《သူပိုင်တဲ့အရာ ၊ သူပိုင္တဲ့အရာ (Uni+Zaw)》Part 14 (Zaw)
Advertisement
ရႈိင္းတစ္ေယာက္ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနတာၾကည့္ၿပီး မဟာမ်က္စိေနာက္ေနသည္။ ရႈိင္းသည္ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ ပိတ္လိုက္၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေတာက္ေခါက္လိုက္နဲ႔ ေဘးကၾကည့္ေနရတာ အေတာ္ၾကည့္ရဆိုးေနသည္။
တကယ္ဆို မဟာ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး သူ႔ဆိုင္ကိုအေရးႀကီးလို႔ခဏလာေပးပါဆိုလို႔မဟာေရာက္လာရတာေလ။ အခုေတာ့မဟာ့ကိုအဖက္လည္းမလုပ္သူ႔ဘာသာထိုင္လိုက္ထလိုက္ျဖစ္ေနသည္။မဟာမေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ
" ရႈိင္း မဟာေရာက္ေနတာ မိနစ္၂၀ ေလာက္ရွိၿပီ မဟာ့ကိုအခုထိဘာတစ္ခြန္းမွမဟေသးဘူးေနာ္"
မဟာကစိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ေျပာခ်လိုက္ေတာ့ ရႈိင္း မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ပင့္တက္သြားၿပီး မဟာ့ကိုလွည့္ၾကည့္လာသည္။
"ဟာ မဟာက ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
Shit။ ေသလိုက္ပါေတာ့ မဟာေမတၱာရယ္။ သူ႔ဘာသာေခၚၿပီးဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲဆိုေတာ့ မဟာေတာ္ေတာ္စိတ္ေပါက္လာသည္။
"ရႈိင္း လူကိုေစာ္ကားတာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီေနာ္ ဒီတစ္ခါေနာက္ဆုံးျဖစ္မွာပါဆိုတဲ့အေတြးေတြနဲ႔ ရႈိင္းကိုသည္းခံခဲ့တာမ်ားေနၿပီ အခုလည္းမဟာ့ကိုသိကၡာခ်ေနသလိုပဲ"
ရႈိင္းသည္မဟာေျပာတာကိုလဲနားမဝင္သည့္ႏွယ္ သူ႔ဘာသာသူ႔ဖုန္းကိုသာအာ႐ုံေရာက္ေနသည္။
ေတာက္။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မုန္းစရာေကာင္းလဲမိန္းမလဲ။
"ရႈိင္း မဟာျပန္ေတာ့မယ္"
ရႈိင္းကမၾကားသလိုပင္။ မဟာေဒါသသံႏွင့္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။
"ဒီရႈိင္းနား"
"မဟာေမတၱာ Please တို႔ကိုအာ႐ုံမေနာက္ပါနဲ႔လား ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာင္းဆိုတာပါ"
ဘာရယ္။ အာ႐ုံေနာက္တယ္တဲ့လား။ မဟာႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ကာမဲ့လိုက္သည္။ မဟာကိုေက်ာေပးလ်က္ရပ္ေနေသာ ရႈိင္းရဲ႕လက္ေမာင္းကို ေဒါသတႀကီးဆြဲလွည့္ကာမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေအာင္လုပ္လိုက္သည္။ ရႈိင္းရဲ႕လက္တစ္ဖက္သည္ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ အေပၚေျမႇာက္တက္သြားသည္။
"ဟာ..... မင္း"
"ရႈိင္းဘာလုပ္တာလဲ"
႐ုတ္တရက္တံခါးပြင့္သြားၿပီး မမေနကိုျမင္လိုက္ရသည္။ မမေနက ေျပးလာၿပီး ေၾကာက္႐ြံ႕ေနေသာ မဟာ့ကိုယ္ေလးက္ုဖက္ထားေပးသည္။ မဟာ့ေခါင္းေလးက မမေနရဲ႕ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနသည္။
ရႈိင္းသည္ သူ႔လက္ကိုျပန္ခ်လိုက္ၿပီး သတိဝင္လာသည့္ႏွယ္။
"ေဆာရီးမဟာ တို႔ေတာင္းပန္တယ္"
"ေန...... တို႔နဲ႔စရင္းရွင္းစရာရွိတယ္ သူ႔ကိုလႊတ္လိုက္ေတာ့"
" ရႈိင္းေနာက္မွေျပာလို႔မရဘူးလား အခုကေလးကို အိမ္ျပန္ပို႔ေပးအုံး"
"ေန....... တို႔ဘယ္ေလာက္စိတ္တိုေနသလဲေနသိတယ္ေနာ္ သူ႔ကိုဖက္ထားတာ ေနလႊတ္လိုက္"
ေနကျပႆနာမျဖစ္ခ်င္၍လႊတ္လိုက္သည္။
"ဟုတ္ၿပီ.…... ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုျပန္ပို႔လိုက္အုံး"
"သူ႔ဘာသာလာတာတို႔ေခၚတာမွမဟုတ္"
"ဘာရယ္... ေဒၚဒီရႈိင္းနား ရွင္....."
မဟာကေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္သြားသည္။ေနက နားမလည္ႏိုင္စြာၾကည့္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းသည္ဆိုးသည္မေျပာဘဲ
" ကေလး ဒီကိုဘာနဲ႔လာခဲ့တာလဲ"
" ကားငွားလာခဲ့တာမမေန"
မမေနကရႈိင္းဖက္လွည့္ၿပီး
"ရႈိင္း ...... ကားစီစဥ္ေပးလိုက္ေလ သူျပန္ဖို႔"
ရႈိင္းရဲ႕မႈန္သုန္ေနေသာမ်က္ႏွာထားက စားေတာ့မည့္ဝါးေတာ့မည့္ႏွယ္။ ဖုန္းထုတ္ၿပီးကားျပင္ထားရန္ မွာၾကားၿပီးမွ
"ေအာက္မွာအဆင္သင့္လုပ္ထားၿပီ"
ထိုစကားၾကားၾကားခ်င္းမဟာကသူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ကိုကိုင္ကာခ်က္ခ်င္းလွည့္ထြက္သြားသည္။ ေန.....တားလိုက္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္။
ရႈိင္းကခါးေထာက္ၿပီး မ်က္ႏွာကရႈံ႕မဲ့ေနသည္။ ၿပီးမွေန႔ဖက္လွည့္ကာ
" ေန....... မင္းဖုန္းထုတ္လိုက္စမ္း ၿပီးေတာ့ ၾကည့္လိုက္စမ္း"
ေနသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ေနေတြ႕ပါသည္။ ဖုန္းေခၚထားတာ အခါ၅၀ ေက်ာ္ေနၿပီဆိုတာ မကိုင္ခ်င္လို႔ပစ္ထားလိုက္ျခင္းရယ္ပါ။ မနက္က ရႈိင္းဆီလာခါနီးေမေမက ႐ုတ္တရက္ေခါင္းမူးသည္ဟုဆို
သျဖင့္ ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးေနရ၍ ရႈိင္းဆီခ်ိန္းထားသည့္အခ်ိန္မွာေရာက္မလာႏိုင္။
ဖုန္းေတြတဂြမ္ဂြမ္ဆက္ေနတာမ်ားဖုန္းကိုပင္အသံပိတ္ထားရသည္။သူဆက္တာကိုင္ေနရင္ရစ္ေနတာနဲ႔ကိုေနစိတ္ညစ္ေနရမယ္မဟုတ္လား။ရႈိင္းရစ္ေနတာနဲ႔ကိုေနစိတ္ညစ္ေနရမယ္မဟုတ္လား။ ထို႔ေၾကာင့္ မကိုင္ဘဲပစ္ထားလိုက္ျခင္းရယ္ပါ။
" ေတြ႕တယ္ တမင္မကိုင္တာ"
"ေနရပ္ဝန္း"
ရႈိင္းရဲ႕ေအာ္သံက က်ယ္ေလာင္ေနေသာ္လည္းေနက မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။ရႈိင္းဟာတစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ေနနဲ႔ပတ္သက္ရင္အႏိုင္လိုခ်င္စိတ္ေတြသိပ္မ်ားေနၿပီမဟုတ္လား။
ရႈိင္းက ေန႔ရဲ႕ပခုံးႏွစ္ဖက္ကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလာဆြဲကိုင္ၿပီး
"ေျပာစမ္း...... မင္းဘယ္ေကာင္နဲ႔သြားေတြ႕ေနတာလဲ ငါမင္းကိုသတ္မွာလို႔ေျပာထားၿပီးသားေနာ္"
ရႈိင္းသည္႐ုပ္ေလးနဲ႔မွမလိုက္၊ ထြက္သမွ်စကားတိုင္းက ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္ ရင့္သီးလြန္းေနသည္။ ေနစကားမမ်ားခ်င္၍ ဘာမွမေျပာဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနလိုက္သည္။
" ေနရပ္ဝန္း မင္းအဲ့ေကာင္ေတြကိုဘယ္သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔သြားေတြ႕တာလဲ"
"ရႈိင္း......ထစ္ကနဲရွိ သူတို႔ကိုအျပစ္ျမင္ေနရေအာင္ သူတို႔ကေရာအခ်ိန္ျပည့္ ေန႔ဆီလာေနတာမို႔လား ရႈိင္းဟာေလ.....က်စ္"
"အဲ့တာဆိုဘာလို႔တို႔ဖုန္းကိုမကိုင္တာလဲေျဖေလ"
"ႀကိဳက္တာထင္ေတာ့ရႈိင္းရာ ေနမေျဖခ်င္ေတာ့ဘူး အခုအရမ္းလဲပင္ပန္းေနတယ္ ေနအိပ္ခ်င္တယ္"
"မအိပ္ရဘူး ငါေမးတာမေျဖမခ်င္းမအိပ္ရဘူး"
ထိုစဥ္ေန႔ဖုန္းကျမည္လာသည္။ ေနကကိုင္မလို႔ရွိေသး ရႈိင္းကဆတ္ကနဲဆြဲကိုင္ၿပီး ေျဖသည္။
တဖက္ကဘယ္သူဆိုတာေနမသိေပမဲ့
"ဒီမွာေက်ာ္စြာ ငါေနရပ္ဝန္းမဟုတ္ဘူး .....ဒီရႈိင္းနား။ ေနရပ္ဝန္းဆီဖုန္းမဆက္နဲ႔တို႔မႀကိဳက္ဘူး ။ အဆက္အသြယ္လဲမလုပ္နဲ႔"
"ရႈိင္း...."
ေန........ရႈိင္းကိုတားခ်ိန္မရလိုက္။ရႈိင္းကေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးဖုန္းကိုခ်ပစ္သည္။
ေန သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ေဒါသတႀကီး ျဖစ္ေနေသာ ရႈိင္းရဲ႕ပါးျပင္ႏုႏုေလးကို လက္ဝါးေလးနဲ႔ထိလိုက္သည္။ ရႈိင္းရဲ႕လက္တစ္ဖက္က သူ႔ပါးကိုကိုင္ထားေသာ ေန႔လက္ကိုလာဆုပ္ကိုင္ သည္။
ေန ကိုယ့္စိတ္ကိုကိုယ္ေလွ်ာ့ခ်လိုက္သည္။ ရႈိင္းဟာ ေနမေလွ်ာ့ခ်လွ်င္ အၿမဲျပႆနာရွာေနမွာမဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့ ရႈိင္းေၾကာင့္ဘယ္သူ႔ကိုမွမထိခိုက္ေစခ်င္သလို ရႈိင္းအမွားေတြဟာလည္း အၿမဲေန႔ကိုဦးတည္ၿပီး ျဖစ္ေနအုံးမွာပဲမဟုတ္လား။
ရႈိင္းကိုလဲဘယ္လိုအမွားေတြမွထပ္မက်ဴးလြန္ေစ
ခ်င္ေတာ့ပါ။
"ရႈိင္း ...... ေန႔ရဲ႕အဆိုးေလး"
ေနကေျခဖ်ားေထာက္ၿပီးရႈိင္းႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္။ ရႈိင္းရဲ႕ေဒါသတို႔ကခ်က္ခ်င္းေျပေလ်ာ့သြားသည့္ႏွယ္။ေန႔ကိုခ်က္ခ်င္းျပန္နမ္းၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ရပ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ရႈိင္းကေန႔ကိုယ္လုံးေလးကိုေစြ႕ကနဲခ်ီလိုက္ၿပီး႐ုံးခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚခ်လိုက္သည္။
ေန႔မ်က္ဝန္းေတြကိုမွိတ္ထားလိုက္သည္။ ေန႔အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ခ်ေနေသာရႈိင္းရဲ႕ လက္ေတြကိုေနမျငင္းဆန္မိ။ ။ ရႈိင္းရဲ႕အနမ္းေတြက ေန႔ကိုယ္ေပၚတစ္ေနရာၿပီးတစ္ေနရာေ႐ြ႕လ်ားေနသည္။
ဒီအနမ္းေတြမွာ အမုန္းတရားေတြပါေနလား ဆိုတာေတာ့ ......။
************
မဟာ့စိတ္ထဲမွာေနလို႔မရ။ တစ္ေန႔လုံးလည္း မဟာစိတ္ေတြေလးလံထိုင္းမႈိင္းေနသည္။ အခု ည ၁၂ နာရီထိုးေနတာေတာင္ မဟာအိပ္ခ်င္စိတ္နည္းနည္းေလးမွမျဖစ္။ ေန႔လယ္ကအျဖစ္အပ်က္အတြက္ ရႈိင္းကိုစိတ္တိုေပမဲ့ မဟာေက်နပ္တာတစ္ခုက မမေနက မဟာ့ကိုကာကြယ္ေပးတာကို ေက်နပ္ပါသည္။
မဟာသူတို႔ဆီကျပန္ခဲ့ရေပမဲ့ စိတ္ေတြက ရႈိင္းဟာ မမေနကိုမဟာ့ေၾကာင့္ႏွိပ္စက္ေနမလားလို႔ေတြးမိတိုင္းစိတ္မေကာင္း။ မမေနကလည္း ရႈိင္းကိုဘာ ေၾကာင့္ဒီေလာက္သည္းခံေနရသလဲမဟာနားမလည္ႏိုင္ေတာ့။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ မမေနကိုရႈိင္းလက္ထဲကေန ကယ္ထုတ္လိုက္ခ်င္သည္။ ရႈိင္းႏွိပ္စက္ေနတာေတြကိုမမေနကိုမခံစားေစခ်င္ေတာ့။
ဒါေပမဲ့ မမေနနဲ႔ရႈိင္းရဲ႕ဆက္ဆံေရးကဘာလဲဆိုတာ မဟာမွမသိေသးတာပဲ။
မဟာအေတြးေတြနဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ဘဲျဖစ္ေနသည္။ ထိုစဥ္ကားစက္သံၾကားလိုက္သျဖင့္ မဟာ့အေတြးေတြရပ္သြားသည္။ ၁၂ နာရီထိုးေနၿပီမို႔ ေမေမလည္းအိပ္ေနၿပီထင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မဟာထၿပီး ဒယ္ဒီ့ကိုတံခါးဖြင့္ေပးဖို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။
ေသာ့ယူၿပီးတံခါးဖြင့္ေပးေတာ့ ဒယ္ဒီ့ကားမဟုတ္တဲ့ကားေပၚကေနဒယ္ဒီဆင္းလာသည္။ ဒယ္ဒီနဲ႔အတူ ကားေပၚမွလူတစ္ေယာက္လည္းဆင္းလာၿပီး
"သမီးေရ သမီးဒယ္ဒီက နည္းနည္းေသာက္လာလို႔ဦးစိတ္မခ်လို႔လိုက္ပို႔ခဲ့တာ "
မဟာ့ကိုေျပာေနေသာထိုလူႀကီးကိုမဟာျမင္ဖူးသလိုလိုရွိေပမဲ့႐ုတ္တရက္စဥ္းစားမရျဖစ္ေနသည္။ ဒယ္ဒီကရယ္ၿပီး
"ဒယ္ဒီေသာက္တာကနည္းနည္းပါသမီးရယ္ ကိုဒီက စိတ္မခ်လို႔ဆိုၿပီး အတင္းလိုက္ပို႔မယ္ဆိုလို႔"
"ဪ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဦးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္"
ဦးလို႔သာေခၚရေပမဲ့ အင္မတန္ႏုပ်ိဳလြန္းေသာလူရယ္ပါ။ မဟာထိုလူႀကီးကိုျမင္ဖူးသလိုလိုရွိသည္မွာေသခ်ာပါသည္။ သို႔ေသာ္ဘယ္သူလဲအစေဖာ္မရ။
"ကဲ ကိုဒီေရ ေကာင္းေကာင္းျပန္ဗ်ာ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္မွေတြ႕မယ္ဗ်ာ"
ထိုလူႀကီးျပန္သြားေတာ့ မဟာနဲ႔ဒယ္ဒီအိမ္ထဲဝင္လာခဲ့သည္။မဟာသူ႔ကိုသိသည္မွာေသခ်ာပါသည္။ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးကိုသိပါသည္။
Advertisement
- In Serial53 Chapters
Under the Radar
Mia Summers was average. She wasn't popular, but she wasn't a nobody. She wasn't a straight A' student, but she didn't have failing grades either. Sure, she had a past. A horrifying past. But she was normal, and completely under the radar. Daniel Storm was well known. Teachers hated him, some students feared him, others hated him, and a few adored him. He was known for disrupting class, school fights, and other stupid reasons. Daniel was the classic "bad boy". He looked the part, and acted the part. Daniel was an egotistical, arrogant, cocky, jerk; but he was also protective of the ones he cared for. To say he was on the radar was an understatement. In his mind, he owned the radar.
8 145 - In Serial12 Chapters
Freestyle [DROPPED]
One day out of the blue, Oneleaf Tree, an unheard of company, shocked the world by revealing that after extensive research; they developed the first virtual reality game. Gameplay adapted to the individual player, opens thousands of possibilities for ways to enjoy the game. No classes exist. Concepts are meant to be broken so that the player can gain wings and become who they want to be. Nothing stops a player from making their own path. You play the game Freestyle.
8 178 - In Serial53 Chapters
Until I Really Do
(Highest ranking #1 in historical)"I volunteer. I will be your wife..." When he rose a brow, she covered the distance between them, her jaw set. "In name only."He seemed to consider her words for a few seconds. "No," He finally said."What?!" Her pitch rose a notch, disappointment lacing her voice.Taking a step that brought him face to face with her, "If you must be my wife, Blondie, then you must truly be my wife -in name, and in body." He leaned forward, his warm breath tickling her skin as his eyes ran down the length of her. "Frankly," He raised his eyes back to her. "I want all of you. All, or nothing."____________________________________Sharon Annabella Freelance is the only daughter of George Freelance, the town's drunk gambler. Not only has he gambled everything away, but he has managed to gamble his daughter away also. Left with no other choice, Sharon must marry and learn to live with the man her father lost a bet to. Well, he can have her but he will never possess her heart. That, he can bloody bet on! __________________________________Mathew Steiner, in a desperate attempt to be independent, leaves the comfort of his father's wealth, moves to a small town, and buys a mansion he cannot fully afford yet. When Mathew's only hope of paying fully for the house is dashed, he is faced with two options; return to his father, a failure or, get his hands on his inheritance left by his grandfather. There is only one problem with option two; he must find a wife to do so. Copyright © 2016-2017 Lily OrevbaAll rights reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the publisher.
8 220 - In Serial29 Chapters
Once Again ✔️
Do you believe in reincarnation?Well if you ask me that then yes, I doBecause I've been reincarnatedAnd this time, I won't let goI will find him, even if it takes me a lifetime*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_#158 in historical fiction out of 3.34k stories #871 in life out of 16.3k stories#38 in thrill out of 473 stories#138 in reincarnation out of 1.38k storiesThank you Wattpad and all those people who read and vote my story. Thank you so so much!!!??????
8 218 - In Serial35 Chapters
By Chance 《Chanlix》
𝗪𝗵𝗲𝗻 𝗴𝗼𝗼𝗱𝗶𝗲 𝘁𝘄𝗼 𝘀𝗵𝗼𝗲𝘀 𝗙𝗲𝗹𝗶𝘅 𝗮𝗰𝗰𝗶𝗱𝗲𝗻𝘁𝗮𝗹𝗹𝘆 𝗴𝗲𝘁𝘀 𝗱𝗿𝘂𝗻𝗸 𝗮𝗻𝗱 𝗯𝘆 𝗰𝗵𝗮𝗻𝗰𝗲, 𝗲𝗻𝗱𝘀 𝘂𝗽 𝗶𝗻 𝗯𝗮𝗱 𝗯𝗼𝘆 𝗖𝗵𝗮𝗻'𝘀 𝗯𝗲𝗱.《𝐒𝐋𝐈𝐆𝐇𝐓 𝐒𝐌𝐔𝐓 𝐖𝐀𝐑𝐍𝐈𝐍𝐆》
8 136 - In Serial28 Chapters
The Nanny
Archie is a success business man and a single father of twins. He tries to spend as much time with them as possible but his work does not always allow that. The four year old kids are always the last in kindergarten when he picks them up or they are already asleep when he picks them up from his parents' house. He hires a Nanny for help and when the pretty, raven haired woman moves in, all of their lives change.
8 160
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
