.
8 144 - In Serial7 Chapters
Her Beautiful Fractals
The Fractals took everything from them, Alek and Alena were left orphaned from the tragedy that befell their home village. Horrifyingly beautiful monsters possessing crystals that shine a brilliant amber, with alluring patterns that dance across the skin as though it were alive. It was these same Fractals that Alena swore to protect Alek from, a promise she would keep even should it cost her life. Knowing that they were the only family they have left, she couldn't bear the loss of those close to her following the death of their parents. Yet when Alena falls victim to an unfortunate accident, Alek takes the stand to measure up to his sister's role. After all she has done for him and having raised him on her own, he would be the one to take care of her. No matter the cost, he would find a way to cure her, even if it meant giving up his humanity. Cover Credits: by davepattern is marked with CC BY-NC-SA 2.0.
8 373 - In Serial11 Chapters
The Adventures of Void Cat and Shadow
Welcome reader! You have just taken a step into the continually expanding world of "The Adventures of Void Cat and Shadow." A story of two genetically engineered cats altered for one purpose: to fight evil wherever it may lurk in the world. Created by the brilliant Professor and trained by the formidable martial arts expert Sifu, the Ferocious Felines are locked in a never-ending quest against the evil Dr. Snowstorm, Chillwave, and the enigmatic Greenhouse. Set in the 1980s and mimicking a 1930s movie serial, "The Adventures of Void Cat and Shadow" offers a weekly action-filled story with twists and turns, ultimately holding the fate of the planet, nay even the solar system, in the balance. All Void Cat and Shadow content is early released on Patreon and then released here on Royal Road two weeks later.All Void Cat and Shadow stories are rated G to PG in the US. Nothing here will be more intense than your average Disney movie.
8 173 - In Serial26 Chapters
Tellus Stirs (Previously Earth AA)
The year is 2030. Earth is dying. War, pandemics, overwhelming pollution, species going extinct, climate change, etc. The so-called human race has brought more harm to their planet due to greed; their increased energy needs were on a path of decadence even with their increased technological advancements. Tactical Nukes were already used in conflicted zones in the fight for resources. The conclusion was a deep and frightening hum unleashed deep within the earth, heard by every living creature, and with it, civilization has ended. Those who survived wished they were slain along with their loved ones as the dead didn't have to endure what came after. Others took the opportunity to gain unimaginable power and prestige as a new age began. Chaos reigned as per the prophecies foretold in the past. Those who did not believe knew the signs were actual; these prophecies were no longer popular folk tales. Such titles, the Breaking, the Rapture, the Malhama, and many others, came at a high cost. After all, every city or densely populated area had been hit with natural disasters that encompassed tsunamis, Earthquakes, Firestorms, Typhoons, and hurricanes. Power, food, infrastructure. All of it was gone and what came after was worse as humans were no longer top of the food chain. Yet the imminent destruction of the 21st century re-opened a veil that had kept the world safe from hidden dangers, or maybe it was the other way around. Time will tell. In our story, the Protagonist rises from the ashes of the apocalypse. A desert child soldier nurtured by tragedy and death looking for an escape to fill the void in his heart. By chance, in his hand, he held a blade with immense possibilities. Notes: (30.06.2021) - I have re-edited and revised the following chapters up to Chapter 24. - Changed the Title from Earth AA to Tellus Stirs. (3.07.2022) - Edited the Synopsis Cover Done by [email protected] (Permission Given).
8 162 - In Serial22 Chapters
Don't Drink The Gene Juice
If you could turn into any creature, that'd be awesome... wouldn't it?Seth had been hoping for a fun rest of his senior year of high school. He was going to go on dates, go to parties, and maybe even actually pass his classes.But when he and his friends decide to have some fun on his friend's birthday, things don't really go how they expected.Now, what seemed like just a one time bit of risky fun, may threaten to ruin Seth's whole life.And it's all the gene juice's fault.Highest ratings#1 Genetics#1 - transformation#1 - tf
8 87 - In Serial11 Chapters
The Accident - an II fanfiction
[WARNING FOR DEATH, BLOOD, SHARP OBJECTS, INJURY, MAJOR CHARACTER DEATH, AND PARANOIA]Test Tube has always lived for science. Research, experiments and learning have always been her number one priority in life. And after joining Inanimate Insanity, her new friends shared that number one spot with science.But one day, it finally happens.Test Tube emerges from her lab, and her former competition bring her horrible news, along with her friends' remains.And as she holds the shattered pieces of her best friend, an idea takes form in her mind.Maybe, just maybe, with the help of science, unexplainable phenomena and luck, she can bring them back.Is her fear of death stronger than the love of her friends? She'll see.just your typical evil test tube au, except mephone's disappearance is actually explained and is the whole reason the fanfic existsThis fanfic:-Is not humanized-Contains ships such as Testbulb and maybe a little bit of Fanbrush#1 in #Testbulb#1 in #TestTube#13 in #InanimateInsanity
8 106

