《LET ME FOLLOW》♤ 2 ♤
Advertisement
jump .
- you will go to hell !
+ where the hell was I until now?
+ میپرم .
- (خودتو بکشی) ميرى جهنم !
+ تا الان مگه کدوم جهنم بودم؟
■□■□■□■
دزدکی از بالای پله ها پایین و نگاه کرد ,پدرش رو دید که کتشو پوشید .
مثل هر دفه که از خونه میزنه بیرون آبی به موهاش کشیده و صورتشو تراشیده
شلوار جینشو پوشیده چون به اتوکشیدن احتیاج نداشت و اون کت ... انگار اونم ضد چروک بود .
وقتی پدرش درو بازکرد و از خونه بیرون رفت
پسر پلکاشو رو هم گذاشت و تکیه ی سرشو از میله های کنار پله برداشت .
اروم اروم اومد پایین , اخر هفته هایی که پدرش هیچ کاری برای انجام دادن نداشت توی خونه پر بطری های آبجو و بسته های سیگار میشد , پر ظرف های غذایی که لویی از رستورانا جمع میکرد و اخرشم خودش باید همه چیو مرتب میکرد .
از کیسه ای که آویزون کرده بود یه نایلن برداشت و شروع کرد به جمع کردن قوطی ها
هرکیسه رو که پر میکرد اونو میبست و کنار دیوار میذاشت , بعد ظرفهارو داخل هم گذاشت و باقی مونده های غذا رو داخل یه کیسه ی دیگه ریخت
حوله ی کهنه ای که روی لوله ی گرم آبگرمکن اویزون بودو برداشت , کمی نمدارش کرد و شروع کرد به پاک کردن کف خونه که یا لکه های غذا و فیلتر های سیگار یا نوشیدنی , اونجا ریخته بود
وقتی کاراشو تموم کرد از پله ها رفت بالا جوراباشو پوشید , کفش های آل استار فیکشو از زیر تخت بیرون کشید و پاش کرد
محکم بنداشو بست و پولیورشو تنش کرد
از پله ها پایین رفت , اسکاچ و برداشت و صابون و داخل ظرف آب انداخت کمی همش زد تا کف کنه و بعد صابونو برگردوند تو جا صابونی و اسکاچ و به آب و صابون زد
دستاشو تو سینک گرفت و شروع کرد به سابیدن پوست دستش و ناخوناش .
هر دفه که پوستشو با اسکاچ میسابید پلکاشو از درد محکم رو هم فشار میداد ولی مجبور بود تمیز باشه پس تحمل میکرد
وقتی کارشو تموم کرد اسکاچ و تو ظرف آب رها کرد , دوید سمت اجاق گاز و کمی از روغن یخ زده ی کنار موتور رو کند و نزدیک حرارت گرفت .
وقتی آب شد و دماشو تونست تحمل کنه اجاق و خاموش کرد و روغنو رو دستاش مالید
کمی ازشو سر گونه هاش و موهاش کشید و تو آینه ی شکسته ی رو شویی به خودش لبخند زد.
:سلام ,من لویی تاملینسون هستم
کمی به خودش خیره موند و کم کم لبخندش از بین رفت
سرشو پایین انداخت و کیسه های زباله رو دستش گرفت , از خونه بیرون زد و دونه دونه پله هارو با احتیاط پایین میرفت تا بتونه کیسه هارو بدون پاره شدن یا افتادن از دستش پایین ببره .
لبشو گاز گرفت و به پیشونیش چین داد
:هی لویی , بذار من رد بشم
لویی سرشو بالا گرفت
:سلام آقای بورمن
:سلام لویی , مراقب باش چیزی نریزی
:چشم آقا
لویی محکم تر انگشتای کوچیکشو دور دسته های کیسه ها فشار داد
چند دقیقه طول کشید تا به آخرین پله برسه , کمی ایستاد و خودشو عقب داد تا درد پشتشو کم کنه .
وقتی نزدیک سطل های بزرگ زباله رسید کیسه هارو داخلشون پرت کرد و نگاهی به کف دستاش کرد کثیف نشده بود و فقط بخاطر اسکاچ کمی سرخ شده بودن .
Advertisement
دستاشو تو جیباش برد , تند تند مسیرشو طی کرد مثل همیشه سرش پایین بود نه صدای بوق ماشینا نه صدای داد و بیداد ادما باعث نمیشد اون سرشو بالا بگیره
تنها چیزی که این کارو میکرد , چک کردن گه گاه آدرسی بود که باید اونجا میرفت .
سرازیری تقریبا تندی رو رد کرد و چند جا از کوچه هارو از پله ها پایین رفت
بعد به اطرافش نگاه کرد مطمئن نبود جایی که پدر مستش بهش ادرس داده واقعا همینجاست یا اون اشتباه اومده .
با یه نفس عمیق , دستاشو تو صورتش کشید و سمت در رفت
دودره چوبی و بزرگ اونجارو به داخل هل داد و وارد بار بزرگ و شیکی شد که هیچ ارتباطی با سبک زندگی خودش و پدرش نداشتن !
:هی ... اینجا چی میخوای?
لویی با دهن نیمه باز چرخید تا مردی که خطاب قرارش داد و ببینه
کاغذ تو دستشو بالا گرفت و مرد بلند قد و هیکلی که یه پیراهن سفید و جلیقه ی مشکی همراه یه پیشبند داشت و نگاه کرد .
:تو پسر مارکی?
هرچند شنیدن اسم پدرش از زبون یه ادم درست و حسابی کاملا شوکه اش کرده بود ولی این امید رو بهش داد که اشتباه نیومده
:بله آقا
مرد پشت پیشخوان رفت و با دست به لویی اشاره کرد تا دنبالش بره
:اسمت چیه?
لویی تند تند پاهاشو حرکت داد و دنبال مرد رفت
:لویی تاملینسون آقا
مرد سرشو تکون داد طوری که انگار داشت چیزی رو بیاد میاورد
:مارک بهت گفته قراره چیکار کنی?
لویی کنار مرد ایستاد , دستاشو رو هم گذاشت
:نه آقا , فقط بهم گفت میتونم اینجا کار کنم
:خیلی خب , راست گفت که 18 سالته? بنظرم تو 13 سالت باشه
لویی خواست راستشو بگه اما بهتر دید چیزی بگه که موقعیتشو حفظ کنه
:نه آقا من 13 سالم نیست من بزرگم فقط .. جثه ی کوچیکی دارم , باعث میشه بقیه اشتباه کنن
مرد لبخندی زد
:خیلی خب , دنبالم بیا
لویی از کنار پیشخون و لیوان های بیشمار کوتاه و بلند , مشروب های رنگارنگی که به دیوار چوب بلوطی پشت بار چیده شده بود ردشد
در باز شد و وارد یه راهروی تاریک شد , از کنار در های رو به روی هم رد شد تا اینکه راهرو تموم شد و در دیگه ای باز شد
دست چپ پیچیدن , مرد در فلزی رو باز کرد و کنار در ایستاد .
:داخل لباس میپوشی , پیشبندتو میبندی , سطل رو ور میداری و تموم اتاق هایی که از کنارشون رد شدیمو پاک میکنی , اون اتاقا و وسایلشون به اندازه ی جون تمام خانوادنت ارزش دارن پس حواستو جمع کن , لازم نیست وسایلو گرد گیری کنی یا چیزی رو جا به جا کنی , اونجا فقط شیشه های مشروب رو داخل اون سطلای مخصوص میچینی و میای بیرون , فهمیدی?
لویی محکم جواب _
:بله آقا .
صاف وایساد تا اگه حرفی مونده مرد اونو تموم کنه
:برو حاضر شو , اتاق اول و خودم بهت یاد میدم , بقیه اشو خودت انجام میدی , بعدش اگه رئیس از کارت راضی بود میذاره اینجا کار کنی
:چشم آقا
وقتی اون مرد رفت
لویی دیگه معتل نکرد , لباس هایی که اونجا داخل طبقه های مربع شکل کوچیک چیده شده بودن رو ورداشت و رو بدنش گرفت تا ببینه کدوم اندازه اس
یه پیراهن سفید شلوار مشکی رو به تن کرد و شروع کرد به بستن پیشبندش , نگاهی به گفشاش کرد , اونا اصلا به این لباسا نمیومد
Advertisement
سطل هارو گرفت و از اتاق بیرون رفت , وقتی وارد راهروی اتاق ها رفت مرد رو دید که کنار در اولین اتاق ایستاده
مرد با دستکش های دستش رمزی رو وارد کرد و در اتاق باز شد
:برو داخل ... نه صبر کن
لویی با شنیدن صدای مرد سرجاش خشکش زد برگشت و به مرد نگاه کرد
:کفشات ... درشون بیار , گند میزنی به همه چی اگه بری تو, حتما یه جفت کفش خوب بخر... اگه گذاشتنت اینجا کار کنی
لویی سطلا رو رو زمین گذاشت و سریع کفشا و جوراباشو دراورد چون اصلا نمیخواست پینه وصله های جوراباش از این بیشتر تحقیرش کنه .
کفشاشو کنار در گذاشت و سطلارو ورداشت
مرد وارد اتاق شد و درو نگه داشت تا لویی وارد بشه و بعد در بسته شد
کم کم نور ضعیفی دور تا دور اتاق رو روشن کرد و بعد نور به سقف رسید .
لویی با دیدن این اتاق جادویی دهنش باز موند ! مگه همه نباید لامپ داشته باشن? اینجا انگار دیوارش نور میداد !
کفت اتاق یه تیکه فرش بود با دوتا صندلی چوبی , یه مبل سلطنتی و یه تخت بزرگ با مخمل های بنفش که فضای تیره تری به اتاق میداد , پارچه های که از تخت به سقف اویزون شده بودن
هیچی از این اتاق رو نمیفهمید , همه چیز خیلی عجیب بود .
:لویی? اونا رو باید ورداری , تو سطلا اینجوری بچینی اگه چیزی از مشروبا باقی مونده باید با شیشه ای بذاری تو این سطل ,اینجوری , بعدم اونارو به انبار میبری که بعد اینکه اینارو جمع کردی بهت نشونش میدم ... فهمیدی?
:بله آقا ... اوم اگه شیشه ای دست نخورده باشه چی?
:اونا رو دست نزن , شماره اتاق و بنویس و به من بده ... من فیلیپ هستم , میتونی منو لیپه صدا کنی
لویی لبخند کوچیکی زد
:چشم آقا
فیلیپ دستی روی سر کاملا تراشیده شده اش کشید , نگاهی به اطراف کرد
:چیز دیگه ای نیست , فقط میمونه شبا که آشغالای این اتاقا رو جمع میکنی .... سوالی داری?
:بله آقا ... آشغالا هم قابل تفکیکن ? یعنی من باید چیز خاصی و وردارم ?
:نه , ملافه ها و پارچه ها با یکی دیگه اس , که وسایلو مرتب میکنه , برای اتاق های شرقی فیلیسیتی و برای اتاق های غربی رُز , بقیه ی آشغالا رو تو جمع میکنی , و تو کیسه های مخصوص میریزی , مراقب باش خودتو زخم نکنی چون ممکنه بیماری بدی بگیری پس جدا حواستو جمع کن بچه جون
لویی تند تند سرشو تکون داد
:چشم آقا
لویی سطل هارو ورداشت و سمت اتاق رو به رویی رفت
:آقا , من که رمزارو نمیدونم
فیلیپ کارتی از جیبش دراورد
:از بس خودم رمزارو وارد میکنم یادم رفت تو اونارو نمیدونی , اینو جلوی این دستگاه بگیر ,در هارو وا میکنه , حواست باشه لویی درسته داخل دوربین نداره ولی جلوب همه ی این در ها دوربینه , خطایی ازت سر بزنه دودمانتو به باد میدی , رئیس اینجا با هیچ کس شوخی نداره
لویی کارت رو گرفت
:ممنونم که بهم اعتماد میکنید آقا , قول میدم فقط کاریو که گفتیدو انجام بدم
فلیپ سرشو تکون داد , دیگه اونجا کاری نداشت پس یه دستشو تو امتداد بدنش صاف نگه داشت و دست دیگه اشو جلوی شکمش گرفت و رفت
لویی کمی به راه رفتن فلیپ فکر کرد , سرسختی یا انضباط معلوم نبود , شاید این تاثیر رئیس ترسناکشه!
در رو باز کرد و همونطور که یاد گرفته بود بطری روی کمد کوچیک کنار تخت رو برداشت و داخل سطل گذاشت .
نگاهی به اطراف کرد , اتاق های بهم ریخته , معلوم نبود اینجا چطور مسافر خونه ایه ! شایدم فقط وزیر ها و سفیر ها برای خواب و عیش و نوش به اینجا میان !
لویی چیزی نفهمید البته زیاد هم براش مهم نبود
سطل رو برداشت و دم در گذاشت و سمت در بعدی رفت
....................
به دیوار انباری تکیه داد چشماش داشت سنگین و سنگین تر میشد تا اینکه دیگه از اطرافش و سردی کف انبار چیزی نفهمید
با شنیدن صداهایی اروم اروم پلکاشو وا کرد
:من بهت گفتم حواستو جمع کنی نه اینکه هر کسی بتونه سرشو بندازه پایین و بیاد تو این خراب ... ببین داره نگاه میکنه , اوه موش کوچولو بیدار شدی?
لویی سریع سر پا ایستاد
:اینجا چیکار میکنی?
:من .. من اینجا کار میکنم
مرد دستاشو به کمرش زد چند قدم جلو تر اومد
:پس من چطور تورو ندیدم ?
:امروز ... اینجا , شروع به کار کردم , ازم خواستن تا اخر شب همینجا ب..بمونم و بعد ... اتاقارو تمیز کنم آقا
مرد سرجاش ایستاد و کمی فکر کرد
:برو فلیپ و پیدا کن ... یالااا
مرد دیگه ای که مثل فیلیپ لباس پوشیده بود چشمی گفتی و سریع از انبار بیرون رفت
اما مرد کت شلواری به لویی خیره موند
:تو ... اسمت چیه?
:لویی ... لویی تاملینسون قربان
:هاه ... اون مرتیکه ی عوضی , میدونی چرا اینجایی?
مرد انگشت اشاره اشو تکون داد و سمت لویی خم شد
:پدر آشغالت رو یکی از بهترین مشتریای من بالا اورد ... میدونی قیمت کتی که پوشیده بود چقده ? ...
مرد کمرشو صاف کرد و پشت به لویی ,انبار رو قدم زد
:البته که نمیدونی , تو باید یه مدت مثل سگ اینجا کار کنی تا شاید پول کت اون مرد و در بیاری بعدم خسارت آبروی رفته ی من و بدی .... حالا فهمیدی?
لویی دستاشو بهم گره زد و سرشو پایین انداخت
:بله آقا , بله
مرد ابروهاشو بالا انداخت
:تو مطمئنی پسر اون مرتیکه ای?
لویی تندی سرشو بالا اورد و به مرد نگاه کرد ولی سریع پشیمون شد
:ا...اگه منظورتون ... ما..مارک تاملینسونه ... بله
مرد کتشو مرتب کرد
:استخدامی ... ارزششو داری که بجای کندن پوستت , اینجا کار کنی , از ادمایی که مطیعن خوشم میاد ... مرده ی تو و اون عوضی بدردم نمیخوره
مردی که سراغ فلیپ رفته بود همراهش برگشت
فیلیپ :بله آقای فورد , با من امری داشتین?
جیسون فورد یه تای ابروشو بالا داد
:استخدامش کن , شبم حق نداره برگرده خونه اش بذار تو انبار بخوابه و شیفت صبح رو انجام بده
فلیپ کمی مکث کرد ولی بعدش چشمی گفت , منتظر موند تا اقای فورد و جیمی که همکارش بود از اونجا برن
برگشت و نگاهی به لویی کرد
:چه اتفاقی افتاد ?
لویی سرشو تکون داد
:فکر کردن من ... بدون اجازه اومدم اینجا , رئیس اونه ?
فیلیپ سرشو تکون داد
:و تشنه به خون پدرته , حواستو جمع کن لویی , فکر نکن قانون های ایالتی علیه پولدار ها هم کار میکنن , جدی میگم , ... حواستو جمع کن
لویی آب دهنشو قورت داد و سرشو تکون داد
و همراه فلیپ از انبار بیرون رفت .
.............................
🌟🌟🌟🌟🌟🌟
مطمئن شید که ووت میدید لاولی ها
🍺🍺🍺🍺🍺🍺
Advertisement
- In Serial1363 Chapters
VRMMO: The Unrivaled
Lu Chen used to be a ranker of the most popular VRMMO game, Spirit of Grief. After a car accident turned his dreams into dust, his disability left him incapable of escaping the pit of mediocrity he was thrown into. Helpless and defeated, his story ended.Two years later, the Eternal Moon Corporation launched a new VRMMO called "Heavenblessed", and Lu Chen stumbled into another terrible accident that left him in a complicated situation far beyond his ability to handle. That won't stop him from rising to the top, however. Not again.Come witness the rise of the sword-wielding zombie and the relationships he makes during his journey to the apex! For riches and bi- ahem, for career and love!He wields a demonic sword from Hell, he dons armor shining with Heaven's light. His boots stride across the sky as his helmet devours the souls of his enemies. On his left side sits the Goddess of Death. On the other, the Angel of Beauty.From the land of ice and death, a generation of Asura Kings rises, their roars reverberating throughout the world.Tremble in fear, noobs!
8 8156 - In Serial1353 Chapters
Refining the Mountains and Rivers
A young man's life changes when he stumbles upon a mysterious item. Qin Yu had never been a lucky person. Weak of body, bullied by his peers, and with only his friend as his family, he struggles day-by-day to live. But everything changes when he stumbles upon a little blue lamp. An immortal and demonic cultivating adventure.
8 3344 - In Serial2455 Chapters
Mortal Cultivation Biography
A poor and ordinary boy from a village joins a minor sect in Jiang Hu and becomes an Unofficial Disciple by chance. How will Han Li, a commoner by birth, establish a foothold for himself in in his sect? With his mediocre aptitude, he must successfully traverse the treacherous path of cultivation and avoid the notice of those who may do him harm. This is a story of an ordinary mortal who, against all odds, clashes with devilish demons and ancient celestials in order to find his own path towards immortality.
8 1050 - In Serial1503 Chapters
Dragon Prince Yuan
Destiny stolen at birth, the prince of the once mighty Great Zhou Empire, Zhou Yuan, has been plagued all his life by a fatal poison, forced to suffer powerlessly until one day when fate draws him into a mysterious domain where he meets a beautiful girl in green, a bizarre dog-like creature and an unfathomable old man in black.Join Zhou Yuan as he is thrust into the whirlpool of destiny while he seeks the pinnacle of cultivation.
8 1057 - In Serial677 Chapters
Ranker's Return
In the early days of the virtual reality game, Arena, meleegod was the strongest ranked player! He deleted his character and suddenly left. In order to restore his bankrupt family, he returned to Arena!"Do you want to create a character?"
8 1715 - In Serial1525 Chapters
Monarch of Evernight
Qianye rose from hardship but was felled by betrayal. From then, one man, one gun; he tread the path between Evernight and Daybreak and became a legend. Even if Evernight was destined to be his fate, he still intends to become the ruler who dictates.
8 22861

