《Sour Candy》part 16💔/2/
Advertisement
*Unicode*
ဟိုတယ်ရောက်တော့ မိနစ်ပိုင်းလောက်ကြာသည်နှင့် သတိပြန်လည်လာသော ဂျွန်ကြောင့် ယွန်းဂီအံ့အားသင့်မိသည်။ သူခတ်ထားသည့်ဆေးက 2 ရက်ကြာမှ အာနိသင်ပျယ်တာမဟုတ်လား။
"မြောင်...."
"အွန်း...ဘာလို့မြန်မြန်နိုးလာရတာလဲ"
"ဟီး...ဘယ်သိမလဲ မြောင့်ဆေးမစွမ်းလို့နေမှာပေါ့"
ပြောင်စပ်စပ်ပြောလာတဲ့ ဂျွန့်ကိုမှင်သေသေကြည့်ပြီး ရေချိုးခန်းသာဝင်လိုက်မိသည်။ ဒီပံုတိုင်းဆို စပိန်ကိုဘယ်လိုခေါ်ရတော့မည်လဲ။ ခတ်ထားခဲ့သောဆေးကပြင်းတာမို့ ရက်ဆက်သံုးမိရင် ဂျွန့်ကိုထိခိုက်မိမှာ...ကျစ်...။
ဒီတိုင်းချော့မော့ခေါ်ပြန်ရင်လည်း ခေါင်းမာလွန်းတဲ့ဂျွန် ခေါ်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။
အကြံဥာဏ်ထုတ်ရင်း ရေပန်းအောက်မည်မျှကြာသွားသည်မသိ ဂျွန်အော်သံကြောင့် Bathrobe တစ်ထည်ကပြာကယာကောက်ဝတ်၍ အပြင်ထွက်လာမိတော့....ကုတင်တက် ခြေကားယားထိုင်နေသည့်ဂျွန်! ခေါင်းအံုးတေဟာ ကြမ်းပြင်ထက် ဖရိုဖရဲအိပ်ရာခင်း၊ ကုတင်ပေါ်တစ်ဝက် ကြမ်းပြင်ပေါ်တစ်ဝက်ကျနေသည့် စောင်၊ ဝတ်ထားသည့်အနက်ရောင်အင်္ကျီအား ဖွေးဥနေသောလည်တိုင်ပေါ်အောင် ပုခံုးထိဆွဲကျ၍ထားသည်။ တွန့်ချိုးနေသောမျက်နှာထားက မှန်ကိုလှမ်းကြည့်၍နေသည်.....။
"ဂျွန်...ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"မြောင်....ဒီမွာကြည့်...ဟင့်...ဂျွန်အသားအရည်မှာ အနီကွက်တေထနေတယ်"
မျက်ရည်ကျကာ ခေါင်းလေးစောင်းပြလာသည့်ကလေးငယ် တရှုံ့ရှုံ့ငိုလျက်။ ကင်မ်ထယ်ယောင်းပြီးရင် ဒီကလေး ဂရုအစိုက်ဆံုးကအသားအရေမဟုတ်ပါလား။
မာကင်ရာပံုစံပေါက်နေသည့် အလက်ဂျစ် ထခြင်းက လည်တိုင်တဝိုက်အနှံအပြား။ ဧကန်ဏ
ဆေးနှင့်မတည့်သည်ကြောင့်ဖြစ်လာသော အလက်ဂျစ်ဖြစ်နိုင်သည်။
"နာနေလားဂျွန်..."
"မနာဘူး...အဲ့တာကြီးတေပျောက်အောင်လုပ်ပေး မြောင်....ဂျွန်မကြိုက်ဘူး"
"ခဏနေပါဦး ကြည့်ဦးမယ် ဒီဘက်တိုးခဲ့!"
ကုတင်စွန်းကိုတိုးလာတဲ့ကလေး လည်တိုင်အားစောင်းလျက်။
"အဲ့တာ ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ!!"
ရင်းနှီးလွန်းသောအသံလှုိင်းလေး...မဟုတ်မှ Dar Darling! အခန်းဝသို့အကြည့်ပို့ရန် ပြင်လိုက်သော် ပိတ်ရပ်သည့်မြောင်က ခေါင်းအသာခါပြရင်း တားဆီး နေသည်။
"တံခါးမခေါက်တာသိပ်ရိုင်းတယ်နော်...မစ္စတာကင်မ်"
"မြောင်...Darling ကိုအဲ့လိုမပြောနဲ့!! မကြိုက်ဘူး"
"မင်းလာခဲ့ ကူး!!"
"ဟုတ် လာပြီ လာပြီ..."
ကုတင်ပေါ်မှကုန်းထနေသော ဂျွန့်အားပုခံုးမှ လက်ဖြင့်ဖိကာ မထခိုင်းသောမြောင်သည် သူ့ခန္ဓာဖြင့် ဂျွန်အားကွယ်လိုက်ကာ
"မင်းအတွက်ဒီနေရာကမသင့်တော်ဘူး ပြန်လိုက်တော့!"
Bathrobe သာဝတ်ထားသည့် အမည်မသိသူ ကပိုကရိုအင်္ကျီဖြင့် လည်တိုင်ရင်ညွန့်တစ်လျှောက်အမှတ်အသားများနှင့် ကူးငယ်...99℅ အထင်အမြင်လွဲမှားပြစ်ချင်စရာကြီးမဟုတ်လား။
ကိုယ့်စကားသာ နာခံတက်သူက တစ်ပါးသူအမိန့်အား ကိုယ့်စကားထက်နာခံနေပံုက မသက်သာလိုက်တာ။ မင်းနဲ့သူ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးလို့ပြောစမ်းပါ ကူး....။
"ငါ့လူငါလာခေါ်တာ သူမပါမခြင်းမပြန်နိုင်ဘူး!"
"ဟဟ...ဘယ်သူကမင်းလူလဲ ဂျွန်လား"
လှောင်ပြောင်နေသယောင်ရယ်မောနေသည့် သူကြောင့် ထယ်ယောင်းလက်သီးဆုတ်ဟာတင်းခနဲ။
"အဟမ်း!...ငါ့ထင်ထားတာ မင်းလူကဆေးရံုပေါ်ကဆေးပိုက်တန်းလန်းနဲ့တစ်ယောက် ဆိုပြီးလေ။ ဂျွန်က မင်းလူမဟုတ်ဘူးထယ်ယောင်း"
"ကူးကငါ့လူမဟုတ်ဘူး မှန်တယ်...ဒါမဲ့ ငါပိုင်တယ်"
"လက်ရှိအခြေအနေအရ ဂျွန်ဂျောင်ဂုဟာ မင်ယွန်းဂီလူ!"
"တောက်စ့်!!"
ပံုပျက်နေသော အိပ်ရာအားအသာကြည့်ရင်း မင်ယွန်းဂီ၏ခပ်ထေ့ထေ့အပြောမှာ ထယ်ယောင်းထံမှ ထောက်ခေါ်သံပြင်းပြင်းထွက်ပေါ်လို့လာသည်။
"ဂျွန် "
"မြောင့်"
"ပြန်လိုက်သွားချင်လား "
"အင်း! "
ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်လာသည့် ကလေးငယ်ကိုပြုံးပြပြီး ထယ်ယောင်းဘက်ကိုမျက်နှာမူလိုက်သည်။
"မင်းခေါ်သွား! ဆေးသေချာလိမ်းပေးလိုက်ပါ...ငါ့ကြောင့်ဖြစ်ထားတဲ့ ဒဏ်ရာပေမဲ့ မင်းလူဆိုတော့မင်းပဲဂရုစိုက်လိုက်...ဟက်"
"မြောင်!"
"သွားသွား ဟိုမှာမင်းလူကြည့်နေတာ သူသာနဂါးဆို ဂျွန်ရဲ့မြောင်ပြာကျတော့မယ်"
"ဟီး Darling ကအဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး"
လျောကျနေသည့်အင်္ကျီအားမြောင်ကသေချာပြင်ပေးရင်း လည်တိုင်ကအလက်ဂျစ်ထနေသည့်နေရာအား လက်ဖြင့်အသာစမ်းကြည့်၍နေသည်။
"မင်းဝမ်းနည်းရင်ကိုယ့်စီလာနော်"
"ဟုတ် သွားပြီ"
မြောင်နဲ့နေရရင် စိတ်ပေါ့ပါးသော်ငြား နှလုံးသားက နာကျင်စေသူကိုမှတောင်းတနေတော့မတက်နိုင်။ အနည်းဆံုးတော့လက်ရှိပျော်နေရသည် မဟုတ်လား...ဂျွန့်ကို ဂျွန်ရှိတဲ့နေရာကို Darling လာရှာသည်တဲ့လေ...ဂျွန်မြတ်နိုးရတဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးမှ ထွက်လာတဲ့စကားလုံးက ဂျွန်ကို သူပိုင်တယ္ဆိုပဲ ဂျွန်လောက်ပျော်ရွှင်မဲ့ကမ္ဘာမှာမရှိနိုင်တော့ဘူး။
Darling ရယ္ ငါမင်းချစ်လိုက်တာ!!..။
ပျော်ရွှင်ဖို႔ ကံမပါသည့်သူက လက်ရှိပျော်ရွှင်နေသောစိတ်လေးသည် ပြင်းထန်စွာလက်အားဆောင့်ဆွဲသွားသူကြောင့် ခပ်ဟဟရယ်ရင်း တစ်စစီပျောက်ကွယ်သွားရပြန်သည်။
Darling ရယ္ ခဏလောက်တော့ ပျော်ဦးမယ္လေ...မင်းတောင် မမနဲ့ပျော်ခဲ့သေးတာပဲမဟုတ်လား မင်းပျော်ရွှင်မှုနဲ့ယဥ်ရင် ငါ့ပျော်ရွှင်ရတာအမှုန်အမွှားလေးပါ...။
တိုက်ခန်းပြန်ရောက်သည်နှင့် ထိုးခံလိုက်ရသော ပါးတစ်ဖက်! လံုးဝပူထူသွား၍ ခွေကျသွားသည်အထိ Darling ကအားပြင်းပြင်းထိုးလိုက်တာ။
တစ်ချိန်က နူးနူးညံ့ညံ့လေးအနမ်းခြွေခဲ့တဲ့ ပါးပြင်လေးမဟုတ်လေလား။
"အ့...Darling...ဘာလို့...ဘာလို့လဲ"
"နောက်ရည်းစားအားကိုးနဲ့ ငါ့ကိုပြန်ခံပြောနေတာလား ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!"
"ဘယ်လို..."
ထပ်ပြီးဆွဲဖြဲခံလိုက်ရသော အင်္ကျီလေးဟာ သွေးကြောထောင်နေသော လက်သန်သန်ထံ။ ဖွေးဥလွန်းသော အနီရောင်အကွက်အကွတ်တို့က အထင်းသားဖြစ်နေခြင်းက ထယ်ယောင်း၏ဒေါသအားဆွနေသယောင်။
ဂျွန့်အား စက်ဆုတ်စရာတစ်ခုလို ကြည့်နေသော Darling မျက်ဝန်းတို့ကြောင့် အထင်လွဲမှားနေသည်ဆိုတာသဘောပေါက်လိုက်ပါပြီ။
"မဟုတ်...မဟုတ်ဘူး Darling ထင်သလိုမဟုတ်ဘူး"
"မင်း မင်းဒီလောက်တောင် အရှက်မဲ့တာလား"
"........."
"လိုအပ်နေရင် ငါရှိတယ်လေ!...ဘာလဲ...ဒီကောင့် D**k size ကမင်းရက်္မက္အတွက် မလံုလောက်လို့လား!!!"
"ကင်မ်ထယ်ယောင်း!!!"
"ဒါမဟုတ်...ငွေကြောင့်လား ဟိုကောင်ပေးတာထက်ဆယ်ဆပေးမယ် ဘယ်လိုလဲ"
အဆိပ်တေ စကားနဲ့သတ်တဲ့အဆိပ်တေ။ အသက်ရှူပင် ခက်ခဲလာကာ မျက်ဝန်းထက်ကအရည်ကြည်တို့ဟာပိုးပိုးပေါက်ပေါက်။
"Darling မင်းစကားဘယ်ရောက်နေတာလဲရော သိရဲ့လား!..."
နီဆွေးနေသောမျက်ဝန်းကိုသေသေချာချာစိုက်ကြည့်ရင်း နင့်နင့်သဲသဲအမေးမှာ ရင်တေနာလိုက်တာ။ ငါ့တန်ဖိုးကိုဘာလို့ အဲ့လောက်ထိ ဆွဲချရက်တာလဲ။ ငါ့သိက္ခာ ငါ့အရှက်တရား ငါထိန်းသိမ်းလာခဲ့သမျှ မင်းပဲ မင်းတစ်ယောက်ကဘဲ နင်းချေနေတာရော သိရဲ့လား။
Advertisement
"မဟုတ်လို့လား!..."
"မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူးလို့ပြောနေတယ်လေ!...အ့!"
ပါးနှစ်ဖက်အားညစ်ချကာ သူ့မျက်နှာနှင့်အနီးဆုံးဆွဲယူကာ စိတ်ပျက်စွာကြည့်လာပြန်သော Darling....။
"ဒါဆို မင်းကိုယ်ပေါ်ကဘာတေလဲဟမ်! ဖြေလေ...ရှုပ်ပွနေတဲ့အိပ်ရာ ဖရိုဖရဲနဲ့မင်း Bathrobe တစ်ထည်ပဲပါတဲ့ဟိုလူ...ဘာမှမဖြစ်ထားခဲ့ပါဘူး ပြောတိုင်းယံုရမှာလား မင်းရဲ့လိမ်စဥ္တေကို ငါကယံုရမှာလား...ဂျွန်ဂျောင်ဂုမင်းဟာ မင်းဟာလေ တောက်စ့်!!!!!"
စွပ်စွဲပြန်ပြီ ထပ်ပြီးမင်းထင်မြင်ချက်တစ်ခုတည်းနဲ့ ငါ့ကိုစွပ်စွဲပြန်ပြီ၊ တစ်ခါလောက်အမှန်တရားကိုမြင်အောင်ကြည့်ပေးလို့မရဘူးလား အချစ်ရယ်။ ဘာလို့ ဘာလို့များ အရှုံးပေးပါတယ်ဆိုတဲ့ ဒီအရူးကိုထပ်ပြီးထပ်ပြီး အနိုင်ယူချင်နေရတာလဲ။
ငါ့ကိုယ်ခန္ဓာကို မင်းတစ်ယောက်ပဲထိခွင့်ရှိတာပါလို့ ငါပြောခဲ့တဲ့စကားတေမင်း မင်းမယံုခဲ့ဘူးပေါ့...မဟုတ်ဘူး ငါနဲ့ပတ်သက်တာမှန်သမျှမင်းမယံုခဲ့ဘူး....။
အချစ်ကနူးညံ့တယ်လို့ ဘယ်သူကများဖွင့်ဆိုခဲ့တာလဲ ငါလေဟားတိုက်ပြီးသာရယ်ပစ်လိုက်ချင်တော့တယ်....နာကျင်လွန်းတဲ့ဝေဒနာက ရင်ဘတ်ထဲဆူးဆူးအောင့်အောင့် ခံရခက်လိုက်တာ...
သိချင်မိတယ္...မင်းသာငါနေရာမှာဆို ခံနိုင်ရည်ရှိပါ့ဦးမလား Darling။
"ငါ့ခန္ဓာကိုထိတွေ့ဖူးတာမင်းပဲရှိတာ..."
"..........."
တစ်ဘက်ကိုမျက်နှာမူကာ ခါးထောက်ထားသည့် Darling ကျောပြင်ကြီး အရူးထစွာဖက်တွယ်လိုက်မိသော်လည်း ပြန်ရသည်က~~~
"ဖယ်စမ်းပါ လီထယ်...ဖယ်ပါ!"
"ဟင့်...ငါ့ကိုယံုပေးပါ"
".............."
"ယံုဖို့ရာခက်ခဲလွန်းနေတာလား ငါဖြစ်နေလို့ယံုကြည်မှုမပေးနိုင်တာလား...ဘာလိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါမဟုတ်တာမှမလုပ်ထားတာ!! "
"ဒါဆို...ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ Hotel မှာဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတာ ကောင်းတာလုပ်နေတာလား"
"Darling!! မင်းငါ့ကိုမစော်ကားနဲ့!!...မင်းရော မင်းရောကောင်းတာလုပ်နေလို့လား!! ဆေးရံုမှာ ငါ့ရှေ့တောင်မရှောင် သူမနဲ့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတာကြတော့ရော...."
"စေ့စပ်ထားတဲ့လူနှစ်ယောက်ရဲ့ဒီလိုအခြေအနေကစမ်းသလား"
"ငါမကြိုက်ဘူးလေ....အဲ့မြင်ကွင်းကငါ့ရင်ဘတ်ကို ထိုးဖောက်ပြီးသေစေလောက်တဲ့ လက်နက်ဆိုတာသိလား..."
"မင်းမှာတားပိုင်ခွင့်မရှိဘူး..."
"ဘာလို့လဲ....ဘာလို့လဲ ငါချစ်တယ်လေ"
"မင်းနဲ့ငါကဘာမှမဆိုင်ဘူး ဂျောင်ဂု...အပေးအယူအရပတ်သက်နေရတဲ့ လူနှစ်ဦးသာသာပဲ!"
အမှန်တရားပါ အမှန်တရားကိုပြောလိုက်တာပါပဲ...ဘာကြောင့် အသဲကြေမွသလိုခံစားသွားရသည်လဲ
မေ့သွားခဲ့တာ တစ်ခဏအတွင်းလေးကိုမေ့သွားခဲ့တာ...နှလုံးလိုချင်တာလေ Darling ကိုချစ်ပေးနေတဲ့နှလုံးမဟုတ်သော အသက်ရှင်ခြင်း၏ အဓိကနှလုံးကို ပေးရမှာမေ့သွားပြီး မင်းကိုငါ့အပိုင်လို့ဟစ်ကြွေးချင်နေမိတာ တောင်းပန်ပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ်...ထပ်ပြီးတော်ပါတော့။ ငိုကြွေးဖို့မျက်ရည်ကုန်ခမ်းနေပြီ။
"ဟုတ်တာပေါ့...ဒါဖြင့် ငါတစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့ အိပ် အိပ်နေရင်တောင်မင်းမှာ တားပိုင်ခွင့်မှမရှိပဲ"
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု!"
ဆတ်ခနဲလှည့်လာပြီး ပုခံုးသားအားတင်းကြပ်ကြပ်ဆုတ်ကိုင်ရင် ဒေါသကြီးလွန်းသောမျက်ဝန်းတေဖြင့်ကြည့်လာသည်။
တကယ်ပဲ မင်းဘာဖြစ်ချင်တာလဲ Darling။
"မင်းလိုချင်တဲ့နှလုံး မင်းရဲ့သူမအသက်ရှင်ဖို့ နှလုံးကငါ့လက်ထဲမှာ Darling ရဲ့....ဟားးဟားး ငါတစ်ခြားသူနဲ့သာယာနေခဲ့ရင်တောင် မင်းငါ့ကို ဒေါသထွက်ပိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ ဆက်ဆံရေး...."
*ဖြောင်း*
ထပ်မံကျရောက်လာသော ပါးပြင်ပေါ်သို့ရိုက်ချက်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပျက်ကြသလိုပင် ပံုရက်သားလှဲချသြားပြန်သည်..။ရိုက်ခံရသည့်ပါးအား အသာကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှငန်ကျိကျိအရသာကြောင့် သွေးတေမှန်းတန်းသိသည်။
နာကျင်နေသည့်ကြားမှ အားယူပြုံးပြီး
"တစ်ချိန်ကလေ Darling ငါ့စီကို တွဲဖို့လာပြောတဲ့နေ့ကလေ.....မင်းပြောခဲ့တာ *ကိုယ့်ကြောင့်ရှက်ပြီး ရဲတက်သွားတဲ့ မင်းရဲ့ပါးပြင်ကို နေ့တိုင်းအမြတ်တနိုးနဲ့အနမ်းခြွေမှာ...ယံုကြည်ပြီးကိုယ်တွဲပေးပါ* တဲ့.....။
သံုးခါ!! သံုးခါရှိပြီ မင်းကိုယ်တိုင်အမြတ်တနိုးနမ်းမယ်ဆိုတဲ့ ပါးကို အကျင်နာတရားမဲ့စွာ မင်းရိုက်ရက်တာ သံုးခါရှိပြီ!!!...."
မျက်ရည်များကြား ထိုစကားဆိုနေသည့် သွေးစတချို့ဖြင့်နှုတ်ခမ်းဟာ တုန်ရီနေသလို မျက်ဝန်းတို့ကား အသက်မဲ့စွာ။
"စကားဆိုတာတည်ရတယ် Darling ရဲ့"
"တည်ရအောင် ကတိပေးခဲ့တာမှမဟုတ်တာ!"
"မင်းကိုချစ်ရတာပင်ပန္းလိုက်တာရူးမတက်ပဲ"
"ငါကရော ချစ်ပါလို့တောင်းဆိုနေသလား...တွဲဖို့ပြောတုန်းကရော ချစ်တယ် လို့မပြောခဲ့ဘူး မင်းဘက်ကသာ တစ်ဖက်သတ်ဖြစ်နေခဲ့တာမဟုတ်လား။"
အရှုံးပေးလိုက်ပြီ...မခံနိုင်တော့ဘူး မင်းကိုမချစ်ချင်တော့ဘူး...မတန်လိုက်တာ ငါ့အချစ်တေနဲ့မတန်လိုက်တာ မင်းစော်ကားတဲ့ငါ့တစ်ဖက်သတ်အချစ်တေကလေ ကြီးမားလွန်းလို့ မင်းမမြင်ရသလေလား စစ်မှန်လွန်း၍တန်ဖိုးမဲ့နေသလေလား...။
ချစ်နိုင်သမျှ နောက်ဆံုးချိန်ထိချစ်ပေးခဲ့ပါပြီ။
ဝဋ်ဆိုရင်လည်း ဒီဘဝဒီမျှနဲ့ကြေပါတော့....။
သံတရာစက်ဝန်း တစ်ဖန်အလည်မှာ ကံမကုန်လို့ပြန်ဆံုခဲ့ရင် ရူးရူးမိုက်မိုက်အချစ်တေက မြူခိုးလို့ပျောက်ကွယ်နေလို့ မင်းမရနိုင်တော့ဘူး။
ရူးမိုက်စွာချစ်တက်လွန်းတဲ့ ဒီအရူးက ဆုတောင်းပေးလိုက်မယ် ငါမရှိတဲ့နေ့ရက်တေမှာ ပျော်ရွှင်နိုင်ပါစေ.....ငါ့မေတ္တာတေမစူးပါစေနဲ့ Darling။
လပြည့်နေ့အတွက်ပေါ့ကွယ်
နည်းနည်းသောက်ထားတော့ ငိုချင်တဲ့ခံစားချက်ပဲရှိတယ်
မင်းတို့ပေးတဲ့ Fackback တေက စာရေးရာမှာအမြန်ပြီးဖို့အထောက်အကူအများကြီးဖြစ်စေတယ် အသဲတို့ရယ်
ပံ့သကူအနေနဲ႔ ဒီက မူးနေတဲ့ ဆောင္းတခိုက္္ ကိုလာေခၚကြ
Thanks for the vote;
Love you all ❤
**********
*Zawgyi*
ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ၾကာသည္ႏွင့္ သတိျပန္လည္လာေသာ ဂြၽန္ေၾကာင့္ ယြန္းဂီအံ့အားသင့္မိသည္။ သူခတ္ထားသည့္ေဆးက 2 ရက္ၾကာမွ အာနိသင္ပ်ယ္တာမဟုတ္လား။
"ေျမာင္...."
"အြန္း...ဘာလို႔ျမန္ျမန္နိုးလာရတာလဲ"
"ဟီး...ဘယ္သိမလဲ ေျမာင့္ေဆးမစြမ္းလို႔ေနမွာေပါ့"
ေျပာင္စပ္စပ္ေျပာလာတဲ့ ဂြၽန့္ကိုမွင္ေသေသၾကည့္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းသာဝင္လိုက္မိသည္။ ဒီပံုတိုင်းဆို စပိန္ကိုဘယ္လိုေခၚရေတာ့မည္လဲ။ ခတ္ထားခဲ့ေသာေဆးကျပင္းတာမို႔ ရက်ဆက်သံုးမိရင် ဂြၽန့္ကိုထိခိုက္မိမွာ...က်စ္...။
ဒီတိုင္းေခ်ာ့ေမာ့ေခၚျပန္ရင္လည္း ေခါင္းမာလြန္းတဲ့ဂြၽန္ ေခၚလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။
အႀကံဥာဏ္ထုတ္ရင္း ေရပန္းေအာက္မည္မွ်ၾကာသြားသည္မသိ ဂြၽန္ေအာ္သံေၾကာင့္ Bathrobe တစ္ထည္ကျပာကယာေကာက္ဝတ္၍ အျပင္ထြက္လာမိေတာ့....ကုတင္တက္ ေျခကားယားထိုင္ေနသည့္ဂြၽန္! ခေါင်းအံုးတေဟာ ၾကမ္းျပင္ထက္ ဖရိုဖရဲအိပ္ရာခင္း၊ ကုတင္ေပၚတစ္ဝက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတစ္ဝက္က်ေနသည့္ ေစာင္၊ ဝတ္ထားသည့္အနက္ေရာင္အကၤ်ီအား ေဖြးဥေနေသာလည္တိုင္ေပၚေအာင္ ပုခံုးထိဆွဲကျ၍ထားသည်။ တြန့္ခ်ိဳးေနေသာမ်က္ႏွာထားက မွန္ကိုလွမ္းၾကည့္၍ေနသည္.....။
"ဂြၽန္...ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
Advertisement
"ေျမာင္....ဒီမြာၾကည့္...ဟင့္...ဂြၽန္အသားအရည္မွာ အနီကြက္ေတထေနတယ္"
မ်က္ရည္က်ကာ ေခါင္းေလးေစာင္းျပလာသည့္ကေလးငယ္ တရႈံ႕ရႈံ႕ငိုလ်က္။ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းၿပီးရင္ ဒီကေလး ဂရုအစိုက်ဆံုးကအသားအရေမဟုတ်ပါလား။
မာကင်ရာပံုစံပေါက်နေသည့် အလက္ဂ်စ္ ထျခင္းက လည္တိုင္တဝိုက္အႏွံအျပား။ ဧကန္ဏ
ေဆးႏွင့္မတည့္သည္ေၾကာင့္ျဖစ္လာေသာ အလက္ဂ်စ္ျဖစ္နိုင္သည္။
"နာေနလားဂြၽန္..."
"မနာဘူး...အဲ့တာႀကီးေတေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ေပး ေျမာင္....ဂြၽန္မႀကိဳက္ဘူး"
"ခဏေနပါဦး ၾကည့္ဦးမယ္ ဒီဘက္တိုးခဲ့!"
ကုတင္စြန္းကိုတိုးလာတဲ့ကေလး လည္တိုင္အားေစာင္းလ်က္။
"အဲ့တာ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ!!"
ရင်းနှီးလွန်းသောအသံလှုိင်းလေး...မဟုတ္မွ Dar Darling! အခန္းဝသို႔အၾကည့္ပို႔ရန္ ျပင္လိုက္ေသာ္ ပိတ္ရပ္သည့္ေျမာင္က ေခါင္းအသာခါျပရင္း တားဆီး ေနသည္။
"တံခါးမေခါက္တာသိပ္ရိုင္းတယ္ေနာ္...မစၥတာကင္မ္"
"ေျမာင္...Darling ကိုအဲ့လိုမေျပာနဲ႕!! မႀကိဳက္ဘူး"
"မင္းလာခဲ့ ကူး!!"
"ဟုတ္ လာၿပီ လာၿပီ..."
ကုတင္ေပၚမွကုန္းထေနေသာ ဂျွန့်အားပုခံုးမှ လက္ျဖင့္ဖိကာ မထခိုင္းေသာေျမာင္သည္ သူ႕ခႏၶာျဖင့္ ဂြၽန္အားကြယ္လိုက္ကာ
"မင္းအတြက္ဒီေနရာကမသင့္ေတာ္ဘူး ျပန္လိုက္ေတာ့!"
Bathrobe သာဝတ္ထားသည့္ အမည္မသိသူ ကပိုကရိုအကၤ်ီျဖင့္ လည္တိုင္ရင္ၫြန့္တစ္ေလွ်ာက္အမွတ္အသားမ်ားႏွင့္ ကူးငယ္...99 အထင္အျမင္လြဲမွားျပစ္ခ်င္စရာႀကီးမဟုတ္လား။
ကိုယ့္စကားသာ နာခံတက္သူက တစ္ပါးသူအမိန့္အား ကိုယ့်စကားထက်နာခံနေပံုက မသက္သာလိုက္တာ။ မင္းနဲ႕သူ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးလို႔ေျပာစမ္းပါ ကူး....။
"ငါ့လူငါလာေခၚတာ သူမပါမျခင္းမျပန္နိုင္ဘူး!"
"ဟဟ...ဘယ္သူကမင္းလူလဲ ဂြၽန္လား"
ေလွာင္ေျပာင္ေနသေယာင္ရယ္ေမာေနသည့္ သူေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းလက္သီးဆုတ္ဟာတင္းခနဲ။
"အဟမ္း!...ငါ့ထင္ထားတာ မင်းလူကဆေးရံုပေါ်ကဆေးပိုက်တန်းလန်းနဲ့တစ်ယောက် ဆိုၿပီးေလ။ ဂြၽန္က မင္းလူမဟုတ္ဘူးထယ္ေယာင္း"
"ကူးကငါ့လူမဟုတ္ဘူး မွန္တယ္...ဒါမဲ့ ငါပိုင္တယ္"
"လက္ရွိအေျခအေနအရ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုဟာ မင္ယြန္းဂီလူ!"
"ေတာက္စ့္!!"
ပံုပျက်နေသော အိပ္ရာအားအသာၾကည့္ရင္း မင္ယြန္းဂီ၏ခပ္ေထ့ေထ့အေျပာမွာ ထယ္ေယာင္းထံမွ ေထာက္ေခၚသံျပင္းျပင္းထြက္ေပၚလို႔လာသည္။
"ဂြၽန္ "
"ေျမာင့္"
"ျပန္လိုက္သြားခ်င္လား "
"အင္း! "
ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္လာသည့္ ကေလးငယ္ကိုၿပဳံးျပၿပီး ထယ္ေယာင္းဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူလိုက္သည္။
"မင္းေခၚသြား! ေဆးေသခ်ာလိမ္းေပးလိုက္ပါ...ငါ့ေၾကာင့္ျဖစ္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာေပမဲ့ မင္းလူဆိုေတာ့မင္းပဲဂ႐ုစိုက္လိုက္...ဟက္"
"ေျမာင္!"
"သြားသြား ဟိုမွာမင္းလူၾကည့္ေနတာ သူသာနဂါးဆို ဂြၽန္ရဲ႕ေျမာင္ျပာက်ေတာ့မယ္"
"ဟီး Darling ကအဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး"
ေလ်ာက်ေနသည့္အကၤ်ီအားေျမာင္ကေသခ်ာျပင္ေပးရင္း လည္တိုင္ကအလက္ဂ်စ္ထေနသည့္ေနရာအား လက္ျဖင့္အသာစမ္းၾကည့္၍ေနသည္။
"မင္းဝမ္းနည္းရင္ကိုယ့္စီလာေနာ္"
"ဟုတ္ သြားၿပီ"
ေျမာင္နဲ႕ေနရရင္ စိတ္ေပါ့ပါးေသာ္ျငား ႏွလုံးသားက နာက်င္ေစသူကိုမွေတာင္းတေနေတာ့မတက္နိုင္။ အနည်းဆံုးတော့လက်ရှိပျော်နေရသည် မဟုတ္လား...ဂြၽန့္ကို ဂြၽန္ရွိတဲ့ေနရာကို Darling လာရွာသည္တဲ့ေလ...ဂြၽန္ျမတ္နိုးရတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးမွ ထြက္လာတဲ့စကားလုံးက ဂြၽန္ကို သူပိုင္တယ္ဆိုပဲ ဂြၽန္ေလာက္ေပ်ာ္႐ႊင္မဲ့ကမၻာမွာမရွိနိုင္ေတာ့ဘူး။
Darling ရယ္ ငါမင္းခ်စ္လိုက္တာ!!..။
ပျော်ရွှင်ဖို႔ ကံမပါသည့္သူက လက္ရွိေပ်ာ္႐ႊင္ေနေသာစိတ္ေလးသည္ ျပင္းထန္စြာလက္အားေဆာင့္ဆြဲသြားသူေၾကာင့္ ခပ္ဟဟရယ္ရင္း တစ္စစီေပ်ာက္ကြယ္သြားရျပန္သည္။
Darling ရယ္ ခဏေလာက္ေတာ့ ေပ်ာ္ဦးမေယႅ...မင္းေတာင္ မမနဲ႕ေပ်ာ္ခဲ့ေသးတာပဲမဟုတ္လား မင္းေပ်ာ္႐ႊင္မႈနဲ႕ယဥ္ရင္ ငါ့ေပ်ာ္႐ႊင္ရတာအမႈန္အမႊားေလးပါ...။
တိုက္ခန္းျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ ထိုးခံလိုက္ရေသာ ပါးတစ္ဖက္! လံုးဝပူထူသွား၍ ေခြက်သြားသည္အထိ Darling ကအားျပင္းျပင္းထိုးလိုက္တာ။
တစ္ခ်ိန္က ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးအနမ္းေႁခြခဲ့တဲ့ ပါးျပင္ေလးမဟုတ္ေလလား။
"အ့...Darling...ဘာလို႔...ဘာလို႔လဲ"
"ေနာက္ရည္းစားအားကိုးနဲ႕ ငါ့ကိုျပန္ခံေျပာေနတာလား ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂု!!!"
"ဘယ္လို..."
ထပ္ၿပီးဆြဲၿဖဲခံလိုက္ရေသာ အကၤ်ီေလးဟာ ေသြးေၾကာေထာင္ေနေသာ လက္သန္သန္ထံ။ ေဖြးဥလြန္းေသာ အနီေရာင္အကြက္အကြတ္တို႔က အထင္းသားျဖစ္ေနျခင္းက ထယ္ေယာင္း၏ေဒါသအားဆြေနသေယာင္။
ဂြၽန့္အား စက္ဆုတ္စရာတစ္ခုလို ၾကည့္ေနေသာ Darling မ်က္ဝန္းတို႔ေၾကာင့္ အထင္လြဲမွားေနသည္ဆိုတာသေဘာေပါက္လိုက္ပါၿပီ။
"မဟုတ္...မဟုတ္ဘူး Darling ထင္သလိုမဟုတ္ဘူး"
"မင္း မင္းဒီေလာက္ေတာင္ အရွက္မဲ့တာလား"
"........."
"လိုအပ္ေနရင္ ငါရွိတယ္ေလ!...ဘာလဲ...ဒီေကာင့္ D**k size ကမင်းရက်္မက္အတွက် မလံုလောက်လို့လား!!!"
"ကင္မ္ထယ္ေယာင္း!!!"
"ဒါမဟုတ္...ေငြေၾကာင့္လား ဟိုေကာင္ေပးတာထက္ဆယ္ဆေပးမယ္ ဘယ္လိုလဲ"
အဆိပ္ေတ စကားနဲ႕သတ္တဲ့အဆိပ္ေတ။ အသက္ရႉပင္ ခက္ခဲလာကာ မ်က္ဝန္းထက္ကအရည္ၾကည္တို႔ဟာပိုးပိုးေပါက္ေပါက္။
"Darling မင္းစကားဘယ္ေရာက္ေနတာလဲေရာ သိရဲ႕လား!..."
နီေဆြးေနေသာမ်က္ဝန္းကိုေသေသခ်ာခ်ာစိုက္ၾကည့္ရင္း နင့္နင့္သဲသဲအေမးမွာ ရင္ေတနာလိုက္တာ။ ငါ့တန္ဖိုးကိုဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိ ဆြဲခ်ရက္တာလဲ။ ငါ့သိကၡာ ငါ့အရွက္တရား ငါထိန္းသိမ္းလာခဲ့သမွ် မင္းပဲ မင္းတစ္ေယာက္ကဘဲ နင္းေခ်ေနတာေရာ သိရဲ႕လား။
"မဟုတ္လို႔လား!..."
"မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာေနတယ္ေလ!...အ့!"
ပါးႏွစ္ဖက္အားညစ္ခ်ကာ သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္အနီးဆုံးဆြဲယူကာ စိတ္ပ်က္စြာၾကည့္လာျပန္ေသာ Darling....။
"ဒါဆို မင္းကိုယ္ေပၚကဘာေတလဲဟမ္! ေျဖေလ...ရႈပ္ပြေနတဲ့အိပ္ရာ ဖရိုဖရဲနဲ႕မင္း Bathrobe တစ္ထည္ပဲပါတဲ့ဟိုလူ...ဘာမွမျဖစ္ထားခဲ့ပါဘူး ပြောတိုင်းယံုရမှာလား မင်းရဲ့လိမ်စဥ္တေကို ငါကယံုရမှာလား...ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂုမင္းဟာ မင္းဟာေလ ေတာက္စ့္!!!!!"
စြပ္စြဲျပန္ၿပီ ထပ္ၿပီးမင္းထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခုတည္းနဲ႕ ငါ့ကိုစြပ္စြဲျပန္ၿပီ၊ တစ္ခါေလာက္အမွန္တရားကိုျမင္ေအာင္ၾကည့္ေပးလို႔မရဘူးလား အခ်စ္ရယ္။ ဘာလို႔ ဘာလို႔မ်ား အရႈံးေပးပါတယ္ဆိုတဲ့ ဒီအ႐ူးကိုထပ္ၿပီးထပ္ၿပီး အနိုင္ယူခ်င္ေနရတာလဲ။
ငါ့ကိုယ္ခႏၶာကို မင္းတစ္ေယာက္ပဲထိခြင့္ရွိတာပါလို႔ ငါေျပာခဲ့တဲ့စကားေတမင္း မင်းမယံုခဲ့ဘူးပေါ့...မဟုတ္ဘူး ငါနဲ့ပတ်သက်တာမှန်သမျှမင်းမယံုခဲ့ဘူး....။
အခ်စ္ကႏူးညံ့တယ္လို႔ ဘယ္သူကမ်ားဖြင့္ဆိုခဲ့တာလဲ ငါေလဟားတိုက္ၿပီးသာရယ္ပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္....နာက်င္လြန္းတဲ့ေဝဒနာက ရင္ဘတ္ထဲဆူးဆူးေအာင့္ေအာင့္ ခံရခက္လိုက္တာ...
သိချင်မိတယ္...မင္းသာငါေနရာမွာဆို ခံနိုင္ရည္ရွိပါ့ဦးမလား Darling။
"ငါ့ခႏၶာကိုထိေတြ႕ဖူးတာမင္းပဲရွိတာ..."
"..........."
တစ္ဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူကာ ခါးေထာက္ထားသည့္ Darling ေက်ာျပင္ႀကီး အ႐ူးထစြာဖက္တြယ္လိုက္မိေသာ္လည္း ျပန္ရသည္က~~~
"ဖယ္စမ္းပါ လီထယ္...ဖယ္ပါ!"
"ဟင့္...ငါ့ကိုယံုပေးပါ"
".............."
"ယံုဖို့ရာခက်ခဲလွန်းနေတာလား ငါဖြစ်နေလို့ယံုကြည်မှုမပေးနိုင်တာလား...ဘာလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါမဟုတ္တာမွမလုပ္ထားတာ!! "
"ဒါဆို...ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႕ Hotel မွာျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာ ေကာင္းတာလုပ္ေနတာလား"
"Darling!! မင္းငါ့ကိုမေစာ္ကားနဲ႕!!...မင္းေရာ မင္းေရာေကာင္းတာလုပ္ေနလို႔လား!! ဆေးရံုမှာ ငါ့ေရွ႕ေတာင္မေရွာင္ သူမနဲ႕ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာၾကေတာ့ေရာ...."
"ေစ့စပ္ထားတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဒီလိုအေျခအေနကစမ္းသလား"
"ငါမႀကိဳက္ဘူးေလ....အဲ့ျမင္ကြင္းကငါ့ရင္ဘတ္ကို ထိုးေဖာက္ၿပီးေသေစေလာက္တဲ့ လက္နက္ဆိုတာသိလား..."
"မင္းမွာတားပိုင္ခြင့္မရွိဘူး..."
"ဘာလို႔လဲ....ဘာလို႔လဲ ငါခ်စ္တယ္ေလ"
"မင္းနဲ႕ငါကဘာမွမဆိုင္ဘူး ေဂ်ာင္ဂု...အေပးအယူအရပတ္သက္ေနရတဲ့ လူႏွစ္ဦးသာသာပဲ!"
အမွန္တရားပါ အမွန္တရားကိုေျပာလိုက္တာပါပဲ...ဘာေၾကာင့္ အသဲေၾကမြသလိုခံစားသြားရသည္လဲ
ေမ့သြားခဲ့တာ တစ္ခဏအတြင္းေလးကိုေမ့သြားခဲ့တာ...ႏွလုံးလိုခ်င္တာေလ Darling ကိုခ်စ္ေပးေနတဲ့ႏွလုံးမဟုတ္ေသာ အသက္ရွင္ျခင္း၏ အဓိကႏွလုံးကို ေပးရမွာေမ့သြားၿပီး မင္းကိုငါ့အပိုင္လို႔ဟစ္ေႂကြးခ်င္ေနမိတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္...ထပ္ၿပီးေတာ္ပါေတာ့။ ငိုေႂကြးဖို႔မ်က္ရည္ကုန္ခမ္းေနၿပီ။
"ဟုတ္တာေပါ့...ဒါျဖင့္ ငါတစ္ျခားတစ္ေယာက္နဲ႕ အိပ္ အိပ္ေနရင္ေတာင္မင္းမွာ တားပိုင္ခြင့္မွမရွိပဲ"
"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂု!"
ဆတ္ခနဲလွည့္လာၿပီး ပုခံုးသားအားတင်းကြပ်ကြပ်ဆုတ်ကိုင်ရင် ေဒါသႀကီးလြန္းေသာမ်က္ဝန္းေတျဖင့္ၾကည့္လာသည္။
တကယ္ပဲ မင္းဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ Darling။
"မင္းလိုခ်င္တဲ့ႏွလုံး မင္းရဲ႕သူမအသက္ရွင္ဖို႔ ႏွလုံးကငါ့လက္ထဲမွာ Darling ရဲ႕....ဟားးဟားး ငါတစ္ျခားသူနဲ႕သာယာေနခဲ့ရင္ေတာင္ မင္းငါ့ကို ေဒါသထြက္ပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ ဆက္ဆံေရး...."
*ေျဖာင္း*
ထပ္မံက်ေရာက္လာေသာ ပါးျပင္ေပၚသို႔ရိုက္ခ်က္မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ အ႐ုပ္ႀကိဳးပ်က္ၾကသလိုပင္ ပံုရက်သားလှဲချသြားပြန်သည်..။ရိုက္ခံရသည့္ပါးအား အသာကိုင္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းမွငန္က်ိက်ိအရသာေၾကာင့္ ေသြးေတမွန္းတန္းသိသည္။
နာက်င္ေနသည့္ၾကားမွ အားယူၿပဳံးၿပီး
"တစ္ခ်ိန္ကေလ Darling ငါ့စီကို တြဲဖို႔လာေျပာတဲ့ေန႕ကေလ.....မင္းေျပာခဲ့တာ *ကိုယ့္ေၾကာင့္ရွက္ၿပီး ရဲတက္သြားတဲ့ မင္းရဲ႕ပါးျပင္ကို ေန႕တိုင္းအျမတ္တနိုးနဲ႕အနမ္းေႁခြမွာ...ယံုကြည်ပြီးကိုယ်တွဲပေးပါ* တဲ့.....။
သံုးခါ!! သံုးခါရှိပြီ မင္းကိုယ္တိုင္အျမတ္တနိုးနမ္းမယ္ဆိုတဲ့ ပါးကို အက်င္နာတရားမဲ့စြာ မင္းရိုက္ရက္တာ သံုးခါရှိပြီ!!!...."
မ်က္ရည္မ်ားၾကား ထိုစကားဆိုေနသည့္ ေသြးစတခ်ိဳ႕ျဖင့္ႏႈတ္ခမ္းဟာ တုန္ရီေနသလို မ်က္ဝန္းတို႔ကား အသက္မဲ့စြာ။
"စကားဆိုတာတည္ရတယ္ Darling ရဲ႕"
"တည္ရေအာင္ ကတိေပးခဲ့တာမွမဟုတ္တာ!"
"မင်းကိုချစ်ရတာပင်ပန္းလိုက်တာရူးမတက်ပဲ"
"ငါကေရာ ခ်စ္ပါလို႔ေတာင္းဆိုေနသလား...တြဲဖို႔ေျပာတုန္းကေရာ ခ်စ္တယ္ လို႔မေျပာခဲ့ဘူး မင္းဘက္ကသာ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ေနခဲ့တာမဟုတ္လား။"
အရႈံးေပးလိုက္ၿပီ...မခံနိုင္ေတာ့ဘူး မင္းကိုမခ်စ္ခ်င္ေတာ့ဘူး...မတန္လိုက္တာ ငါ့အခ်စ္ေတနဲ႕မတန္လိုက္တာ မင္းေစာ္ကားတဲ့ငါ့တစ္ဖက္သတ္အခ်စ္ေတကေလ ႀကီးမားလြန္းလို႔ မင္းမျမင္ရသေလလား စစ္မွန္လြန္း၍တန္ဖိုးမဲ့ေနသေလလား...။
ခ်စ္နိုင္သမွ် နောက်ဆံုးချိန်ထိချစ်ပေးခဲ့ပါပြီ။
ဝဋ္ဆိုရင္လည္း ဒီဘဝဒီမွ်နဲ႕ေၾကပါေတာ့....။
သံတရာစက္ဝန္း တစ္ဖန္အလည္မွာ ကံမကုန်လို့ပြန်ဆံုခဲ့ရင် ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္အခ်စ္ေတက ျမဴခိုးလို႔ေပ်ာက္ကြယ္ေနလို႔ မင္းမရနိုင္ေတာ့ဘူး။
႐ူးမိုက္စြာခ်စ္တက္လြန္းတဲ့ ဒီအ႐ူးက ဆုေတာင္းေပးလိုက္မယ္ ငါမရွိတဲ့ေန႕ရက္ေတမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္နိုင္ပါေစ.....ငါ့ေမတၱာေတမစူးပါေစနဲ႕ Darling။
လျပည့္ေန႕အတြက္ေပါ့ကြယ္
နည္းနည္းေသာက္ထားေတာ့ ငိုခ်င္တဲ့ခံစားခ်က္ပဲရွိတယ္
မင္းတို႔ေပးတဲ့ Fackback ေတက စာေရးရာမွာအျမန္ၿပီးဖို႔အေထာက္အကူအမ်ားႀကီးျဖစ္ေစတယ္ အသဲတို႔ရယ္
ပံ့သကူအနေနဲ႔ ဒီက မူးေနတဲ့ ဆောင္းတခိုက္္ ကိုလာေခၚကြ
Thanks for the vote;
Love you all ❤
Advertisement
- In Serial21 Chapters
Path of the Ancients
When humans with the ability to control the fundamental particles of the universe with their minds were first discovered, the age of space travel began in earnest. Relativistic travel faster than the speed of light became possible and humanity moved out into the stars. When it was discovered that these Mages could be turned into effective weapons, humanity turned back to its oldest pastime of war. Hundreds of years later as humanity was on the brink of self-destruction, with its taste for war finally beginning to wane, a new organization was created. The Conclave was formed to regulate all Mage’s within the human colonies. While the colonies maintained their independence, the Conclave’s control over access to interstellar travel made them the de facto power amongst humanity. As the old saying goes, ‘Power Corrupts’, and many people were unhappy with the way the Conclave had been leveraging its authority, not the least of which were the Mages they controlled. One unregistered illegal Mage by the name of Tyrial had made it his life's mission to dismantle the Conclave at any cost. After spending decades working towards his goals alone, he realized he would need the aid of willing allies in his crusade. Tyrial would need all the help he could get learning to work with others, dealing with his own dark past, and handling unfamiliar feelings of romantic interest. Content Warning Note: They are there to cover my behind. I honestly hesitated to put them there at all but I figured better safe than sorry. Gore in particular barely applies and the sexual content amounts to light Cinemax style at best. But, at least now you can’t say I didn’t warn you. POSTED: Currently, this story is being posted to RoyalRoad and ScribbleHub. If you see this story posted anywhere else, please report it to the user "Tyrial" on either of the aforementioned sites. Thanks!
8 116 - In Serial103 Chapters
Flock of Doves
Twelve years ago, after being pulled from a cage in a Russian military base, Kiromir brought Niala to his people thinking that her wings and funny words meant that she could be one of them, a Wildling warrior full of fire and magic. Now, she's the lone mockingbird in a flock of doves. Though, Gaffriel thinks she looks more like a woodpecker, but he's an idiot... a likeable idiot, but still an idiot. Can she really be one of them? Will they ever find her family, or did she make the best one for herself, already? When her stupid grandmother starts to bargain her future 'for the better of the flock,' things go all the right kinds of wrong [1st person, switching POV] [Book is completed and being edited] Cover art by Damien Birdyboi @BirdyBoiWonder on twitter Calligraphy by Sadcat SadCat#0732 on discord
8 83 - In Serial6 Chapters
Artificer
David finds himself in a new, strange and deadly land. He must use all of his skills to survive and thrive.
8 164 - In Serial14 Chapters
The Journey of an Apprentice
The kingdom of Durnea is home to perhaps the largest of all the Great Towers, Draghiem. Within Draghiem's first floor rests Eisenrahm, the kingdom's capital city, and this is where our story begins. 17 year old Rygart Aren has dreamt of being the first to reach the top of Draghiem for as long as he can remember. Now that Rygart is confident in his ability he sets out to bring his dreams into reality! However, upon reaching his destination Rygart soon learns that dreams aren't near as much fun in reality as they are in the imagination. Just as Rygart is getting a grip on his new life things begin to change within Draghiem. Due the to actions of a careless adventurer events are set into motion that are sure to change the course of history, and not only for Durnea. Follow along as Rygart gets caught up in a storm of chaos that not only threatens to tear away his dreams, but also threatens the lives of everyone he cares about!
8 144 - In Serial63 Chapters
The Savior Of CHS
(EG Harem x Magical Male Reader)Since day one, you were gifted with magical abilities. You weren't sure where they came from or how you got them, but they've been a part of you. Besides having powers, your life has been relatively normal. That is until you had arrived at a city called Canterlot and went to its high school. This leads to you experiencing adventure, romance, and many other things to come. Magical times are about to occur at Canterlot High School that's for sure. So this story came as an inspiration from LordStarX101 and Shadowlight2784 who also helped with some of the ideas for it. Be sure to check out their stories as well because they are very well done! Anyways, hope you guys enjoy!Disclaimer: Any and all photos and videos that I use are not mine. All of them belong to their respectable owners. Equestria Girls and My Little Pony: Friendship is Magic are both owned by Hasbro studios.
8 295 - In Serial28 Chapters
Prince of the Underworld
I am Haden Deimos, Son of Hades. I'm the Prince of the Underworld. I'm a VK. The kid of a villain...obviously. I used to be the most feared kid on the Isle. Having Hades as a father gives you reason to be. Now...I live on Auradon...since Mal's mother, Maleficent was turned into a lizard. And my father was sent back to the Isle after he escaped when the barrier wavered. After having a brief fight with the God of the Underworld...Zeus sent him back to the Isle. The Cotillion is coming up and the 'good' life just got more stressful trying to be one of the good kids. After Descendants 1. Takes place during Descendants 2 and Descendants 3.I do not own Descendants or the characters...that is property of Kenny Ortega, Disney, and the creator of the series De La Cruz. I do, however, own Haden Deimos; his character and his storyline. Along with any original characters that I introduce in the story.Do not steal my story.© CORPSE_IS_GODAll Rights Reserved.Any songs used in this story go to either Disney's Descendants or to the rightful owners of the song.
8 192

