《Cinderellaနဲ႔တူတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝ》အပိုင္း - ၄ / ၅
Advertisement
Zawgyi
မနက္မိုးလင္းေတာ့ရိေပၚကိုယ္တိုင္အိမ္
အေရာက္ကားနဲ႔လိုက္ပို႔ေပးတယ္...
"အစ္ကိုရၿပီဒီနားမွာပဲကားရပ္ေပးပါ..."
အိမ္နဲ႔နဲနဲလွမ္းတဲ့ေနရာမွာကားရပ္ခိုင္း
လိုက္တယ္...
"ကိုယ္တို႔ထပ္ေတြ႔မယ္မလား..."
"ၾကံဳရင္ေတြ႔မွာေပါ့..."
"တကူးတကလာေတြ႔ရင္ေကာ..."
"ရပါတယ္ဗ်...သြားၿပီေနာ္အစ္ကို...Bye..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ ရိေပၚကိုႏွတ္ဆတ္ၿပီးကားထဲက
ထြက္ကာအိမ္႐ွိရာလမ္းေလွ်ာက္သြား
တယ္...
ရိေပၚကားထဲကေနေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ေနာက္
ေက်ာေလးကိုေငးရင္းက်န္ရစ္ခဲ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔အိမ္အဝေရာက္ေတာ့
မိန္းကေလး၁ေယာက္အိမ္ထဲကထြက္
လာတယ္...
ရိေပၚၾကည့္ေနရင္းအဲ့မိန္းကေလးက
ေ႐ွာင္က်န္႔နဲ႔ဘယ္လိုပတ္သတ္လဲေတြး
ေနမိတယ္...
ကားစက္မႏိုးေသးပဲဆက္ေစာင့္ၾကည့္ေန
လိုက္တယ္...
ဝန္းခ်င္
"နင္ျပန္လာေသးတယ္ေပါ့ေလ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သားမျပန္လာလို႔ဘယ္ကိုသြားေနရမွာ
လဲ..."
ဝန္းခ်င္
"မသိပါဘူးေအ...ခုနကငါအျပင္ကျပန္
လာေတာ့နင့္ကိုကားအေကာင္းစားႀကီး
ေပၚမွာေတြ႔လိုက္ေတာ့အျပင္မွာစပြန္ဆာ
ေတြဘာေတြမ်ားရေနၿပီလားလို႔..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မဟုတ္တာဗ်ာ...အဲ့ဒါသားသူငယ္ခ်င္းပါ...
႐ိုး႐ိုးသားသားခင္ၾကတာပါ..."
ဝန္းခ်င္
"နင္တို႔ဟာနင္တို႔ဘယ္လိုပတ္သတ္
ပတ္သတ္ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူး...သူကနင့္လင္
ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ငါဂ႐ုမစိုက္ဘူး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"မမသားကိုႀကိဳက္သလိုေျပာပါ...အစ္ကို႔ကို
ေတာ့အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔..."
ဝန္းခ်င္
"ၾကည့္စမ္း...ၾကည့္စမ္း...အျပင္မွာ၁ညေလး
အိပ္လိုက္တာနဲ႔သတိေလးနည္းနည္း႐ွိ
လာတယ္ေပါ့ေလ...နင္ကမ်ားငါ့ကိုျပန္
ေျပာရဲတယ္...ေျပာအံုး...ေျပာအံုး..."
သူ႔လက္ဝါးနဲ႔ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕လက္ေမာင္း
ကို႐ိုက္ ႐ိုက္ၿပီးေျပာတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔မ်က္ရည္ေတြဝဲတက္လာၿပီးၿငိမ္
ခံေနရတယ္...
အဲ့ျမင္ကြငး္ကိုၾကည့္ၿပီးရိေပၚေဒါသထြက္
သြားၿပီေလ...
ကားထဲကထြက္ဖို႔ျပင္ေနတုန္းအဲ့ေနရာကို
လူ၁ေယာက္ထပ္ေရာက္လာတာျမင္ေတာ့
ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္...
ဝန္းေခ်ာင္
"ညီမေလးေတာ္ၿပီေလကြာ..."
အေနာက္ကေနေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ပုခံုးေလးကို
သူ႔လက္၂ဖက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီးဝန္းခ်င္ကို
ရပ္ဖို႔ေျပာလိုက္တယ္...
ဝန္းခ်င္
"ငါ့အစ္ကိုေၾကာင့္နင္သက္သာသြားတယ္
မွတ္..."
ဝန္းေခ်ာင္
"ညီမေလးသြားစရာ႐ွိလို႔ဆိုသြားေတာ့ေလ..."
ဝန္းခ်င္
"ဟုတ္သားပဲ...ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ...
အဲ့ဒါနင့္ေၾကာင့္...ျမန္ျမန္သြားမွ..."
ဝန္းခ်င္ထြက္သြားတယ္...
ဝန္းေခ်ာင္
"ဘာျဖစ္သြားေသးလဲကေလးေလး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး...သားကိုကေလးလို႔မေခၚ
နဲ႔..."
သူ႔ပုခံုးေပၚကလက္ေတြကိုဖယ္႐ွားလိုက္
တယ္...
"ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ေခၚတာေလကြာ...ကေလးေလး
ကလဲ..."
လက္ကေလးကိုင္ၿပီးေျပာျပန္တယ္...
"သား...သားအထဲဝင္ေတာ့မယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔အဲ့ေနရာကျမန္ျမန္လစ္ရေတာ့
တယ္...
အေနာက္မွာက်န္ခဲ့တဲ့သူကေတာ့လူယုတ္
မာအျပံဳးျဖင့္ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုကိုင္လိုက္တဲ့သူ႔
လက္သူနမ္းလိုက္ၿပီး၁ခုခုၾကံစည္ေနပံု...
ခုထိၾကည့္ေနတဲ့ရိေပၚကေတာ့ေဒါသ
ေတြေတာ္ေတာ္ထြက္ေနၿပီးဒီအိမ္ႀကီးမွာ
ေ႐ွာင္က်န္႔ကိုဆက္မေနေစခ်င္ေတာ့ပါ...
ခုခ်က္ခ်င္းေတာင္သြားဆြဲထုတ္ကာေခၚလာ
ခ်င္မိတယ္...
----------------------
ဝမ္က်ားေအာ္
"သား...ရိေပၚ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဗ်ာဒယ္ဒီ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"မနက္ျဖန္သားနဲ႔ေစ့စပ္မဲ့သူကိုသြားေတြ႔ရ
မယ္ေနာ္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"သားမေတြ႔ခ်င္ဘူး..သူ႔ကိုႀကိဳက္လဲမႀကိဳက္
ဘူး..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားသူ႔ကိုမျမင္ဘူးပဲ့နဲ႔..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ျမင္လဲႀကိဳက္လာမွာမဟုတ္ဘူး..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဘာလဲ...သားရဲ႕ႏွလံုးသားထဲမွာေနရာယူ
ထားတဲ့သူ႐ွိေနၿပီလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"....."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဟိုတစ္ေန႔ကသားအိမ္ေခၚလာတဲ့ေကာင္
ေလးလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီဘယ္လိုသိတာလဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဒယ္ဒီလဲငယ္ရာကေနႀကီးလာခဲ့တာပါ...
အဲ့ေလာက္ေတာ့ရိပ္မိပါတယ္..."
ဝမိရိေပၚ
"အဲ႔ဒါဆိုသားကိုဘာျဖစ္လို႔လက္ထက္ေပး
ဖို႔စီစဥ္ေနေသးလဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ကတိ၁ခုေၾကာင့္ေပါ့ကြာ...
ဒယ္ဒီသားတို႔ကိုဘာမွမေျပာလိုဘူး...
သားလဲဒယ္ဒီကိုကူညီတဲ့အေနနဲ႔Xiaoအိမ္
ေတာ္ကိုခနေလာက္ျဖစ္ျဖစ္လိုက္ခဲ့ေပးပါ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"Xiaoအိမ္ေတာ္!!!..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"အင္းေလ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"အခုသြားမွာလားဒယ္ဒီ...ျမန္ျမန္သြားၾက
မယ္ေလ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"မနက္ျဖန္မွလို႔ေျပာတယ္ေလ...
ခုနကေတာ့မသြားခ်င္ဘူးဆိုၿပီးခ်က္ခ်င္း
ႀကီးဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ျမန္ျမန္သြားလိုက္ေတာ့ျမန္ျမန္ကိစၥ႐ွင္း
သြားေအာင္လို႔ပါ..."
##သားရဲ႕ခ်စ္ခ်စ္ကအဲ့ဒီမွာေလဗ်ာ...##
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဟုတ္ပါၿပီ...မနက္ျဖန္မနက္၁၀နာရီ
ေလာက္သြားၾကတာေပါ့..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဟုတ္ဒယ္ဒီ...ဒါဆိုသားကုမၸဏီစာရင္း
ေတြဆက္လုပ္လိုက္အံုးမယ္ေနာ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေအး...ဒယ္ဒီလဲအျပင္သြားစရာ႐ွိလို႔သြား
လိုက္အံုးမယ္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ေကာင္မေလးနဲ႔သြားေတြ႔မလိုလား..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဟုတ္တယ္ေဟ့...ဟုတ္တယ္...
အလုပ္ကိစၥပါကြာ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"သားကေနာက္တာပါ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ငါ့သားေတာင္ေနာက္တတ္ေနၿပီပဲ...
အခ်စ္ကေတာ္ေတာ္စြမ္းအားႀကီးတာပဲ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီကလဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဒယ္ဒီကလဲမေနနဲ႔...သြားၿပီ..."
( ဒယ္ဒီဝမ္သြားေတြ႔မဲ့ေကာင္မေလးက
ေတာ့သာသာပါပဲေနာ္...😁😁
လင္လင္၂ေယာက္ကိုမရေတာ့ဒယ္ဒီဝမ္
ကိုပဲဝိုက္ေတာ့မယ္...😎😎 )
---------------
ေနာက္၁ေန႔ေရာက္ေတာ့Xiaoအိမ္ေတာ္
ကိုမလိုက္ခ်င္ပါဘူးဆိုတဲ့ရိေပၚခါတိုင္း
ထက္ေစာေစာထကာေသေသခ်ာခ်ာကို
႐ိႈးစမိုးေတြထုတ္ေနေလရဲ႕...
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီ...သြားဖို႔အဆင္သင့္ပဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ငါ့သားခါတိုင္းထက္ပိုၿပီးၾကည့္ေကာင္းေန
ပါလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီကလဲသားဖခ်င္းခ်င္းေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ... သားခါတိုင္းလိုပဲျပင္ဆင္ထားတာပါ..."
ခါတိုင္းလိုျပင္ဆင္ထားေပလို႔ပဲခနၶာကိုယ္
တစ္ခုလံုးလဲေရေမႊးပုလင္းလိုက္ေလာင္းခ်
ထားသလားမွတ္ရတယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"သြားၾကစို႔..."
သားဖ၂ေယာက္Xiaoအိမ္ေတာ္ဆီေရာက္
လို႔လာခဲ့ပါၿပီ...
ဝန္းေမေအာ္
"ဧည့္ခန္းထဲကိုႂကြၾကပါ႐ွင္...ကြၽန္မကေလ
Wangကုမၸဏီပိုင္႐ွင္ႀကီးဆိုေတာ့အသက္
ႀကီးႀကီးအဖိုးႀကီးထင္ေနတာ...
ခုျမင္လိုက္ရေတာ့ေတာ္ေတာ္အရြယ္တင္
တာပဲေနာ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ခုလိုေျပာလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်..."
ဝန္းေမေအာ္
"ဒါေလးကသူေဌးဝမ္ရဲ႕သားထင္တယ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဟုတ္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ့္သားဝမ္ရိေပၚပါ... သားႏႈတ္ဆတ္လိုက္ပါအံုး..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ဝမ္ရိေပၚပါ..."
အဲ့၁ခြန္းပဲေျပာၿပီးခပ္တန္းတန္းသာေန
လိုက္တယ္...
ဝန္းေမေအာ္
"aww...ဟုတ္ကဲ့...သားေလးကလဲဖေအ
Advertisement
တူမို႔အေခ်ာေလးပဲ...ေမ့ေနလိုက္တာ...
ဧည့္သည္ေတြကိုဘာမွေတာင္ဧည့္မခံရ
ေသးဘူး..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ရပါတယ္...ကိစၥမ႐ွိပါဘူး..."
ဝန္းေမေအာ္
"ဘယ္ဟုတ္မလဲ...အားနာစရာေတြျဖစ္
ကုန္ေတာ့မွာပဲ...ခနေနာ္...ေ႐ွာင္က်န္႔!!!..."
ခုနကပတ္ခြၽဲနႇတ္ခြၽဲေျပာေနရာကေနခ်က္
ခ်င္းေလာ္စပီကာသံေျပာင္းသြားေတာ့
တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"လာပါၿပီေမေမေလး..."
မီးဖိုေခ်ာင္ကထဲကေနေျပးထြက္လာတဲ့
ေ႐ွာင္က်န္႔...
ေ႐ွာင္က်န္႔အသံေလးၾကားလိုက္ရံုနဲ႔ရိေပၚ
ရင္ထဲေအးျမသြားသလိုပဲ...
ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးကမသိမသာေလး
ေကာ့တက္သြားတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔ေခါင္းေလးငံု႔ထားေတာ့ရိေပၚ
တို႔ကိုမျမင္...
ဝန္းေမေအာ္
"ဟဲ့...ဧည့္သည္ေတြအတြက္အခ်ိဳရည္ေအး
ေအးေလး၂ခြက္သြားေဖ်ာ္ခဲ့စမ္း..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္ကဲ့ေမေမေလး..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ျပန္ထြက္သြားတယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"သူကအမတို႔နဲ႔ဘယ္လိုပတ္သတ္လဲ..."
ဝန္းေမေအာ္
"အို...ဘာမွမပတ္သတ္ပါဘူး...သနားလို႔
အိမ္ေပၚေခၚတင္ၿပီးေကြၽးေမြးထားတာ..."
အဲ့လိုေျပာတာကိုရိေပၚအလိုမက်...
မ်က္ခံုးမ်ားတြန္႔ခ်ိဳးသြားမိတယ္...
ခနေနေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔လိေမၼာ္သီးေဖ်ာ္ရည္
ခြက္ေလး၂ခြက္ဗန္းထဲထည့္ကိုင္ကာျပန္
ထြက္လာခဲ့တယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔
"သခင္ေလးတို႔ေသာက္သံုးပါခင္ဗ်..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ေ႐ွာင္က်န္႔..."
တိုးတိုးေလးေခၚလိုက္တယ္...
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီးရိေပၚကိုျမင္ေတာ့အံ့ျသ
သြားမိတယ္...
ေရွာင္က်န္႔
"အစၠိဳ!!!..."
ဝန္းေမေအာ္
"ဟဲ႔ဘာရပ္လုပ္ေနေသးတာလဲ...
လုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္ေတာ့ေလ..."
ေရွာင္က်န္႔
"ဟုတ္ကဲ႔ေမေမေလး... "
ဗန္းေလးကိုင္ၿပီးျပန္ထြက္သြားတယ္...
ဝန္းေမေအာ္
"က်ြန္မသမီးေလးနဲ႔မိတ္ဆတ္ေပးရအံုးမယ္... ေရွာင္က်န္႔!!!သမီးေလးဝန္းခ်င္ကိုေအာက္
ထပ္ကိုေခၚခဲ႔စမ္း..."
ေရွာင္က်န္႔
"ဒီအခ်ိန္မမမနိုးေသးဘူးေလေမေမေလး..."
ဝန္းေမေအာ္
"လ်ွာမရွည္နဲ႔...သြားေခၚဆိုေခၚ..."
ေရွာင္က်န္႔
"ဟုတ္..."
ဝန္းေမေအာ္
"သမီးေလးကခါတိုင္းဆိုအေစာႀကီးနိုးပါ
တယ္...မေန႔အလုပ္ပင္ပန္းသြားလို႔ပါ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"aww...ဟုတ္ကဲ႔..."
ဝန္းခ်င္မမွာလဲဘာအလုပ္မွမရွိဘူး...
သူငယ္ခ်င္းေတြအိမ္ေလ်ွာက္လည္ၿပီး
အတင္းေျပာမယ္...
သူငယ္လိုက္ငမ္းမယ္...
ဒါပဲသူသိတယ္...
ေန႔တိုင္းလဲေနဖင္ထိုးၿပီးပါးစပ္ကေနေရာင္
ျပန္ဟပ္လာမွနိုးတယ္...
ဝန္းေမေအာ္
"က်ြန္မသမီးေလးကေလအိမ္ေထာင္မွု
ကိစၥေတြလဲအရမ္းနွိမ္နွင္းတာ...
အခ်က္ျပဳတ္လဲအရမ္းေတာ္တာ..."
ဟုတ္ပါတယ္...
ခုခ်ိန္ထိေစာင္ေတာင္ေသခ်ာမေခါက္
တတ္ေသးပါဘူး...
ၾကက္ဥေတာင္ဘယ္လိုေၾကာ္ရမွန္းမသိ...
ဟင္းအစမ္းခ်က္ၾကည့္တာဒယ္အိုး၅လံုး
ပစ္ထုတ္လိုက္ရပါတယ္...
------------------------------------------------------
အပိုင္း ၅...............👇👇👇
ဝန္းေမေအာ္
"ကြၽန္မရဲ႕သမီးေလးကေလအရမ္းကိုလဲ
ယဥ္ေက်းတာ..."
ဝန္းခ်င္
"ဟဲ့...ေသနာေကာင္ရဲ႕လာၿပီလို႔ေျပာေန
တယ္ေလ..."
အိမ္အေပၚထပ္ကေနအသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔
ေအာ္ဆင္းလာတဲ့ဝန္းခ်င္...
ဝန္းခ်င္
"အေမေခၚတယ္ဆိုလို႔...သူမ်ားအိပ္ေရးမဝ
ေသးတဲ့ဟာကိုဘာလဲေျပာ..."
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ေခါင္းကုတ္ၿပီးဧည့္ခန္းထဲ
ဝင္လာခဲ့တယ္...
ဝန္းေမေအာ္
"ဟဲ့...ဝန္းခ်င္...ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္..."
အံကိုက်ိတ္ကာေျပာလိုက္တယ္...
အဲ့ေတာ့မွေခါင္းေထာင္ၾကည့္ၿပီး႐ွက္ကိုး
႐ွက္ကန္းနဲ႔ရီျပလာတယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"အစ္မသမီးကခ်စ္စရာေလးပဲ..."
ဝန္းေမေအာ္
"ဟုတ္ကဲ့...ဒါေတာင္ဘာမွမျပင္ဆင္ရေသး
ဘူးေနာ္သဘာဝအလွ...ျပင္ဆင္ၿပီးရင္
ေမာ္ဒယ္ေတြအကုန္ထိုင္ငိုသြားရမယ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဟုတ္ေလာက္ပါတယ္..."
ဝန္းေမေအာ္
"မေအတူသမီးေလ႐ွင္ဒီေလာက္ေတာ့႐ွိ
မွာေပါ့...သမီးျမန္ျမန္သြားျပင္ဆင္ၿပီးလာခဲ့..."
ဝန္းခ်င္
"ဟုတ္ကဲ့..."
ျမန္ျမန္အေပၚထပ္ျပန္ေျပးေတာ့တယ္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"တကယ္မေအတူပါေပတယ္..."
##ခုနကခုႏွစ္သံခ်ည္႐ွစ္သံခ်ည္နဲ႔ေအာ္ခ်
လာတာတကယ္မေအတူပါေပတယ္...##
အဲ့လို႔အဓိပါယ္နဲ႔ေျပာမွန္းမသိတဲ့ေမေအာ္
မွာေတာ့မ်က္ႏွာႀကီးကိုျပံဳးၿဖီးလို႔...
ပါးစပ္နားရြက္တက္ခ်ိတ္ေတာ့မတက္ပဲ...
ခနၾကာေတာဝန္းခ်င္ျပင္ဆင္ၿပီးလို႔ေအာက္
ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့တယ္...
အိေျႏၵရရေလးဆင္းလာခဲ့တာေပါ့...
ေျခတစ္လွမ္းကိုကုေဋ၁သန္းတန္ေလာက္
တယ္...
ဧည့္ခန္းေ႐ွ႕တည္တည့္ေရာက္ခါမွစကတ္
စတက္နင္းမၿပီးဗိုင္းခနဲပစ္လဲပါေလေရာ...
( ပဲမ်ားတာကိုခံေပါ့...😒😒 )
ရိေပၚလာထူမလားလို႔မ်က္ႏွာေလးမဲ့ၿပီး
လုပ္ျပေနေပမဲ့ဟိုကေတာ့ထိုင္ေနတာ
လႈပ္ေတာင္မလႈပ္...
ေက်ာက္႐ုပ္ပမာ...
အစစ္မထပ္အ႐ွက္ကြဲျပန္ၿပီေလ...
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲသူ႔ဟာသူထလာလိုက္
ေတာ့တယ္...
ဝန္းေမေအာ္ႂကြားထားတာေတြနဲ႔ကေတာ့
တက္တက္ဆင္ေအာင္ကိုလြဲေနေတာ့
တာပါပဲ...
ဝန္းေမေအာ္
"သမီးႏႈတ္ဆတ္လိုက္ပါအံုး...ဒါသမီးရဲ႕
ေယာက္ခထီျဖစ္လာမဲ့သူ...ေဘးကေတာ့
သမီးရဲ႕အနာဂတ္ၾကင္ရာေဖာ္ေပါ့..."
ဝန္းခ်င္
"ဟုတ္ကဲ့...ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္
အန္ကယ္..."
ႏွာေခါင္းသံနဲ႔လုပ္ေျပာေနတာႏွာေခ်းစား
ၿပီးေျပာေနသလားမွတ္ရတယ္အသံကို
ျပစ္ခြၽဲေနေရာ...
( ဒါလဲမေအတူမို႔ပါ...😆😆 )
ဝန္းခ်င္လက္ကမ္းေတာ့ဒယ္ဒီဝမ္လဲျပန္
ကမ္းကာႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္...
ဝန္းခ်င္
"ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ေနာ္ကိုကို..."
လက္ကမ္းေပးလိုက္တယ္...
ဝမ္ရိေပၚ
"အင္း..."
အဲ့၁လံုးေျပာၿပီးလက္ပိုက္ကာဆက္ထိုင္
ေနတယ္...
ဝန္းခ်င္သူ႔ဟာသူလက္ျပန္ယုတ္သိမ္း
လိုက္တယ္...
အစစ္မတို႔၃ခါေျမႇာက္အ႐ွက္ကြဲခ်င္းေပါ့
ေလ...
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီသားသန္႔စင္ခန္းခနသြားလိုက္အံုး
မယ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေအးသြားေလ...သန္႔စင္ခန္းဘယ္မွာမ်ား
႐ွိလဲမသိဘူး..."
ဝန္းေမေအာ္
"ေ႐ွာင္က်န္႔လိုက္ျပေပးပါလိမ့္မယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔!!!..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"လာပါၿပီ..."
ဝန္းေမေအာ္
"အသံေနာက္ထားလူအရင္လာခဲ့..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ေမေမေလးဘာခိုင္းမလို႔လဲ..."
ဝန္းေမေအာ္
"ဒီကရိေပၚေလးကိုသန္႔စင္ခန္းဘယ္နား
မွာလဲလိုက္ျပလိုက္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔
"ဟုတ္...ဒီဘက္ကိုႂကြပါအစ္ကိုေလး..."
ရိေပၚေ႐ွာင္က်န္႔ေနာက္လိုက္သြားတယ္...
သန္႔စင္ခန္းနားေရာက္ေတာ့...
"အစ္ကိုေလးသန္႔စင္ခန္းကဒီမွာပါ..."
ေ႐ွာင္က်န္႔လွည့္ထြက္သြားမလို႔ျပင္ေတာ့
ရိေပၚလက္ေလးကိုလွမ္းဆြဲလိုက္တယ္...
"ကိုယ္ကမင္းနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔တမင္အေၾကာင္း
ျပၿပီးထြက္လာခဲ့တာပါ...ဘာလို႔ကိုယ့္ကို
အစ္ကိုေလးလို႔ေခၚေနရတာလဲ..."
"မမရဲ႕အနာဂတ္သတို႔သားေလာင္းဆိုမွ
ေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အစ္ကိုေလးပဲေပါ့..."
"အစ္ကိုလို႔ပဲေခၚပါ..."
"ေမေမေလးက..."
"ဘာလဲ...ေမေမေလးမႀကိဳက္ျပန္ဘူးေျပာ
အံုးမလို႔လား..."
"ဟုတ္..."
"ခုလို၂ေယာက္ထဲ႐ွိတဲ့ခ်ိန္ေခၚေပါ့..."
"ဟုတ္..."
"မင္းဒီအိမ္မွာေနရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား..."
"ေျပပါတယ္..."
"ဒီအိမ္ႀကီးကိုမင္းပိုင္တာမလား...
ဘာလို႔သူတို႔ပိုင္ဆိုးပိုင္နင္းလုပ္တာၿငိမ္ခံ
ေနရတာလဲ...မင္းကိုမ်ားလမ္းေဘးက
သနားလို႔ေခၚတင္ထားတာတဲ့..."
"ေမေမေလးကဒီအိမ္ေတာ္ႀကီးကိုမေပ်ာက္
ပ်က္ေအာင္ထိန္းသိမ္းေပးေနတာေလ...
ကြၽန္ေတာ္ကဘာမွလုပ္တတ္တာမဟုတ္
ဘူး...အဲ့ဒီေတာ့သူေျပာတာေတြလဲမမွား
ပါဘူး...ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမေမေလးကပဲဒီ
အသက္ရြယ္ထိေကြၽးေမြးလာတာမလား..."
"ထားလိုက္ပါေတာ့...ဆက္ေျပာေနလဲ
ေဒါသထြက္စရာေတြႀကီးပဲ...
ခုမင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ..."
"ဟင္းခ်က္ေနတာေလ..."
"ထင္ပါတယ္...သက္သက္ေမးၾကည့္တာ..."
"ဟမ္..."
"လာဒီနားကို..."
"ဟုတ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔ရိေပၚနားကပ္သြားေတာ့သူ႔
လက္မေလးနဲ႔ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ပါးေပၚကအိုးမဲ
ရာေလးကိုသုတ္ေပးတယ္...
"ၾကည့္အံုးေလ...မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးလဲအိုးမဲ
ေတြကိုေပက်ံလို႔..."
"ဟီး...မီးပ်က္ေနလို႔ထင္းနဲ႔ခ်က္ေနတာ..."
သူ႔လက္နဲ႔သူသုတ္လိုက္တယ္...
"ေဟာၾကည့္...လက္မွာလဲေပေနတာ...
အဲ့လက္နဲ႔သုတ္မွေတာ့ထပ္ေပရံုပဲ႐ွိတာ
ေပါ့...ၿငိမ္ၿငိမ္ေန..."
"ဟုတ္..."
ရိေပၚအက်ႌအိပ္ကပ္ထဲကပဝါျဖဴ ေလးကို
ထုတ္ၿပီးသုတ္ေပးတယ္...
ေ႐ွာင္က်န္႔လဲၿငိမ္ေနလိုက္တယ္...
သုတ္ေပးရင္းသုတ္ေပးရင္းနဲ႔အၾကည့္က
ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕ပန္းေသြးေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလး
ဆီက်ေရာက္သြားတယ္...
"ကိုယ့္ဟာကိုယ္သုတ္ေတာ့...ကိုယ္သြား
ေတာ့မယ္..."
ေ႐ွာင္က်န္႔လက္ထဲပဝါေလးထိုးထည့္ေပး
ၿပီးထြက္သြားတယ္...
"အစ္ကို႔ပဝါ..."
"ယူလိုက္ေတာ့..."
ဧည့္ခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့မျမင္ခ်င္တဲ့
မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ေတြ႔ရျပန္ပါၿပီ...
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီသားအလုပ္ကိစၥေပၚလာလို႔သြား
ရေတာ့ေတာ့မယ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဒယ္ဒီလဲျပန္ေတာ့မလို႔ပါ...ကြၽန္ေတာ္တို႔
ကိုခြင့္ျပဳပါအံုး..."
ဝန္းေမေအာ္
"ျပန္ၾကေတာ့မလို႔လား..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ကြၽန္ေတာ္လဲသြားစရာ႐ွိေသးလို႔ပါ...
ေနာက္မွလာလည္ပါ့မယ္..."
ဝန္းေမေအာ္
"ဟုတ္ကဲ့...သမီးဧည့္သည္ေတြကိုလိုက္ပို႔
လိုက္ပါအံုး..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေနပါ...ေနပါ...ရပါတယ္...ျပန္လိုက္ပါအံုး
မယ္..."
ဝန္းေမေအာ္
"ေကာင္းေကာင္းသြားပါ႐ွင္..."
Wangအိမ္ေတာ္ကိုျပန္လာၾကပါၿပီ...
လမ္းတြင္...
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားအလုပ္ကိစၥ႐ွိလို႔ဆို...ကုမၸဏီကို
မေမာင္းဘူးလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"သူတို႔နဲ႔ဆက္ၿပီးမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေတာ့
လို႔..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဒယ္ဒီစကားေျပာၾကည့္ရသေလာက္ေတာ့
အဲ့ေလာက္မဆိုးပါဘူး..."
ဝမ္ရိေပၚ
"မူယာမာယာေတြပါဒယ္ဒီရာ...ေ႐ွာင္က်န္႔ကို
မ်ားေျပာလိုက္တာရစရာမ႐ွိဘူး..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ဟုတ္သား...မင္းXiaoအိမ္ေတာ္ကိုဘာလို႔
မ်ားအရမ္းလာခ်င္ေနတာလဲလို႔...
ေ႐ွာင္က်န္႔ေၾကာင့္ကို..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ေ႐ွာင္က်န္႔ကမွXiaoအိမ္ေတာ္ရဲ႕ပိုင္႐ွင္
အစစ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"အစ္မေမေအာ္ေျပာေတာ့..."
ဝမ္ရိေပၚ
"အဲ့ဒါသာၾကည့္ေလဒယ္ဒီ...ေ႐ွာင္က်န္႔က
ဦးေလးက်ိဳးရန္နဲ႔ေဒၚေလးယြီေအာ္ရဲ႕
၁ဦးတည္းေသာသား...သားေသခ်ာ
စံုစမ္းၿပီးသြားၿပီ...
ဝန္းခ်င္ကဘာမွဦးေလးက်ိဳးရန္နဲ႔ရတာ
မဟုတ္ဘူး..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားကသူတို႔လိမ္ေနတာလို႔ေျပာခ်င္တာ
လား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဟုတ္တယ္ေလ...အေမြေတြကိုလက္ဝါး
ႀကီးအုပ္ခ်င္လို႔..."
ဝမ္က်ားေအာ္
.သူတို႔ေ႐ွ႕မွာအဲ့အေၾကာင္းဘာလို႔မေျပာ
တာလဲ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဘယ္လိုဇာတ္လမ္းဆင္မလဲၾကည့္ခ်င္လို႔...
တကယ္ကိုမ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္တယ္..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"သား၁ခုေတာ့ေက်နပ္သြားတယ္မလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဘာကိုလဲဒယ္ဒီရဲ႕..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေ႐ွာင္က်န္႔ကအစ္ကိုက်ိဳးရန္ရဲ႕၁ဦးတည္း
ေသာသားဆိုမွေတာ့သူကမွသားရဲ႕
အနာဂတ္ၾကင္ေဖာ္အစစ္မလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဒယ္ဒီသေဘာတူတယ္မလား..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"တူၿပီးသားပါ...သားတို႔၂ေယာက္က
ေယာက်္ားေလးေတြဆိုၿပီးဒယ္ဒီအကန္႔
ကြက္ပါဘူး...ခုေခါတ္မွာလဲဒါမ်ိဳးကအထူး
ဆန္းမွမဟုတ္ေတာတာ...အခ်စ္ကသာ
အဓိက..."
ဝမ္ရိေပၚ
"တကယ္လို႔ဝန္းခ်င္ကဦးေလးက်ိဳးရန္ရဲ႕
သမီးအရင္းသာဆိုသားကသူနဲ႔လက္ထက္
ရမွာလား..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"သားမွာခ်စ္ရတဲ့သူ႐ွိေနတာပဲ...ဒယ္ဒီ
အတင္းက်ပ္ႀကီးစီစဥ္ပါမလား...ဒါနဲ႔သား
သူ႔ကိုဖြင့္မေျပာရေသးဘူးမလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဟုတ္ဒယ္ဒီ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ႀကိဳးစားသား...ေ႐ွာင္က်န္႔ကခ်စ္စရာေလး
ေနာ္...ေတာ္ၾကာသူမ်ားေနာက္ပါသြားမွ
ငါ့သားက်န္ရစ္ျဖစ္မယ္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"အဲ့လိုေတာ့အျဖစ္ခံမလား...သားလိုခ်င္တာ
ဆိုမရရေအာင္ယူတတ္တာဒယ္ဒီသိရဲ႕
သားနဲ႔..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"သိတာေပါ့...ေ႐ွာင္က်န္႔နဲ႔က်မွမင္းရဲ႕ႏွလံုး
သားကိုအရင္ေပးလိုက္ရတာမလား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ခ်စ္မိေတာ့လဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"သား..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဗ်ာ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"မင္းဘာလို႔ခုနထဲကနားရြက္ေတြရဲေနရ
တာလဲ...မင္းတို႔အေနာက္ထဲမွာဘာေတြ
လုပ္ခဲ့လို႔ခုထိအ႐ွက္မေျပရေသးတာလဲ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဘာမွမလုပ္ပါဘူးဒယ္ဒီကလဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"အဲ့ဒါဆိုရင္ေတာ့သား...မင္းအခ်စ္ႏြံကေန
မ႐ုန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ဗ်ာ...ဒယ္ဒီဘာကိုဆိုလိုတာလဲ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ခုထဲကမင္းသူ႔အေပၚဒီေလာက္အ႐ူးမူး
ျဖစ္ေနတာမင္းတို႔ခ်စ္သူေတြမ်ားျဖစ္သြား
ၾကရင္ဒီထက္ဆိုးမယ္လို႔ေျပာတာ...
သားရဲ႕အခ်စ္ကိုသူျမင္ႏိုင္ပါေစလို႔ဒယ္ဒီ
ဆုေတာင္ေပးပါတယ္ကြာ..."
ဝမ္ရိေပၚ
"မၾကာခင္ျပည့္ေစရမယ္ဒယ္ဒီ..."
ဝမ္က်ားေအာ္
"ေအးပါ...ကားကိုလဲေသခ်ာေမာင္းအံုး..."
ဝမ္ရိေပၚ
"ေမာင္းေနပါတယ္ဒယ္ဒီရဲ႕..."
------------------------------------------------------
အပိုင္း ၆.............ေမွ်ာ္
Unicode
မနက်မိုးလင်းတော့ရိပေါ်ကိုယ်တိုင်အိမ်
အရောက်ကားနဲ့လိုက်ပို့ပေးတယ်...
"အစ်ကိုရပြီဒီနားမှာပဲကားရပ်ပေးပါ..."
အိမ်နဲ့နဲနဲလှမ်းတဲ့နေရာမှာကားရပ်ခိုင်း
လိုက်တယ်...
"ကိုယ်တို့ထပ်တွေ့မယ်မလား..."
"ကြုံရင်တွေ့မှာပေါ့..."
"တကူးတကလာတွေ့ရင်ကော..."
"ရပါတယ်ဗျ...သွားပြီနော်အစ်ကို...Bye..."
ရှောင်ကျန့် ရိပေါ်ကိုနှတ်ဆတ်ပြီးကားထဲက
ထွက်ကာအိမ်ရှိရာလမ်းလျှောက်သွား
တယ်...
ရိပေါ်ကားထဲကနေရှောင်ကျန့်ရဲ့နောက်
ကျောလေးကိုငေးရင်းကျန်ရစ်ခဲ့တယ်...
ရှောင်ကျန့်အိမ်အဝရောက်တော့
မိန်းကလေး၁ယောက်အိမ်ထဲကထွက်
လာတယ်...
ရိပေါ်ကြည့်နေရင်းအဲ့မိန်းကလေးက
ရှောင်ကျန့်နဲ့ဘယ်လိုပတ်သတ်လဲတွေး
နေမိတယ်...
ကားစက်မနိုးသေးပဲဆက်စောင့်ကြည့်နေ
လိုက်တယ်...
ဝန်းချင်
"နင်ပြန်လာသေးတယ်ပေါ့လေ..."
ရှောင်ကျန့်
"သားမပြန်လာလို့ဘယ်ကိုသွားနေရမှာ
လဲ..."
ဝန်းချင်
"မသိပါဘူးအေ...ခုနကငါအပြင်ကပြန်
လာတော့နင့်ကိုကားအကောင်းစားကြီး
ပေါ်မှာတွေ့လိုက်တော့အပြင်မှာစပွန်ဆာ
တွေဘာတွေများရနေပြီလားလို့..."
ရှောင်ကျန့်
"မဟုတ်တာဗျာ...အဲ့ဒါသားသူငယ်ချင်းပါ...
ရိုးရိုးသားသားခင်ကြတာပါ..."
ဝန်းချင်
"နင်တို့ဟာနင်တို့ဘယ်လိုပတ်သတ်
ပတ်သတ်ငါနဲ့မဆိုင်ဘူး...သူကနင့်လင်
ဖြစ်နေရင်တောင်ငါဂရုမစိုက်ဘူး..."
ရှောင်ကျန့်
"မမသားကိုကြိုက်သလိုပြောပါ...အစ်ကို့ကို
တော့အဲ့လိုမပြောပါနဲ့..."
ဝန်းချင်
"ကြည့်စမ်း...ကြည့်စမ်း...အပြင်မှာ၁ညလေး
အိပ်လိုက်တာနဲ့သတိလေးနည်းနည်းရှိ
လာတယ်ပေါ့လေ...နင်ကများငါ့ကိုပြန်
ပြောရဲတယ်...ပြောအုံး...ပြောအုံး..."
Advertisement
- In Serial204 Chapters
Apocalypse Redux (a LitRPG Apocalypse)
It wasn't climate change that killed us. Nor was it the blue boxes that suddenly appeared in front of us one day. No, it was what we did with said boxes. All it took was a little nudging from the wrong dark deity and the world spiraled into the abyss. Twelve years later, only a mere handful of humans remain, fighting against an endless horde, fully aware of the futility of their actions. A demon lord gets torn to shreds by the last of humanity, determined to go out in a blaze of glory. In the end, only Isaac Thoma remains to reap the reward for this victory. Another chance. A new go at things from that fateful day the world became quantified.
8 1214 - In Serial153 Chapters
Bloom
Everything can grow. Everything can rise, and ascend. Even, a Tree.
8 169 - In Serial8 Chapters
The Right Place At The Wrong Time
"What will you feel if, by inevitable circumstance, you never see your most beloved ever again?" ~~~ In the year 2000, 18-year-old Steven Vincenzo moved from the Philippines to the USA due to his father's promotion. They settle down in a small neighborhood known as Izzaya, in a city called Haggrew. Just a few days after moving, he finds out about a dark past from the Prohibition Era that still haunts the neighborhood, a dark past full of grizzly murders and kidnappings. Determined to know more about it, he finds out that there are ties to an old abandoned house he always passes by in the neighborhood, seeing it as a lead. Hesitant at first, due to the fear of breaking and entering. In order to find out more, he needed to go into the abandoned house where he finds a mysterious door that isn't like any other in the house. The infamous door that was presumed to be "The Culprit's Room." He enters the room where he suddenly got sucked in by an unstoppable force. He wakes up outside the abandoned house, to a confused girl in front of him trying to get him back into his senses. This girl was wearing vintage clothing and had quite a distinct accent that Steven had never heard of before, except in movies and TV series. Looking around, he knew something was definitely wrong. The abandoned house looked newly built along with other old houses in the vicinity. Trying to understand the situation he's in with all the clues he has, he eventually asks the girl what year it currently was to confirm his speculations. To this, the girl replies with a serious tone, "1927." Steven doesn't know what to do with all this information. Will he be happy that he could know more about the dark past and possibly try preventing it? Will he be distressed in trying to figure out how to come back to his own time?
8 187 - In Serial23 Chapters
A Wizard's Soul
There are those who dislike the way things are within their world and work to change it. They are often called the Simpler Souls. Yet there are also those that will do all they can to change the world itself. Most of them are called mad. Some of them have another title though. Wizard. An Epic Level 3.5 Wizard is sent to Remnant. (RWBY/D&D 3.5 Crossover) (Crossposted onto A03, RRL, and Sufficient Velocity.)
8 137 - In Serial28 Chapters
Collapse Point Harmony
It's too much money, He told himself. A week's worth just to carry a package? With an extra 100 Abyss possible? Suspicious but desparate, after giving up going on the straight and narrow, Sid Vicious finds himself taking a job, an anoymous gig off the heavily encrypted black net, leaving him trapped with nowhere to go but deeper and deeper into the inky depths of the underworld. The worst part? He just shot the one person who could help him through it. (Updates twice week, ~Tuesdays and Saturdays)
8 140 - In Serial17 Chapters
How Do Centaurs Wear Pants?
How do centaurs wear their pants? From which set of teats do baby centaurs nurse? Do centaur babies get up right away after birth? These and many more questions are the domain of Elsie Jones - hopeful cryptid biologist, because Big Biology can't keep the secrets hidden forever.
8 153
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
