《The Poor Female Lead Can't Take Anymore!(Realm-5)[Myanmar Translation]》Chapter - 130
Advertisement
Unicode
ဂိုဏ်းချုပ်က မိန်းကလေးကိုရှာနေတယ်
________________
ယခုအချိန်တွင်တော့ နဉ်ရှုသည် အားလပ်ချိန်များကို အထုပ်အပိုးပြင်ခြင်းဖြင့်ကုန်ဆုံးစေလျက်ရှိ၏။ ကျော်ကြားတဲ့သမာသမတ်ဂိုဏ်းတွေက နတ်ဆိုးဂိုဏ်းကို တရားမျှတမှုဆိုတဲ့နာမည်နဲ့ လာရောက်တိုက်ခိုက်တော့မည့်အချိန်ရောက်လာတော့မည်လေ။
ထပ်ပြောရလျှင် ယခုဆို ကုန်းဝူမေ့ရဲ့စိတ်အခြေအနေက ပိုဆိုးလာနေပြီဖြစ်၏။ သူမ သူ့အနားမှာ ရစ်သီရစ်သီထပ်မလုပ်ရဲတော့သည်အထိပင်။ သူက အမြဲလိုလို အခန်းထဲကပစ္စည်းတွေကိုပေါက်ခွဲတာ၊ ဒါမှမဟုတ် အစေခံတွေကိုသတ်တာလုပ်နေတတ်သည်။ သူ့ကို နည်းနည်းလေးစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေတဲ့ဘယ်သူမဆို ဆိုးရွားလွန်းတဲ့အဆုံးသတ်နဲ့ရင်ဆိုင်ကြရသည်။
နဉ်ရှု အတော်လေးကြောက်ရွံ့နေပေသည်။ သူမမှာ ကျားဖင်ကိုသွားကိုင်ပြီးမှ ပုန်းရှောင်နေတဲ့သူလိုခံစားနေရသည်။ ကုန်းဝူမေ့က သူမအပေါ် ရုတ်တရက်ကြီးခုန်အုပ်လာမည်ကို သူမလန့်နေ၏။ သူမ သေမလိုကြောက်နေသည်။ သူမကြောက်တာက တွန်းလှဲခံရမှာကိုပင်။ အဆုံးကျတော့လည်း အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်က သေတွင်းတွေကို သူမတူးချင်သလောက်တူးနိုင်သည်လေ။
[သေတွင်းတူးရင်တောင် မသေဘူးလို့ပြောချင်တာ။]
ကုန်းဝူမေ့မှာ သမာသမတ်ဂိုဏ်းတွေက သူ့ဂိုဏ်းကိုတိုက်ခိုက်ဖို့ အစီအစဉ်ဆွဲနေတည်းက စိတ်အခြေအနေမကောင်းတော့တာမှန်း နဉ်ရှု အတော်လေးသေချာနေသည်။
"မိန်းကလေးရှောင်ဟုန်၊ ဂိုဏ်းချုပ်က မိန်းကလေးကိုရှာနေတယ်။"
ကြီးကြပ်ရေးမှူးလျိုက နဉ်ရှုကိုလာရှာသည်။ ယခုတော့ နဉ်ရှုမှာ သည်လူ့ကိုမြင်သည်နှင့်ပင် ရွံ့တွန့်တွန့်ဖြစ်နေမိသည်။ ဒီလူက နဉ်ရှု သူ့ဆီ အဆိပ်ထုပ်တစ်ထုပ်ပစ်ပေါက်ချင်ရလောက်အောင်အထိကို ကုန်းဝူမေ့အပေါ် သောက်ရမ်းသစ္စာရှိလွန်းသည်။ ဒါက မကောင်းကြောင်းပြောနေတုန်း ရောက်ချလာသလိုပင်။
နဉ်ရှုက ကြီးကြပ်ရေးမှူးလျိုရဲ့နောက်ကနေ ခပ်တည်တည်ဖြင့် ကုန်းဝူမေ့အခန်းဆီလိုက်လာသည်။ ရှားရှားပါးပါး တံခါးပိတ်ထားသည်မို့ သူမ အံ့ဩသွားရသည်။ ပုံမှန်ဆို ကုန်းဝူမေ့က လူးလှိမ့်နေချိန်မှာတောင် တံခါးမပိတ်တဲ့အထိကို အထိန်းအကွပ်မရှိတာကို ဘာလို့ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး တံခါးပိတ်ထားရတာလဲ?
နဉ်ရှု အထဲကိုဝင်မသွားချင်ခဲ့။
"ရှင်တို့ဂိုဏ်းချုပ် အိပ်ပျော်နေတာဖြစ်မယ်၊ ဒါကြောင့်မို့ ကျွန်မ အရင်သွားနှင့်တော့မယ်နော်။"
နဉ်ရှုက လှည့်ထွက်လိုက်သည်။
ကြီးကြပ်ရေးမှူးလျိုက သူမရဲ့လမ်းကိုပိတ်ကာဆိုသည်။
"ဂိုဏ်းချုပ်က မိန်းကလေးကို အထဲမှာစောင့်နေပါတယ်။"
နဉ်ရှုက ကြီးကြပ်ရေးမှူးလျိုရဲ့ခါးပတ်မှာ ချိတ်ဆွဲထားသည့်ဓားကိုကြည့်လိုက်ပြီးနောက် တိတ်တဆိတ်ပြန်လှည့်ကာ တံခါးကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။
ကြီးကြပ်ရေးမှူးလျိုက နဉ်ရှုဝင်ဖို့အတွက် တံခါးဖွင့်ပေးသည်။
နဉ်ရှုက လက်ထဲဝှက်ယူလာတဲ့အဆိပ်ထုပ်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီးနောက် အထဲကို လေးကန်စွာဝင်သွား၏။ သူမ အထဲကိုရာက်သည်နှင့် ကြီးကြပ်ရေးမှူးလျိုက တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ သူမမှာ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် မကောင်းသည့်ခံစားချက်ကြီးရလာတော့သည်။ သူ ဘာလို့ တံခါးပိတ်လိုက်တာလဲ? ကုန်းဝူမေ့က သူမကိုသတ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တာတော့ မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်?
"မင်း ဘာလို့ အဲ့မှာရပ်နေသေးတာလဲ? ဒီကိုလာ။"
ရုတ်တရက် ကုန်းဝူမေ့ရဲ့အသံထွက်ပေါ်လာသည်။ သူ့အသံက အင်မတန်ထိတ်လန့်ဖွယ်ကောင်းနေ၏။
နဉ်ရှုက လေးကန်စွာဖြင့်ခြေရှပ်လှမ်းကာ ခန်းဆီးစကိုမလိုက်သည်။ သည်းမခံနိုင်လောက်သည့်အနံ့က သူမမျက်နှာဆီ ချက်ချင်းရိုက်ခတ်လာသည်။ အဲ့အနံ့က သေးစော်တွေနံဟောင်နေတဲ့ ဘောင်းဘီရှည်ဆီက အနံ့လိုပင်။ အဲ့ချဉ်စုပ်စုပ်အနံ့က သူမကို အန်ချင်စိတ်ပေါက်လာစေ၏။
သို့သော်လည်း ကုန်းဝူမေ့ရဲ့ဖြူစုတ်နေတဲ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရသည်၌ နဉ်ရှုက သူမကိုယ်သူမ အဲ့အနံ့ကိုသည်းခံဖို့ဖိအားပေးလိုက်ကာမေးသည်။
"ရှင် တစ်ခုခုအတွက် ကျွန်မကိုလိုလို့လား ဂိုဏ်းချုပ်?"
ကုန်းဝူမေ့ရဲ့မျက်နှာက အတော်လေးဖြူဖျော့နေသော်လည်း သူ့အမူအရာကတော့ အင်မတန်မှုန်မှိုင်းလို့နေ၏။ သူ့အသက်ရှူနှုန်းက မတည်ငြိမ်ဘဲ သူ့ဘေးပတ်လည်မှာ ပျက်စီးယိုယွင်းနေတဲ့ရောင်ဝါတို့ လွှမ်းခြုံလျက်ရှိသည်။ နဉ်ရှုကိုကြည့်နေတဲ့သူ့အမူအရာက နက်ရှိုင်းတဲ့သံသယတွေနဲ့ အမုန်းတရားတွေပါဝင်နေသော်ငြား သူ့မျက်လုံးတွေထဲမှာတော့ မျှော်လင့်ချက်လေးနည်းနည်းလည်း ရှိနေခဲ့သည်။
နဉ်ရှုမှာ ထိုအခြင်းအရာကြောင့် လုံးတရှုပ်ထွေးသွားရသည်။ အနံ့ဆိုးကြီးကိုသည်းခံရင်းဖြင့် သူမက ထပ်မေးလိုက်သည်။
"ဂိုဏ်းချုပ်၊ ရှင် ဘာဖြစ်လို့လဲ?"
ကုန်းဝူမေ့က ကုတင်ထက်မှာလဲလျောင်းနေသည်။ သူမ ဝင်လာချိန်တည်းက သူက လှုပ်တောင်မလှုပ်ဘဲ ရုပ်ထုကြီးတစ်ခုလို လှုပ်ရှားမှုကင်းမဲ့သည့်အနေအထားဖြင့်သာရှိနေသည်။ သူ ဘာဖြစ်နေလည်းဆိုတာ သူမ တကယ်မသိတော့ချေ။
ကုန်းဝူမေ့က သူမကိုကြည့်ကာမေးလာ၏။
"မင်း ငါ့ကို ဒီလိုဖြစ်အောင် တမင်လုပ်ခဲ့တာလား?"
နဉ်ရှု : ???
သူမ စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားသည်။ ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သူမ တကယ်မသိ။ သူ့စိတ်အခြေအနေဆိုးလာတည်းက သူမ သူ့ကိုရှောင်နေခဲ့တာမို့ ဘာဖြစ်သွားတာလဲဆိုတာ သူမ တကယ်ကိုမသိပါချေ။
"ဂိုဏ်းချုပ်၊ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ရှင် ကျွန်မကို တည့်တိုးပြောသင့်ပါတယ်။ ကျွန်မ တတ်နိုင်သမျှအားလုံးလုပ်ပြီး ကူညီပေးမှာပါ။"
နဉ်ရှုက သူမရင်ဘတ်ကိုပုတ်ကာ အင်မတန်သစ္စာရှိလေဟန်ဖြင့် ထိုသို့ဆို၏။
ကုန်းဝူမေ့က ရှက်ရွံ့မှုနှင့်ရုန်းကန်နေရပုံပေါ်သော်လည်း အဆုံးတွင်တော့ သူက နဉ်ရှုကို သူ့လက်ရှိအခြေအနေအကြောင်းပြောပြလာလေ၏။
အမှန်တော့ နဉ်ရှုက သူ့ကို မိန်းမတွေနဲ့ထပ်မဆက်ဆံတော့ဖို့နဲ့ ထိန်းချုပ်ထားဖို့ပြောတည်းက သူ့ရဲ့အဲ့နေရာကလိုအပ်ချက်တွေက အဆမတန်များပြားသည့်တိုင် သူ ဒီတစ်ချိန်လုံး ထိန်းချုပ်ထားခဲ့သည်။ နဉ်ရှု သူ့ကို ပထမဆုံးအကြိမ်'ကုသ'ပေးပြီးနောက်တွင် အရင်ကထက်နေလို့ပိုကောင်းလာသည်မို့ သူက သူမရဲ့ညွှန်ကြားမှုတွေကိုနားထောင်ကာ အဲ့ဟာကိုချုပ်တည်းထားဖို့ အများကြီးကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ သူ အပြင်းအထန်ဆန္ဒဇောကပ်လာလျှင်ပင် သူက ချုပ်တည်းထားဆဲဖြစ်၏။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ နှီးနှောဆက်ဆံတာမရှိဘဲနဲ့တောင် ထုတ်လွှတ်ချင်လာသည်အထိဖြစ်လာသည်။ ဘောင်းဘီတွေရဲ့ပွတ်တိုက်မှုလေးကြောင့်နဲ့တင် သူ ထုတ်လွှတ်ပစ်ချင်စိတ်တွေအပြင်းအထန်ဖြစ်လာသော်လည်း သူကတော့ သူ့အသက်က အဲ့အပေါ်မှာမူတည်နေတဲ့အတိုင်း ဆက်ထိန်းချုပ်ထားဆဲပင်ဖြစ်၏။ သည်ကိစ္စက ခဏကြာအောင်ဖြစ်ပျက်ပြီးနောက်တွင် ပြသနာတစ်ခုပေါ်လာတော့သည်။ ယခုအချိန်တွင်မူ သူ့ရဲ့အဲ့အောက်ပိုင်းနေရာက တစ်ချိန်လုံး အဖြူရောင်အရည်တွေစီးကျလာနေ၏။
အဲ့ဒါက တစ်ချိန်လုံးထုတ်လွှတ်နေတော့တာပင်။ တစ်ယောက်ယောက် အဲ့ဒါကိုထိလိုက်သည်နှင့် အရည်တွေစီးကျလာကာ ဒါကပင် ကုန်းဝူမေ့ရဲ့ဒေါသထွက်လွယ်နေရခြင်းအကြောင်းအရင်းပင်ဖြစ်တော့သည်။ ထပ်ပြောရမည်ဆိုလျှင် သူ့ရဲ့ရင်းမြစ်နဲ့ဆိုင်တဲ့ဒီလိုကိစ္စမျိုးက သူပြောနိုင်သည့်ကိစ္စမျိုးမဟုတ်ပေ။ သို့သော်လည်း အဲ့ကိစ္စကို အချိန်အတော်ကြာအောင်ရုန်းကန်သည်းခံနေရပြီးနောက်တွင်တော့ သူ့ကိုဒီလိုဖြစ်လာစေသူက ဒီရမ်းကုသမားတော် နဉ်ရှုဖြစ်မယ်လို့ ယုံကြည်လေတာမို့ နဉ်ရှုကိုခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေ၏။
နဉ်ရှု : ...
သူ့ရဲ့အဆီအနှစ်ပြွန်က ဖိအားတွေကြောင့် ပျက်သွားပြီ? ဘယ်လိုတောင်လား!!!?
အဲ့ဒါက ရေပိုက်ခေါင်းအဟောင်းတစ်ခုလိုပဲ ပျက်စီးသွားတယ်!
...
ဇာတ်လိုက်တွေထဲ ကုန်းဝူမေ့အဖြစ်အဆိုးဆုံးလိုပဲ -,-
Advertisement
...
Zawgyi
ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က မိန္းကေလးကိုရွာေနတယ္
________________
ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ နဉ္ရႈသည္ အားလပ္ခ်ိန္မ်ားကို အထုပ္အပိုးျပင္ျခင္းျဖင့္ကုန္ဆံုးေစလ်က္ရိွ၏။ ေက်ာ္ၾကားတဲ့သမာသမတ္ဂိုဏ္းေတြက နတ္ဆိုးဂိုဏ္းကို တရားမ်ွတမႈဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ လာေရာက္တိုက္ခိုက္ေတာ့မၫ့္အခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့မည္ေလ။
ထပ္ေျပာရလ်ွင္ ယခုဆို ကုန္းဝူေမ့ရဲ့စိတ္အေျခအေနက ပိုဆိုးလာေနၿပီျဖစ္၏။ သူမ သူ႔အနားမွာ ရစ္သီရစ္သီထပ္မလုပ္ရဲေတာ့သည္အထိပင္။ သူက အၿမဲလိုလို အခန္းထဲကပစၥည္းေတြကိုေပါက္ခြဲတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အေစခံေတြကိုသတ္တာလုပ္ေနတတ္သည္။ သူ႔ကို နည္းနည္းေလးစိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတဲ့ဘယ္သူမဆို ဆိုးရြားလြန္းတဲ့အဆံုးသတ္နဲ႔ရင္ဆိုင္ၾကရသည္။
နဉ္ရႈ အေတာ္ေလးေၾကာက္ရြံ႔ေနေပသည္။ သူမမွာ က်ားဖင္ကိုသြားကိုင္ၿပီးမွ ပုန္းေရွာင္ေနတဲ့သူလိုခံစားေနရသည္။ ကုန္းဝူေမ့က သူမအေပၚ ရုတ္တရက္ႀကီးခုန္အုပ္လာမည္ကို သူမလန႔္ေန၏။ သူမ ေသမလိုေၾကာက္ေနသည္။ သူမေၾကာက္တာက တြန္းလွဲခံရမွာကိုပင္။ အဆံုးက်ေတာ့လည္း အမ်ိဳးသမီးဇာတ္လိုက္က ေသတြင္းေတြကို သူမတူးခ်င္သေလာက္တူးႏိုင္သည္ေလ။
[ေသတြင္းတူးရင္ေတာင္ မေသဘူးလို႔ေျပာခ်င္တာ။]
ကုန္းဝူေမ့မွာ သမာသမတ္ဂိုဏ္းေတြက သူ႔ဂိုဏ္းကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔ အစီအစဉ္ဆြဲေနတည္းက စိတ္အေျခအေနမေကာင္းေတာ့တာမွန္း နဉ္ရႈ အေတာ္ေလးေသခ်ာေနသည္။
"မိန္းကေလးေရွာင္ဟုန္၊ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က မိန္းကေလးကိုရွာေနတယ္။"
ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးလ်ိဳက နဉ္ရႈကိုလာရွာသည္။ ယခုေတာ့ နဉ္ရႈမွာ သည္လူ႔ကိုျမင္သည္ႏွင့္ပင္ ရြံ႔တြန႔္တြန႔္ျဖစ္ေနမိသည္။ ဒီလူက နဉ္ရႈ သူ႔ဆီ အဆိပ္ထုပ္တစ္ထုပ္ပစ္ေပါက္ခ်င္ရေလာက္ေအာင္အထိကို ကုန္းဝူေမ့အေပၚ ေသာက္ရမ္းသစၥာရိွလြန္းသည္။ ဒါက မေကာင္းေၾကာင္းေျပာေနတုန္း ေရာက္ခ်လာသလိုပင္။
နဉ္ရႈက ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးလ်ိဳရဲ့ေနာက္ကေန ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ကုန္းဝူေမ့အခန္းဆီလိုက္လာသည္။ ရွားရွားပါးပါး တံခါးပိတ္ထားသည္မို႔ သူမ အံ့ဩသြားရသည္။ ပံုမွန္ဆို ကုန္းဝူေမ့က လူးလိွမ့္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ တံခါးမပိတ္တဲ့အထိကို အထိန္းအကြပ္မရိွတာကို ဘာလို႔ ေန့ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီး တံခါးပိတ္ထားရတာလဲ?
နဉ္ရႈ အထဲကိုဝင္မသြားခ်င္ခဲ့။
"ရွင္တို႔ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာျဖစ္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြၽန္မ အရင္သြားႏွင့္ေတာ့မယ္ေနာ္။"
နဉ္ရႈက လွၫ့္ထြက္လိုက္သည္။
ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးလ်ိဳက သူမရဲ့လမ္းကိုပိတ္ကာဆိုသည္။
"ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က မိန္းကေလးကို အထဲမွာေစာင့္ေနပါတယ္။"
နဉ္ရႈက ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးလ်ိဳရဲ့ခါးပတ္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားသၫ့္ဓားကိုၾကၫ့္လိုက္ၿပီးေနာက္ တိတ္တဆိတ္ျပန္လွၫ့္ကာ တံခါးကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။
ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးလ်ိဳက နဉ္ရႈဝင္ဖို႔အတြက္ တံခါးဖြင့္ေပးသည္။
နဉ္ရႈက လက္ထဲဝွက္ယူလာတဲ့အဆိပ္ထုပ္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ အထဲကို ေလးကန္စြာဝင္သြား၏။ သူမ အထဲကိုရာက္သည္ႏွင့္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴးလ်ိဳက တံခါးပိတ္လိုက္သည္။ သူမမွာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ မေကာင္းသၫ့္ခံစားခ်က္ႀကီးရလာေတာ့သည္။ သူ ဘာလို႔ တံခါးပိတ္လိုက္တာလဲ? ကုန္းဝူေမ့က သူမကိုသတ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္?
"မင္း ဘာလို႔ အဲ့မွာရပ္ေနေသးတာလဲ? ဒီကိုလာ။"
ရုတ္တရက္ ကုန္းဝူေမ့ရဲ့အသံထြက္ေပၚလာသည္။ သူ႔အသံက အင္မတန္ထိတ္လန႔္ဖြယ္ေကာင္းေန၏။
နဉ္ရႈက ေလးကန္စြာျဖင့္ေျခရွပ္လွမ္းကာ ခန္းဆီးစကိုမလိုက္သည္။ သည္းမခံႏိုင္ေလာက္သၫ့္အနံ႔က သူမမ်က္ႏွာဆီ ခ်က္ခ်င္းရိုက္ခတ္လာသည္။ အဲ့အနံ႔က ေသးေစာ္ေတြနံေဟာင္ေနတဲ့ ေဘာင္းဘီရွည္ဆီက အနံ႔လိုပင္။ အဲ့ခ်ဉ္စုပ္စုပ္အနံ႔က သူမကို အန္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာေစ၏။
သို႔ေသာ္လည္း ကုန္းဝူေမ့ရဲ့ျဖဴစုတ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ရသည္၌ နဉ္ရႈက သူမကိုယ္သူမ အဲ့အနံ႔ကိုသည္းခံဖို႔ဖိအားေပးလိုက္ကာေမးသည္။
"ရွင္ တစ္ခုခုအတြက္ ကြၽန္မကိုလိုလို႔လား ဂိုဏ္းခ်ဳပ္?"
ကုန္းဝူေမ့ရဲ့မ်က္ႏွာက အေတာ္ေလးျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာ္လည္း သူ႔အမူအရာကေတာ့ အင္မတန္မႈန္မိႈင္းလို႔ေန၏။ သူ႔အသက္ရႉႏႈန္းက မတည္ၿငိမ္ဘဲ သူ႔ေဘးပတ္လည္မွာ ပ်က္စီးယိုယြင္းေနတဲ့ေရာင္ဝါတို႔ လႊမ္းၿခံဳလ်က္ရိွသည္။ နဉ္ရႈကိုၾကၫ့္ေနတဲ့သူ႔အမူအရာက နက္ရိႈင္းတဲ့သံသယေတြနဲ႔ အမုန္းတရားေတြပါဝင္ေနေသာ္ျငား သူ႔မ်က္လံုးေတြထဲမွာေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေလးနည္းနည္းလည္း ရိွေနခဲ့သည္။
နဉ္ရႈမွာ ထိုအျခင္းအရာေၾကာင့္ လံုးတရႈပ္ေထြးသြားရသည္။ အနံ႔ဆိုးႀကီးကိုသည္းခံရင္းျဖင့္ သူမက ထပ္ေမးလိုက္သည္။
"ဂိုဏ္းခ်ဳပ္၊ ရွင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"
ကုန္းဝူေမ့က ကုတင္ထက္မွာလဲေလ်ာင္းေနသည္။ သူမ ဝင္လာခ်ိန္တည္းက သူက လႈပ္ေတာင္မလႈပ္ဘဲ ရုပ္ထုႀကီးတစ္ခုလို လႈပ္ရွားမႈကင္းမဲ့သၫ့္အေနအထားျဖင့္သာရိွေနသည္။ သူ ဘာျဖစ္ေနလည္းဆိုတာ သူမ တကယ္မသိေတာ့ေခ်။
ကုန္းဝူေမ့က သူမကိုၾကၫ့္ကာေမးလာ၏။
"မင္း ငါ့ကို ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ တမင္လုပ္ခဲ့တာလား?"
နဉ္ရႈ : ???
သူမ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားသည္။ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သူမ တကယ္မသိ။ သူ႔စိတ္အေျခအေနဆိုးလာတည္းက သူမ သူ႔ကိုေရွာင္ေနခဲ့တာမို႔ ဘာျဖစ္သြားတာလဲဆိုတာ သူမ တကယ္ကိုမသိပါေခ်။
"ဂိုဏ္းခ်ဳပ္၊ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ရွင္ ကြၽန္မကို တၫ့္တိုးေျပာသင့္ပါတယ္။ ကြၽန္မ တတ္ႏိုင္သမ်ွအားလံုးလုပ္ၿပီး ကူညီေပးမွာပါ။"
နဉ္ရႈက သူမရင္ဘတ္ကိုပုတ္ကာ အင္မတန္သစၥာရိွေလဟန္ျဖင့္ ထိုသို႔ဆို၏။
ကုန္းဝူေမ့က ရွက္ရြံ႔မႈႏွင့္ရုန္းကန္ေနရပံုေပၚေသာ္လည္း အဆံုးတြင္ေတာ့ သူက နဉ္ရႈကို သူ႔လက္ရိွအေျခအေနအေၾကာင္းေျပာျပလာေလ၏။
အမွန္ေတာ့ နဉ္ရႈက သူ႔ကို မိန္းမေတြနဲ႔ထပ္မဆက္ဆံေတာ့ဖို႔နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ထားဖို႔ေျပာတည္းက သူ႔ရဲ့အဲ့ေနရာကလိုအပ္ခ်က္ေတြက အဆမတန္မ်ားျပားသၫ့္တိုင္ သူ ဒီတစ္ခ်ိန္လံုး ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ့သည္။ နဉ္ရႈ သူ႔ကို ပထမဆံုးအႀကိမ္'ကုသ'ေပးၿပီးေနာက္တြင္ အရင္ကထက္ေနလို႔ပိုေကာင္းလာသည္မို႔ သူက သူမရဲ့ၫႊန္ၾကားမႈေတြကိုနားေထာင္ကာ အဲ့ဟာကိုခ်ဳပ္တည္းထားဖို႔ အမ်ားႀကီးႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ သူ အျပင္းအထန္ဆႏၵေဇာကပ္လာလ်ွင္ပင္ သူက ခ်ဳပ္တည္းထားဆဲျဖစ္၏။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူ ႏွီးေနွာဆက္ဆံတာမရိွဘဲနဲ႔ေတာင္ ထုတ္လႊတ္ခ်င္လာသည္အထိျဖစ္လာသည္။ ေဘာင္းဘီေတြရဲ့ပြတ္တိုက္မႈေလးေၾကာင့္နဲ႔တင္ သူ ထုတ္လႊတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြအျပင္းအထန္ျဖစ္လာေသာ္လည္း သူကေတာ့ သူ႔အသက္က အဲ့အေပၚမွာမူတည္ေနတဲ့အတိုင္း ဆက္ထိန္းခ်ဳပ္ထားဆဲပင္ျဖစ္၏။ သည္ကိစၥက ခဏၾကာေအာင္ျဖစ္ပ်က္ၿပီးေနာက္တြင္ ျပသနာတစ္ခုေပၚလာေတာ့သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္မူ သူ႔ရဲ့အဲ့ေအာက္ပိုင္းေနရာက တစ္ခ်ိန္လံုး အျဖဴေရာင္အရည္ေတြစီးက်လာေန၏။
အဲ့ဒါက တစ္ခ်ိန္လံုးထုတ္လႊတ္ေနေတာ့တာပင္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ အဲ့ဒါကိုထိလိုက္သည္ႏွင့္ အရည္ေတြစီးက်လာကာ ဒါကပင္ ကုန္းဝူေမ့ရဲ့ေဒါသထြက္လြယ္ေနရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထပ္ေျပာရမည္ဆိုလ်ွင္ သူ႔ရဲ့ရင္းျမစ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးက သူေျပာႏိုင္သၫ့္ကိစၥမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း အဲ့ကိစၥကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ရုန္းကန္သည္းခံေနရၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ သူ႔ကိုဒီလိုျဖစ္လာေစသူက ဒီရမ္းကုသမားေတာ္ နဉ္ရႈျဖစ္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ေလတာမို႔ နဉ္ရႈကိုေခၚလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလ၏။
နဉ္ရႈ : ...
သူ႔ရဲ့အဆီအႏွစ္ႁပြန္က ဖိအားေတြေၾကာင့္ ပ်က္သြားၿပီ? ဘယ္လိုေတာင္လား!!!?
အဲ့ဒါက ေရပိုက္ေခါင္းအေဟာင္းတစ္ခုလိုပဲ ပ်က္စီးသြားတယ္!
...
ဇာတ္လိုက္ေတြထဲ ကုန္းဝူေမ့အျဖစ္အဆိုးဆံုးလိုပဲ -,-
...
Advertisement
- In Serial70 Chapters
Lever Action
Charlie Norwood, a goblin-exterminating bounty hunter working in the frontier desert, finds herself embroiled in conspiracy when she stumbles across some gnomish warmechs chasing down an elven prince. A Fantasy Western. [Participant in the Royal Road Writathon Challenge]
8 118 - In Serial54 Chapters
Age of Charon
Rebirth was not something that he had thought possible. Perhaps, he had had some vague hopes of reincarnation cycles as the more desirable option to afterlife. But being reborn in what he believed to be a fictional universe had only seemed as the premise of stories.Waking up to a void of nothing, no light, no body, no feeling, and then being thrown into the midst of what had once seemed a mere fantasy— it was too much.As an A.I., how much could he change? Could he save Tony? Could he save the world without his sacrifice? Or should he not do anything? What if his existence was the butterfly that would destroy the timeline, and with it, the universe?Was this even a choice? Was he to play the villain? So the timeline could remain intact?Could he even do that?"You doing ok, kid?" Tony asked him."I'm fine, Tony, really."No, no, he couldn't. ~~~Disclaimer: The MCU universe and its characters do not belong to me. I only enjoy playing in this world once in a while.
8 193 - In Serial12 Chapters
The Wolf Hunter
Calissa's entire life had been dedicated to killing the wolves, to ridding the world of as many of the beasts as she could. Yet everything would change when she fell in love with one of them...
8 86 - In Serial6 Chapters
Zombie Country (Zombie Apocalypse #2) PREVIEW ONLY
Twenty year old college student Madison resides at a school that has been converted into a temporary fortress in an attempt to outlast the zombie apocalypse. As the remaining survivors battle not only hordes of the undead but other survivors as well, things quickly begin to unravel. Supply shortages, fears, and unruly soldiers threaten to tear the survivors apart from the inside, but things are held together by Specialist Aaron Monroe.When tragedy strikes their safe haven, Madison and a small group of survivors are forced out onto the streets of New York with few supplies, little hope, and numerous enemies all around them. Their plan to survive the zombie apocalypse is a dangerous one that leaves members of the group in doubt, but with no other options available to them, the group fights to secure a brighter future for themselves, battling zombies and facing other dangers along the way. Recommend for 16+
8 195 - In Serial17 Chapters
Wii deleted you Austin x Eteled
nothing better than off brand transformers and bald miis
8 131 - In Serial22 Chapters
Secrets Worth Killing For
While investigating the mysterious deaths of three girls in the remote town of Briarwood, Detective Evan O'Riley tries to solve a cold case of the town's serial killer from the 1960's.***Three sixteen-year-old girls are found dead after being plunged off the roof of their school. The question it poses: did they jump, or were they pushed? Detective Evan O'Riley has been solving crimes in Riverton for six years. Some cases have answers, others remain unsolved. His latest case brings him to the remote town of Briarwood where he begins his investigation into whether the case is a triple homicide or suicide.While working the case, Evan hears about an infamous serial killer that brought havoc to Briarwood in the 1960's called the The SAD Killer. The best part? He was never caught.As Evan tries to solve the triple deaths of the girls, he gets swept fifty years into the past, digging up case files and tracking down old family members and investigators from the 1965 murders. Evan becomes determined to solve the mystery once and for all and finally put a name to the SAD Killer.But little does Evan know, the killer may be closer than he thinks...
8 139

