《•HIDE ME FROM THE BAD BOY• [Mongolian]》[14] Гурван найз
Advertisement
Миний хөл хоёр долоо хоног халуун нүүрсэн дээр явсан юм шиг л өвдөж байна.Өнөөдөр Бямба гараг тул ажил багатай.Би ажлын завсарлага аваад явж байтал урдаас танил хүн над руу алхаж ирлээ.
"Сайн уу, Чэйндлэр" гэсээр би инээмсэглэв.
"Сайн уу, Скайлин.Таныг энд ажилладаг гэж мэдсэнгүй шүү"
"Хэдхэн өдрийн өмнөөс л ажиллаж эхэлсэн" гэж түүнд хэллээ.
"Тийм үү.Би юм идэхээсээ өмнө-" гэсээр тэр өгүүлбэрээ дуусгалгүй хэн нэгнийг хараад чимээгүй болчхов.
"Сайн уу, Скай!" гэсээр Морган хаалгаар орж ирлээ.
"Чэйндлэр" гэж түүнийг дуудав."Хөөе Чэйндлэр" гэсээр би гараараа нүүрнийх нь урд даллалаа.
"Өө, тийм ээ, яасан" гэсээр тэр толгойгоо маажив.
Тэр Морганыг нүдээрээ дагуулан ширтэж байгааг нь би анзааран хоолойгоо заслаа.
"Чи сая надад юу хэлэх гэж байсан бэ?" гэсээр би хөмсгөө өргөв.
Тэр тэвдэнгүй инээгээд "Юу?"
Би түүнийг хөнгөхөн цохиод "Чи энд зогсоод л байх уу эсвэл дүү дээр минь очиж яриа өрнүүлэх үү?"
"Намайг тэгэх хэрэгтэй гэж бодож байна уу?" гэж тэр асуулаа.
"Мэдээж" гэсээр би түүнийг дүүгийнхээ зүг рүү түлхэхэд тэр түүнээс холхон буланд суув.Тэд хэсэгтээ юм ярилцсаны дараа Чэйндлэр ашгүй хажууд нь суулаа.
Ямар ч байсан тэдний хооронд бяцхан харилцаа үүссэн гэдэгт итгэлтэй байна.
• • •
Ажлын дараа би арай гэж машинаа онгойлгон дотор суув.Тэндээс хөдлөхдөө Five Second Of Summer дууг амандаа дуулсаар явах гэж байтал хэн нэгний инээх дуунаар би чимээгүй боллоо.
"Хөөх, чамайг дуулж чаддаг гэж бодсонгүй шүү" гэсээр Жейсон машины цонхыг налан зогсов.
"Хүн бүр л дуулж чаддаг" гэсээр би машиныхаа хаалгыг онгойлгож өглөө.
"Чи хаашаа явах гэж байгаа юм?" гээд Кравфорд машинд суув.
"Гэр лүүгээ очиж унтана" гээд би бага зэрэг эвшээлээ.
"Алив ээ, Скайлин.Чи бид нартай хамт цагийг хөгжилтэй өнгөрүүлмээргүй байна гэж үү?" гэсээр Чейс худлаа хошуугаа цорвойлгон ард талын суудалд суув.
Би тэд нар луу харахад бүгд над руу өхөөрдөм болохыг хичээсэн бололтой тэнэг царай гарган сууцгааж байлаа.
Advertisement
"Үгүй" гээд би толгойгоо сэгсрэв.
"За ойлголоо" гэсээр Кравфорд чимээгүй боллоо.
"Ашгүй дээ" гэж би бувтнасаар гэр лүүгээ жолоодож эхлэв.
Нэг их удалгүй тэд нар надтай одоо болтол хамт явж байгааг саналаа.Би гэрийнхээ зогсоолд машинаа тавьчхаад
"Та нар юу хүсээв?" гэсээр би хаалганыхаа урд очин зогсов.
"Бид нар уйдаад танайд зочлохоор ирлээ" гэсээр Жейсон мөрөө хавчлаа.
Би тэд нарыг хэсэг ширтэв.Тэд ч миний өөдөөс шүдээ ярзайлган инээмсэглэлээ. Тэгээд би бууж өгөв.
"За яахав.Гэхдээ та нар надаас далдуур янз бүрийн юм хийвэл манайд буу байгаа шүү!" гэж тэдэнд сануулчхаад хаалгаа нээн тэднийг орууллаа.
Би шууд л буйдан руугаа үсрээд дэрээ тэврэн хэвтэв.
Удалгүй Жейсон над дээр ирээд
"Чамд ийм гоё хөзөр байдаг байсан юм уу?" гэсээр тэр хайрцагтай шинэ хөзөр барьсаар орж ирэв.
"Чи наадхаа хаанаас олсон юм?" гэж би асуулаа.
"Чинийх юм уу?" гэж тэр үргэлжлүүлэн асуув.
Би нүдээ эргэлдүүлсээр "Үгүй ээ, наадах чинь Сэлагийнх.Манайд нэг удаа хонохдоо орхичихсон юм." гэж би хэллээ.
"Тэгвэл онгойлгоод тоглоцгооё!" гэсээр Жейсон над дээр очлоо.
"Наадахыг чинь одоо болтол задлаагүй байгаа.Чамайг онгойлгосноос болж Сэлагийн уурлахыг хармааргүй л байна шүү!" гэж түүнд хэлэв.
"Сэлаг хараал ид." гээд Кравфорд хөзрийг аваад буйдангийн голд жижиг ширээ татаж авчирлаа.
Би "За яахав"
"Сайн байна" гээд Чейс инээв.
Бараг хагас цаг гаран идэх уух юм авсны дараа бид тоглож эхэллээ.
"Миний ээлж" гэсээр Жейсон хөзрөө ширээн дээр тавив.
Надад сайн хөзөр байсан ч энэ удаад дийлэхгүйг мэдээд гарсангүй.
Гучин минутын дараа
"Тог, тог!"
"Би онгойлгочхоод ирье" гэсээр би буйдангаасаа босон хаалгаа онгойлголоо.
Хаалга нээгдэхэд Скайлор зогсож байв.Тэр бид нарыг харчхаад царай нь хүйтэрч юм дуугарсангүй.Тэр над руу нэг харчхаад залуус руу алхаж очоод
"Та нар энд юу хийж байгаа юм? Жижигхэн цайны баяр уу?" гэж Скайлор ууртайгаар асуулаа.
Кравфорд"Хөөе тайвширж үз"
Скайлор "Би та нарыг бүтэн өдрийн турш хайлаа.Та нар хэзээнээс эхлээд энд байсан юм?" гэж асуув.
Advertisement
Жейсон "Бараг цагийн өмнө эсвэл..За за явцгаая.Чи хаа явсан газар гарч ирэх юм аа" гэхэд
Скайлор "Тийм ээ. Бидэнд байх ёстой газар гэж бий." гэсээр бугуйгаа тоншлоо.
Бүх хөвгүүд босон явахад бэлэн болцгоосон байв.
"Дараа болъё Скай" гэж тэд хэлцгээлээ.
Би "Баяртай" гээд гараа даллав.
Скайлор манайхаас хамгийн сүүлд гарлаа.Тэр явахаасаа өмнө над руу сонин харцаар харчхаад явсан.
Түүнийг яагаад ингэж аашлаад байгааг ойлгохгүй юм.Би түүнийг сайн эсвэл муу гэж хэлж чадахгүй ч тэр Halloween-ы үдэшлэгт байснаас өөрөөр харсан.Их зовсон юм шиг.
• • •
"Сайн уу, Скайлин" гэсээр үдийн хоолны үеэр Колтон миний хажууд суув.
"Сайн уу, юу байна" гэж би инээмсэглээд түүнд суух зай гаргаж өглөө.
"Тэгэхээр, би энэ амралтын өдрөөр юм төлөвлөөгүй болохоор чи чөлөөтэй гэсэн үг." гэсээр тэр хөмсгөө өргөв.
"Би үлдсэн амьдралынхаа хугацаанд юу хийх вэ гэж бодсон ч хийх юм алга даа."
"Хөөе дөрвүүлээ энэ амралтын өдрөөр гарцгаая аа" гэж Бонни санал болголоо.
Би "Тэгье"
"Юу? Та нар хаачих гэж байгаа юм?" гэж Жон бидэн дээр ирээд асуув.
"Би, Брэтт, Скай, Колтон гээд бид дөрөв амралтын өдрөөр гадуур гарах гээд л.Чи бидэнтэй хамт явах уу?" гэж Бонни асуулаа.
"Үгүй ээ.Би ганцаараа юм байна" гээд тэр толгойгоо сэгсрэв.
"Өө, алив ээ чи Ториг уриад хамт явж болно ш дээ" гэж би ятгалаа.
"Хөөе тэднийг хар даа" гэж Колтон Скайлорын зүг рүү толгойгоо дохив.Тэд урьдын адил зоогийн газрын ширээн дундуур явж байна.Тэднийг орж ирсэн болохоор зоогийн газар ч бас чимээгүй боллоо.Гэхдээ тэд сайхан харагдсангүй.Жейсоны нүдний доор хөх няц болсон, Кравфордын нүдний дээд тал нь шалбарсан, Скайлорын хацарны нөгөө тал нь гүн зүсэгдсэн байв.Тэд шархны лентээр гэмтлүүдээ наасан боловч шархууд нь илт харагдаж байлаа.
"Бурхан минь, юу болоо вэ?" гэж би шивнэх төдий асуув.
"Өчигдөр шөнө тэд гудамжинд хүмүүстэй зодолдсон" гэж Жон аяархан хэллээ.
Бид Жон руу гайхсан янзтай хараад "Харж байнаа" гээд би нүдээ эргэлдүүлээд "Гэхдээ Яаж? Яагаад?"
"Хэдэн залуус тэдний дэргэдүүр өнгөрсөн.Гэхдээ Скайлор болон түүний найзуудаас илүү олон хүмүүс байсан" гэж Жон хэлэв.Тэр үргэлжлүүлэн
"Тэд Скайлороос муу залуус байсан.Тэд үнэхээр сэтгэлээр унасан харагдаж байна" гэж хэллээ.
Дараа нь би нэг зүйлийг анзаарав.
-------------------------------------------
Чейс энд алга
Advertisement
- In Serial9 Chapters
The Poet's Enchridion
Just some poem's I'm writing... Most of them are in my Nanowrimo novel ;)
8 158 - In Serial38 Chapters
We Met At Our Wedding ( JJK FF )
#1 in Kpopff In which Y/N and Jungkook met at each other's weddings with only one thing in common : "Both Your Partners were Nowhere To Be Found" -----" How hard it is to say I Love You ?" New BTS Jungkook Fanfiction All rights resevered
8 191 - In Serial9 Chapters
Just a Brawl Stars Game
It's just up because it's my most popular book.Otherwise i don't associate with this fandom anymore and even find it toxic asfPLEASE READ! ---> 1. NO I WONT MAKE MORE BS FANFICS STOP HARASSING ME OR IM LITERALLY ARCHIVING THE FIC / DISABLING THE COMMENTS2. NO I WONT CONTINUE THE BOOK STOP HARASSING ME IN DMS / INSTA3. EVERY PERSON ASKING ME IN DMS OR PERSONALLY ON INSTA WILL BE MASS BLOCKED ON BOTH OF MY INSTA AND WATTPAD.i hope i made myself clear.-Darwin
8 165 - In Serial57 Chapters
Darker Than Love | ꪜ
Previously known as The Good Girls Bad Boy. Highest Ranking: #2 in Short-storyMichelle White, the 'good girl' next door, was anything but the cliche stereotype. She was more than that. She wasn't simple, or boring, or devoted to her schoolwork and her prestigious parents. No, she was damaged goods, on the outside she was yellow and ripe and in the eyes of everyone, she was the girl all mothers desired for their sons to wed. But on the inside, she was rotting away, blackened by her darkest desires that only come out to play when in the company of someone who battles the same crippling addiction as she does.She thought everything had finally gone back to normal after one sudden turn of events in her already unordinary life had taken place until she meets him; Mason Hunter, the juvenile delinquent whose form of art is damage. Loving and charming were two words you could use to describe Mason, but on a bad day terrifying and dangerous held as much meaning. Everyone sees an asshole who disregards people's feelings on the outside, but that's what happens when you look at the world through a colourful lens. No one could see the boy struggling to cope with his mental health on the inside, only the one damaging himself and everything on the outside.What happens when two damaged teens find their way to one another? Will Michelle's life finally be normal? Or will Mason poison her more with his toxic love, a love so unhealthy, obsessive and unnatural. . .no one dares to question it.Copyright©️ XFiction_GoddessX ™️2018"Best book ever........ Made me cry numerous times and the ending God... 😍"-- dagheart"This was such an amazing book." -- Butterfly5678"loved this and hated it but that's how good books should make u feel." -- astraca
8 247 - In Serial68 Chapters
A Baby For The Beast
Every 200 years, a virgin is sacrificed to a powerful beast, for breeding.In the previous years passed, no offspring has been produced. It is known that only the mate to the beast can give him a pup.The community always selects the outcast virgin, from intricate fear of the beast.I am Ava Goodchild, one of the selected virgins.[[Word count: 80,000 - 81,000 words]]Book 1 of the Dystopia Series
8 313 - In Serial29 Chapters
Promote your book
Hey everyone Looking for a place to advertise your books. Well you have come to the write place. Welcome and don't worry there is no payments required:)
8 250

