《"The Unwanted Princess (" most precious princess")》CHAPTER 44
Advertisement
Sa tahimik na gabi, kung saan kadalasan ang maririnig mo ay huni ng mga ibon, sanga ng mga punong hinampas ng hangin, at hampas ng mga alon..
subalit naiiba ang gabing ito..
dahil ang marininig mo ay mga sigaw, iyak, pagmamaka-awa, espadang ng babanggaan.,
may tumatakbo, at may humahabol.
bago pumatak ng alas tres ng madaling araw, maririnig ang mga yapak ng mga sundalong paparating, at ang ingay sa pagsagwan sa tubig...
ang dalawang Isla, at ang dalawang pangkat
pareho ng ginagawa.
kahit inaasahan na ng mga pirata nalulusob ang mga sundalo na sakay ng barkong catleya, hindi parin nila inaasahan na ganito ang kahihinatnan, kahit gaano pa sila kahanda..
kahit saan sila pupunta may mga sundalong sasalubong sa kanila sa tubig man o sa lupa.
sa unang pangkat kung saan pinangungunahan ito nina Caleb at Mico..
ang naging labanan dito ay parang lobo at tuta..
si Mico na sobrang lambot at laging naka sunod sa prinsesa na parang aso., ngayon nag-ibang anyo ito..
kaliwa, kanan, likod o harap man walang hindi namamatay,. parang may sariling utak ang Espada nito.. kusang kikilos para pumatay.
kahit isang amba lang ng kalaban nito hindi nagagawa.. siya ang namumo sa lupa..
"t-teka sandali lang,". sabi ng isang pirata,.sa damit nito para itong isang opisyal sa samahan nila.
'huwag mo akong patayin, may pera ako at maraming babae,. ibibigay ko sa iyo ang lahat ng yun...' alok nito Kay Mico habang gumagapang papalayo., sugatan ang dalawang paa nito.
"hmmm.. nakaka-insulto ka alam mo ba iyon? galing ako sa marangyang pamilya,.. and I'm an elite soldier in this kingdom,. subalit iniwan ko ang lahat ng iyon para sa sumunod sa bago kung master.. 'tapos ngayon aalokin mo ako ng pera galing sa madumi at masamang gawain?.. nakaka sakit ka ng damdamin alam mo ba iyon huh? - - nakangising sabi nito..
saka pinutol ang binti nito..
"ahhhh..'t-teka susuko na ako... tama na..' -
nagmamaka-awang sigaw nito.
" ohh? di kaba nasabihan na walang bubuhayin sa inyo kahit isa?.. hhmmm? - - - mico
"a-ano? di ba sundalo ka? dapat tatanggapin mo ang pagsuko ko.. '
" your right I'm a soldier but not in moonlight
kundi sa prinsesa., and my princess order of annihilation in this area.. and show no mercy.. gaya ng ginawa niyo sa mga taga rito...'
"huw-—---
hindi natapos ang sigaw iyo ng pugutan ito ni Mico ng ulo
"tsk kasalanan mo yan ang ingay mo kasi.."
ngising sabi nito saka tumalikod..
nagpatuloy ang labanan sa lupa,.. walang isa ang nakakalagpas sa mga ito...
naging maayos naman ang pag gabay nila Clara sa mga tao, dahil lahat tahimik na sumunod..
pero hindi parin mawala sa kanila ang takot Lalo na ang mga bata,. 'naririnig din kasi nila ang mga sigaw at nakikita rin nila ang mga sinununog na mga kuta ng pirata.
"walang patatakasin,.' at walang buhay na iiwan sa kanila. 'sigaw ni Caleb habang nakipag Laban sa mahigit limangpong pirata..
" yes kumander'"---sigaw ng lahat.
" p-please have some mercy.. "
sabi nito ng isa Kay Caleb.
" mercy? o boy wala ako niyan ngayon!
saka may awa ba kayong binigay sa mga naging biktima ninyo? - - tanong ni Caleb sabay saksak nito sa kaharap..
parang namamasyal lang si Caleb sa gitna ng laot pati narin ang iba pa..
konting talon lang ng mga ito nakalipat na sila sa ibang barko..
kapag patay na ang lahat sinununog sila ang sasakyang pandagat ng mga pirata..
sila. Johnson naman ang naataasan na mamingwit sa mga piratang tumatalon sa dagat..
ang iba taga habol sa mga tatakas na pirata.
Advertisement
"please s-sir,.. patakasin niyo ako at sa inyo na lahat ang pera at mga alahas ko saka may magaganda akong babae mga bago pa iyon.."
nakaluhod ang mga ito sa harap ni Caleb..,
hindi na sila nanlaban pa ng makita nila itong parang si kamatayan na naglalakad lang habang sinusundo ang mga kaluluwa..
" idiot may pera ako at hindi iyon maubos hanggang kamatayan ko kaya walang silbi ang inalok mo sa akin.. saka hindi ako tumatanggap ng suhol,. isa pa ang ipinagmalaki mong pera hindi naman iyan sayo ninakaw mo ang lahat ng iyan. ('nilingon ni Caleb ang ibang sundalong nakabantay sa mga piratang sumuko.')
patayin na silang lahat walang humihinga na ititira..sabi nito na siyang nagpakilabot sa lahat.
" t-teka mga sundalo, kayo at sumuko na kami kaya hindi niyo na kami kailangan pang patayin." - - - lakas loob na sabi ng isang bihag
"yes we are a soldiers but the princess ordered us to annihilate all the pirates.. besides our precious princess didn't deserve to see your ugly faces.." Caleb said and slashed the neck of the man..
yun ang hugyat nang kamatayan para sa lahat..,
sa loob ng kinse minutos kalahati na ang napatay nila..
hundreds soldiers against the thousands pirates
really fair i think?
nahahalo na sa hangin ang amoy ng dugo mula sa mga nalalagas sa labanan..
mga nasusunog na mga materyales mula kuta ng mga ito...
halos hindi naman makapaniwala ang mga pangkat ng sundalong nagbabantay sa mga tao.
ngayon lang kasi sila nkakita ng ganitong Laban.
('anong klaseng pag-ensayo ba ang ginawa nila? there untouchable.) sabi nila sa isip.
habang abala sila sa pakikipaglaban bigla na lang may bumagsak.
BOOOGGHHSSS.
sa hinnula naman kung saan sila Colby at Reagan..
parehong pangyayari pa rin.. kahit saan ka tumingin may mga bangkay na nagkalat,. sa dagat man o sa lupa.. hindi mo malaman kung sino ang may-ari ng katawan dahil wala na itong ulo, ang iba walang binti at kung ano pang mga bahagi ng katawan ang pinutol sa mga ito..
parang hindi na kasi sundalo ang nakikita mo, para silang mga demonyo na pumunta sa lupa upang magsaya..
masyadong brutal ang pagpatay nila,.
Lalo na si Colby na experto sa pagpapahirap ng tao,. wala na ang kalmado nitong pustora,.
nagmukha itong tagahatol ng may kasalanan,.
lahat kasi ng pinatay nito natatanggalan ng bahagi ng katawan..
pati si Reagan tulad ni Colby na low key captain lang.
kung titingnan mo ito ngayon para itong alimango na maraming kamay at lahat may hawak ng Espada..
sobra ang bilis nito,. na para bang inu-orasan siya...
tatakbo na sana si Reagan sa kinaroroonan ni Colby ng biglang
BOOOMMMMM
pabalik balik ng lakad si sapphire, minsan naman hihinto ito at titingin sa karagatan.
"princess can you please relaxed? hindi nakakatulong ang ginagawa mo saka hindi ka ba nahihilo? - - Lance ask
she sighhh.
" nag-alala lang po ako tito, kumusta na kaya sila?.. sabi nito at pumunta sa gilid ng barko saka tumingin sa kawalan.
napakamot na lang si Lance.
kanina pa ganito ang prinsesa.. pagkarating mismo ni Lorenzo galing sa guild. ito na ang naabutan niya.
hindi na kasi ito natulog ulit, at ayaw talagang matulog..
nagpakawala muna ng buntong-hininga si Lorenzo.. saka binuhay ang prinsesa at dinala sa silid nito.
"papa, gusto ko po silang puntahan."
pinitik ni Lorenzo ang noo nito sa pinahiga.
"ano namang gagawin mo doon? ipag Che-cheer mo sila?..
sumimangot ito saka humiga na rin.
" gusto ko lang malaman kung ayos lang ba sila. "
" hmmm.. pupuntahan ko sila para alamin ang sitwasyon nila '.. kaya matulog kana para panatag akong aalis."Lorenzo said.. and casting a light spell to put the princess into sleep.
Advertisement
"thank you po papa saka mag-iingat po kayo."
sabi nito at tuluyan ng nakatulog.
nang makalabas na si Lorenzo.
"pupuntahan ko sila, '(' sabi nito ka lance')
sabihan mo ang mga chefs na maagang maghanda ng pagkain,. at mainit na inumin para sa mga sundalo.."
"yes sir.." sagot nito
pagka-alis ni Lorenzo bigla na lang lumutang ang barkong sinasakyan nila,.
kaya lahat ng nasa loob nataranta at nagkanya-kanyang kapit..
maliban sa doktor na nakuha pang uminon ng tsa-a habang nagbabasa ng libro..
"Jane may mga anino na umiikot sa silid ng prinsesa" sigaw ni Julia ng mapansin ang mga ito..
natakot ang lahat dahil wala silang alam sa nangyayari.
"sir Lance? ano po ba talaga si sir Lorenzo? tanong ni Jane,. pagka-alis kasi nito bigla na lang lumutang ang barko at may anino sa silid ng prinsesa.
" hmmm.. 'he's a sorcerer,. kaya mag relaxed lang kayo.. saka huwag maingay baka magising ang prinsesa.." sagot nito.
kumalma naman lahat.. at least ligtas sila..
"sorcerer? hmm di na pala ako dapat mag-alala.' sabi ni Jane saka nilingon ang silid ng prinsesa.
" exactly'. at iyan('turo nito sa anino')
bantay iyan ng prinsesa.. that is a shadow guard.. papatay iyan kapag may panganib na lalapit sa prinsesa.. "sabi pa nito..
BOOOOOMMMM
WOOOOOSSHHHHH
natumba ang mga sundalo pati na ang mga pirata.., ng biglang may bumagsak.
maliban kay Caleb na parang may alam sa nangyayari.
at may lumilitaw na ng mga anino.
" a-anong nangyayari kumander? - - tanong ni mykel ng makatayo na ulit ito.
hindi ito sumagot.. ngunit sumigaw ito at nakatingin sa pinanggalingan ng pagsabog.
" monster what are you doing here?
bakit mo iniwan ang prinsesa?.. sigaw ni Caleb sa tapon sa bangkay na hawak nito.
" huwag mo akong tanungin kung paano ko protektahan ang anak ko.. 'sigaw din nito..
napabuntong hingina na lang si Caleb at binalingan ng tingin ang mga sundalo..
" tuloy ang plano,.' tapusin na natin ito dahil naki-alam na ang halimaw.. "simangot nitong sabi nag sasaya pa sana siya ehhh... kaso bigla namang sumulpot ang halimaw nato kasama ang alagad niya..
" anong klase ng mga nilalang iyan?
tanong ni mykel habang nakatingin Kay Lorenzo.
"shadow knights., 'attack'!!! sigaw nito habang naka-angat ang isang kamay nito.
sabay na umataki ang mga ito ang iba naman naging back up sa mga sundalo..
" shadow beast '. kill.. sabi ni. Lorenzo at naglaho na lang bigla..
ang mga hayop at nilalang na tinatawag ni Lorenzo..' ay walang pakundangan na umataki..
naiiling na lang si Caleb mukhang tapos na sila.
" hayyy.., ang bilis naman matapos nito.. hindi pa ako pinagpawisan ehh.. that ancient beast..
tinapos ba naman ang laro ko...
sabi ni Caleb sa sarili..
nang makabawi na si Reagan..
bigla itong sumigaw at tumakbo papalapit Kay Lorenzo.
"sir? ang prinsesa?
hindi ito lumingon dahil abala ito sa pag summon ng mga kakaibang nilalang.
ng maglaho si Lorenzo sa awonaria.
lumipat lang ito sa hinnula,.
" that's why I want to end this... para mabalikan ko na ang anak ko.. sabi ni Lorenzo at hinila nito gamit ang tubig ang tatlong ferry na tatakas na sana.
tumango si Reagan kay Lorenzo sa pinuntahan ang iba..
matapos mahila nito ang tatlong ferry papunta sa kanila Colby ay naglaho si Lorenzo.. subalit naiiwan naman ang mga nilalang na tinatawag.. na masayang kinain ng buhay ang mga kalaban..
ang lahat ng naka saksi sa ginawa ni Lorenzo ay kinilabutan.. maging ang mga mamamayan.. ngayon lang sila nakakita ng taong may malakas na kapangyarihan na kayang tumawag ng malalakas na nilalang ng sabay ng hindi man lang nanghina.
+++++
natapos ang labanan sa awonaria ng isang oras lang mas napadali din ito. dahil sa pakiki-alam ni Lorenzo..
matapos maubos lahat ng kalaban kusa ring nawawala ang mga nilalang na iyon..
pabalik na ang lahat,.sa catleya hindi na sila nagmamadali pabalik bagkus ninanamnam nila ang simoy ng alon at hangin..
simoy ng tagumpay..
nagpang abot ang dalawang grupo..
ng pabalik na ang mga ito.
naging maiingay ang lahat ng matanaw na nila ang catleya.,
bawat isa pinag-usapan ang naging Laban, maging ang paglitaw ni Lorenzo, noon lang din nasaksi ang mga ito ng ganun karaming nilalang at naka sabay pa molang nakipaglaban.
Caleb smile a. little,. medyo matagal na rin kasi simula noong nakipaglaban sila ng totoo,
kadalasan kasi ensayo na lang ang ginagawa nila kaya siguro naging ganito ang lahat. '.
ilang sandali pa ng may mapansin si Caleb..
kaya natawa ito ng konti..
si sapphire nakatayo ito sa pinakamataas na bahagi ng barko at kumakaway sa kanila.
Caleb felt proud of himself and satisfied because of the warmth princess gave them..
he chuckled and said.
"look up boys, and you'll see 'your free reward for the job well done"
nag-angat ng tingin ang lahat, at natawa sdin sila..
their princess waving her small hand and shout to the top of her lungs at them..
"EVERYONE..!!! YOUR BACK"..
kumakaway din pabalik ang lahat sa kanya, masaya ang lahat lalo't nakita din nila ang saya sa mukha nito ng makita sila..
besides ang lahat ng ginawa nila ay para sa kanya..
nakita pa nila ang pagmamadali nito sa pagbaba ng makita nito na malapit na sila..
natawa at nailing na lang ang lahat, sobrang excited nito na para bang may dala silang pasalubong..
"we're back" - - Caleb announced
everyone clapping their hands,. habang paakyat ang mga sundalo sa barko.
"princess we're ba--naputol ang sasabihin ni caleb ng yakapin siya nito ng mahigpit.
Caleb smile and pat her head.
" I'm so glad that you guys are back!
sabi nito na naiiyak na.
"princess bumalik din kam---
gaya kay Caleb niyakap din ni sapphire si mico bago pa matapos ang sasabihin nito..
maging si Colby ay ganun din..
" welcome back guys "
sabi ng prinsesa sa kanila.
saka isa-isa nitong niyakap ang mga sundalo..
ng mapansin nila ang ginawa nito ng desisyon sila na mag group hug na lang upang di na mapagod ang prinsesa.
matapos ang group hug ng lahat.
ng bilang may tumapik sa balika niya,.
"nakabalik din kami ahh. '! ngiting sabi ni zero.
" waaaahhh,. Kuya zero, Kuya Jeff,.. ohh goodness salamat naman at ayos lang kayong dalawa. "masayang sabi nito saka yumakap din sa dalawa.
" kumusta ang lahat? - - tanong ni Caleb.
"everything is clear sir., tulad ng sa plano..
and the citizens is very cooperative kaya dina kami nahihirapan. '--Jeff..
nag-ulat na din ang dalawang pangkat..
masaya ang lahat dahil nangyari ang lahat ayon sa plano.
" can you tell me ku-kung ilan ang nalagas sa panig natin? - - kinakabahang tanong ng prinsesa kay Caleb.
napangiti ang lahat sa tanong nito.
ayaw man makarinig si sapphire ng masamang balita ngunit bilang isang pinuno nila ay bahagi ito ng responsibilidad niya.
"none princess" nakabalik lahat '--sagot ni Caleb sa prinsesang sobrang kinakabahan.
pakiramdam ni sapphire biglang umatras ang luha niya sa narinig.
"talaga po? - - she ask in wide eyes.
ng makita niyang tumango ang lahat
bigla itong pumalakpak, saka naglakad papalapit sa mga sundalo.
at sinimulang bilangin ang isa't-isa para makasiguro siya na kumpleto talaga lahat.
humagalpak naman ng tawa ang lahat at na-aaliw na tiningnan ang prinsesang seryoso sa pagbibilang sa kanila.
hindi nito binigyan ng pansin ang kanyang magandang damit na puno ng dugo galing sa mga sundalo na niyayakap niya kanina.
mas binigyan pa niya ng pansin kung okay lang ba ang sundalo niya at kung kumpleto ba talaga lahat na nakabalik..
sa bahagi ng mga sundalo, naman nakaramdam din sila ng lungkot para sa prinsesa, dahil imbes na nasa palasyo ito at nag tsa-a lang, ito siya ngayon ng nag-alala at nag-inisip para sa mga nasasakupan niya na dapat ang Hari ang gumawa.
pinangako ng lahat na kapag tapos na ang lahat at nasa bagong tahanan na sila.
gagawin nila ang lahat para maging masaya ito.
"little daughter darating na si count hale dito mamaya,. '---sabi ni Lorenzo sa prinsesa na kaka tapos lng magbilang.
" OK po.. "
" we need a solid plan for our next attack in kindayuhan city.' Caleb..
"hmmm,. i will lead the attack '---sabi ni Lorenzo na siyang ikinasinghap ni sapphire.
" papa? masyadong delikado para sayo ang sumama sa kanila.. "!
Lorenzo smirk at caleb,. then he smile at the princess sabay pisil sa pisngi nito.
" don't worry,.' i was a knight..
before I became a manager"
"really? nagdududa nitong tanong.
ngunit di siya mapalagay kahit pa tumango ito.
kaya nilapitan ni sapphire ang apat na captain..
" mga Kuya,. bibigyan ko kayo ng permiso na itali niyo si papa kung sakali man na makagulo siya sa inyo. "
natawa ang mga ito..
"don't worry princess, he'll be okay" - - - mico assured the worried princess.
('mas halimaw pa samin iyan princess')
they thought.
"ah-aray,. a-ang sakit.. biglang sabi ni Caleb habang hawak ang dibdib..
napatakbo naman si sapphire sa kumander.
" sir Caleb? ano pong masakit sa inyo?
naranta nitong tanong.
"uncle Lance help.., commander is hurt. '
uncle Lance hurry,..' sigaw ni sapphire..
nagpipigil ng tawa ang lahat sa nakikita.
" masakit dito princess '--sabi nito sabay turo sa dibdib
"puso? bakit? m-may sakit kayo sa puso?
" no'.. nasasaktan ako dito kasi,. si Lorenzo tinawag munang papa samantalang ako hindi mo tinatawag na Lolo.."
napasabunot si sapphire ng buhok dahil sa sagot nito.
" pinag-alala mo ako ng sobra!? dahil lang gusto mong magpatawag ng Lolo?
ahhh nakaka Inis..
"bakit nasasaktan naman ako ahh"
rason pa nito.
"okay-okay '.. I call you Lolo from now on"
pagsuko nitong sabi.
"talaga? - - masayang sabi nito at umayos ng upo.
" opo Lolo.'..
"good girl my little grand daughter.."
napasimangot na lang si sapphire.
tumikhim muna si Lorenzo bago tumalikod.
ngunit uma-alog naman ang balikat nito.
senyales na tumatawa ito.
(' may kumpetensyon na mangyayari sa dalawang ito.. 'our poor princess"')
everyone thought.
Advertisement
-
In Serial49 Chapters
An Infinite Recursion of Time
I always wanted to be taken to another world, and as they say, there are no atheists in the foxhole that we call real life. I prayed, and prayed, and prayed until one day, I opened my eyes to see my dream had come true. I also saw the axe of an orc bearing down on my skull. You win some, you lose some. A time-loop fantasy story written after getting into litRPGs a bit. I wondered what it would be like if I just went and wrote a story about all the things I liked in web fiction without holding back: time loops, RPG stats, certain character archetypes, and harems played straight. Please be warned of lewd descriptions and depraved sexualization. If nothing else, this will be a sincere work. Completed EPUB (exported directly from Royal Road with no changes; let me know if there's any problems): https://mega.nz/file/Kxg11CoB#2J-rZ7MKSnd4UpNwx257_mjecMQ0wpc8-ixjYIse_40
8 201 -
In Serial13 Chapters
A Fractured Soul
A man that's trying to get rid of his worst self, against a world which demands it for his survival. Vali struggles to better himself, but every step he takes forward is two steps back. On his last day on Earth, his temper costs him his last friend. On his first day in the new world, it earns him a friend. Will the new world humanity has to live in, and the new normal it brings create a place for him to fit? Or will he still be his own worst enemy, even amidst monsters and humans alike ready to kill him at the first opportunity? - On a break indefinitely. I want to finish some other projects first before this. Here's the Discord server.
8 189 -
In Serial18 Chapters
Champion Of Goddess Of Light
(This summary was edited by 'ThePaper'. I thank him for his efforts)Claire redfield, a Special Operative Of ATF ( Anti-Terrorist Force) dies in a mission. But After dying she gets a mission and this mission is from the Goddess Of Light in a new world. Meet Claire and take part in her journey to complete the mission of the Goddess Of Light…( I am a newbie and this is my First Novel which I am writing for Fun. Regular Updates may not be possible but I promise that I will try my best to complete the novel. Furthermore English is not my First language).Contain mature scenes please read at your own risk...
8 217 -
In Serial711 Chapters
After the End: Serenity
We all want to believe we are heroes of our own story - unless we want to be the villain, of course. At the end of everything, the Final Reaper decided he hadn’t been a hero. Driven by a desire to right the wrongs he was subjected to, he killed everyone who wronged him or his people - which turned out to be everyone that wasn’t killed by someone else first. He'd won - but it was a hollow victory. Eventually, Order’s Voice found a way out. If the only existing being would agree to give up most of his power, the Voice could reset the multiverse to an earlier time with a few minor changes. Of course, the Voice couldn't ask it that way. It could only ask if the Final Reaper was willing to start over from when Earth was first brought into Order. It was an easy decision, and yet it wasn’t. Was he willing to go through eons of pain again to not be alone? Yes. In a heartbeat. Not that his heart beat anymore. Now it would. Perhaps he could even be a hero, this time. When he landed in his old body - more or less - on Earth, the Final Reaper once again became Thomas. He was both and neither. He needed a new name for a new life. Serenity. ------------------------------------------ While this is technically a System Apocalypse story, it's a System Apocalypse that is designed to have a large percentage of the population survive and prosper. There are a lot of problems that come with the appearance of the Voice, and it's entirely possible to lose. Earth has some special opportunities, but also special challenges. The first time around, Earth won the first round and lost the second. Serenity has ten years from when the Voice arrives to prevent that from happening. It will be a group effort; Serenity can't win alone - which is difficult for someone who's been alone for as long as he has. Of course, that's only his second priority. ------------------------------------------- Updates Daily A note on the nonhuman lead tag: He isn't human, and hasn't been human for a very, very long time (or maybe not long at all, depending on how you count it). He still thinks of himself as human, either way. The content warnings are mostly to give me room to write; this fiction is not intended to be edgy, but once in a while a character will swear or someone will get seriously injured. The cover image is a Chandra/Hubble composite image of VV 340 / Arp 302 / UGC 9618. While we're not going to space itself any time soon in the story, people from elsewhere are coming to Earth and Serenity will visit other planets. Plus, I like space imagery. [participant in the Royal Road Writathon challenge]
8 505 -
In Serial12 Chapters
A New Adventure
With the change came new limits for Earth. Follow our MC, Acott, as he navigates through the new Earth, exploring and adventuring.
8 128 -
In Serial28 Chapters
Athanasia and the Fairy Tail Guild
Had enough of Claude favoring Jennette, Athanasia runs away from Obelia Kingdom and is teleported to an known place called Magnolia. Read as Athanasia starts her new life in this new world with a guild known as Fairy TailP.S. Athanasia replaces Lucy
8 116
