- Та нар хуурсан байна! Хараал идсэн-

Жэнни уурсан орилсоор, Лисаг босгохоор алхаж буй аж. Түүний хүнд алхлах чимээ сонсогдон, үүнтэй зэрэгцэн хахир хоолойт хүйтнээр инээнэ. Бусад нь хѳдѳлж ч чадахгүй зогсоно. Миний гар зангирч, босвол Ким Намжүүн намайг зогсоов. Тэр хэрэггүй гэж хуруугаараа үзүүлэх бѳгѳѳд, "байдлыг хүлээх хэрэгтэй" гэж шивнэнэ. Би хоёр гараа хооронд нь үрсээр буцан суудалдаа суулаа.

- Та нар ингэж хандаж болохгүй.

Ким Согжин эмчийн хоолой чичирхийлнэ. Би Чэёоныг түүний цамцнаас тас зуураатай байгаагаар тѳсѳѳлнѳ.

- "Чѳлѳѳт бүс"-д ахиад хүнс, ус хумслах хорхой шавж шиг амьтад хэрэггүй.

- Чи яадаг-

Чэёон уурлан орилох гэсэн ч ямар нэг хүч түүнийг зогсоов. Буу цэнэглэн ѳргѳх дуу гарсан бѳгѳѳд, тэдэнлүү буу чиглүүлсэн бололтой.

Хахир хоолойт хүйтнээр инээнэ.

- Та нар бусдад хохирол учруулахдаа хэрхэн инээж, бусдын мѳнгийг хулгайлаад түүгээрээ зугаацахдаа юу боддог вэ? Ѳрѳвч зангийн тухай боддог уу? Хэчнээн гэр бүлийг ѳнчрүүлж, хэдэн хүний нулимс унагасан бэ? Яахав, энэ хѳѳрхѳн Тайланд ѳлѳгчинд ахиад эрдэмтэд авчрах боломж бий. Одоогийн байдлаар олдоогүй эрдэмтэд ч их олон бий шүү. Пранпияа Монабон шиг хүнд гэмт хэрэгтнүүдэд ноогдохуйц эрдэмтдээс...Ѳѳх, бүгдийг нь цуглуулчихаж, би буруу боджээ. Түүнд чѳлѳѳт бүсэд нэвтрэх боломж байхгүй.

Лиса гэнэт л хѳшин,

- Чи яаж Пранпияагийн талаар мэдсэн юм?

гэж орилно. Ѳмнѳ нь Ким Намжүүн ч гэсэн Лалисаг ингэж дуудаж байхыг би сонссон юм байна.

- Би та нарт ѳршѳѳнгүй хандаж, хэн нь гарын үсэг зурахыг нээлттэй байлгасан. Гэхдээ чи ийм зүйл хүртэх эрхгүй нэгэн байж дээ. Би чиний талаар эртнээс мэднэ шүү Пранпияа. Холбоонд байхад хамгийн толгой ѳвтгѳдѳг нь чи байсан. Чиний Лалиса тал бол тийм ч хүнд гэмтэй биш харин Пранпияагийн хийсэн зүйл бол ахин нэг Стелла Маристай тэнцэнэ. Хѳнгѳхѳн ялтай Лалиса бол нэвтэрч чадна. Ядаж чиний хэрэг ч алга, Бэмбэмийн үүсгэсэн системийг хакдаж чадахгүй байгаа юм чинь бидэнд системийн тал дээр ч хэрэггүй гэсэн үг. Тэгэхээр чамд ямар ч боломж үгүй. Бэмбэм амраг чинь тэндээс гарах боломжгүй, чи ч очих боломжгүй. Би нэгийг нь "Чѳлѳѳт бүс"-д авчирж, нѳгѳѳг нь үүднээс хѳѳж байна. Та нарын хувьд харамсалтай л тѳгсгѳл байна.

Лиса уурлангуй дуугаран,

- Тэр миний дүү нохой минь. Тэгэхээр түүнийг авч явсан хүн чи байжээ. Чамаас болж л намайг орхисон байна. Чи байгаагүй бол тэр "Чѳлѳѳт бүс"-д түгжигдэхгүй-

Хахир хоолойт даажигнан инээн,

- Би дүрмээ л баримтлана. Онгоцонд сууцгаа. Яасан муухай харцтай юм бэ? Тайланд ѳлѳгчин минь. Наад хѳѳрхѳн царайгаа, биетэйгээ цуг тэр залуудаа үйлчилдэг шигээ үнэлвэл би бодож үзнэ шүү.

Хараал ид!

Би тэссэнгүй, Ким Намжүүний гарт байсан богино долгион дамжуулагчийг шүүрч аван нисдэг тэрэгнээс гарахаар ухасхийлээ.

- Та хаачих нь вэ?

Түүний нүдэнд санаа зовнил дүүрэн тодроно. Бусад нь ч надруу ѳрѳвдѳнгүй ширтэнэ.

- Бид очоод нэмэргүй. Ѳѳрсѳддѳѳ л илүү тѳвѳг удна шүү дээ. Бид хүлээх хэрэгтэй.

- Би нэмэр болж чадна. Намайг зүгээр л явуул. Лиса үлдэж болохгүй. Би түүнийг явуулна. Би чадна. Би ѳѳрийгѳѳ золиословол-

Миний нүдээр нулимс дүүрч, би нисдэг тэрэгнээс буухдаа Жонгүгийг барьж байсан гар чийдэнг шүүрэн аваад эрчтэйгээр гүйж эхлэв. Ким Намжүүн миний араас гүйх нь харагдах ч би түүнрүү харсангүй урагшлан гүйж байлаа. Дотор нь тас харанхуй бѳгѳѳд, энд тэнд цус нялагдаж, хүн харахын эцэсгүй мэт болсон байсан ч айсангүй. Тэгээд би шатаар хорин таван давхар луу ѳгсѳж эхэлсэн юм.

- Намайг хүлээж байгаарай. Лиса, би очиж байна.

Би богино дамжуулагчинд шивнэвэл, үүнийг Чэёон атгаатай байгаа мэт аж. Тэр надад хандаж хэлж байгаа ч, мэдэгдүүлэхгүй гэсэндээ цаашаа орилно.

- Тэнэг юм хийх гэж оролдох хэрэггүй шүү!

Чэёон хоёр ч удаа гэнэт чанга орилох нь надад сануулж байгаа нь аж.

Ѳнѳѳх хахир хоолойт нэг зүйл анзаарсан бололтой Чэёон руу алхаж очно. Тэр түүний халаасанд байсан радио дамжуулагчийг гаргаж ирж буй бололтой юм авах чимээ гарна. Удалгүй ямар нэг зүйлийг хага дэвсэх чимээ гарж хахир хоолойтын шивнэх үгсийн дараа долгион тасарлаа.

- Ха! Хамтрагчидтай юм биз дээ? Ийм богино дамжуулагчдыг нѳгѳѳ нь хаана байгааг хайж олоход хэцүү шүү.

Чэёоноос би асуув. Би унтаж байгаад сэрэн, үдэш болж байхад бид хоорондоо ярилцаж байв. Энэ үе нь Намжүүний багтай уулзах ѳдрийн ѳмнѳх шѳнѳ байв.

- Хэрвээ би "Чѳлѳѳт бүс"-ийн удирдагчид надад тохиолдсон зүйлийн талаар мэдвэл юу болох бол? Над дээр ямар шинжилгээ хийх бол гээд л?

Лиса ардаас гэнэт л үсэрч гарж ирээд, миний чихэн дээр "Хэзээ ч хэлэхгүй шүү" гэж орилов. Би цочиж, намайг Чэёон шоолон инээнэ.

- Танд тохиолдож болох хамгийн муу зүйлс тохиолдоно. Бусдаас тусгаарлаж, таныг үргэлж "тэд"-ний нэг гэж үзэж байцаалт авна. Ѳмнѳ нь "харь гаргийнхан" гэж нэрлэгдсэн хүмүүсээс яагаад хүмүүсийн эсрэг юм хийгээд байгааг асуухад, хэн нь ч юу ч дуугараагүй. Бүгд хэлээ хазаж эсвэл ямар нэг байдлаар амиа хорлосон. Тэд таныг ѳдѳр бүр тамлаж ямар нэг зүйл сонсохыг хичээнэ. Та юу ч мэдэхгүй болохоор энэ бүхнийг давж чадахгүй.

Чэёон аймшгийн киноны чимээ гаргаад,

- Амьд биен дээр чинь тэд элдэв бодис туршина. Цахилгаанд цохиулж, "харь гаргийн" хүмүүсийн юу нь эмзэг болохыг хайна. Хэрвээ би тэндхийн эрдэмтэн мѳн эгч шиг хүнийг харвал ийм л зүйлс хийнэ. Цус, үс, яс тэгээд шүд гээд хэвийн хүнээс юуг нь ѳѳрийг судална. Таныг тамлахын тулд шүдийг чинь амьдаар нь сугална.

Жэнни урдаас надруу даажинтайгаар,

- Ѳѳрийгѳѳ биднээс бусад хүмүүст юу тохиолдсоноо хэлэх хэрэггүй шүү. Эгчээ, энэ таны тѳсѳѳлсѳнѳѳс ч илүү танд аюултай.

- Тэгвэл би худал мэдээлэл ѳгѳѳд, оргочихвол л болох юм байна.

Жэнни нүүрээ үрчийлгээд,

- Тэр бол боломжгүй.

гэв.

Дээвэр дээр тэд буунд тулгуулчихаад байгаа аж. Хэн нь ч хѳдѳлж чадахгүй. Би эрчлэн гүйсээр есѳн авхарт ирэхэд, миний амьсгал бахардаж, очиж чадаагүй байхад тэд Лисаг үлдээчихвий гэхээс айна. Тэрний шѳнѳ зүүдэндээ хүртэл гуниглаж санадаг Бэмбэм, Лиса түүнтэй уулзаж хамт байна гэхээс л сууж ч чадахгүй байсан шүү дээ. Түүнийн хэрхэн догдолж, хүлээж байсан нь зүрхний цохилтоос нь тод сонсогдож байсан. Би амьсгаагаа даран зогсолгүй цааш дээшээ ѳгслѳѳ. Арван хоёр давхарт гарахтай зэрэгцэн Ким Намжүүн намайг гүйцэн ирлээ. Тэр миний гараас татсаар,

- Юу бодоод байгаа юм бэ?

Би ѳѳрийгѳѳ золиослоно.

Дээвэр дээрх чимээнүүд эдгээр давхраас миний чихэнд тод сонсогдож эхэлсэн ба Чэёон амандаа байн байн бувтнах аж.

- Тэнэглэх хэрэггүй эгчээ. Энэ бол амиа хорлолт.

Харин Лиса нѳхцѳл байдлыг ойлгож эхэлсэн бололтой, чанга хэдий биш ч ѳѳрѳѳ ѳѳртѳѳ шивнэнэ.

- Миний "Чѳлѳѳт бүс"-д нэвтрэх эрх таны амьтай дүйцэхгүй. Хурдан буцаач дээ. Гуйя.

Би арван тав дахь давхар дээр ирэхдээ Лисагийн ийнхүү бувтнахыг сонсон, үүнтэй зэрэгцэн хѳл минь ч цуцна. Би дороо сѳгдѳхѳд Ким Намжүүн нурууг минь илнэ. Амнаас минь гарах үгс замбараагаа алдана.

- Лиса үлдэж болохгүй шүү дээ...Тэр...тэр

- Бид Лисад ахиад арга бодож чадна. Юм болгонд ѳѳрийгѳѳ үл хайхрах хэрэггүй Ким Жисү. Тэд ч чамайг хайрладаг. Юу ч бодоод байгаа байлаа, энэ чамд таагүй үр дүн авчрах юм шиг санагдаад байна. Тайвшраад бод.

Би шатан дээр суугаад зүгээр л уйлж байв.

Үхтлээ тамлуулах байсан ч очих ёстой байсан.