《Most Popular Playboy》27: Найз охин
Advertisement
Би түүний уруул дээр эрхий хуруугаа гүйлгэлээ. Түүнийг сүүлчийн удаа намайг үнсэхийнх нь төлөө юу ч хийхэд бэлэн байна.
Намайг нүүрэнд нь хүрэхэд, түүний нүд нь ширвэгнэлээ. Би хөмсгөө зангидав. Хүлээгээрэй, үхсэн хүмүүс цонхигор, бас хүйтэн байдаггүй билүү? Би үхсэн хүн харж байгаагүй л дээ, гэхдээ ийм л байх ёстой биз дээ?
"Тэхён, хэрвээ чи амьд бол чи тийм ч удаан энэ ертөнцөд байхгүй гэдгийг сануулчихъя, учир нь чамайг одоо би энэ хуванцар сэрээгээр зоох болохоор." хэмээн би хэлэхдээ орны хажууд байх тавиур дээр байгаа сэрээ рүү заалаа.
Тэхён нүдээ нээгээд, инээмсэглэн, "Сайн уу, капкэйк?"
Тэр амьд байна.
Сая ямар чөтгөр нь болоод өнгөрөв өө? "Г-гэвч чи үхсэн ш дээ. Энэ аппарат чиний зүрхийг цохилохгүй байгааг харуулсан. Бас эмч чамайг тэсэхгүй гэж хэлсэн ш дээ. Тэгээд чи яахаараа амьд болчихов?"
"Умм, тэгэхээр, би эмчийг жүжиглүүлэх гэж мөнгө төлсөн бас... Манай гэр бүл үүнийг хуурамч гэдгийг мэднэ. Би зүгээр л... Би юу хийхээ мэдээгүй юм аа. Би зүгээр л чамайг надад анхаараасай гэж хүссэн юм. Намайг уучлаарай."
Би гоншигнон, "Хэрвээ би ийм их аз жаргалтай байгаагүйсэн бол чамайг одоо алчих байсан юм." гээд шалан дээр хэвтэн, цагаан цулгуй таазыг ширтлээ.
Тэхён орноосоо өндийн, доош над руу тонгойн хараад, "Чи юу хийж байгаа юм, гажигаа?"
"Би шалан дээр хэвтэж байна." Би зүгээр л будилж байна. Юу хийхээ, юу мэдрэх ёстойгоо мэдэхгүй байна. Үүнийг логикийн хувьд байж болох л зүйл гэж бодож байна.
Магадгүй би шалан дээр өнхөрөх хэрэгтэй байх. Учир нь миний мэдрэмжийг илэрхийлэх болохоор.
Амьдрал гэж юу вэ?
"Сонюүл, шалан дээрээс бос л доо."
"Намайг тат."
Тэхён бөхийгөөд, намайг өргөн татахад би түүн дээр уначихлаа. Тэр бэлхүүсээр минь гараа явуулж, намайг тэврэхдээ инээд алдан, толгойгоо сэгсэрнэ.
Би өндиймөөргүй байна.
Тэр энд амьд, амьсгалж байгаа болохоор би маш их жаргалтай байна. Би түүнийг дахин орхихгүй, учир нь үнэхээр их хайртай болохоор. Бас би түүнд уур хүрч байна, учир нь тэр өөрийгөө үхүүлсэн гэж надад итгүүлээд амьдаар минь алсан болохоор.
Одоо надад энэ бүх зүйлс хамаагүй ээ. Тэхён амьд байна, энэ л миний анхаарах зүйл. Тэр жинхнээсээ явчихаж болох байсан. Хэрвээ тэгсэн бол би цаашдаа яах байсан талаар төсөөлөгдөхгүй байна.
Advertisement
"Тэхён, намайг буцаагаад шалан дээр тавьчих. Тэнд би үхэж буй загас шиг тийчигнэмээр байна. Юу хийхээ мэдэхгүй байгаа болохоор."
Одооноос эхлэн асуудлыг минь шийдэх шийдэл энэ байх хэмээн би бодож байна.
Тэр амьд.
Нулимс хацрыг минь даган урсахад, "Чи амьд байна." хэмээн би шивнэлээ. Бие минь чичирч эхлэхэд Тэхён намайг улам чангаар тэврэв. Би түүний цээжинд шигдэн, яг л чихрээ авч чадаагүй жаахан хүүхэд шиг ээрэн уйлж байлаа.
"Гуйя, битгий уйл, капкэйк." Тэхён миний зогсолтгүй урсах нулимсыг арчив.
Би босон, цэх суугаад түүний хацрыг гараараа хоёр талаас нь бариад нүд рүү нь ширтэн, "Би чамайг энд үхсэн мэт хэвтэхийг харсан. Гэхдээ чи одоо энд нүдээ нээгээд, над руу инээмсэглэж байгаа учир би юу мэдрэхээ мэдэхгүй байна. Чиний инээмсэглэл үнэхээр төгс юм. Чамайг амьд байгааг харахад үнэхээр баяртай байна. Мөн бүх зүйлс зүүд мэт мэдрэгдэж байна. Гэвч чи энд надтай хамт байна. Бас энэ байдал миний үлдсэн амьдралын минь туршид давтагдах үзэгдэл байгаасай гэж би хүсч байна."
"Би чамд хайртай." хэмээн би шивнэхдээ илүү ихээр уйлав.
"Ч-чи надад хайртай?" ... "Сонюүл, чи надад хайртай юм байна." гэж Тэхён хэлэхдээ нүдийг нь гялалзуулах нулимстай хөнгөхөн инээлээ.
"Би чамд хайртай. Бас чи намайг галзууруулдаг. Дахиж намайг орхивол би юу хийхээ мэдэхгүй байна."
Нулимс Тэхёний хацрыг даган урсахад, "Чи надад хайртай гэж хэлсэн. Миний капкэйк намайг зөрүүлэн хайрлаж байна шүү дээ." хэмээн тэр шивнээд, духаа минийхтэй нийлүүллээ.
"Би ч бас чамдаа хайртай, гүнжхэн минь." гэж шивнээд, уруулаа минийх дээр буулгав.
Би инээмсэглэн, түүнээс холдоход тэр хөмсгөө өргөв. "Тэгэхээр чи үлдсэн амьдралаа кино үзэж өнгөрөөхийг хүсч байгаа биз дээ?" хэмээн Тэхён асуухад би түүн рүү муухай харлаа.
"Чи үхчхээ биз дээ? Яасан?"
Тэхён инээд алдан, "Би чамайг надад хайртай гэж хэлүүлсэнээс хойш..." би түүн рүү муухай харсан хэвээр, хоёр гараа зөрүүлэн хөмсгөө өргөхөд, "чамд өөрийнхөө хувцаснуудыг өмсүүлье...?" хэмээн тэр хэлээд, эгдүүтэйгээр инээмсэглэв.
"За тэгье. Явцгаая." гэж би хэлээд, түүнийг татан эмнэлгийн өрөөнөөс гараад, гараа түүнийхтэй салаавчлан хөтлөв.
Би түүнийг дараа алах болно.
^~^~^~^~^~^~^~^~^~^
"Өөдгүй амьтан." хэмээн би хэллээ.
Advertisement
"Сэтгэлгүй амьтан." хэмээн Тэхён зөрүүлэв.
"Гринч."
"Царай муут."
"Танхай амьтан."
"Гажигтай амьтан."
"Дональд Трамп."
"Хөөе, наадах чинь арай дэндүү юм аа." хэмээн Тэхён уруулаа цорвойлголоо. Би инээд алдан, нүдээ эргэлдүүлээд, "Тийм шүү. Хөөрхий Трамп чам шиг тэнэг хүнтэй харьцуулагдахаар нүгэл үйлдээгүй юм байна." гэж хэлээд түүн рүү хэлээ гаргав. Тэгээд дараа нь би түүнд өөрийгөө инээмсэглэж байгааг харуулахгүйн тулд буруу тийшээ харлаа.
Би түүний хийсэн зүйлд нь уурлаж, түүнд хатуу хандъя гэсэн ч төлөвлөснөөр болохгүй юм.
Бид Тэхёний гэрт байна. Түүний эцэг эхийнх нь амьдарч байгаа нь биш, анх Диснейн кино үзэхдээ ирсэн байшинд нь байна.
Яагаад Тэхён хоёр байшинтай байгааг надаас бүү асуу.
"Авв, капкэйк." хэмээхдээ Тэхён намайг ардаас минь тэвэрлээ. Намайг гараа зөрүүлэн сууж байхад, "Яагаад уурлаад байгаа юм?"
"Дахиж ингэж асуувал чамайг тайган болгоод, мөчилж хэсэглээд, толгойг чинь тасдаад цонхоор чулуудчихна шүү."
Тэхён инээд алдан, намайг өөр рүүгээ харуулаад, "Би одоо л 'аз жаргал авчрахад заавал том зүйл хийх албагүй' гэж хэлдгийн учрыг ойлголоо." гэхэд нь би нүдээ эргэлдүүлэв.
"Би одоо л 'чамайг тэнэг гэж хэлэхгүй, усан толгойт гэж хэлнэ' гэдгийн учрыг ойлголоо."
"Капкэйк, намайг өршөөгөөч. Би юу ч байсан хийх болно. Би чамайг нуруун дээрээ үүрээд, морь чинь болъё." хэмээн тэр тохиролцох гэж оролдлоо.
Би бодож байгаа мэт эрүүн дээрээ хуруугаа гүйлгэн, "Үгүй." хэмээхдээ нүүр дүүрэн инээмсэглэв.
"Тэгвэл би чамтай маргааш хамт гадуур яваад, хүссэн болгоныг чинь хийе. Бас хүссэн газар руу чинь яваад хүссэн болгоныг чинь авч өгье. Би бүхэлдээ маргааш чинийх болох болно. Ингэвэл чи өршөөх үү?"
Би инээд алдан, толгой дохиод, "Тохирлоо." гэхэд Тэхён хөмсгөө зангидан,
"Новш, би өөрийгөө чөтгөрт худалдчихлаа шүү дээ." хэмээхэд нь би хоёр гараа хооронд нь үрэн, чөтгөрийн инээмсэглэл тодрууллаа.
"Тэгэхээр би чамаас нэг юм гуйя, болох эсэхийг нь мэдэхгүй юм. Оролдож үзэх гээд. Миний өрөө рүү таван минутын дараа орж ирээрэй, за юу?" гэж түүнийг хэлэхэд би толгойгоо дохив.
Би санаа алдан, буйдан дээр сууна. Би яг л Тэхёнийг үргэлж мэддэг байсан юм шиг мэдрэмж төрөх нь хачин юм. Би түүнийг энэ жилээс л таньж эхэлж байгаа шүү дээ.
Би түүнд маш их хайртай. Яг л солиорсон мэт. Бид өмнө нь үнсэлцэж, болзоонд явж, хамтдаа нэг орон дээр унтаж, Диснейн кинонуудыг үзсэн. Гэвч бид жинхнээсээ болзож, үерхэж байгаагүй.
Би үргэлж хүнд дурлахад яадаг юм бол гэж боддог байсан. Би 'дотроо нэг хүнийг үргэлж бодож явна' гэдгийг сонин, жихүүдэс төрмөөр гэж төсөөлдөг байж билээ. Гэхдээ би одоо өөрийнхөө төсөөлснөөс илүү нэг хүнийг хайрлаж байна шүү дээ.
Энэ бол бүх зүйл нь төгс байдаг хайр дурлалын талаарх зохиолтой адилгүй. Үүнээс хамаагүй дээр. Учир нь чи өөрийг чинь ойлгодог түүнтэйгээ ярилцаж, асуудлаа илэн далангүй хэлж, түүний сул цамцыг булааж авч өмсөхдөө маргалдана гэдэг үнэхээр сайхан. Хэдий чи тэрний муу талыг мэдсэн ч хайрласаар л байх болно. Магадгүй өмнөхөөсөө ч илүү хайрлах байх.
"Сонюүл, ороод ир!" хэмээн Тэхён дээрээс хашхирахад, би шатаар дээш өгслөө.
Намайг Тэхёний өрөөнд ороход 'Би чамд хайртай' гэсэн бичигтэй футболкатай, өвөр дээрээ том сарнайн баглаа тавьчихсан аварга том Тедди баавгай, хажууд нь гурван хайрцаг пизза, бас хамгийн том савалгаатай Нутелла орон дээр нь байрласан байв.
Би харцаа орны хажууд над руу нүүр дүүрэн инээмсэглэн зогсож буй Тэхён руу шилжүүллээ. Өмнө нь мэдэрч байгаагүй, хэмжээлшгүй их аз жаргал мэдрэгдэхэд, би ангайсан амаа гараараа хаан, "Тэхён." хэмээн шивнэв.
"Сонюүл, бид энэ жилд олон галзуу зүйлийг үзэж, тууллаа. Хэдий ганц жил өнгөрсөн ч, би чамайг найз охиноо болгомоор байна. Би үүрд энэ галзуу мөчүүдийг өнгөрөөхийг хүсч байна. Гэхдээ би үүнийгээ зөвхөн чамтай л туулмаар байна. Тиймээс... Чи миний найз охин болох уу?" хэмээн түүнийг асуухад, гар нь үл ялиг чичирхийлнэ.
Би уйлан, доош өвдгөөрөө тулан суухад Тэхён над руу гүйж ирээд, тонгойн суугаад өөр рүүгээ наан, "Капкэйк, яагаад уйлаад байгаа юм?" гэж хэлэн, нулимсыг минь арчлаа.
"Ч-чи надад пизза авч өгсөн байна." хэмээн намайг хэлэхэд Тэхён инээгээд унав.
Би дээш харан, "Чиний найз охин болоход таатай байна." хэмээгээд уруулаа түүнийх дээр буулгалаа.
😂😂😂😂
😊😊😊
Advertisement
- In Serial725 Chapters
The Demon’s Bride
Elise had about to change into the dress that was lying on the corner of her bed when she heard a knock lightly calling from her door. Curious, she turned the door knob only to have a tall man towering in front of her.«Master Ian!» She called.Ian smiled with the usual mischievous smirk that he always used. His crimson eyes trailing a little over her room and spotted the black dress over her bed and shifted his eyes over to the woman in front of him. He stepped forward and spoke. «Where did you acquire that dress?»«Mr. Harland gave it to me.» Elise replied and strained her neck to see Ian’s brows knitted in its elegance.«Do you know why a man would love to give a woman a dress?» He gave the riddle that she always had to think twice before replying. But this time, she found no answer and instead shook her head. «I don’t know.»His grin grew bewitching as though something had stirred deep inside the scarlet eyes that he had. He slowly slid his hand over the collar of her dress, sending a cold shiver that startled her for a moment due to its freezing temperature. After unbuttoning the first two buttons on her collar, he tilted his head down, whispering to her ears. «Because they want to be the one to undress the cloth.»He paused and kissed her neck, turning the pale skin to red before retracting his move to fix his eyes on her and leisurely replied. «Unfortunately, you can’t wear the dress over there with this.» He chuckled and passed a box over to her hand. «And the fortunate news is I prepared a dress for you.»
8 841 - In Serial7 Chapters
The Ordinary Me And Unordinary Her
An ordinary high school guy was heavily run over by a truck when he crossed the street and died. Or so he thought, but he woke up only to find his body perfectly healthy on a hospital bed next to a paled nurse as if she had witnessed a dead person coming to life. The next day, he was met with many unfortunate events that almost took away his life once again. Yet he prevails each time by a hairbreadth. This is a slice of life of a perfectly normal high school guy. ... The book cover was drawn by me since I still can't draw a portrait, it is what it is. *** Schedule update: 1 Chapter a day until Chapter 15
8 94 - In Serial223 Chapters
bound together | todoroki x reader [ soulmate! au ] [female pronouns]
"Our universe grants every soul a twin -- a reflection of themselves -- the kindred spirit -- And no matter where they are or how far away they are from each other -- even if they are in different dimensions, they will always find one another. This is destiny; this is love." - Julie Dillon~ ~ ~ ~ ~Soulmates was a thing for everyone in this universe. However, they aren't all shown in the same ways. Some could have a countdown on their wrists to the time they meet their soulmate; some had marks where their soulmate first touched them; some just had a red strand leading to where their soulmate was; it varied.When you discovered that you and your soulmate were a legend created way long ago, you were astounded, as was everyone else. Everyone thought it was fake. You had mixed feelings about your soulmate. Yes, it would be good for someone to be that perfect fit for you, but what would they be like? What happens if you don't like them? But you guys wouldn't have a weird relationship, right? Not if you were soulmates. You were bound together. You were legends.Right?~ ~ ~ ~ ~Most Legendary Rankings:#9 in fanfiction - 31/12/2020#47 in humour - 08/09/2021#1 in anime - 23/03/2021#1 in bnha - 20/12/2020#1 in mha - 20/12/2020#1 in bnhaxreader - 28/1/2021#1 in animexreader - 17/05/2021#42 in romance - 12/02/2022
8 260 - In Serial71 Chapters
Married to the god of war
Ever since her mother's death, Adelaide Emelry has been living with her abusive father, who also happens to be the king of Soleria. Despite living in a royal palace, Adelaide didn't exactly have the easiest life. On her 18th birthday, she finds out she is to marry their enemy of 130 years, Dominic Alsvera, also known as the God of War. Will she find happiness or will her world become worse than it already is?Warning: mature content[EDITING]
8 314 - In Serial12 Chapters
KristSingto : SOTUS days❤️
Krist, a second year student at the Kasetsart University, was just a step closer to getting his greatest goal in life accomplished - being an actor.Already being a hazer in the university and the infamous drummer for the cheerleaders' squad, and also being surrounded by the best of friends he could ever find, there was nothing more he'd ask for. Singto just needed peace in his life. He has no idea how he got dragged to being the Lead of Cheerleaders in his second year of university, nor how he is now the Head Hazer of the Faculty in his third year. He's being called scary and rude wherever he goes, only God knows why... All he ever wanted was some space to read his novel, but apparently that's impossible.What would happen when these two worlds collide, over and over again, as if it was always bound to happen, as if it was destiny all along?(Based on KristSingto real life incidents) Canon compliant Highest ranks; #4 in KitSing #5 in SingKit #6 in ArthitKongpob #8 in SingKrist #10 in KristSing❤️#253 in University from 18k novels❤️❤️#633 among 188000 stories❤️
8 208 - In Serial9 Chapters
The Bro-Code (BoyxBoy)
There's usaully a million rules in high school. But for lead jocks Damien and Steven there are only a few crucial rules that matter at all.Number One; Never Get Caught.Number Two; Learn Your Lies.Number Three; What happens in the Closet...stays in the Closet.Number Four; NEVER BREAK THE BRO-CODE.••••🏆HIGHEST RANKINGS🏆:#1 in New Story#2 in No Hate#3 in In The Closet#2 in Gay Rights#14 in TGTG#15 in Sean O'pry© 2015 Fay'lin Sparrow
8 118

