Zawgyi

ရိ​ေပၚ​ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ကိုလွည္​့ပတ္​႐ွာ​ေနရင္​းနဲ႔

၁​ေနရာမွာလူ၁​ေယာက္​က​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕

လက္​ကိုကိုင္​ထားတာျမင္​​ေတာ့​ေဒါသ

တစ္​ႀကီးနဲ႔လွမ္​း​ေအာ္​လိုက္​ၿပီးအနားကို

ျမန္​ျမန္​​ေလွ်ာက္​သြားတယ္​...

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔...မင္​းဒီမွာဘာလုပ္​​ေနတာလဲ...

လာသြားမယ္​..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ခန​ေနပါအံုး...အစ္​ကိုခရစ္​ဝူးကကြၽန္​​ေတာ္​့

ကိုထမင္​းလိုက္​စားပါလားတဲ့...အဲ့ဒါ..."

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"အဲ့ဒါဘာျဖစ္​လဲ...သူတို႔နဲ႔မင္​းသိလို႔လား..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ဒါExoအဖြဲ႔​ေလ​ဗ်ာ...​ေသခ်ာၾကည္​့ပါအံုး..."

အဲ့​ေတာ့မွရိ​ေပၚလဲအကုန္​လံုးရဲ႕မ်က္​ႏွာကို

​ေသခ်ာၾကည္​့လိုက္​မိတယ္​...

ခိုင္​

"ၾကံဳတုန္​းၾကံဳခိုက္​​ေလးကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ရဲ႕

fan​ေလးကိုဧည္​့ခံ​ေကြၽး​ေမြးခ်င္​လို႔ပါ..."

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"အား​ေတာ့နာပါတယ္​​ဗ်ာ...

ခု​ေတာ့အဆင္​မ​ေျပလို႔​ေနာက္​၁ခါထပ္​ၾကံဳ

မွပဲကြၽန္​​ေတာ္​ကိုယ္​တိုင္​လိုက္​ၿပီးဧည္​့ခံပါ

မယ္​..."

ဆူဟို

"ရပါတယ္​​ဗ်ာ...ဒါနဲ႔အစ္​ကိုကသူနဲ႔ဘယ္​လို

ပတ္​သတ္​တာလဲမသိဘူး..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"ကြၽန္​​ေတာ့အလုပ္​..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔​ေျပာလို႔မၿပီးခင္​ရိ​ေပၚကျဖတ္​ၿပီး...

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"သူ႔ရဲ႕ခ်စ္​သူပါ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕ခါး​ေလးကိုဆြဲဖက္​ကာ​ေျပာ

လိုက္​တယ္​...

႐ွီဝူမင္​

"ဝိုးးးတကယ္​ႀကီးလား..."

ဘက္​ခ္​​ေယာင္​း

"အားက်တယ္​​ဗ်ာ..."

လူဟန္​

"၂​ေယာက္​သားအရမ္​းလိုက္​ဖက္​တာပဲ..."

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"​ေက်းဇူးပါပဲ...ခု​ေတာ့ခြင္​့ျပဳပါအံုး..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

"အစ္​ကိုကလဲအားနာစရာႀကီး​ဗ်ာ..."

ဝမ္​ရိ​ေပၚ

"သြားပါ့မယ္​ဆိုကြာ...​ေနာက္​မွပဲအားနာ

​ေတာ့..."

ရိေပၚ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ကို​ေပြ႔ခ်ီကာ​ေခၚလာလိုက္​

တယ္​...

Exoအိုပါးတို႔က​ေတာ့အားက်တဲ့အၾကည္​့

​ေတြနဲ႔ၾကည္​့ရင္​းက်န္​​ေနခဲ့တာ​ေပါ့...

"အစ္​ကို​ေအာက္​ခ်​ေပး​ေတာ့​ေလ​ဗ်ာ...

လူ​ေတြၾကည္​့​ေနၾကတယ္​႐ွက္​တယ္​​ဗ်..."

ရိ​ေပၚ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ကို​ေအာက္​ခ်​ေပးလိုက္​

ၿပီး...

"အဲ့လူ​ေတြကိုဘယ္​အခ်ိန္​ထိဂ႐ုစိုက္​​ေန

အံုးမွာလဲ...ကိုယ္​့ကိုလဲနဲနဲပါးပါးဂ႐ုစိုက္​ပါ

အံုး..."

ရိ​ေပၚအသံနဲနဲမာ​ေန​ေတာ့​ေ႐ွာင္​က်န္​႔သိ

တာ​ေပါ့...

ရိ​ေပၚစိတ္​ဆိုး​ေနၿပီဆိုတာ...

"ဂ႐ုစိုက္​ပါတယ္​...ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေၾကာင္​့အစ္​ကို

လူ​ေတြ​ေျပာစရာျဖစ္​မွာဆိုးလို႔ပါ..."

"ျဖစ္​ျဖစ္​ကြာ...ကိုယ္​့အတြက္​က​ေတာ့မင္​း

ကိုယ္​့အနားမွာ႐ွိ​ေနဖို႔ပဲ..."

"အဲ့ဒါဆိုစိတ္​မဆိုးနဲ႔​ေတာ့​ေလ​ဗ်ာ..."

"မင္​းကိုယ္​့အနားမွာပဲ႐ွိ​ေနယံုနဲ႔​ေတာ့မရဘူး

​ေပါ့...မင္း​ရဲ႕စိတ္​ကလဲကိုယ္​့နားမွာပဲ႐ွိ​ေန

ရမယ္​...မင္​းရဲ႕ဂ႐ုစိုက္​ၾကင္​နာမႈ​ေတြအခ်စ္​

​ေတြကလဲကိုယ္​့၁​ေယာက္​ထဲအတြက္​ပဲ

ျဖစ္​​ေနရမယ္​​ေလ..."

"ခုလဲက​ြၽန္​​ေတာ္​့အခ်စ္​​ေတြအကုန္​လံုး

အစ္​ကို႔ကို​ေပးထားတာပဲ​ေလ...

ခုနကExoအဖြဲ႔နဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုသဝန္​တို​ေန

ျပန္​တာလား..."

"မင္​းကို ကိုယ္​အရာအားလံုးနဲ႔သဝန္​တို

တယ္​...ျဖစ္​ႏိုင္​ရင္​ကိုယ္​မင္​းကို​ေခၚၿပီး

ဘယ္​သူမွမ႐ွိတဲ့​ေနရာ၁ခုကိုထြက္​​ေျပး

သြားခ်င္​တယ္​..."

"အစ္​ကိုကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုအဲ့​ေလာက္​​ေတာင္​ပဲ

ခ်စ္​တာလား​ဗ်ာ..."

''အဲ့ဒီထက္​​ေတာင္​ပိုခ်စ္​တာပါ..."

"ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုခ်စ္​ရင္​စိတ္​မဆိုးပါနဲ႔​ေတာ့​

​ေနာ္​...ဒါနဲ႔မမ​ေကာဟင္​...-

"လာျပန္​ၿပီလား..."

"ဟီး...​ဒီပါးစပ္​ကလႊတ္​ခနဲထြက္​သြားမိလို႔...

အစ္​ကိုဘယ္​သြားခ်င္​လဲဘာလုပ္​ခ်င္​လဲ

ကြၽန္​​ေတာ္​ဒီ​ေန႔၁​ေနကုန္​အခ်ိန္​​ေပးမယ္​​

​ေနာ္​..."

"​အဲ့ဒါဆိုသရဲအိမ္​ထဲ​ေလွ်ာက္​ၾကည္​့ၾက

မယ္​..."

"​ေၾကာက္​စရာႀကီး..."

"မ​ေၾကာက္​ပါနဲ႔...ကိုယ္​႐ွိတာပဲ..."

## မင္​း​ေၾကာက္​တာ​ေလးကို ကိုယ္​အခြင္​့

​ေရးယူရ​ေတာ့မွာ​ေပါ့... ##

"အင္​း...သြားၾကည္​့ၾကည္​့ရ​ေအာင္​..."

သရဲအိမ္​ႀကီး႐ွိတဲ့ဘက္​​ေလွ်ာက္​သြားၾက

တယ္​...

​ေန႔ခင္​း​ေၾကာင္​​ေတာင္​အျပင္​ကၾကည္​့တာ

​ေတာင္​​ေတာ္​​ေတာ္​​ေၾကာက္​ဖို႔​ေကာင္​းလြန္​း

​ေနတယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ ရိ​ေပၚ​ရဲ႕လက္​ကိုတင္​း​ေန​

​ေအာင္​ဆုပ္​ကိုင္​ထားတယ္​...

"မ​ေၾကာက္​ပါနဲ႔...အားလံုးကလူ​ေတြဖန္​တီး

ထားတာႀကီးပဲ..."

"အင္​း...ျမန္​ျမန္​ဝင္​ၿပီးျမန္​ျမန္​ျပန္​ထြက္​လာ

ရ​ေအာင္​..."

အထဲစဝင္​ဝင္​ခ်င္​းမွာပဲအနံ႔သက္​ကလဲ

မ​ေကာင္​း...

​ေက်ာခ်မ္​းစရာအသံ​ေတြ​ကလဲဆီးႀကိဳလို႔

​ေနတယ္​...

"အစ္​ကို႔လက္​​ေခြၽး​ေတြထြက္​​ေနသလိုပဲ..."

"ထင္​လို႔ပါ..."

အထဲ​ေရာက္​ၿပီးနဲနဲၾကာ​ေတာ့အကြယ္​၁ခု

က​ေနဆံပင္​ဖ်ားလ်ားႀကီးခ်ခါးတဲ့သရဲမႀကီး

၁​ေကာင္​ထြက္​လာခဲ့တယ္​...

"အားးးးးးးးးးးးးးသရဲ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔​ေတာင္​မ​ေအာ္​ရ​ေသးဘူး...

ရိ​ေပၚကငယ္​သံပါ​ေအာင္​ထ​ေအာ္​​ေတာ့

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔မွာရီရခက္​ငိုရခက္​​ေၾကာက္​တဲ့

စိတ္​​ေတာင္​ဘယ္​​ေပ်ာက္​သြားမွန္​းမသ္ိဘူး...

သရဲမ​ေတာင္​ရိ​ေပၚ​ေအာ္​သံ​ေၾကာင္​့ပိုလန္​႔

သြားတယ္​...

ရိ​ေပၚ​ေၾကာက္​​ေၾကာက္​နဲ႔​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ကို

တင္​းက်ပ္​​ေန​ေအာင္​ဆြဲဖက္​ထားတယ္​...

​ေၾကာက္​တာလဲ၁​ေၾကာင္​း...

အသားယူခ်င္​တာကလဲ၁​ေၾကာင္​း​ေပါ့​ေလ...

"အစ္​ကို...အဆင္​​ေျပရဲ႕လား..."

"ဒီထဲကျမန္​ျမန္​ထြက္​ၾကရ​ေအာင္​ကြာ..."

"အင္​းပါ...​ေၾကာက္​ရင္​မ်က္​လံုးမွိတ္​ၿပီး

ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​ကိုကိုင္​ထား​ေနာ္​..."

ရိ​ေပၚ​မ်က္​လံုးကိုမွိတ္​ထားၿပီး​ေခါင္​းၿငိမ္​့ျပ

တယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ျမန္​ျမန္​ဆန္​ဆန္​ပဲသရဲအိမ္​ထဲ

ဟို​ေကြ႔ဒီပက္​ကာထြက္​​ေပါက္​ကို႐ွာၿပီး

ထြက္​လာခဲ့တယ္​...

အျပင္​​ေရာက္​​ေတာ့...

"အစ္​ကိုအျပင္​​ေရာက္​ၿပီ...

မ်က္​လံုးဖြင္​့လို႔ရပါၿပီ..."

အဲ့​ေတာ့မွရိ​ေပါ့စိတ္​​ေအးလက္​​ေအးနဲ႔

မ်က္​လံုးဖြင္​္​ႏိုင္​​ေတာ့တယ္​...

"အစ္​ကိုကလဲ​ေၾကာက္​တတ္​လိုက္​တာ...

အဲ့ဒါမ်ားကိုယ္​႐ွိတယ္​​ေလးဘာ​ေလးနဲ႔..."

"ဟမ္​...မ...မ​ေၾကာက္​ပါဘူး...ခုနကမင္​းကို

သက္​သက္​မဲ့​ေနာက္​လိုက္​တာ..."

"လာလိမ္​​ေနတယ္​...​ေၾကာက္​ရင္​​ေၾကာက္​

တယ္​​ေပါ့...ၾကည္​့စမ္​းပါအံုး...

မ်က္​ႏွာ၁ခုလံုးလဲ​ေခြၽးသီး​ေခြၽး​

​ေပါက္​​ေတြႀကီးပဲ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔တစ္​ရ​ႉး​ေလးထုတ္​ကာရိ​ေပၚ

မ်က္​ႏွာ​ေပၚက​ေခြၽး​ေတြကိုသုတ္​​ေပးတယ္​...

သုတ္​​ေပး​ေနရင္​းနဲ႔႐ုုတ္​တရက္​ရပ္​လိုက္​

တယ္​...

"ဆက္​သုတ္​​ေပး​ေလ..."

"ဟို...ဟိုမွာမမ..."

ရိ​ေပၚ​ေနာက္​ကိုလက္​ညိဳးလွမ္​းထိုးျပ

လိုက္​တယ္​...

ရိ​ေပၚ၁ခ်က္​လွည္​့ၾကည္​့လိုက္ၿပီး​ဝန္​းခ်င္​

ဒီဘက္​ကိုလာ​ေနတာျမင္​​ေတာ့​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

လက္​ကိုဆြဲကာအဲ့နားမွာ႐ွိတဲ့​ေညာင္​ပင္​

ႀကီး​၁ပင္​​ေနာက္​ကိုအျမန္​ဝင္​ပုန္​းလိုက္​တယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔က​ေညာင္​ပင္​ကိုမွီထားႀကီးသူ႔​

​ေ႐ွ႕မွာရိ​ေပၚက​ေတာ့လက္​၁ဖက္​ကို

ပင္​စည္​မွာလွမ္​း​ေထာက္​ထားၿပီးဝန္​းခ်င္​

လစ္​ၿပီလားဆိုတာၾကည္​့​ေနတယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔မွာ​ေတာ့ရင္​​ေတြတုန္​​ေနလြန္​း

လို႔ရင္​ဘတ္​ကိုလက္​၂ဖက္​နဲ႔ဖိထားရ

တယ္​...

"အစ္​ကို...မမသြားၿပီလား..."

"အင္​း...ဟိုဘက္​ကိုထြက္​သြားၿပီ..."

"ဟူး...​ေတာ္​ပါ​ေသးရဲ႕...ျမန္​ျမန္​အိမ္​ျပန္​ၾကရ

​ေအာင္​..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ထြက္​သြားမလို႔လုပ္​​ေပမဲ့ရိ​ေပၚ

လက္​​ေလးကိုျပန္​ဆြဲၿပီးအၾကည္​့ခ်င္​းဆံု​ေစ

ကာ...

"မျပန္​ခ်င္​​ေသးဘူးကြာ...

မင္​းနဲ႔၂​ေယာက္​ထဲအတူ႐ွိခ်င္​​ေသးတယ္​..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕ပါးျပင္​​ေလးကိုသူ႔လက္​​ေလး

နဲ႔ျဖည္​းညႇင္​စြာကိုင္​ရင္​းညိဳွ ့ယူဆြဲ​ေဆာင္​​ေန

တဲ့အၾကည္​့မ်ားနဲ႔ၾကည္​့ကာ​ေျပာလိုက္​

တယ္​...

ၿပီး​ေတာ့​ေ႐ွာင္​က်န္​႔မ်က္​ႏွာ​ေဘးနားတိုးကပ္​

လို႔လာ​ေတာ့​ေ႐ွာင္​က်န္​႔လဲအစက

​ေၾကာင္​အမ္​းအမ္​းျဖစ္​​ေန​ေပမဲ့​ေနာက္​​ေတာ့

အလိုက္​တသင္​့​ေလးမ်က္​လံုး​ေလးမွိတ္​

ထား​ေပးလိုက္​တယ္​...

ရိ​ေပၚသူ႔ရဲ႕ႏ​ႈတ္​ခမ္​း​ေလးနဲ႔​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕

ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးကိုထိကပ္​​ေစလိုက္​တယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕ႏႈတ္​ခမ္​းသား​ေလးကႏူးညံ့

​ေပ်ာ့​ေျပာင္​းၿပီးခ််ိဳျမအိစက္​​ေနတာပဲ...

ႏႈတ္​ခမ္​းသား​ေလး​ေတြကိုအ​ေပၚ​ေအာက္​

၁လွည္​့စီညႇင္​သာစြာငံု​ေထြးစုပ္​ယူ​ေနရင္​း

ရိ​ေပၚသူရဲ႕လွ်ာဖ်ား​ေလးကို​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕

အာခံတြင္​း​ေလးထဲထည္​့လိုက္​ၿပီး

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕လွ်ာဖ်ား​ေလးနဲ႔တို႔ထိရစ္​ပတ္​

က်ီစယ္​​ေနၾကတယ္​...

ႏႈတ္​ခမ္​း၂လႊာၾကားက​ေနလဲ​ေငြ​ေရာင္​

အ​ရည္​ၾကည္​​မ်ွင္​တန္​း​ေလး​ေတြကဆီးက်

လို႔လာတယ္​...

ရိ​ေပၚၾကင္​နာယုယတဲ့အနမ္​း​ေတြက​ေန

အနမ္​း​ေတြကျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​းအ႐ွိန္​ျမႇင္​့

ကာၾကမ္​းတမ္​းလို႔လာခဲ့တယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕အက်ႌ​ေအာက္​ကိုလက္​​ေလး

လွ်ိဳဝင္​လိုက္​ၿပီး​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္​​ေလး

ကိုပြတ္​သပ္​​ေနတယ္​...

​ၿပီး​ေတာ့ႏႈတ္​ခမ္​းကိုနမ္​း​ေနရာက​ေန

လည္​တိုင္​​ေက်ာ့​ေက်ာ့​ေလးကို၁လွည္​့

နမ္​း႐ိႈက္​လို႔လာျပန္​​ေတာ့​ေ႐ွာင္​က်န္​႔အ​ေနရ

ခက္​စြာပဲရိ​ေပၚကိုတြန္​းထုတ္​လိုက္​တယ္​...

"အစ္​ကို​ေတာ္​သင္​့ၿပီ​ဗ်ာ...နမ္​း​ေနတာလဲ

ၾကာလွၿပီ...ၾကရင္​အ​ေျခ​ေန​ေတြထိန္​းမႏိုင္​

သိမ္​းမရျဖစ္​ကုန္​လိမ္​့မယ္​..."

"ကိုယ္​က​ေတာ့မထိန္​းႏိုင္​​ေတာ့ဘူး..."

"ဟမ္​..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔အၾကည္​့ကရိ​ေပၚ​ေဘာင္​းဘီဆီ

အၾကည္​့​ေရာက္​သြား​ေတာ့သိသာထင္​႐ွား

​စြာ​ေဖာင္​းတက္​​ေနတဲ့ရိ​ေပၚရဲ႕​ေဘာင္​းဘီ...

"ဘယ္​လိုလုပ္​ၾကမလဲ..."

"ကိုယ္​့ဟာကိုယ္​ပဲၾကည္​့​ေျဖ႐ွင္​းရ​ေတာ့

မွာ​ေပါ့...သန္​႔စင္​ခန္​းဘယ္​နားမွာ႐ွိလဲ..."

"ဟိုဘက္​နားမွာ​ေတြ႔လိုက္​မိသလိုပဲ..."

"အျမန္​ဆံုး​ေျဖ႐ွင္​းမွရ​ေတာ့မယ္​ကြာ..."

ရိ​ေပၚအ​ေျပး​ေလးသြားဖို႔ျပင္​လိုက္​​ေပမဲ့...

"အစ္​ကို​ေနအံုး​ေလ..."

"ဘာျဖစ္​လို႔လဲ..."

"ဒီလိုပံုစံႀကီးနဲ႔သြားလို႔ျဖစ္​မလား...

​ေရာ့...ကြၽန္​​ေတာ္​့အက်ႌခါးမွာပတ္​သြား..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔သူ႔အ​ေပၚအက်ႌ​ေလးကိုခြၽတ္​​ေပး

လိုက္​​ေတာ့ရိ​ေပၚလဲအျမန္​ယူၿပီးခါးမွာခ်ည္​

ကာသန္​႔စင္​ခန္​းဆီတန္​း​ေန​ေအာင္​သြားရ

​ေတာ့တယ္​...

သူ႔ျပသနာ​ေျဖ႐ွင္​းၿပီးသြား​ေတာ့သန္​႔စင္​ခန္​း

ထဲက​ေန​ေပါ့ပါးစြာထြက္​လာခဲ့တယ္​...

၁​ေနကုန္​၂​ေယာက္​သား​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​ရႊင္​ရႊင္​

​ေလွ်ာက္​လည္​ၾကၿပီး​ေတာ့ျပန္​လာခဲ့ၾက

တယ္​...

ရိ​ေပၚကကား​ေလး​ေမာင္​းရင္​း​ေ႐ွာင္​က်န္​႔

က​ေတာ့​ေဘးက​ေနသီခ်င္​း​ေလးဖြင္​့ကာ

လိုက္​ဆို​ေနရင္​းနဲ႔​ေပါ့...

သူဖြင္​့ထားတဲ့သီခ်င္​း​ေလးက​ေတာ့

UNIQအဖြဲ႔ရဲ႕My Special ဆိုတဲ့သီခ်င္​း

​ေလး​ေပါ့...

"အသံ​ေလးကအရမ္​းနား​ေထာင္​လို႔​ေကာင္​း

တာပဲ..."

"အင္​း​ေနာ္​...ဒီအဖြဲ႔ကိုလဲႀကိဳက္​တာပဲ..."

"မင္​းအသံကို​ေျပာတာပါ..."

"ဟုတ္​လဲဟုတ္​ပဲနဲ႔..."

"ဟုတ္​လဲဟုတ္​ပါတယ္​..."

"အစ္​ကိုမနက္​ကကိစၥ​ေလ...အရင္​က​ေကာ

ျဖစ္​ဖူးလား...''

"အင္​း...ျဖစ္​ဖူးတယ္​..."

"ဘာ!!!ဘယ္​ကာင္​မ​ေလးနဲ႔လဲ..."

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔သဝန္​တို​ေနတဲ့ပံုစံ​ေလးကို

ၾကည္​့ၿပီးရိ​ေပၚရီမိတယ္​...

"ဘာရီ​ေနတာလဲ​ေျဖ​ေလ...

ဘယ္​​ေကာင္​မ​ေလးနဲ႔လဲလို႔..."

"ဘယ္​​ေကာင္​မ​ေလးနဲ႔မွမဟုတ္​ပါဘူး...

မင္​းနဲ႔ပတ္​သတ္​ၿပီးမွဒီလိုကိစၥမ်ိဳးျဖစ္​ဖူးတာ..."

"မလိမ္​နဲ႔​ေနာ္​..."

"တကယ္​​ေျပာတာပါ..."

"အဲ့လိုျဖစ္​တာဘယ္​ႏွႀကိမ္​႐ွိၿပီလဲ..."

"မင္​းအ​ေၾကာင္​းစဥ္​းစားလိုက္​မိခ်ိန္​တိုင္​းပဲ..."

"ဘယ္​လို!!!ဘာအ​ေၾကာင္​းမ်ာစဥ္​းစားလို႔

အဲ့လိုေတာင္​ျဖစ္​ရတာလဲ..."

"သိခ်င္​လားကိုယ္​​ေျပာျပမယ္​​ေလ..."

"မ​ေျပာနဲ႔သိၿပီးသား...အစ္​ကို႔အ​ေတြး​ေတြ

ကကုတင္​​ေပၚ​ေရာက္​​ေနလို္႔ျဖစ္​မွာ..."

"အ​ေတြးကဘယ္​လိုလုပ္​ကုတင္​​ေပၚ​ေရာက္​

တာလဲ...ကိုယ္​မသိလို႔႐ွင္​းျပပါလား..."

"ဟာ...သိရဲ႕သားနဲ႔...ကားကိုသာ​ေသခ်ာ

​ေမာင္​းပါ...အစ္​ကို​ေတြးယံုနဲ႔တင္​အဲ့လို

ျဖစ္​​ေနရင္​ကြၽန္​​ေတာ္​သာအစ္​ကို႔ကို

လက္​​ေတြ႔ျမဴ ဆြယ္​ရင္​ဘယ္​လိုမ်ား​ေနမလဲ

မသိဘူး...ဒါ​ေတာင္​ကြၽန္​​ေတာ္​က

မိန္​းက​ေလးမဟုတ္​လို႔..."

"ဘယ္​လိုျမဴ ဆြယ္​မွာလဲ..."

"ဥပမာဒီလိုမ်ိဳး​ေပါ့...အစ္​ကိုခႏၶာကိုယ္​​ေလး

ကိုပြတ္​သပ္​ၿပီးခြၽဲသံ​ေလးနဲ႔​ေျပာမယ္​...

ဒီလို​ေလးလုပ္​ျပမယ္​..."

ႏႈတ္​ခမ္​း​ေဘးကိုလွ်ာ​ေလးနဲ႔သပ္​ျပလိုက္​

တယ္​...

"မင္​းအဲ့လိုဆက္​ၿပီးလုပ္​ျပ​ေနရင္​ကိုယ္​ဒီ​ေန

ရာမွာကားရပ္​ၿပီးမင္​းကို..."

"မလုပ္​ျပ​ေတာ့ဘူး...မလုပ္​ျပ​ေတာ့ဘူး​ေနာ္​...

ဒီလို​ေနရာမွာ​ေတာ့မလုပ္​လိုက္​ပါနဲ႔..."

"အဲ့ဒါဆိုအိမ္​​ေရာက္​ရင္​..."

"ဟာ...အိမ္​​ေရာက္​ရင္​လဲမရပါဘူး..."

မ်က္​ႏွာ​ေလးပန္းႏု​ေရာင္​သန္​းသြားၿပီး

​ေခါင္​း​ေလးငံု႔ကာၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေလးလိုက္​လာ

​ေတာ့တယ္​...

အိမ္​ျပန္​​ေရာက္​​ေတာ့၂​ေယာက္​သား

ရီရီ​ေမာ​ေမာနဲ႔အိမ္​ထဲဝင္​လာၾကတယ္​...

ဝန္​း​ေမ​ေအာ္​

"​ေ႐ွာင္​က်န္​႔!!!..."

ဧည္​့ခန္​းဆီက​ေနရင္​းႏွီး​ေနတဲ့အသံႀကီးက

ဆီးႀကိဳလို႔​ေနတယ္​...

လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ဧည္​့ခန္​းမွာ

ဝန္​းခ်င္​ကမ်က္​ႏွာ​ေလးမဲ့ကာထိုင္​​ေနၿပီး

သူ႔​ေဘးမွာဝန္​း​ေမ​ေအာ္​ပါ႐ွိ​ေနတယ္​...

ဒယ္​ဒီဝမ္​လဲ႐ွိလို႔​ေနတယ္​...

​ေ႐ွာင္​က်န္​႔​ေၾကာက္​ၿပီး​ေ႐ွ႕ဆက္​မသြားရဲ...

ရိ​ေပၚဘာမမျဖစ္​ဘူးဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ျပံဳးျပကာ...

"​ေၾကာက္​မ​ေနပါနဲ႔...​ေျပာစရာ႐ွိတာကိုယ္​ပဲ

​ေျပာလိုက္​မယ္​...မင္​းကကိုယ္​​ေျပာတာ

အကုန္​​ေခါင္​း​ေလးၿငိွမ္​့လိုက္​ယံုပဲ...

ဟုတ္​ၿပီလား..."

"ဟုတ္​..."

____________________________________

အပိုင္​း ၁၅..........​ေမွ်ာ္​

Unicode

ရိ​ပေါ်​ ​ရှောင်​ကျန်​့ကိုလှည်​့ပတ်​ရှာ​နေရင်​းနဲ့

၁​နေရာမှာလူ၁​ယောက်​က​ရှောင်​ကျန်​့ရဲ့

လက်​ကိုကိုင်​ထားတာမြင်​​တော့​ဒေါသ

တစ်​ကြီးနဲ့လှမ်​း​အော်​လိုက်​ပြီးအနားကို

မြန်​မြန်​​လျှောက်​သွားတယ်​...

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"​ရှောင်​ကျန်​့...မင်​းဒီမှာဘာလုပ်​​နေတာလဲ...

လာသွားမယ်​..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ခန​နေပါအုံး...အစ်​ကိုခရစ်​ဝူးကကျွန်​​တော်​့

ကိုထမင်​းလိုက်​စားပါလားတဲ့...အဲ့ဒါ..."

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"အဲ့ဒါဘာဖြစ်​လဲ...သူတို့နဲ့မင်​းသိလို့လား..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ဒါExoအဖွဲ့​လေ​ဗျာ...​သေချာကြည်​့ပါအုံး..."

အဲ့​တော့မှရိ​ပေါ်လဲအကုန်​လုံးရဲ့မျက်​နှာကို

​သေချာကြည်​့လိုက်​မိတယ်​...

ခိုင်​

"ကြုံတုန်​းကြုံခိုက်​​လေးကျွန်​​တော်​တို့ရဲ့

fan​လေးကိုဧည်​့ခံ​ကျွေး​မွေးချင်​လို့ပါ..."

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"အား​တော့နာပါတယ်​​ဗျာ...

ခု​တော့အဆင်​မ​ပြေလို့​နောက်​၁ခါထပ်​ကြုံ

မှပဲကျွန်​​တော်​ကိုယ်​တိုင်​လိုက်​ပြီးဧည်​့ခံပါ

မယ်​..."

ဆူဟို

"ရပါတယ်​​ဗျာ...ဒါနဲ့အစ်​ကိုကသူနဲ့ဘယ်​လို

ပတ်​သတ်​တာလဲမသိဘူး..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"ကျွန်​​တော့အလုပ်​..."

​ရှောင်​ကျန်​့​ပြောလို့မပြီးခင်​ရိ​ပေါ်ကဖြတ်​ပြီး...

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"သူ့ရဲ့ချစ်​သူပါ..."

​ရှောင်​ကျန်​့ရဲ့ခါး​လေးကိုဆွဲဖက်​ကာ​ပြော

လိုက်​တယ်​...

ရှီဝူမင်​

"ဝိုးးးတကယ်​ကြီးလား..."

ဘက်​ခ်​​ယောင်​း

"အားကျတယ်​​ဗျာ..."

လူဟန်​

"၂​ယောက်​သားအရမ်​းလိုက်​ဖက်​တာပဲ..."

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"​ကျေးဇူးပါပဲ...ခု​တော့ခွင်​့ပြုပါအုံး..."

​ရှောင်​ကျန်​့

"အစ်​ကိုကလဲအားနာစရာကြီး​ဗျာ..."

ဝမ်​ရိ​ပေါ်

"သွားပါ့မယ်​ဆိုကွာ...​နောက်​မှပဲအားနာ

​တော့..."

ရိပေါ် ​ရှောင်​ကျန်​့ကို​ပွေ့ချီကာ​ခေါ်လာလိုက်​

တယ်​...

Exoအိုပါးတို့က​တော့အားကျတဲ့အကြည်​့

​တွေနဲ့ကြည်​့ရင်​းကျန်​​နေခဲ့တာ​ပေါ့...

"အစ်​ကို​အောက်​ချ​ပေး​တော့​လေ​ဗျာ...

လူ​တွေကြည်​့​နေကြတယ်​ရှက်​တယ်​​ဗျ..."

ရိ​ပေါ် ​ရှောင်​ကျန်​့ကို​အောက်​ချ​ပေးလိုက်​

ပြီး...

"အဲ့လူ​တွေကိုဘယ်​အချိန်​ထိဂရုစိုက်​​နေ

အုံးမှာလဲ...ကိုယ်​့ကိုလဲနဲနဲပါးပါးဂရုစိုက်​ပါ

အုံး..."

ရိ​ပေါ်အသံနဲနဲမာ​နေ​တော့​ရှောင်​ကျန်​့သိ

တာ​ပေါ့...

ရိ​ပေါ်စိတ်​ဆိုး​နေပြီဆိုတာ...

"ဂရုစိုက်​ပါတယ်​...ကျွန်​​တော်​့​ကြောင်​့အစ်​ကို

လူ​တွေ​ပြောစရာဖြစ်​မှာဆိုးလို့ပါ..."

"ဖြစ်​ဖြစ်​ကွာ...ကိုယ်​့အတွက်​က​တော့မင်​း

ကိုယ်​့အနားမှာရှိ​နေဖို့ပဲ..."

"အဲ့ဒါဆိုစိတ်​မဆိုးနဲ့​တော့​လေ​ဗျာ..."

"မင်​းကိုယ်​့အနားမှာပဲရှိ​နေယုံနဲ့​တော့မရဘူး

​ပေါ့...မင်း​ရဲ့စိတ်​ကလဲကိုယ်​့နားမှာပဲရှိ​နေ

ရမယ်​...မင်​းရဲ့ဂရုစိုက်​ကြင်​နာမှု​တွေအချစ်​

​တွေကလဲကိုယ်​့၁​ယောက်​ထဲအတွက်​ပဲ

ဖြစ်​​နေရမယ်​​လေ..."

"ခုလဲက​ျွန်​​တော်​့အချစ်​​တွေအကုန်​လုံး

အစ်​ကို့ကို​ပေးထားတာပဲ​လေ...

ခုနကExoအဖွဲ့နဲ့ကျွန်​​တော်​့ကိုသဝန်​တို​နေ

ပြန်​တာလား..."

"မင်​းကို ကိုယ်​အရာအားလုံးနဲ့သဝန်​တို

တယ်​...ဖြစ်​နိုင်​ရင်​ကိုယ်​မင်​းကို​ခေါ်ပြီး

ဘယ်​သူမှမရှိတဲ့​နေရာ၁ခုကိုထွက်​​ပြေး

သွားချင်​တယ်​..."

"အစ်​ကိုကျွန်​​တော်​့ကိုအဲ့​လောက်​​တောင်​ပဲ

ချစ်​တာလား​ဗျာ..."

''အဲ့ဒီထက်​​တောင်​ပိုချစ်​တာပါ..."

"ကျွန်​​တော်​့ကိုချစ်​ရင်​စိတ်​မဆိုးပါနဲ့​တော့​

​နော်​...ဒါနဲ့မမ​ကောဟင်​...-

"လာပြန်​ပြီလား..."

"ဟီး...​ဒီပါးစပ်​ကလွှတ်​ခနဲထွက်​သွားမိလို့...

အစ်​ကိုဘယ်​သွားချင်​လဲဘာလုပ်​ချင်​လဲ

ကျွန်​​တော်​ဒီ​နေ့၁​နေကုန်​အချိန်​​ပေးမယ်​​

​နော်​..."

"​အဲ့ဒါဆိုသရဲအိမ်​ထဲ​လျှောက်​ကြည်​့ကြ

မယ်​..."

"​ကြောက်​စရာကြီး..."

"မ​ကြောက်​ပါနဲ့...ကိုယ်​ရှိတာပဲ..."

## မင်​း​ကြောက်​တာ​လေးကို ကိုယ်​အခွင်​့

​ရေးယူရ​တော့မှာ​ပေါ့... ##

"အင်​း...သွားကြည်​့ကြည်​့ရ​အောင်​..."

သရဲအိမ်​ကြီးရှိတဲ့ဘက်​​လျှောက်​သွားကြ

တယ်​...

​နေ့ခင်​း​ကြောင်​​တောင်​အပြင်​ကကြည်​့တာ

​တောင်​​တော်​​တော်​​ကြောက်​ဖို့​ကောင်​းလွန်​း

​နေတယ်​...

​ရှောင်​ကျန်​့ ရိ​ပေါ်​ရဲ့လက်​ကိုတင်​း​နေ​

​အောင်​ဆုပ်​ကိုင်​ထားတယ်​...

"မ​ကြောက်​ပါနဲ့...အားလုံးကလူ​တွေဖန်​တီး

ထားတာကြီးပဲ..."

"အင်​း...မြန်​မြန်​ဝင်​ပြီးမြန်​မြန်​ပြန်​ထွက်​လာ

ရ​အောင်​..."

အထဲစဝင်​ဝင်​ချင်​းမှာပဲအနံ့သက်​ကလဲ

မ​ကောင်​း...

​ကျောချမ်​းစရာအသံ​တွေ​ကလဲဆီးကြိုလို့

​နေတယ်​...

"အစ်​ကို့လက်​​ချွေး​တွေထွက်​​နေသလိုပဲ..."

"ထင်​လို့ပါ..."

အထဲ​ရောက်​ပြီးနဲနဲကြာ​တော့အကွယ်​၁ခု

က​နေဆံပင်​ဖျားလျားကြီးချခါးတဲ့သရဲမကြီး

၁​ကောင်​ထွက်​လာခဲ့တယ်​...

"အားးးးးးးးးးးးးးသရဲ..."

​ရှောင်​ကျန်​့​တောင်​မ​အော်​ရ​သေးဘူး...

ရိ​ပေါ်ကငယ်​သံပါ​အောင်​ထ​အော်​​တော့

​ရှောင်​ကျန်​့မှာရီရခက်​ငိုရခက်​​ကြောက်​တဲ့

စိတ်​​တောင်​ဘယ်​​ပျောက်​သွားမှန်​းမသ်ိဘူး...

သရဲမ​တောင်​ရိ​ပေါ်​အော်​သံ​ကြောင်​့ပိုလန်​့

သွားတယ်​...

ရိ​ပေါ်​ကြောက်​​ကြောက်​နဲ့​ရှောင်​ကျန်​့ကို

တင်​းကျပ်​​နေ​အောင်​ဆွဲဖက်​ထားတယ်​...

​ကြောက်​တာလဲ၁​ကြောင်​း...

အသားယူချင်​တာကလဲ၁​ကြောင်​း​ပေါ့​လေ...

"အစ်​ကို...အဆင်​​ပြေရဲ့လား..."

"ဒီထဲကမြန်​မြန်​ထွက်​ကြရ​အောင်​ကွာ..."

"အင်​းပါ...​ကြောက်​ရင်​မျက်​လုံးမှိတ်​ပြီး

ကျွန်​​တော်​့လက်​ကိုကိုင်​ထား​နော်​..."

ရိ​ပေါ်​မျက်​လုံးကိုမှိတ်​ထားပြီး​ခေါင်​းငြိမ်​့ပြ

တယ်​...

​ရှောင်​ကျန်​့မြန်​မြန်​ဆန်​ဆန်​ပဲသရဲအိမ်​ထဲ

ဟို​ကွေ့ဒီပက်​ကာထွက်​​ပေါက်​ကိုရှာပြီး

ထွက်​လာခဲ့တယ်​...

အပြင်​​ရောက်​​တော့...

"အစ်​ကိုအပြင်​​ရောက်​ပြီ...

မျက်​လုံးဖွင်​့လို့ရပါပြီ..."

အဲ့​တော့မှရိ​ပေါ့စိတ်​​အေးလက်​​အေးနဲ့

မျက်​လုံးဖွင်​်​နိုင်​​တော့တယ်​...

"အစ်​ကိုကလဲ​ကြောက်​တတ်​လိုက်​တာ...

အဲ့ဒါများကိုယ်​ရှိတယ်​​လေးဘာ​လေးနဲ့..."

"ဟမ်​...မ...မ​ကြောက်​ပါဘူး...ခုနကမင်​းကို

သက်​သက်​မဲ့​နောက်​လိုက်​တာ..."

"လာလိမ်​​နေတယ်​...​ကြောက်​ရင်​​ကြောက်​

တယ်​​ပေါ့...ကြည်​့စမ်​းပါအုံး...

မျက်​နှာ၁ခုလုံးလဲ​ချွေးသီး​ချွေး​

​ပေါက်​​တွေကြီးပဲ..."

​ရှောင်​ကျန်​့တစ်​ရ​ှူး​လေးထုတ်​ကာရိ​ပေါ်

မျက်​နှာ​ပေါ်က​ချွေး​တွေကိုသုတ်​​ပေးတယ်​...

သုတ်​​ပေး​နေရင်​းနဲ့ရုတ်​တရက်​ရပ်​လိုက်​

တယ်​...

"ဆက်​သုတ်​​ပေး​လေ..."

"ဟို...ဟိုမှာမမ..."

ရိ​ပေါ်​နောက်​ကိုလက်​ညိုးလှမ်​းထိုးပြ

လိုက်​တယ်​...

ရိ​ပေါ်၁ချက်​လှည်​့ကြည်​့လိုက်ပြီး​ဝန်​းချင်​

ဒီဘက်​ကိုလာ​နေတာမြင်​​တော့​ရှောင်​ကျန်​့

လက်​ကိုဆွဲကာအဲ့နားမှာရှိတဲ့​ညောင်​ပင်​

ကြီး​၁ပင်​​နောက်​ကိုအမြန်​ဝင်​ပုန်​းလိုက်​တယ်​...

​ရှောင်​ကျန်​့က​ညောင်​ပင်​ကိုမှီထားကြီးသူ့​

​ရှေ့မှာရိ​ပေါ်က​တော့လက်​၁ဖက်​ကို

ပင်​စည်​မှာလှမ်​း​ထောက်​ထားပြီးဝန်​းချင်​

လစ်​ပြီလားဆိုတာကြည်​့​နေတယ်​...

​ရှောင်​ကျန်​့မှာ​တော့ရင်​​တွေတုန်​​နေလွန်​း

လို့ရင်​ဘတ်​ကိုလက်​၂ဖက်​နဲ့ဖိထားရ

တယ်​...

"အစ်​ကို...မမသွားပြီလား..."

"အင်​း...ဟိုဘက်​ကိုထွက်​သွားပြီ..."

"ဟူး...​တော်​ပါ​သေးရဲ့...မြန်​မြန်​အိမ်​ပြန်​ကြရ

​အောင်​..."

​ရှောင်​ကျန်​့ထွက်​သွားမလို့လုပ်​​ပေမဲ့ရိ​ပေါ်

လက်​​လေးကိုပြန်​ဆွဲပြီးအကြည်​့ချင်​းဆုံ​စေ

ကာ...

"မပြန်​ချင်​​သေးဘူးကွာ...

မင်​းနဲ့၂​ယောက်​ထဲအတူရှိချင်​​သေးတယ်​..."