[Unicode]

{ရှေးခေတ် **** စာအုပ်တွေ}

နဉ်ရှုက အမှန်အတိုင်းပင်ပြန်ဖြေသည်။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် တာ့ဟွား။ ဒါပေမယ့် တို့ ဒီကိုလာရတဲ့ရည်ရွယ်ချက်က တို့ဝမ်းကွဲအစ်ကိုနဲ့ နေဖို့ပါ။"

ဟယိ့တာ့ဟွားပ စိတ်ပျက်ရွံရှာနေဟည့်အမူအရာဖြင့် ယပ်ခပ်၏။

"ဝမ်ရူဟွားက ယောက်ျားတစ်ယောက်တောင်မဟုတ်ဘူး။ မင်း သူနဲ့ အရမ်းကြီးမပတ်သက်သင့်ဘူး၊ သူ့ရဲ့စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာချို့ယွင်းမှုတွေ မင်းဆီကူးသွားမှာ စိုးရိမ်ရတယ်။"

နဉ်ရှုက ပြန်မဖြေဘဲ ပြုံးရုံသာပြုံး၏။

နဉ်ရှုနဲ့ယွဲ့လန်က ဗိုက်ပြည့်တဲ့အထိစားလိုက်ကြသည်။ နဉ်ရှုက ဟယ့်ရှောင်ဟွားကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ အရည်အသွေးကောင်းတဲ့ မျက်နှာချေတစ်ဘူးနဲ့ ‌ပန်းပွင့်ပုံ ငွေထည်ဆံထိုးတစ်ချို့ပေးသည်။

"မိန်းကလေး၊ ရှင်က ရွှေဆံထိုးတွေ မဝတ်သင့်ဘူး။ ရှင်က အရမ်းငယ်သေးတော့ ပန်းပုံငွေဆံထိုးတွေက ရှင်နဲ့ပိုလိုက်မှာ။"

နဉ်ရှုက ပြောသည်။

ဟယ့်ရှောင်ဟွားက လက်ဆောင်တွေကြောင့် ဝမ်းသာသွားပြီး နဉ်ရှုပခုံးကိုပုတ်သည်။ နဉ်ရှုမှာ အသက်ရှူရကြပ်သွား၏။ မြတ်စွာဘုရား၊ ဒီကောင်မလေးက အရမ်းသန်လွန်းတယ်!

"မိန်းမလှလေး၊ အစ်ကိုကြီးတာ့ဟွားရဲ့အိမ်မှာ နေချင်လား? ဒီနေရာက လူတွေအတွက် မသင့်တော်ဘူး၊ အစ်ကိုကြီးရဲ့ဝက်ခြံကတောင် ဒီနေရာထက် ပိုကောင်းသေးတယ်။"

ဟယ်တာ့ဟွားက ကြော့မော့သားနားဟန်ဆောင်ကာ ယပ်ခတ်သည်။

နဉ်ရှု : ...

ဟယ့်မောင်နှမ‌တွေထွက်ခွာသွားချိန်၌ သူမနောက်က တံခါးက ကျွီခနဲမြည်သံပေးကာ ပွင့်လာသည်။ ဝမ်ရူဟွားက မည်းမှောင်နေတဲ့အမူအရာနဲ့အပြင်ထွက်လာပြီး မီးဖိုခန်းဆီမသွားခင် နဉ်ရှုကို ကြည့်သည်။ သူက ရေအေးတစ်မှုတ်ခပ်ကာ ပြောင်းဖူးပန်ကိတ်တွေကို စားနေတော့သည်။

ဘယ်လိုတောင် ခါးသီးပြီး မုန်းတရားတွေပြည့်နေတဲ့ အမူအရာမျိုးပါလိမ့် အား။ နဉ်ရှု ဆွံ့အသွားရသည်။ ဝမ်ရူဟွား ဘာတွေတွေးနေတယ်ဆိုတာ သူမ တကယ်ကိုနားမလည်နိုင်တော့ဘူး။

သူမ သူ့အခန်းထဲဝင်သွားပြီးနောက် စားပွဲအဟောင်းလေးပေါ်မှာ စာအုပ်တွေအများကြီးရှိနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူက ဒီလောက်ကြိုးစားမယ်လို့ မထင်ထားတဲ့အတွက် သူမ အံ့ဩသွားသည်။

သူမက တွေ့ရာစာအုပ်တစ်အုပ်ကိုကောက်ယူကာ လှန်လိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ သူမအမူအရာမှာ အက်ကွဲသွားတော့၏။ အနှီစာအုပ်မှာ မြေခွေးဝိဉာဉ်တစ်ခုနှင့်တွေ့ဆုံခဲ့ရသည့် ငမွဲကျောင်းသားတစ်ယောက်အကြောင်းရေးထားသောစာအုပ်ဖြစ်ချေသည်။ စာအုပ်ထဲမှ အကြောင်းအရာအများစုမှာ မြေခွေးဝိဉာဉ်က ဘယ်လောက်တောင်ညှို့ဓာတ်ပြင်းတယ်ဆိုတာနဲ့ အဲ့ကျောင်းသားနဲ့ မြေခွေးဝိဉာဉ်တို့လုပ်ခဲ့တဲ့ အညှီအဟောက်ကိစ္စများပင်။

နဉ်ရှု : ...

သူမက နောက်ထပ်စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုကောက်ယူကာ လှန်လိုက်သည်။ ဤစာအုပ်ကတော့ စိတ်နှလုံးကောင်းမွန်တဲ့ သူရဲကောင်းတစ်ယောက်ရဲ့ မကောင်းမှုတွေကို တိုက်ထုတ်၊ အကျင့်ပျက်အရာရှိတွေကိုသတ်ပြီး လူတွေကိုးစားအားထားတာခံလာရတဲ့ ခရီးစဉ်အကြောင်းဖြစ်၏။

စားပွဲပေါ်က စာအုပ်တွေအားလုံးက : စာသင်သားနဲ့ မိန်းမတွေရဲ့ ပျော်ရွှင်ကြာ်နူးဖွယ်ရာအချိန်တွေ၊ စာသင်သားနဲ့ ချမ်းသာတဲ့မိသားစုရဲ့သမီး...စသည်ဖြင့် အမျိုးအစားအတူတူများပင်ဖြစ်သည်။ ထပ်ပေါင်းပြောရလျှင် အချက်အလက်တွေအားလုံးက ဟိုဟာလုပ်တဲ့အပေါ်မှာသာ စုပြုံထား၏။ အခြေခံအားဖြင့်တော့ ရှေးခေတ်ညစ်ညမ်းစာအုပ်တွေသာ။

ဒါတွေက ဝမ်ရူဟွား အသည်းအသန်ဖတ်နေတဲ့ စာအုပ်အမျိုးအစားတွေပေါ့?

အခုတော့ သူ နန်းတွင်းစာမေးပွဲဝင်မဖြေချင်တာ အဓိပ္ပာယ်ရှိသွားပြီ။

သူက ဒီစာအုပ်တွေဖတ်နေချိန်မှာ သူ့ကိုယ်သူပွတ်သပ်ရင်း အချိန်ဖြုန်းနေခဲ့တာဖြစ်နိုင်လား? စားပွဲပေါ်က အစက်အ‌ပြောက်တွေအားလုံးက ဝမ်ရူဟွားရဲ့ အဲ့ဒါတွေလို့ သူမ ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရသည်။

"ငါ့ပစ္စည်းတွေကိုထိဖို့ မင်းကို ဘယ်သူခွင့်ပြုထားလို့လဲ?"

ဝမ်ရူဟွားက ဒေါသတကြီးဝင်လာကာ နဉ်ရှုလက်ထဲက စာအုပ်ကိုလုသည်။

"ထွက်သွား! ငါ့စာအုပ်တွေကို ထပ်ထိရဲထိကြည့်!"

နဉ်ရှုမှာ ရွံရှာသလိုခံစားလိုက်ရကာ သူမရဲ့လက်ကို လက်ကိုင်ပဝါဖြင့်သုတ်သည်။ ထို့နောက် သူမက မေး၏။

"ဝမ်းကွဲအစ်ကို၊ ဒါတွေက အစ်ကိုဖတ်တတ်တဲ့စာအုပ်တွေလား?"

"အစ်ကိုက သင်ခန်းစာစာအုပ်တွေကို လုံးဝမဖတ်ဘူးလား? အစ်ကို ကလေးတွေကို ဘယ်လို သင်ပေးနေတာလဲ?"

နဉ်ရှု ရွံနေသည်။ ဝမ်ရူဟွားက သားရဲတဝရစ္ဆာန်နဲ့တူတယ်။

"ငါ အဲ့စာအုပ်တွေကို အလွတ်ရနေပြီ၊ ဒါကြောင့် ပြန်ဖတ်ဖို့ လုံးဝမလိုတော့ဘူး။ ငါ ဒီစာအုပ်တွေကို တစ်ခါတစ်လေမှ ပျင်းလို့လှန်ကြည့်တာ။"

ဝမ်ရူဟွားက နည်းနည်းလေးမှရှက်ရွံ့ဟန်မပြဘဲ ပြန်ဖြေလေ၏။

"မိန်းမတွေက ယောက်ျားတွေရဲ့ကိစ္စထဲ ဝင်မပါသင့်ဘူး။"

"ဆို‌တော့ ဝမ်းကွဲအစ်ကို၊ အစ်ကိုက သူရဲကောင်းတွေက တရားဥပဒေကို ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့အကြောင်းရေးထားတဲ့ စာအုပ်တွေဖတ်ရတာ ကြိုက်တယ်ပေါ့?"

နဉ်ရှုက မေးသည်။

"အဲ့သူရဲကောင်းက တရားဥပဒေကို လျစ်လျူရှုပြီး သူသတ်ချင်တဲ့လူကို သတ်နေတာ။ အမှားလုပ်မိတဲ့အရာရှိတွေက တရားရုံးက ဥပဒေအရ အပြစ်ပေးတာကိုပဲခံရမှာ။ ဒီသူရဲကောင်း လုပ်နေတာတွေက လူတွေရဲ့အသက်ကို မြက်တွေလိုသဘောထား‌နေတာပဲ။"

ဝမ်ရူဟွားက အေးစက်စက်နှာမှုတ်၏။

"မင်း ဘာသိလို့လဲ? ဗျူရိုကရေစီစနစ်က လုံးဝပျက်စီးနေပြီ။ သူတို့တွေ အဖမ်းခံရပြီး အပြစ်ပေးခံရဖို့ ဘယ်‌လောက်တောင်ကြာမယ်ဆိုတာ ဘယ်သူသိမှာလဲ? သူတို့ မြန်မြနိအသတ်ခံရလေ ပြည်သူတွေ ခံစားရတဲ့ရက် တစ်ရက်ပိုလျော့‌လေပဲ။ ပြည်သူတွေရဲ့သွေးချွေးတွေကို အမြတ်ထုတ်နေတဲ့ အဲ့အကျင့်ပျက်အရာရှိတွေကို တရားဥပဒေက အပြစ်မပေးမှတော့ ဒီလိုသူရဲကောင်းမျိုးက ပြည်သူ‌တွေအတွက် တရားမျှတမှုရယူပေးဖို့ ထွက်လာသင့်တယ်။"

...

[Zawgyi]

{ေရွးေခတ္ **** စာအုပ္ေတြ}

နဉ္ရႈက အမွန္အတိုင္းပင္ျပန္ေျဖသည္။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ တာ့ဟြား။ ဒါေပမယ့္ တို႔ ဒီကိုလာရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က တို႔ဝမ္းကြဲအစ္ကိုနဲ႔ ေနဖို႔ပါ။"

ဟယိ့တာ့ဟြားပ စိတ္ပ်က္ရြံရွာေနဟၫ့္အမူအရာျဖင့္ ယပ္ခပ္၏။

"ဝမ္ရူဟြားက ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေတာင္မဟုတ္ဘူး။ မင္း သူနဲ႔ အရမ္းႀကီးမပတ္သက္သင့္ဘူး၊ သူ႔ရဲ့စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာခ်ိဳ႕ယြင္းမႈေတြ မင္းဆီကူးသြားမွာ စိုးရိမ္ရတယ္။"

နဉ္ရႈက ျပန္မေျဖဘဲ ၿပံဳးရံုသာၿပံဳး၏။

နဉ္ရႈနဲ႔ယြဲ႔လန္က ဗိုက္ျပၫ့္တဲ့အထိစားလိုက္ၾကသည္။ နဉ္ရႈက ဟယ့္ေရွာင္ဟြားကို ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာေခ်တစ္ဘူးနဲ႔ ‌ပန္းပြင့္ပံု ေငြထည္ဆံထိုးတစ္ခ်ိဳ႕ေပးသည္။

"မိန္းကေလး၊ ရွင္က ေရႊဆံထိုးေတြ မဝတ္သင့္ဘူး။ ရွင္က အရမ္းငယ္ေသးေတာ့ ပန္းပံုေငြဆံထိုးေတြက ရွင္နဲ႔ပိုလိုက္မွာ။"

နဉ္ရႈက ေျပာသည္။

ဟယ့္ေရွာင္ဟြားက လက္ေဆာင္ေတြေၾကာင့္ ဝမ္းသာသြားၿပီး နဉ္ရႈပခံုးကိုပုတ္သည္။ နဉ္ရႈမွာ အသက္ရႉရၾကပ္သြား၏။ ျမတ္စြာဘုရား၊ ဒီေကာင္မေလးက အရမ္းသန္လြန္းတယ္!

"မိန္းမလွေလး၊ အစ္ကိုႀကီးတာ့ဟြားရဲ့အိမ္မွာ ေနခ်င္လား? ဒီေနရာက လူေတြအတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူး၊ အစ္ကိုႀကီးရဲ့ဝက္ၿခံကေတာင္ ဒီေနရာထက္ ပိုေကာင္းေသးတယ္။"

ဟယ္တာ့ဟြားက ေၾကာ့ေမာ့သားနားဟန္ေဆာင္ကာ ယပ္ခတ္သည္။

နဉ္ရႈ : ...

ဟယ့္ေမာင္ႏွမ‌ေတြထြက္ခြာသြားခ်ိန္၌ သူမေနာက္က တံခါးက ကြၽီခနဲျမည္သံေပးကာ ပြင့္လာသည္။ ဝမ္ရူဟြားက မည္းေမွာင္ေနတဲ့အမူအရာနဲ႔အျပင္ထြက္လာၿပီး မီးဖိုခန္းဆီမသြားခင္ နဉ္ရႈကို ၾကၫ့္သည္။ သူက ေရေအးတစ္မႈတ္ခပ္ကာ ေျပာင္းဖူးပန္ကိတ္ေတြကို စားေနေတာ့သည္။

ဘယ္လိုေတာင္ ခါးသီးၿပီး မုန္းတရားေတျြပည့္ေနတဲ့ အမူအရာမ်ိဳးပါလိမ့္ အား။ နဉ္ရႈ ဆြံ႔အသြားရသည္။ ဝမ္ရူဟြား ဘာေတြေတြးေနတယ္ဆိုတာ သူမ တကယ္ကိုနားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

သူမ သူ႔အခန္းထဲဝင္သြားၿပီးေနာက္ စားပြဲအေဟာင္းေလးေပၚမွာ စာအုပ္ေတြအမ်ားႀကီးရိွေနတာကို ေတြ့လိုက္ရသည္။ သူက ဒီေလာက္ႀကိဳးစားမယ္လို႔ မထင္ထားတဲ့အတြက္ သူမ အံ့ဩသြားသည္။

သူမက ေတြ့ရာစာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေကာက္ယူကာ လွန္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သူမအမူအရာမွာ အက္ကြဲသြားေတာ့၏။ အႏွီစာအုပ္မွာ ေျမေခြးဝိဉာဉ္တစ္ခုႏွင့္ေတြ့ဆံုခဲ့ရသၫ့္ ငမြဲေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေရးထားေသာစာအုပ္ျဖစ္ေခ်သည္။ စာအုပ္ထဲမွ အေၾကာင္းအရာအမ်ားစုမွာ ေျမေခြးဝိဉာဉ္က ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၫွို႔ဓာတ္ျပင္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ အဲ့ေက်ာင္းသားနဲ႔ ေျမေခြးဝိဉာဉ္တို႔လုပ္ခဲ့တဲ့ အၫွီအေဟာက္ကိစၥမ်ားပင္။

နဉ္ရႈ : ...

သူမက ေနာက္ထပ္စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေကာက္ယူကာ လွန္လိုက္သည္။ ဤစာအုပ္ကေတာ့ စိတ္ႏွလံုးေကာင္းမြန္တဲ့ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ့ မေကာင္းမႈေတြကို တိုက္ထုတ္၊ အက်င့္ပ်က္အရာရိွေတြကိုသတ္ၿပီး လူေတြကိုးစားအားထားတာခံလာရတဲ့ ခရီးစဉ္အေၾကာင္းျဖစ္၏။

စားပြဲေပၚက စာအုပ္ေတြအားလံုးက : စာသင္သားနဲ႔ မိန္းမေတြရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကာ္ႏူးဖြယ္ရာအခ်ိန္ေတြ၊ စာသင္သားနဲ႔ ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုရဲ့သမီး...စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးအစားအတူတူမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ထပ္ေပါင္းေျပာရလ်ွင္ အခ်က္အလက္ေတြအားလံုးက ဟိုဟာလုပ္တဲ့အေပၚမွာသာ စုၿပံဳထား၏။ အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ ေရွးေခတ္ညစ္ညမ္းစာအုပ္ေတြသာ။

ဒါေတြက ဝမ္ရူဟြား အသည္းအသန္ဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္အမ်ိဳးအစားေတြေပါ့?

အခုေတာ့ သူ နန္းတြင္းစာေမးပြဲဝင္မေျဖခ်င္တာ အဓိပၸာယ္ရိွသြားၿပီ။

သူက ဒီစာအုပ္ေတြဖတ္ေနခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူပြတ္သပ္ရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းေနခဲ့တာျဖစ္ႏိုင္လား? စားပြဲေပၚက အစက္အ‌ေျပာက္ေတြအားလံုးက ဝမ္ရူဟြားရဲ့ အဲ့ဒါေတြလို႔ သူမ ရုတ္တရက္ ခံစားလိုက္ရသည္။

"ငါ့ပစၥည္းေတြကိုထိဖို႔ မင္းကို ဘယ္သူခြင့္ျပဳထားလို႔လဲ?"

ဝမ္ရူဟြားက ေဒါသတႀကီးဝင္လာကာ နဉ္ရႈလက္ထဲက စာအုပ္ကိုလုသည္။

"ထြက္သြား! ငါ့စာအုပ္ေတြကို ထပ္ထိရဲထိၾကၫ့္!"

နဉ္ရႈမွာ ရြံရွာသလိုခံစားလိုက္ရကာ သူမရဲ့လက္ကို လက္ကိုင္ပဝါျဖင့္သုတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမက ေမး၏။

"ဝမ္းကြဲအစ္ကို၊ ဒါေတြက အစ္ကိုဖတ္တတ္တဲ့စာအုပ္ေတြလား?"

"အစ္ကိုက သင္ခန္းစာစာအုပ္ေတြကို လံုးဝမဖတ္ဘူးလား? အစ္ကို ကေလးေတြကို ဘယ္လို သင္ေပးေနတာလဲ?"

နဉ္ရႈ ရြံေနသည္။ ဝမ္ရူဟြားက သားရဲတဝရစၧာန္နဲ႔တူတယ္။

"ငါ အဲ့စာအုပ္ေတြကို အလြတ္ရေနၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ ျပန္ဖတ္ဖို႔ လံုးဝမလိုေတာ့ဘူး။ ငါ ဒီစာအုပ္ေတြကို တစ္ခါတစ္ေလမွ ပ်င္းလို႔လွန္ၾကၫ့္တာ။"

ဝမ္ရူဟြားက နည္းနည္းေလးမွရွက္ရြံ႔ဟန္မျပဘဲ ျပန္ေျဖေလ၏။

"မိန္းမေတြက ေယာက္်ားေတြရဲ့ကိစၥထဲ ဝင္မပါသင့္ဘူး။"

"ဆို‌ေတာ့ ဝမ္းကြဲအစ္ကို၊ အစ္ကိုက သူရဲေကာင္းေတြက တရားဥပေဒကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြဖတ္ရတာ ႀကိဳက္တယ္ေပါ့?"

နဉ္ရႈက ေမးသည္။

"အဲ့သူရဲေကာင္းက တရားဥပေဒကို လ်စ္လ်ူရႈၿပီး သူသတ္ခ်င္တဲ့လူကို သတ္ေနတာ။ အမွားလုပ္မိတဲ့အရာရိွေတြက တရားရံုးက ဥပေဒအရ အျပစ္ေပးတာကိုပဲခံရမွာ။ ဒီသူရဲေကာင္း လုပ္ေနတာေတြက လူေတြရဲ့အသက္ကို ျမက္ေတြလိုသေဘာထား‌ေနတာပဲ။"

ဝမ္ရူဟြားက ေအးစက္စက္ႏွာမႈတ္၏။

"မင္း ဘာသိလို႔လဲ? ဗ်ူရိုကေရစီစနစ္က လံုးဝပ်က္စီးေနၿပီ။ သူတို႔ေတြ အဖမ္းခံရၿပီး အျပစ္ေပးခံရဖို႔ ဘယ္‌ေလာက္ေတာင္ၾကာမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူသိမွာလဲ? သူတို႔ ျမန္ျမနိအသတ္ခံရေလ ျပည္သူေတြ ခံစားရတဲ့ရက္ တစ္ရက္ပိုေလ်ာ့‌ေလပဲ။ ျပည္သူေတြရဲ့ေသြးေခြၽးေတြကို အျမတ္ထုတ္ေနတဲ့ အဲ့အက်င့္ပ်က္အရာရိွေတြကို တရားဥပေဒက အျပစ္မေပးမွေတာ့ ဒီလိုသူရဲေကာင္းမ်ိဳးက ျပည္သူ‌ေတြအတြက္ တရားမ်ွတမႈရယူေပးဖို႔ ထြက္လာသင့္တယ္။"

...