《Love Joshua》13. Сэтгэл
Advertisement
Өглөө үүрээр сэрүүлгэндээ цочин сэрээд хурдхан дарж унтраачихаад босон нүдээ нухсаар угаалгын өрөөнд орлоо.
Угаалгын өрөөний цонхоор харахад гадаа дөнгөж үүр цайж байх шиг байна. Нүүр гараа угаачихаад дүрэмт хувцасаа өмсөн өөртөө жүүс хийж авчихаад гарах хооронд л тэнгэр бүрхчихэж.
Ахиад л чихэвчээ зүүн дугуйгаа гэрийнхээ хашаанаас түрж гарган зам уруудан буулаа. Өнөөдөр автобусаар явах хүсэл алга. Сун Киюүнийг надад сэтгэлтэй гэж бодох төдийд л зүрх минь өвдөж байна. Би уг нь тэр болгон эмэгтэй хүүхдийг тэгэж сийндэж орхидоггүй ч түүнийг сийндчихсэн.
Миний огт мэдэхгүй охин намайг зүрхэндээ гурван жил намайг хайрлачихсан байна шүү дээ. Энэ яг л намайг нэг л гэм хийчихсэн юм шиг мэдрэмжинд унагаж байсан юм.
Ангийнхаа цонхыг нээн агаар салхи оруулсан болсон шиг дэлгэж хаячихаад цүнхээ орхин гарлаа.
Гадаа бороо орж харин Киюүн замын эсрэг талд зам гарах гээд зогсож гэж байсан юм. Би түүнтэй ярилцах хэрэгтэй.
Сургуулийн хашаанаас гаран замруу хартал Сун Киюүн эсрэг талын замруу цоо ширтэж байлаа. Түүний харц шүхэрнийхээ доороос гунигийн очийг зөөлөн цацруулж байв.
Түүнрүү нүдээ ч цавчихгүй харах харцыг дагуулан харвал энэ л байж. Тэр Ан Киюүнрүү харан зогсоно. Би ацан шалаанд орчихлоо...
Би замын хажууд ирэн цүнхээ дээрээ барин гэрэл солигдохыг хүлээх Киюүн дээр ирэн дүрэмт хувцасаа тайлан дээгүүр нь бариад урагш хамт гүйлээ. Тэгэх замдаа би Сун Киюүнрүү харсан ч тэр яг л биднийг хараагүй мэт сургууль руу зүглэлээ.
Ан Киюүнийг сургуулийн нь урд хүргэж өгөөд норсон үсийг нь бага зэрэг сэгсийлгэж өгөөд инээмсэглэн эсрэг тийшээ сургуулийнхаа зүг гүйлээ. Сун Киюүн өдийд сургууль руу орсон байх өдрийн цайны цагаар уулзах хэрэгтэй.
💭💭💭
Цайны цагаар Киюүний ангийн үүдэнд ирэн цонхоор нь Киюүнийг хайн харахад тэр ангидаа алга ийм хурдан гараад явчихна гэж баймааргүй юм даа.
Киюүний ангийн эсрэг талын цонхоор харан зогсож байхад араас
: Киюүн өнөөдөр ирээгүй.
Намайг эргэж харахад Киюүний нийлдэг охин байх Сүёон билүү?
Би: Айн яагаад би өглөө замын эсрэг талд дүрэмт хувцастайгаа зогсож байхыг харсан даа.
Advertisement
Сүёон: Мэдэхгүй ээ өглөө сургууль дээр огт орж ирээгүй.
Би: Дугаарыг нь өгөөч.
Сүёон: Яах гэж? Тэглээч чи-
Сүёоныг үгээ гүйцээж амжаагүй байтал Жонханы дуу гаран
: Та хоёр юу ярьж байгаа юм.
Сүёон яг Киюүний нэрийг хэлэх гэхээр нь би түрүүлэн ам нээн
: Юу ч биш дээ.
Жонхан: Нээх худлаа юм нуудаг болцон чи бүүр.
Сүёон Жонханруу нэг ярвайчихаад анги руугаа орох гэтэл Жонхан татан цаашиллаа.
Жонхан энэ охинд сайн болчихоо юу?
💭💭💭
Орой сургуулиас гарахдаа ч Сун Киюүнийг харсаар үнэхээр ирээгүйг нь ойлгон дугуйгаа түгжээнээс нь мултлан сургуулийн хашаанаас гарлаа.
Гараад удаагүй байтал утсанд минь зурвас ирж эгч хажуу дүүрэгт байдаг бэкерийн газарт өгсөн захиалга нь бэлэн болсон тул аваад ирээрэй гэчихсэн байхаар нь шууд тийшээ зүгэллээ.
Хажуу дүүрэг ч нилээн зайтай газар. Бас Ан Киюүний гэр танд байдаг замаараа уулзаж ч болох юм.
Намайг залгахад утсаа авсангүй. Завгүй байгаа бололтой.
Бэкеригээс эгчийн бялууг авчихаад дугуйныхаа үрүүлнээс зүүгээд дугуйгаа эргүүлтэл холгүй байдаг тоглоомын талбай дээр танил царай үзэгдэв.
Жаахан дөхөж очин хажуугаар нь зөрөх гэж байгаа юм шиг өнгөрөх гэтэл миний бодож байсан хүмүүс яг мөн байх юм.
Ан Киюүн манай сургуулийн 1дүгээр ангийн хөвгүүнтэй юу?
Түүнийг надруу ширтэн дальдчиж эхэлхэд би зүгээр л толгойгоо сэгсрэн түүнийг орхилоо.
Ийм охин гэж мэдсэнгүй.
💭💭💭
Жонхан: Сүёон аа!
Сүёон: Яав
Жонхан: Өнөөдөр яагаад Киюүн ирээгүй юм?
Сүёон: Бие нь өвдсөн гэсэн.
Жонхан: Аан маргааш ирэх үү?
Сүёон: Ирнээ.
Жонхан: Аан. Би чамаас Киюүний талаар юм асууя даа.
Сүёон: За юу?
Жонхан: Киюүн Жисүд сайн биз дээ.
Сүёон: Та яаж мэдсийн?
Жонхан: Урлагийн үзлэгийн үеэр дээврийн өрөөний шатан дээр уйлаад дуулж байхыг нь сонссон юм. Тэгээд цаашаа явахдаа Жтсүгийн нэрийг дуудаад байсан тэгээд л.
Сүёон: Мм. Удаж байгаа.
Жонхан: Хэр удаан?
Сүёон: 3 жил.
Жонхан: "seen"
Сүёон "Та арай Киюүнд сэтгэлтэй юм биш биз дээ?"
Advertisement
- In Serial15 Chapters
Ningen no Tenshi
Follow the protagonist, a high school dropout whose real identity was hidden away as a mystery to those around him, but to himself, he was a dead man walking in the world of the living. As he had been brought back to life as a being of Light. Entrusted with the task of saving the world, he was sent back into his world to find what would help him against the march of darkness.
8 191 - In Serial7 Chapters
I was Reincarnated as Bai
The young boy opened his eyes, what he saw was something that he never expected. He was sitting on a chair in the middle of the dark room. And in front of him was a computer monitor. "What is this?" The boys uttered as his dark eyes opened wide. "A script?" The young boy even surprised at what is displayed on the computer screen. "The author of { Legend of the Perfect Emperors }." The young boy narrowed his eyes and read what he saw. "I'm Bai. The best author in the world. No one can criticize me or fool me. I'm perfect." Spoiler: Spoiler This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental."
8 167 - In Serial22 Chapters
The Dungeon Gods [DEAD - AWAITING REWRITE]
More than three centuries ago, the Great Mage, Arcius, Performed the single greatest feat a magician can accomplish, he looked into the future, and discovered his fate. In his visions, he discovered his reincarnation, to become a Dungeon. Desiring to rise to great heights again, even in his new life, he spent the remaining centuries he had researching and studying the strange beings called Dungeons, and devising a spell that would allow him to retain his memories. However, the very act of knowing what is to come can often be enough to alter Destiny. Impressed at the Mage's efforts, an ancient, powerful being, the Creator of Gods, has now chosen him, to become one of the Dungeon Gods of a new world in a new segment of reality. Their directive, to bring life to this new world. Follow him, as he brings forth the knowledge his efforts awarded him, and pits it against his unprepared competitors, in a bid to be the first to create sentient life. This is my first full on story, and is mostly going to be a learning experience for me. It is going to be a story following the life of Arcius as a Dungeon God, with very few POV swaps, if any. If I make any errors, either in spelling or in grammer, please let me know, and I will endevour to correct them ASAP. I was inspired to create this story after reading the Scale Dungeon, by TheSilverGunner, here on RRL. It is a good story, despite having only a few chapter out at the time of writing this. I highly recommend that you read that story if you find this one interesting.
8 138 - In Serial20 Chapters
Heart Cores have hobbies (HIATUS)
On a realm far, far away, exists a large continent, with its empires, kingdoms, religions and clans. Some fight for survival, others are overwelmed by greed, driven by love or hate. A world full of lies and clichés. Arc list Tutorial - Chapter (1-6) The War for the Neutral Territory - Chapter (7-??)
8 277 - In Serial35 Chapters
30 Days with Fina
How long does it take for a person to change? A day? A week? A month? A year?For Jellane Ramos, it only took 30 days.
8 190 - In Serial29 Chapters
The motion of a dream
Poem collection of 3 am thoughts on a rainy night.
8 133

