CRIZIA

NAGMUMOG AKO pagkatapos at parang walang nangyaring bumalik sa sofa habang ang kasama ko naman ay nakatayo at akala mo, nakakita ng multo. Gulat na gulat parin siya until now.

Bumalik ako sa pagkain pagkatapos kong ilayo ang salad sa harap ko. Sayang naman kung ititigil ko na kumain e gutom pa naman ako.

I looked at Paula who's still standing beside me, still looking so shocked. Ngumiwi ako.

"Bakit ganyan ang tingin mo?" Tanong ko sabay inom ng tubig.

Hindi siya sumagot. Bumalik siya sa pagkakaupo pero hindi na naalis ang tingin niya sakin. Ano bang ginawa ko? Kinain ko ba yung gusto niyang pagkain or naubusan ko siya ng kanin? Ang sarap naman kasi ng dala niya.

"What's wrong, Paula?" Napakurap siya at nag-iwas ng tingin.

"W-wala naman."

Alam kong meron pero hindi niya sinasabi sakin. I shrugged. Hindi ko siya pipilitin kung hindi pa siya handang magkwento kung anong nangyari o kung anong thoughts niya.

"Zia, kailan ang huling period mo?" She suddenly asked na ipinagtaka ko.

"Why are you asking? Balak mo ba akong bigyan ng pads?" I chuckled pero hindi naman siya tumawa kaya naisip ko na baka seryoso siya sa tanong niya. "Last month ako nagkaro'n."

Tumango tango siya.

"Kailan ang next period mo?" Napaisip ako. Irregular kasi ako. Minsan, isang buwan ang nakakaligtaan and dadating na lang sa first week ng sumunod na buwan.

"Siguro sa katapusan." Pinagmasdan niya ako.

"Gaano nga ulit kayo katagal doon sa Philippines?" Gusto kong matawa sa tinatanong niya pero hindi ko magawa dahil baka bigla niya akong pingutin.

"Well, probably three to four weeks? Why?" She shook her head immediately.

"Nothing. Kain ka pa," Ngumuso ako.

"Busog na ako, e."

Liligpitin ko na sana ang pinagkainan namin nang unahan niya ako. Siya na lang daw at maupo na lang ako. Hindi ko na lang siya pinansin at bumalik na lang sa pagta-trabaho.

Kahit wala sa kaibigan ang tingin ko ay ramdam ko ang paninitig niya sakin. Nakaka-ano naman ang babaeng 'to! May problema ba siya sa utak?

"Nand'yan na kaya ang asawa mo?" Matalim ko siyang tinignan. Huli na nang marealize niya kung ano ang sinabi niya kaya agad siyang nag-peace sign. "May itatanong kasi ako." Umangat ang kilay ko.

"Ano namang itatanong mo sakanya na hindi mo pwedeng itanong sakin?" Feeling ko ay maiirita ako sakanya.

Hello? I'm her friend kaya bakit hindi na lang siya sakin magtanong? Malay namin ay alam ko rin ang itatanong niya kay Diego.

"Basta! Tumawag ka na lang sakanya, please?" Inirapan ko siya.

Kahit labag sa loob ay hinila ko ang telepono para tawagan si Diego. Kumain sila ng girlfriend niya, right? Tapos na kaya sila? Hmm... baka naman may iba silang pinuntahan?

["Yes?"] Namilog ang mata ko nang sumagot ito.

"Boss, Paula wants to talk to you. Is it okay if she will enter your office?" Tinignan ko ang babae.

["Sure."]

I ended our call. Sinenyasan ko si Paula na pwede na siyang pumasok do'n. Hindi na ako sumunod dahil hindi naman ako interesado sa pag-uusapan nila.

Hindi na bumalik pa si Paula pero sumilip siya sakin para magpaalam na magta-trabaho na ulit siya. Gano'n na lang din ang ginawa ko.

I was busy typing for Diego's report when he suddenly showed up, entering my office without my freaking permission! Ang kapal! Hindi ko naman ginawa ang bagay na 'yon sakanya para buksan niya ang office ko kahit walang paalam.

"Don't you know how to--" Bubulyawan ko pa lang sana siya nang mapagtanto kong siya nga pala ang boss ko. "Why are you here?"

Tuloy tuloy ito sa pagpasok at hinila ako patayo. My eyes widened because of what he did.

"Hoy!" Inalis ko ang pagkakahawak niya sakin pero hindi siya nagpatinag. Nakatitig siya sakin habang hawak niya ang braso ko. He scanned me from head to toe.

Kumunot ang noo ko. Bakit? Pangit ba ako suot ko?

"Bakit? May problema ba sa suot ko?" Umawang ang labi niya na parang may gustong sabihin pero hindi niya itinuloy.

Nakatitig lang siya sakin kaya nanatili na lang din ang tingin ko sakanya. Baka naman broken hearted siya sakin at kailangan niya ng kaibigan tapos ako lang din ang napili niyang karamay?

"Diego? What are you doing here?" Sumulpot rin ang girlfriend niya na nanatili sa pinto ng opisina ko dahil naiwan itong bukas ni Diego.

"Do you want to eat something?" 'Yon ang sinabi ni Diego na mas lalong nagpatanga sakin. Talaga bang pinuntahan niya ako dito at hinila para tanungin kung may gusto akong kainin?

On the other side, napaisip rin ako kung anong masarap na kainin.

"Diego..." His girlfriend called. Hindi 'yon pinansin ni Diego. Siguro nalilito na ang girlfriend niya sa inaasal ng boyfriend niya at gano'n rin naman ako.

"G-gatas siguro pati oreo," Sagot ko.

Tumango siya at agad dinukot ang phone. May tinawagan siya sa harapan ko habang tigalgal akong nakatingin sakanya. Mabigat ang paghinga niya at paminsan minsan ay tinitignan ako.

Kumunot ang noo ko at nilaro na lang ang ballpen na hawak. Nililinyahan ko kasi ang mga important detailes sa ibinigay ni Diego para sa report niya.

Narinig kong nag-uutos siya sa kung sino na bumili ng gatas at oreo. Tahimik lang akong nakatayo kahit na gusto kong umupo at mapag-isa dahil sa ginagawa nila.

Seriously? Bigla bigla silang sumusulpot dito?

"Nahihilo ka ba?" Tanong niya nang matapos siyang makipag-usap. Inalalayan niya pa akong umupo.

Kumunot ang noo ko sa ginawa niya at itinulak ng mahina ang kamay niyang nakahawak sakin. Ano bang problema niya? Bakit ganyan siya umasta?

"What are you doing, Diego? Ang weird mo. Bakit bigla bigla ka na lang sumusulpot dito para tanungin kung anong gusto kong pagkain? Tapos inalalayan mo pa akong umupo. Mukha ba akong baldado sa paningin mo?" Iritado kong tanong.

"No! It's just..." Natigilan siya dahil wala ring maisagot. I crossed my arms in front of my chest.

"Can you please leave? I'm..." Tinignan ko ang girlfriend niya na nasa pinto. "I'm working,"

Nanatili pa ang titig sakin ni Diego bago siya lumabas ng opisina ko kasama ang girlfriend niya.

Kahit naging weird sa paningin ko 'yon ay hindi ko na lang pinansin. Ano naman kayang problema no'n at bigla na lang susulpot dito at biglang papasok kahit wala pang permiso ko?

Dumating ang gatas at oreo na pinabili niya nang malapit na ako mag-out. Inilagay ko na lang 'yon sa bag at doon na lang kakainin sa condo.

I grabbed my bag as I went to Diego's office. Kailangan kong magpaalam sakanyang uuwi na ako dahil baka bigla siyang mag-utos at wala na ako.

Tumungo ako nang makitang may nag-text sakin. Oh, it was my fiancé.

From : Caleb

I'm here in front of RHS. I'm with my team. We're going somewhere for our photoshoot. Can I see you for a sec? I want to see my fiancé before I leave.

Kumunot ang noo ko. Aalis pala siya. Matatagalan kaya sila doon? Kailan naman ang uwi niya? Hindi pa ba namin aasikasuhin ang kasal?

To : Caleb

I'll be there in a bit.

Mas binilisan ko ang paglalakad sa office ni Diego. I knocked twice hanggang sa binigyan niya ako ng permiso na pumasok.

His girlfriend isn't here anymore.

"I'm going home," Sambit ko. Nakasilip lang ang kalahati ng katawan ko sa loob bago ako kumaway.

"Ihahatid na--"

"No, thanks. See you tomorrow, boss. Salamat pala sa milk and oreo." Kumaway ako at hindi na hinintay ang sagot niya.

Halos lumipad ako para lang maabutan ko si Caleb.

And then I saw him, patiently waiting for me. Hindi ko mapigilang ngumiti nang makita ko siyang tahimik na naghihintay sa likod ng isang van.

"Caleb!" I waved my hand. Para siyang nabuhayan nang makita ako. Nagmamadali akong lumapit sakanya.

"You look beautiful in the evening," Bungad niya bago ako sinalubong ng yakap. Niyakap ko rin siya pabalik.

"Where are you going, huh? Are you going to stay there for so long?" He shook his head.

"Maybe almost a week? I'll send you the address and of course, will always update you." Ngumiti ako at tumango.

"Okay... Hmm. Call me, okay?" Ngumisi siya at tumango rin.

Hinila niya ulit ako at niyakap. Nagyakapan kami ng ilang saglit doon. Si Paula ay nauna nang umuwi sa condo ko dahil magluluto daw siya ng dinner para saaming dalawa at dahil excited daw siya sa ike-kwento ko.

"I forgot to give you this," Humiwalay ako sakanya. May pinakita siya saking singsing.

Bigla akong nahiya nang maalala kong inutusan ko pala si Paula na ibalik kay Caleb ang engagement ring ko nang maghiwalay kami. Hinubad ko kasi ito at iniwan sa condo.

Ibinigay ko ang kamay ko sakanya.

He licked his lower lip bago marahang sinuot sa daliri ko ang singsing na iyon. I can't help but to smile.

"Thank you..." He smirked as he caressed my hand.

"It looks good on your finger, ma'am." He whispered against my ear. Natawa ako sa ginawa niyang 'yon. "Can I kiss you before I leave?"

Walang pag-aalinlangan akong tumango sakanya. He then gently kisssed my lips. I kissed him back, too.

Saglit lang 'yon dahil baka makita kami ng kasamahan niya.

"You can go. Sasakay ako sa taxi,"

We bid our goodbyes bago siya tuluyang umalis. Tulala pa ako habang naghihintay ng taxi sa harap ng building nang biglang may humintong sasakyan.

Bumaba ang windshield nito.

"Hop in," He said. I shook my head. He's insane. Kakahiwalay lang namin tapos gusto niyang sumabay ako sakanya?

"No."

"Zia---"

"I said, no, Diego. Pinipilit mo ako?" Mataray kong tanong. Natulala siya.

May nakita akong cab sa likod ng sasakyan niya kaya doon ako agad sumakay. Sinabi ko agad ang address ko.

Nakita kong pasimpleng sumusunod si Diego kahit na anong pilit niyang hindi ipahalata.

Umirap ako at hindi pinansin ang baliw na 'yon.

Naabutan kong naghahain si Paula ng pagkain namin kaya napangiti ako. Pwede na siyang mag-asawa sa hitsura niyang 'yan.

"Good evening!" Bati ko. Ngumiti siya sakin. Nagpaalam akong magbibihis muna bago kami kumain.

Mabilis akong nagbihis para makakain na kami. Hindi maalis ang tingin niya sakin habang kumukuha ako ng pagkain sa lamesa.

"What's the problem?" Tanong ko pero umiling siya.

"Wala. Bilisan mo na kumain para makwento mo na ang pinaggagawa niyo ni Diego doon."

Siya na rin ang nag-hugas ng pinagkainan namin pagkatapos. Nagtaka nga ako dahil dapat ako ang maghuhugas dahil siya ang nagluto.

Pumasok na lang ako sa kwarto at lumangoy sa kama. Naghanap rin ako ng pwedeng mapanood sa Netflix.

"Mag-kwento ka na!" Tili ni Paula bago tumabi sakin.

"Okay, ganito kasi 'yon. Hindi pala na-grant yung annulment namin years ago dahil hindi naman 'yon napasa ng dating abogado ni Diego sa korte dahil naaksidente at... namatay. Yung relative ng abogado na 'yon na abogado na rin ngayon ang umasikaso ng lahat ng naiwang kaso nung isa at isa na doon yung samin ni Diego."

"Nalaman 'yon ni Diego and sinabi niya sakin. We both decided to fly back to Philippines para ayusin ang kaso namin. Ang sabi ng abogado ay ready na lahat ng papers at kailangan na lang namin i-meet ang judge at pumirma para ma-grant."

"Bakit kayo natagalan?"

"Ito kasing si Diego, lutang sa court. Nahalata siguro ng judge na parang ako lang ang interesado sa paghihiwalay namin kaya inutusan niya kaming magbakasyon to see if we still have feeling for each other. And the rest is history."

Umirap siya.

"Paano yung mga sex niyo? Kwento mo rin!" Namilog ang mata ko kaya natawa siya.

"Well, yung una kasi kasi hindi siya totally sex. I was drunk the night before that and when I woke up the next day, I teased him then I jusst saw myself doing the dry humping on top of him," Tumili siya.

"Oh my, God! Then?" Ngumiwi ako.

"Nagalit ako then 'yon nga nag-meet kami ng judge and then we went to Palawan. Doon kami nag-churva araw-araw o gabi-gabi. Basta meron lagi," Tamad kong sagot.

"Wow, lunod na lunod ka pala, girl." Umirap ako.

"Meron pa nga sa terrace kasi and gabi no'n. Doon kami." Humalakhak ako.

"Grabe! Miss na miss?" Pang-aasar niya kaya binatukan ko siya. "Maloloka ako kung sakaling nakita ko kayo."

"Until na-grant na yung annulment." Malungkot akong ngumiti. I skipped the Brianna part.

"Araw-araw din 'yon. Baka nabuntis ka na niya, ha!"

Nabuga ko ang iniinom na gatas at masama siyang tinignan. Nakakainis! Sayang yung gatas!

"Paula, ano ba?! Hindi mangyayari 'yon!" I shouted.

Ako? Mabubuntis? How come? Imposible.