《Book 1: Falling for Ricci Rivero (COMPLETED)》Part 12: Someone is Jealous
Advertisement
Nakapasok na kame, just in time bago dumating ang prof namin. naging magkatabi kame ni Gino, Nakwento nya din sa aking transferee sya dito.
Nagaral sya ng highschool sa Korea kaya pala makinis ang kaniyang mga balat.
Isa yun sa masasabi kong nagpagwapo sakanya, alam mo yun. hindi typical sa isang lalake ang magkaron ng makinis na balat.
kadalasan kase sa mg lalaking nakakasalamuha ko, hindi sila maalaga sa kanilang sarili lalo na sa kanilang balat. pero si Gino? mukhang mas maalaga pa yata sya sa balat sa akin. masasabing mas maputi sya kung ikukumpara ito sa akin.
nakwento rin nyang only child lang sya, ang kaniyang mga magulang gaya namin ni kleise nasa ibang bansa upang pangalagaan ang kumpanya nila doon. Isang kilalang Jewelry line daw ito sa France.
Isa rin daw sa rason kung bakit pa sya lumipat dito sa bansa ay dahil masyado ng toxic ang environment sa korea.
Nais naman niyang tumahak ng bagong landas.
tinanong ko kung naging madali ba sakanya ang mamuhay magisa, sa akin kase hindi nung mga unang taon kong naninirahan kasama si kleise hindi naging madali para sa aming dalawa. Iba parin kase ang kumpletong pamilya, ang luto ng isang ina at proteksyon ng isang ama.
kaya laking pasasalamat ko din kay kleise na dumating sya sa buhay ko, kung hindi siguro dahil sakanya malamang matagal nakong tumakbo pabalik sa ibang bansa para samahan sila mama.
Nakakatuwang isiping may mga lalaking ganito sa panahon natin, oo nga't kakakilala ko palang kay gino pero may kung anong pakiramdam ang nagsasabi saking parang matagal ko na syang kilala.
natigil ang aming kwentuhan ng bigla kaming makarinig ng tilian sa bandang kaliwa.
marahil ito nanaman sya.
'Ricci!!!!'
'Cci omg anakan mo ko!'
'ricci papicture huhu.'
Ilan sa mga naririnig ko sa hiyaw ng mga kababaihan dito sa hallway.
Advertisement
Iba parin talaga ang dating ng isang rivero, Sino nga bang hindi mabibighani sa lalaking ito? ako hindi. nasabi ko nalang sa utak ko.
agad kong binalik ang tingin ko kay gino 'Tara na gino, mukhang kelangan na nating umalis kumain tayo medyo nagugutom ako."
agad naman itong tumayo, 'Payat na baboy.' sabi mo sa akin.
'Wow ha excuse me? Hindi ako baboy at lalong lalong di ako payat!' napatayo din akong sabi dito.
Napangiti ka,'Merong payat na baboy.'
'At saan mo naman nakita yun aber?' nakapamewang ko pang sabi.
Hinawakan mo ang ulo ko at ginulogulo ang buhok ko,'ito nasa harap ko mismo inaaya pa kong kumain.'
agad kong tinanggal ang kaniyang kamay sa ulo ko, 'Ulol, Baboy mo to.'
Hindi niya napigilang tumawa na mas lalong nagpainis sakin, 'Bakit kaba tumatawa?!'
patuloy lang ang pagtawa mo hay abnormal,'Paano, ang cute mong maasar nagmumura kapa.' nakangiti mong sabi sa akin.
'ano ba, sasamahan mo ba kong kumain o mangaasar ka nalang jan?' pinilit kong magmaldita.
'Bakit pa ko pipili kung pwede namang pareho, aasarin kita habang kumakain.' Ngiting ngiti kapa habang sinasabi to.
Naglakad tayo palabas biglang bumilis ang tibok ng puso ko, ang lakas ng simoy ng hangin pati ang amoy mo nadadala nito.
pinilit kong tumingin sa iba o sa lapag upang hindi ko madamang andiyan ka.
Ewan ko ba kung bakit ko pa niloloko ang sarili ko, tumingin man ako sa iba alam ko sa sarili kong ikaw padin ang nakikita ko.
Sinabi kong mauna na si Gino sa canteen, kelangan kong magcr saglit. magretouch at makapagpakalma rin ng tibok ng puso baka tumalon na to palabas sa dibdib ko.
babagtasin ko na sana ang kaliwang parte ng hallway para lumusot sa isang daanan papunta sa cr ng bigla akong mahatak ng kung sino.
Advertisement
'Mmmmmmmm!' hindi ko makita ang taong nagtakip saking bibig nakayakap sya sa akin patalikod. pinilit kong magpumiglas, nagtatalon nagsisipa at para na kong butete sa aking mga ginagawa ngunit hindi parin ako makawala. anlakas nya
'Shhh shhh, stop shouting.' Kalmadong sabi neto doon palang nalaman ko na kung sino ang humatak sa akin at kung aino ang may yakap yakap sakin ngayon...
Si Rivero.
'bibitiwan lang kita kapag kumalma kana, mamaya eh magisigaw ka akalain nilang may ginagawa akong masama sayo.'
hindi ba masamang manghatak ng kung sino?!
kinalma ko ang aking sarili, pinakawalan nya ako.
'ano bang problema mo ricci, at bigla bigla kang nanghahatak nahihibang kana ba?!'
Hindi nagbago ang itsura mo binibigyan mo nanaman ako ng malamig na tingin.
'Walang masamang manghatak basta ako ang hahatak sayo.' sumandal ka sa pader at tumingin sa sahig.
'hindi ko maintinduhan ang gusto mong sabihin, akala ko maliwanag na sayong lalayuan natin ang isa't isa.' Sabi ko at napatingin din sa sahig.
dahan dahang umangat ang iyong ulo at tumingin sakin, 'Sinabi kong hahayaan kitang mahanap ang sarili mo pero hindi ko sinabing pwede mong hanapin ang sarili mo kasama ang iba.'
sinong iba? 'ricci wala tong patutunguhan.' akmang hahakbang na ako upang matungo ang cr ng bigla nanaman nya akong higitin pabalik.
'Isa pang hakbang o pagpupumiglas hahalikan na kita.' sabi mo habang yakap yakap mo ako.
'Hindi ko gustong may kasama kang iba, lalo na kung lalake. layuan mo yung mestisong hilaw na yun.'
'Ricci, hindi mestisong hilaw ang pangalan ni Gino. at pwede ba tigilan mo na layuan mo ako.'
Bigla nya akong tinulak sa pader ang lapit lapit lapit nya sa akin...
ramdam na ramdam ko ang hininga nya sa aking mukha, tainis... rivero
'sinabi ko sayong layuan mo sya, hindi ako nagtatanong steph para sagutin mo ng oo o hindi. utos yun, utos.' sabi mo habang nakatingin ka sa aking mga mata
'ri..ricci... lu-lumayo ka nga sakin.' fudge kleise bakit ka nauutal!
'hindi kita lalayuan hanggat hindi mo sinasabing lalayo ka sakanya. ayokong may umaaligid sa prinsesa ko. ayaw ng prinsepeng magshare. naiintindihn mo ba yun? AYOKONG MAY UMAALIGID SAYO, BAKA MAKAPATY AKO.' Dahan dahan mong sabi na mas lalong kinakabog ng puso ko.
'Tigilan mo na nga ako Ricci, wag mo kong utusan alam ko ang ginagawa ko! Ayoko nga sinabi! hindi mo ba naiintindihan yun kaibigan ko si g—' bigla mong nilapit ang mukha mo sa mukha ko ng tuluyan, dahilan upang maiwan akong nakadilat at nanigas ako sa aking kinatatayuan.
ramdam na ramdam ko ang labi mo sa labi ko, anlambot.
hindi ko alam kung ano ang nagtulak sakin upang pumikit na para bang dinadama ang bawat bahagi dito.
Hindi ko namalayang nakapalibot na pala sa iyong leeg ang mga kamay ko...
parang napaka magical ng tagpong ito,kakaiba ang tibok ng puso ko may mga nagliliparan sa aking tiyan.
pakiramdam ko, Isa akong prinsesang sinagip gamit ang isang mahiwagang halik ng aking prince charming.
hindi ko alam kung ilang minuto na tayong ganito basta ang alam ko lang, bumabagal ang ikot ng mundo at tanging tiboklang ng puso ko ang naririnig ko.
humiwalay tayo ng parehong hinihingal.
tumingin ka sa mata ko't hinawakan ang pisnge ko, 'So I think responding back with my kiss is a yes.' biglang tumaas ang isang parte ng labi mo.
Shit, why did I even responded?!
———————
Advertisement
- In Serial124 Chapters
Eldritch
Dreams.I never thought much about them.Mostly for the point that I could never remember any of mine.And the bits and pieces that remain would never make sense.This is what dreams are like after all.Just some random mix, thrown together by an unstable mind to get over the stuff which bothered one during the day.At least that's what I thought.Until they turned against me.Twisted everything I knew and turned my whole existence into a nightmare.But the thing is... It's mine.
8 174 - In Serial20 Chapters
The Ascendant: Endless Reincarnation
My name is Richard Brooks. I died while saving a kid. Kicking the bucket at 28 was really depressing, you know? There’s so much I still wanted to do. But instead of passing on, I was thrust into an endless series of reincarnations. Whenever I die, I earn Karma points based on my achievements and growth. These points can be exchanged for weapons, spells, or other bonuses to make my next lives more interesting. “What kills me only makes me stronger!” Or something like that. Honestly, it feels like I’m stuck in an RPG. The difficulty setting can be pretty ridiculous too. Sometimes all I can do is grit my teeth in frustration as I die an ignoble death. But I won’t complain. Even when it’s dangerous and painful, I love life. This is all an opportunity; I’ll do my best, no matter what kind of sadistic fate the System throws at me. I will swing the warhammer of justice! Craft and enhance the most amazing artifacts! Overwhelm opponents with a barrage of auto-casting spells! Lead powerful vassals in Domain wars! All for the sake of creating an eternal sanctuary. With my unique power of Runecrafting, maybe I’ll even become strong enough one day to overturn fate… or at least find out what the hell is really going on. It might take a few hundred or a thousand lifetimes, but what’s the rush? I have all the time in the world now. (Note: R15+ This is the work of a very inexperienced author with a full time job. Please expect an erratic release schedule.)
8 100 - In Serial12 Chapters
Claret
Aren isn't a hero. He is not famous, has no special power, and he is unwilling to sacrifice himself for others. Yet, something within him won't let him play the coward's role. With his hemophobia, and his best friend the infamous LRG, Aren is about to face a world under a different set of rules. BEGIN, Tui's Fantasy FF of spectacular amazement and horror!
8 109 - In Serial24 Chapters
Not Afraid (Billy Loomis x reader)
The reader falls head over heels with Billy Loomis, but when she finds out he's a killer does the reader leave him or join in on the fun.~Y'all I wrote this when I was 13 so of course it's going to be shit. So please stop leaving hate comments😃
8 76 - In Serial26 Chapters
Over the Mountains // Thorin Oakenshield
Persephone is the rarest race in Middle Earth. She isn't a half breed... but a quarter breed. What she doesnt tell anyone outside of the Wizards is that she is really part elf, dwarf, wizard... and skin changer. When she is asked to join the company of Thorin Oakenshield, she agrees but isn't prepared for what she gets herself into. She is suddenly thrust into an adventure of loyalty, honor, persistence, wisdom, bravery and love.
8 54 - In Serial30 Chapters
The Unforgiving World
The year is 2032, disappearances had started a month ago, nobody noticed at first as most of the disappearances had occurred all over the world. However after the children of the people in power started vanishing, people started looking into the disappearances. The blame was focused entirely on China who had greatly rose in power, however nobody cared to check to see if China's civilians were also vanishing. After around 900 people had disappeared off the face of the earth, countries stopped blaming China and looked for alternatives for the reason why. Our Protagonist Gabriel L. Novak has just become one of those who disappeared.
8 228

