《Most Popular Playboy》22: Хэн ч биш
Advertisement
Цээжин дотор минь нүх гарсан юм шиг мэдрэмж төрнө. Яг л зүрх минь хэтэрхий хүнд зүйлд даруулчхаад, түүндээ сийчүүлэн амьсгалж чадахгүй байгаа юм шиг.
Би Тэхёнийг Борам үнсэн, цамцнаас нь барин, өөртөө улам татаж байхад Тэхён түүнийг зөрүүлэн үнсэж байгааг харан дэндүү цочролд орсноосоо болж ширтэхээс өөрийг үл хийнэ.
Тэхён түүнийг үнсэж байна.
Миний гэдэс рүү элэгдсэн мэт мэдрэмж төрөхөд хойшоо ухарлаа. Үнэхээр өвдөж байна.
Миний зүрх хатгуулан өвдөхөд би толгойгоо сэгсэрлээ. Үүнийг үнэн гэдэгт итгэж ядан, зүүд байгаасай гэж хүсэж байна.
Тэхён намайг хармагцаа нүд нь томорлоо. Би намайг дагжин чичрэхэд хүргэж байгаа, биеийг минь бүрхэх энэ сонин мэдрэмжээ арилгахын тулд уртаар гүнзгий амьсгаа авав.
Би эргэж харан, тэндээс холдохоор алхана. Би ямар новшоо бодож байсан юм бэ? Би түүнийг уучлалт гуйхад нь хүлээж аваагүйдээ харамсан, энд түүнтэй эвлэрэх гэж ирсэн байтал.
Хэрвээ би ийшээ ирээгүй бол? Хэн ч мэдэхгүй байсан. Зарим зүйлс мэдэгдээгүй байхдаа амар юм.
Би миний нэрийг бүдүүн хоолойгоор дуудан орилхыг сонслоо. Тэхён. Би үргэлжлүүлэн алхана. Гэвч хэнийхийг нь мэдэхгүй шүүгээг гараараа түшин зогслоо. Алхах тэнхэл алга.
Миний бие хөшин, зүрх минь өвдөж байна. Амьсгалж чадахгүй байгаа мэт мэдрэмж гүнд минь тусахад уртаар амьсгаагаа авна.
Нулимс хацрыг минь даган урсахад хурдхан шиг арчлаа. Шал руу харан, нүдээ чангаар анив. Хөдөлж чадахгүй байна. Хэдий зогсож байгаа ч хөлний минь булчин суларна.
Би яагаад гонсойгоод байгаа юм бэ?
"Сонюүл." хэмээн урд минь шивнэх дуу гарлаа. "Намайг уучлаарай. Чи саяны болсон явдлыг харах ёсгүй байсан юм."
"Надад хамаагүй." Би түүнээс холдох хэрэгтэй юм байна. Тэгвэл түүнд сайн байхаа болих байх.
Сайн?
Би түүнд хайртай юм уу? Би үүнийг эсэргүүцэхийг хүсэвч, харамсалтай нь байх ёстой хэмжээнээсээ илүү хайрлаж байна.
"Чи энд юу хийж байгаа юм бэ?" гэж тэр асуув. Би шүдээ зуун нүдээ нээгээд уур хилэнг илтгэх харцаараа түүнийг ширтлээ.Тэр үүнийг ойлгосон бололтой, учир нь хойшооноо нэг алхам ухарсан юм.
Advertisement
"Би энд хараал идсэн уучлалт гуйх гэж ирсэн юм. Гэхдээ гуйхгүй, учир нь хүсэхгүй байна. Чамайг үзэн ядаж байна." хэмээн би хэлээд, гараараа толгойгоо барив.
Би чамд хайртай учраас чамайг үзэн ядаж байна.
Юу?
"Чи яагаад гутраад байгаа юм? Чи өөрөө дууссан гэж хэлээ биз дээ! Бидний дунд юу ч байхгүй, Сонюүл. Би чинийх биш учир чи над руу уурлах ёсгүй!" хэмээн над руу хашхирлаа.
Би нүдээ анин, түүнийг миний нулимсыг хараагүй гэдэгт найдаж байлаа. Нүдээ нээнгээ босоод, түүн рүү нулимстай нүдээр ширтлээ.
Тэр миний нулимсыг хараад, нүд нь томорч, "Сонюүл уучлаарай. Би ингэх гээгү-"
"Үгүй ээ, Тэхён. Чиний зөв. Бидний хооронд юу ч байхгүй." Тэхён гэмшсэн байдалтай толгойгоо сэгсрэхэд, "Бас чи, чи миний хувьд хэн ч биш." хэмээн би сэтгэл хөдлөлгүй хэлээд, орхин явлаа.
Би сургуулиас гаран, гэр лүүгээ алхав. Би ээж рүүгээ залган намайг аваач гэж хэлмээр байгаа ч тэр намайг хичээлээ тасалж байвал хэзээ ч ингэхгүй билээ. Тэр үүнд онцгой ач холбогдол өгөхгүй ч өөрийг нь иртэл намайг сургууль дээр бай гэж хэлэх биз.
Би энэ тамын газарт буцан орно гэж байхгүй ээ. Би утсаа аван, Еэсүл рүү залгалаа. "Хээе Юүл. Бүгд зүгээр үү?" Тэр утсаа аваад, шууд ийн асуулаа.
"Хээе, Сүл. Би гэр рүүгээ харьж байна, бие тийм ч сайнгүй байна."
"За, гэхдээ яг юу болоов?" хэмээн асуухад би санаа алдан, "Юу?"
"Тэхён өмнөхөөсөө ч дор харагдаж байна. Хэрвээ боломжтой бол, чи цайны газрыг орхисны дараа юу болсныг хэлэхгүй биз?"
"Яахав, би Тэхёнийг Борамыг үнсэж байхыг харсан. Бүгдийг нь товчилбол,бид маргалдаад, би гараад ирлээ." Бүх нарийн зүйлсийг нь нэг бүрчлэн санахыг хүсээгүй дээ ийн хэллээ.
"Авв, хонгор минь чи намайг сургуулиа орхиод, чамд зайрмаг авч өгүүлмээр байна уу?"
Би инээмсэглэн, "Үгүй дээ Сүл. Сургуульдаа үлд. Харин надад үзсэн хичээлийнхээ гэрийн даалгаврыг ирж өгөөрэй. Би маргааш сургууль руу явж чадахгүй гэж бодож байна."
Advertisement
Еэсүл инээд алдаад, "Асуудалгүй ээ. Гэхдээ таван өдрийн дараа амралт эхлэх гэж байхад гэрийн даалгавар өгнө гэж бодохгүй л байна шүү."
Би хаалганыхаа түгжээг тайлан, түлхээд, "Баярлалаа. Хайртай шүү, хүүхдээ."
Тэр утасны цаанаас үнсэлт илгээн, "Би ч бас. Гуравдахьд уулзъя."
"За." гэж хэлээд утсаа тасаллаа.
Би тийм ч их гуниглахгүй байна. Энэ сургууль учраас, хүсэхгүй байгаа учраас, би маргааш хичээлдээ явахгүй. Бас өчүүхэн хэсэг минь Тэхёнийг харахыг хүсэхгүй байгаа даа. Учир нь нэг тэнэг залуу миний сэтгэлийг сийчэхийг хүлээн зөвшөөрч чадахгүй.
Миний санамсаргүйгээр дурласан тэнэг залуу.
Бяцхан зөвлөгөө өгье: Хэзээ ч битгий нэг залуутай хуурамчаар болзоорой, хайрын зохиолууд дээр гардаг зүйлс бүгд үнэн. Учир нь чи түүнд дасан дурлахад, тэр чамайг шархлуулна. Гэвч тэр чиний зүрхийг бяцалж хаячхаад чам дээр эргэж ирэхгүй. Тиймээс үүнийг туршиж үзэж болохгүй шүү.
Би хайрыг үзэн ядаж байна. Зөвхөн шаналалыг авчирдаг. Надад итгээрэй, хэзээ ч үүнийг бүү хий.
"Сонюүл? Энэ чи юу, хонгор минь?" хэмээн ээж минь гал тогооноос хэлэх нь дуулдлаа.
"Тиймээ, би байна." гэж би зөрүүлэн орилов. Би гал тогоо руу ороход ээж капкэйк хийж байхыг харлаа. Капкэйк. Би санаа алдан суув. "Бүх зүйл зүгээр үү?" хэмээн ээж асуухдаа гуриландаа элсэн чихэр хийж байв.
Үгүй. "Тиймээ, зүгээр л жаахан бие тааруухан байна. Би маргааш хичээлдээ явж чадна гэдэгтээ итгэлгүй байна." гэж хэлээд галын өрөөнөөс гарах гээд бослоо.
"Заза. Тэгвэл чи маргааш юмаа баглаарай."
Би эргэж хараад, "Яах гэж?" Ээж над руу хараад, хормогчиндоо гараа арчингаа, "Мөнгө аз жаргал авч ирэхгүй ч түүгээр хоол бас бусад зүйлс авч болдог юм шүү." гэж хэлээд,
"Бид энэ амралтын өдрөөр нуурын дэргэд байдаг надтай цуг ажилладаг хосуудын гэрт очиж амрана."
"Дэлгэрэнгүй тайлбарлаж болох уу?" хэмээн би удаанаар асуулаа. Танихгүй хосын гэрт очно оо?
"За яахав, тэд надтай нэг барилга дотор ажилладаг хос байгаа юм. Тэгээд би тэдэнтэй найзууд болсон юм л даа. Тэд биднийг өөрсөдтэй нь цуг долоо хоног амрахыг урьсан юм л даа. Тэгээд би зөвшөөрчихсөн. Бид тав дахь өдөр очоод дараагийн бямба гарагт нь буцаж ирнэ. Бас тэд Жонгүүк та хоёртой чацуу хүүтэй гэж байна лээ. Магадгүй чи найзууд болох ч юм билүү? Бас татгалзсан хариулт хүлээн авахгүй." гэж хэлээд буцаад бялуугаа хийх ажилдаа орлоо.
Би санаа алдаад, дээшээ өрөө рүүгээ гарлаа. "Аан бас хонгор минь?" гэж ээж араас хашхирлаа. Би зөрүүлэн, "ЗА, ЭЭЖ."
"Намайг инстаграм дээр дагаарай. Тэгэхгүй бол утсыг чинь хурааж авна шүү." хэмээн намайг сүрдүүлэхэд би инээд алдан, "За!"
Би хаалгаа хаагаад, шүүгээнээсээ аяны цүнхээ гаргалаа. Одоо бэлдчихвэл би маргааш санаа амар унтаж чадах болно. Би энэ болон дараагийн долоо хоногийг хурдан өнгөрөөсэй гэж хүсч байна. Учир нь тэгвэл би гэртээ ирээд амралтаар Netflix-ээс кино үзээд, унтаж идэхээс өөр юу ч хийлгүй суух болно.
Би дотуур хувцсаа нэг талд нь хийгээд, ягаан өнгөтэй косметикээ бас цамц, шорт, усны хувцасаа авлаа. Ээж тэднийг миний насны хүүхэдтэй гэж хэлсэн. Тэр өхөөрдөм байвал яах вэ? Тэгвэл би ч бас хөөрхөн харагдаад, тэгээд бид хоорондоо дурлалцаад, би хурдхан шиг Тэхёнийг мартах болно.
Би ачаагаа баглаж дуусчихаад, дээшээ харан хэвтлээ. Одоо нэг долоо хоног амралтанд явчихдаг юм байж. Дараа нь юу хийх вэ? Миний амьдрал нэгэн хэвийн тойргоор үргэлжилнэ.
Утгагүй юм.
Advertisement
- In Serial51 Chapters
Transmigrated As Princess
Lin Xiao transmigrate from the modern world into the ancient era as a princess.
8 609 - In Serial14 Chapters
Every book I've ever published.
Discover and explore all the books I have published on Wattpad. A total of seven books and all of them are different. Stop by and see what you like.Titles/works (in no particular order)~How I met my worst Enemy~When I fell for my worst Enemy~A Gorgon and her fairytale~The Beauty, the Maiden, and the Bane~Running with the wolves~Walking with the Vampire~Flying with the Dragons
8 115 - In Serial56 Chapters
Malfoy v. Diggory (reader x draco malfoy x cedric diggory x reader love story)
Y/n and Draco have been friends since year one, but now they're onto year 4 and their friendship starts to grow. Could their friendship turn into something more? How will y/n's new friendship with Cedric affect their relationship with Draco.//if you're not both a cedric AND draco stan this story may not b ur cup of tea//#1 in cedric (may.6)#1 in cedric diggory fanfic (nov.1)#1 in cedric diggory fancition (nov. 2)#1 in blaise (may 31)#8 in draco (may.7)#1 in first story (jul.17)#21 in love triangle (dec. 2)#6 in blaise (feb.13)started// sep. 20, 2020finished//feb. 14, 2021
8 71 - In Serial67 Chapters
AN ACT OF LOVE ✔
Hussain Asif, a famous married actor using his acting skills perfectly in his Reel and Real life and fooling people around most her own wife Amaya.Amaya is punjabi muslim girl arranged with hussain in marriage .....to find out more read it,... :)(English dialoge for those who can't really understand urdu much :)Credit: @ReedaAsif for editing and English dialog translations.#274 in Romance (Sept 21, 2015)
8 145 - In Serial19 Chapters
Alpha Marcellus
Eliana Khan is abused by her parents and bullied by most of the people in her class why you may ask is because she was born an omega. You might think that's not so bad but it is when your father is an Alpha. Marcellus Kingston is Alpha of the SilverMoon Pack which also happens to be one of the largest and most feared packs. Everyone thinks he's ruthless and cruel but he's really a kind-hearted person who just wants to find his mate. What happens when Marcellus brother Kyle brings home a friend for a school project and she just so happens to be his mate? Will Marcellus accept Eliana? Or will he reject her for being an omega?
8 196 - In Serial29 Chapters
Fire on Fire
"This is so wrong ..." Emma breathed out against his lips when he pinned her up against the wall."Is it?" Alexander echoed, slipping his hands underneath her large sweater, grazing her lips."She's my friend ..." Emma argued weakly, albeit unwilling to push him off."Don't think about it." He merely replied, starting to nibble on her neck.As his lips nipped down on her sensitive skin, Emma let out a breathless moan and wrapped her arms around his shoulders, so that he could hook her legs around his torso, effectively seizing her in his arms. The walk to his bedroom was short, and before she could say anything, she found herself on his bed, him hovering over her. His every touch was inebriating, the way his lips knew exactly where to go in order for her to lose sight of her moral duties, the way his hands skillfully caressed every inch of her skin, as if savoring it in advance, was driving her insane. And when she met his fiery gaze, Emma knew she was doomed. She had no chance but to surrender to this devil that was tempting her, pushing her towards something that - she was well aware - would be difficult to give up on once set in motion.
8 100