Nakasimangot akong kinawayan ni Alexah nang makasakay na ako sa taxi. I reasoned with her that I was not feeling well. She wanted to go home with me, but I stopped her and told her to go together with her classmates because it would be embarrassing if she will leave them, that was rude. I assured her that I will be fine before leaving.

While traveling home, I sighed. It's not like I don't want it or am ungrateful. I simply do not like the way I feel when Jeremiah is around me. I thought it was better that I reasoned that I wasn't feeling well than for their plan to eat street food to be postponed. My conscience can't take it.

When I arrived at our apartment, I caught glance of Michael who had just gotten off from the taxi ride. I just ignored him and entered the premises.

Pagod kong tinahak ang daan papuntang apartment room namin, iniisip ang panghihinayang sa hindi pagsama. Nagcri-crave pa naman ako ng kwek-kwek ngayon, tsk.

Saktong pagkapasok ko ng apartment room namin nang tumunog ang aking cellphone na nasa bulsa ko. Tumatawag si Alexah. Napailing naman ako at sinagot ang tawag nya.

batid ko ang pag-aalala sa boses nya.

Nilapag ko sa sofa ang bag ko bago tumuloy sa kusina para kumuha ng tubig.

sagot ko at kumuha baso bago tinungo ang water dispenser.

she asked seriously.

nakangisi kong sabi at uminom ng tubig.

I can sense her rolling her eyes on the other line.

Hinugasan ko muna ang basong ginamit bago bumalik sa sala at sumalampak sa sofa.

she added.

sabi nya.

Narinig kong tinawag sya ng isang kaklase nya kaya nagpaalam na ako at binaba ang tawag.

I lay down straight facing the roof. I put my arms behind my head as a pillow. Dala na rin siguro ng pagod ay unti-unti akong nakatulog.

Nagising ako sa mahinang tapik sa aking pisngi.

" nakangiting sabi ni Alexah na mukhang kakarating lang.

I remarked after checking the time on the wall clock beside the tv.

Tumango naman sya at sumalampak sa katabing sofa at kinuha ang cellphone sa bag nya.

I just shrugged and stood up. I was about to go to the kitchen when Alexah called me, so I turned to her.

she stated with a grin.

Pekeng ngumisi ako pabalik at tinungo ang kusina.

Napasinghal naman sya na animo'y di makapaniwala. Deretso naman ang tingin ko sa pagkaing nasa mesa. Gutom na ko.

she said with a smirk.

walang modo kong sagot at umupo na sa upuang pang mesa.

batid ko ang tudyo sa boses nito.

I retorted.

Nagningning ang aking mga mata ng makita ang isang plastic ng kwek-kwek. May isang baso din ng starbucks at mga prutas.

tanong ko habang inisa- isang nilabas ito sa mga pinaglagyan.

tipid niyang sagot.

Isinalin ko sa malaking platito ang mga kwek-kwek, at nilagay ang mga prutas sa refrigerator.

I mumbled after the last bite of kwek-kwek.

After I ate, I went back to the living room, only to found Alexah smiling in front of her cell phone and happily typing away.

She just shoo me away and continue her business. Napairap nalang ako at pumasok ng kwarto.

Dumiretso naman ako sa bathroom para mag half bath, dahil nag-uumpisa na kong manlagkit.

Pagkatapos ay tinungo ko ang vanity table na nasa tabi ng kama ko at naglagay ng moisturizers sa mukha.

Maginhawa ang pakiramdam kong sumalampak sa kama at binuka-sara ang paa at kamay ko na animo'y nasa nyebe.

I whisper in the air.

I hope tomorrow will be good to me. It's only the first day, and I know it won't be easy especially since I'm far from my parents.

It was hard at first, but I know I can do it. Hindi ko ini-expect ang magandang trato ng panahon sakin. There are many more storms coming in my life that I must face alone. Hindi na ako bata.

We used to be able to play freely in high school, but not anymore. It is indeed a beautiful journey of our life, but then I want to make something new but worth it things and moments in my life now in college years. Now, I'm in the time to pursue my future and dreams.

I am not expecting a commitment right now. It's not yet on my plan. My goal is my goal, that's who I am.

I raised my head from slumber when my cellphone notified.

Tamad kong inabot ang cellphone sa mini table ko. Unti-unting ina-adjust ang silaw ng liwanag sa aking mata nang binuksan ko ang cellphone para tingnan ang notification.

Napabalikwas ako mula sa pagkakahiga nang makita ito. Matagal akong napatitig sa kaisa-isang notification sa aking notification panel. Never in my life I would imagine this happening.

'What the actual fck?" I mentally cuss.

Nag palpitate lang siguro ang brain cells niyon due to high dosage of caffeine?

j.donovan requested to follow you

or nago-overthink lang ako? Baka fake or fan account lang.

I stalk him first. 5,000 followers at 2 following. Dalawang picture lang ang naka post, yung parang nasa isang resort ata sya, nakatayo at naka sunglasses, yung isa naman ay bagong post nya lang 10 minutes ago, isang alignment ng stars.

Pinipigilan ko ang panginginig ng aking kamay habang nakatuon ang aking hinlalaki sa 'confirm' at 'delete' button. Wala naman sigurong masama kung eh a-accept ko diba?

Nakapikit kong pinindot ang button. Confirm button.

Ngunit nanlaki ang aking mga mata nang mamulat ko ang mga ito.

🦋