မားရဲ့ စကားတွေကိုကြားပီးနောက် Yibo တစ်ယောက် ဆိုဖာပေါ်မှာ တော်တော်တုန်လှုပ်သွားတရ် ...

လမ်းခွဲစကား စပြောတဲ့ အစ်ကိုက ခံစားခဲ့ရသေးတာလား ...ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲ ... ဘာတွေဖုံးကွယ်ထားသေးတာလဲ ... သူ့ကိုယ်တိုင်မပြောနိုင်တဲ့ကိစ္စတွေရှိသေးတာလား ...

မေးခွန်းပေါင်း များစွာခေါင်းထဲကို နေရာအပြည့်၀င်ယူသွားတာမို့ ရှောင်မားရဲ့ မား ဟင်းချက်လိုက်ဦးမရ်နော် လို့ပြောသွားတာကိုလဲ တုန့်ပြန်ဖို့သတိမရ ...

သူ သိတာ တစ်ခုက အရင်လို အလားတူ အခြေအနေမျိုးထပ်ဖြစ်လာရင် ထပ်ထားသွားခံရဦးမှာလား ...

အရင်လို ရူးရူးမိုက်မိုက်လုပ်တတ်တဲ့ အရွယ်တုန်းကတောင် Yibo ကို လွတ်ချခဲ့တာ ခုလိုတည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ဖစ်လာတဲ့အသက်အရွယ်မှာ အစ်ကိုက အချစ်ကို ဦးစားပေးမတဲ့လား ...

ဒါပေမဲ့လဲ အစ်ကိုက ‌ပြောပြန်တရ် ... သူထပ်ပီးထားခဲ့ဖို့ဆိုတာ အစ်ကိုသေမှ ရမှာတဲ့ ... သူယုံလိုက်ရမှာလား ...

Relationship တစ်ခုမှာ ဘယ်ကိစ္စမဆို ပွင့်လင်းမှ ဆက်ဆံရေး တည်မြဲမရ်လို့ Yibo ယူဆထားတရ် ...

အစ်ကိုဘက်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းမဖွင့်ဟ လာသ၍ ကျွန်တော်နဲ့ အစ်ကိုက နီးရက်နဲ့ ဝေးကွာကြဦးမှာပဲ ...

ကျွန်တော်က အစ်ကိုနဲ့ မဝေးရဖို့အတွက်ဆို ဘယ်ကိစ္စမဆို ရင်ဆိုင်နိုင်သလောက် အစ်ကိုကထွက်ပြေးဖို့ပဲ ကြိုးစားခဲ့ဘူးတရ် ...

ကျွန်တော် မေးတဲ့မေးခွန်းတွေကို အစ်ကိုဖက်မဖြေနိုင်ခဲ့ရင် ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော်ပြေးရလိမ့်မရ် အစ်ကို ...

နောက်ပီး မားပြောသွားတဲ့ အစ်ကို တိုက်ခန်း ...

Yibo တောင်းပန်ပီးတွေ့ဖို့တောင်းခဲ့တာတောင် ဖွင့်မလာခဲ့တဲ့ အစ်ကို တိုက်ခန်းကို အမှတ်တရတွေဘယ်လောက်ရှိခဲ့ရှိခဲ့ ရှေ့ချဖို့ထိတော့ မရဲသေးဘူးအစ်ကို ...

အစ်ကိုကို ချစ်လွန်းလို့သာ အရင်အတိုင်းပြန်ဆက်ဆံပေမဲ့ Yibo လဲ လူပဲမလား ... ချစ်တတ်သလို နာကျည်းတတ်တရ် နောက်ပီး စိတ်လဲနာတတ်တယ် ...

ကာလအပိုင်းအခြားထိ ဟင်းအင်း ခုထိတိုင် ခံစားခဲ့ရတဲ့ နာကျင်မှု့တွေက အိမ်မက်မှ မဟုတ်ခဲ့တာ ...

^ ဟာ ... မား ^ ဆိုတဲ့ အစ်ကို အော်သံကြားမှ Yibo အတွေးတွေထဲက ပြန်နိုးလာခဲ့ရတရ် ...

မီးဖိုခန်းထဲကနေ ဆူဆောင်အောင့်ပီး ထွက်လာတဲ့ အစ်ကိုက Yibo ဆီကို တန်းတန်းမတ်မတ် ...

^ ဟင် ... Wang ငိုထားတာလား ... ဘာဖြစ်လို့လဲ ... နေမကောင်းလို့များလား ... ဘာလဲ ... မားတစ်ခုခုပြောလိုက်လို့လား ^

Yibo ရဲ့ပါးပေါ်က မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးပီး နဖူးဆန်းလိုက်လုပ်နေတဲ့အစ်ကိုက တကယ်ကို စိတ်ပူနေဟန် ...

မားဆီ ပြောပီးတာနဲ့သွားမရ်လုပ်တော့မှ Yibo လက်ကို ဆွဲလိုက်ရတော့တရ် ...

^ ချွေးထွက်နေတာပါ ... မားက ဘာပြောရမှာလဲ ... အစ်ကို ပီးသွားပီလား ^ စကားစလွဲလိုက်‌တော့ အစ်ကိုက မယုံသလို တစ်ချက်ကြည့်ပေမဲ့ ဘာမှတော့ထပ်မမေးလာခဲ့ ...

^ မားပေါ့ ... သူချက်မရ်တဲ့ ... ‌ဒါပေမဲ့ မောင် Wang အတွက် ထမင်းကြော်တော့ လုပ်ပေးပီးသွားပီ ... ရှယ်နော် ... မောင်တော်တရ်မလား ^ ပြုံးပီး ပြောလာတဲ့ အစ်ကို တကယ်ကိုရင်အေးစေတဲ့ ရွေရင်အေးလေးအတိုင်းပဲ ...

အစ်ကိုက မောင် လို တစ်ခါ ကိုယ့်ကို သုံးနှုန်းတိုင်း Yibo မှာကြက်သီးတွေတောင်ထရတရ် ...

^ ဟင်လို့ ... မောင် တော်တရ်မလား ^ ဘာမှမပြောပဲ ခေါင်းငိုက်နေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ ခေါင်းလုံးလုံးလေးကို ကြည်ပီး Xiao Zhan မှာ အသည်းတယားယား ...

သူမရှိတဲ့ အချိန်အတွင်း Wang ကတစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့သလို ... မားကလဲ Wang အပေါ် ချစ်ပီးသားဆိုတော့ ဆူပူလိုက်တာမျိုးလဲရှိမှာမဟုတ် ...

^ အင်း ^ ခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ပီး လေသံလေးနဲ့ ပြောတဲ့ သူ့ရဲ့ Wang ကရှက်နေတာများလား ...

သူ့အကောင်ပေါက်လေးက အရင်ထဲက အရှက်သည်းတတ်တာမှန်ပေမဲ့ ခုကပိုပီးအရှက်ကြီးလာသလို ... ဒါမှမဟုတ် သူကပဲ မရှတ်တတ်တော့တာလားပဲ ...

မဖြုတ်ထားရသေးတဲ့ လက်လေးကို ဆွဲယူပီး အနမ်းဖွဖွ‌ လေးပေးလိုက်တော့ သူ့အသည်းညှာလေးက မော့ကြည့်ပီး အတင်းရုန်းတော့တာပဲ ...

^ ဒီလက်တွေကို ဒီဘ၀ တစ်သတ်လုံးစာအတွက် မောင် မလွတ်တော့ဘူး ^

Xiao Zhan စကားအပီးမှာ ရုန်းတာ ငြိမ်ကျသွားတဲ့ ကောင်လေးက ‌မျက်၀န်းတွေကို စေ့စေ့ကြည့်လာတရ် ...

^ မောင် မျက်၀န်းထဲမှာ အဖြေကိုရှာပီး တွေးတောနေမဲ့အစား မောင်က အလုပ်နဲ့သက်သေပြမရ် ^

^ ကျွန်တော် ယုံလိုက်သင့်လား ... ခဲမှန်ဖူးတဲ့စာသူငယ်ဟာ ကြောက်နေသလိုမျိူးပေါ့ အစ်ကိုရယ် ... ^ မျက်ရည်ကြည်တွေပါ သိုင်းလာတာမို့ Wang ကိုမချင့်မရဲ သူ့ဖက်လိုက်မိသည်။

^ ယုံပါ Wang ရယ် ... ယုံပါ ... ကိုယ့်အသက်နဲ့ ထပ်တူပေးတဲ့ကတိပါ ^

^ ကျွန်တော် အစ်ကိုကို ပြောစရာရှိတရ် ... Dinner စားပီးရင် ... ခုတော့ အ၀တ်အစားသွားလဲဦးမှာမလား ^

Coat အပေါ်ကထပ်တာထားမို့ အစ်ကိုက သက်တောင့်သက်တာမရှိမှာ အ‌သေအချာ ...

^ အင်း ... မောင် သွားလဲလိုက်ဦးမရ် ... မားဆီကိုသွားမကူနဲ့နော် ...မောင် ကမကြာဘူး ခဏပဲ ^

ဖက်ထားတာကို အသာလွတ်ပီး လှေကားဆီပြေးတတ်သွားတဲ့ အစ်ကို က ဆယ်ကျော်သက်လိုပင် ... ရှောင်မားနဲ့တောင် ကြံဖန်တွန့်တိုနေတာမို့ Yibo ပြုံးလိုက်မိသည်။

---------------------------------------------------------------------------------

^ သားလေး ထည့်စားနော် ... ဒီမှာ အစုံပဲ ... ၀မ်လေးအတွက် ... ထမင်းကြော်ပဲ စားနေလို့တော့လား ... မားသားလေး ဘယ်အားရှိပါ့မလဲ ^

မားရဲ့ စကားကြောင့် အစ်ကိုရဲ့ ထမင်းကြော်ထည့်ပေးနေတဲ့ လက်ကတွန့်သွားတာကို မျက်၀န်းထောင့်နားကမြင်လိုက်ရသေးတယ် ...

^ အင်း ... အာ့လိုပဲ Wang ရဲ့ ... တစ်ချို့တွေက အူပုတ် ... အေးလေ ... ချစ်ချစ်ကြီးက ခရီးသွားနေတော့ အထီးကျန်နေတော့ ... မောင်တို့က ပဲပြောပြန်ရင် အပြစ်ဖစ်တရ် ^

ထမင်းကြော်ပန်းကန်ကို Yibo ရှေ့ချပီး ပြောလိုက်တဲ့ အစ်ကိုစကားကြောင့် မားကို မရဲတရဲ ကြည့်လိုက်မိသည်။

မားရှေ့မှာ စကားပြောကိုမဆင်ခြင်ဘူး ... အစ်ကိုတစ်ယောက်နဲ့ကတော့ ... မားကတော့ တပြုံးပြုံးနဲ့ ...

^ ဘယ်လိုလဲ ... မောင်လက်ရာ ^

^ စားလို့တော့ရတရ်မလား ၀မ်လေး ^ အစ်ကိုပြောအပီး တစ်ဆတ်ထဲမေးလားတဲ့ မားကို မျက်စောင်းထိုးပီးကြည့်နေတာတဲ့ အစ်ကိုကြောင့် တံထောင်ကို တို လိုက်ရသေး ...

သားအမိတွေ ဘယ်လိုပဲ သူငယ်ချင်းပေါင်းပေါင်း လေးစားမှု့မရှိသလို ဖြစ်မှာစိုးလို့ရယ် ... မားကလဲ မြင်မိ‌အောင်မြင် သွားတော့ ...

^ သား၀မ်လေး ... ကိစ္စမရှိဘူးရယ် ... မားတို့က စနေကြ ... နောက်မှ သားပါးကို ပြောပီး မုန့်ဖိုးတွေဖြတ်ခိုင်းတာကတော့ နောက်ကိစ္စပေါ့ကွယ် ... ^

^ ကျွန်တော်က အလုပ်နဲ့အကိုင်နဲ့ ... လိုနေတာဆိုတော့ အိမ်ထောက်ပြုဖို့ပဲကျန်တော့တရ် ... ဟုတ်တရ်မလား မောင့်ရဲ့ Wang ^

ရေသောက်နေဆဲ တန်းလန်းနဲ့ Yibo မှာရေသီးသွားတော့ မားက အစ်ကိုကိုအရင်ထုပီး ကျောကို လာပွတ်ပေးတရ် ...

^ ဟဲ့ ... နင်အရှက်မရှိတိုင်း ... သားကို လျောက်မပြောနေနဲ့ ... ကလေးက သီးတောင် သီးသွားတရ်... အေးဆေးစား ၀မ်လေး ... ^

^ ဟုတ် ^ ပြောပီးတာနဲ့ ခေါင်းမဖော်တမ်းငုတ်စားနေတာကိုလဲ အစ်ကိုက မစားပဲ ရွန်ရွန်စားစားကြည့်နေတာမို့ မားရဲ့ လက်စာကိုလဲ ထပ်မိလိုက်ပါသေးတရ် ...

နေရက်တိုင်းသာ ဒီလိုသာဆို ဘယ်လောက်တောင် ပျော်ဖို့ကောင်းလိုက်မလဲ ...

ထမင်းစားသောက်ပီးတာနဲ့ အသီးခွဲနေတဲ့ မားက တားမရဆီးမရ ... ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လုပ်ရမှကျေနပ်တဲ့ မားက ခုလဲ မီးဖိုခန်းထဲက မထွက် ...

ဗိုက်လေးလဲ လေးလာတာမို့ မျက်လုံးက‌လဲ မှေးဆင်းလာတဲ့ Yibo အခြေအနေကို သိလို့ထင် အစ်ကိုက ခြံထဲဆင်းပီး လမ်းလျောက်ဖို့ခေါ်တော့တယ် ...

^ ဒီနေ့ပျော်ရဲ့လား Wang ...ကိုယ်တော့ အရမ်းပျော်တရ် ... ^

ဒီနေ့ဟာ Xiao Zhan မျော်လင့်ထားတဲ့ မြင်ကွင်းတွေထဲကတစ်ခု ... ပါးသာရှိရင် ပိုပျော်ဖို့ကောင်းမိမှာလို့လဲ တဆတ်ထဲတွေးလိုက်မိသေးတရ် ...

^ အင်း ... ကျွန်တော်လဲ ပျော်ပါတရ် ^

^ ဒါနဲ့ Wang ကိုယ့်ကို ပြောစရာရှိလို့ဆို ... ^ အစ်ကိုစကားကြောင့် ပန်းတွေကို လက်နဲ့ထိပီးကြည့်နေတဲ့ Yibo လက်ကတန့်သွားတော့တရ် ...

^ ရှိတရ် ... ဒါပေမဲ့ အစ်ကိုက အတင်းအကြပ်မမေးဘူး ... အစ်ကို ဖြေချင်မှဖြေပါ ... ^ မျက်၀န်းကို စူးစိုက်ပီးမေးလာတဲ့ Wang ကြောင့် Xiao Zhan ကိုယ်ဟာ မတ်ခနဲ ...

^ ကျွန်တော်ကို ဘာလို့လမ်းခွဲခဲ့တာလဲ ... ဘာအတွက်ကြောင့်လဲ ... အာတုန်းက လွတ်ပစ်ခဲ့တဲ့ လက်စွပ်က အစ်ကိုဆီမှာဘာလို့ရှိနေသေးတာလဲ ... ^ အရိုးရှင်းဆုံး မေးခွန်းတွေကိုနားလည်ပေမဲ့ ဆွံအနေမိတာ Xiao Zhan ရယ်ပါ ...

^ ကျွန်တော်တို့ ဆက်ဆံရေးက လွန်ခဲ့တဲ့ ၃နှစ်လောက်က ပီးသွားပီလို့ ထင်ခဲ့မိတာ ... ခုမှ ဗြုန်းစားကြီး ပြန်လာပတ်သတ်တဲ့ အစ်ကိုကိုလဲ နားမလည်နိုင်ဘူး ... ကျွန်တော် ချစ်ခဲ့ပါတရ် ... ခုထိလဲ ချစ်နေတုန်းပဲ ... ဘယ်ချိန် ဘယ်နေရာမှာ မေးမေး ... ကျွန်တော် Wang Yibo ဟာ Xiao Zhan ကို အမြဲချစ်သွားမှာ ... ဒါပေမဲ့ ပြန်ပတ်သတ်ဖို့က ထင်သလောက်မလွယ်ကူဘူး ... ^

^ ကိုယ်က ... ကိုယ်က ^ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့တွေ ထွက်လာတဲ့ အစ်ကို ကို တကယ်ဒေါသထွက်မိတရ် ... ဘာတွေ၀န်လေးနေတာလဲ ...

Yibo က မားပြောခါမှ အမြန်အဆန်မေးမိတာဆိုပေမဲ့ တစ်နေ့နေ့တစ်ချိန်ချိန်မှာ ‌အာ့အကြောင်းတွေမေးဖို့က ရည်ရွယ်ထားပီးသား ...

^ ကျွန်တော် ပြန်တည်ငြိမ်စပြုတဲ့အချိန်မှာ ခင်ဗျား ပြန်ရောက်လာတရ် ... အမှတ်မရှိတဲ့ ဒီကကောင်ကလဲ ပြန်လက်ခံခဲ့တရ် ... ခုလဲ ကျွန်တော်မေးတဲ့ မေးခွန်းတွေကို မဖြေနိုင်ပြန်ဘူး ... ဘာလဲ Xiao Zhan ... လွယ်မရ်ထင်လို့ ပြန်လိုက်ခဲ့တာလား .. ဒါမှမဟုတ် ခင်ဗျားပျင်းလွန်းလို့ အပျော်ရှာချင်တာ ... ဒါဆိုလဲ တခြားသူ ^

မြက်ခင်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လိုက်တဲ့ Xiao Zhan ကြောင့် Yibo လဲ နောက်ကိုဆုတ်လျက်မိသား ...

^ မဟုတ်ဘူး Wang ... ကိုယ်ကလေ Wang ကိုဘယ်လောက်တောင်မှ တန်ဖိုးထားလိုက်လဲ ... ကိုယ်ကို အာ့လိုတွေစကားနာ‌ တော့ မထိုးလိုက်ပါနဲ့ ... ကိုယ်တောင်းပန်ပါတရ် Wang ^

မျက်ရည်တွေ သွင်သွင်းနဲ့ ရှိုက်သံ ဗလုံးဗထွေးနဲ့ ပြောနေတာမို့ မနည်းနားထောင်လိုက်ရတရ် ...

ဒေါသထွက်လာရင် ဘာကိုမှမမြင်တတ်တဲ့အကျင်ဆိုးကြောင့် အစ်ကိုအပေါ် ရင့်ရင့်သီးသီးပြောမိသွားတာ ...

သူသိပါတရ် ... ချစ်သူဘ၀ထဲက အပိုင်သိမ်းပစ်လိုက်ရင်တောင်မှ ခွင့်ပြုပေးမှာဆိုပေမဲ့ အာ့ထဲက Yibo ကို ကလေးတစ်ယောက်လို တယုတယ ဆက်ဆံတတ်တဲ့ အစ်ကိုဟာဘယ်လောက်တောင် တန်ဖိုးထားတရ်ဆိုတာသိသာလွန်းပါတရ် ... ဒူးထောက်ပီး ငိုကြီးချက်မ ပြောနေတဲ့ အစ်ကိုကြောင့် Yibo ရင်ထဲမှာလဲ စုတ်ပြတ်သတ်နေပါတရ် ...

ခင်ဗျားနာကျင်ရင် ခင်ဗျားကို နာကျင်အောင်လုပ်မိတဲ့ ကိုယ့်ကိုတောင် တစ်ခုခုလုပ်ပစ်ချင်မိတဲ့ အထိပါပဲ အစ်ကိုရယ် ...Yibo လဲ အစ်ကိုရဲ့ရှေ့မှာဒူးထောက်ချလိုက်ပီး ...

^ ကျွန်တော် လိုချင်တာ ပွင့်လင်းမှု့ အစ်ကို ... ကျွန်တော်မေးတာကို အစ်ကို မဖြေချင်ရင် အတင်းမတိုက်တွန်းဘူး ... ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ ဆက်ဆံရေးဟာ ဒီမှာပဲ ... ^

ပါးပြင်ပေါ်က မျက်ရည်တချို့ကို သုတ်ပေးပီးဆိုတော့ အစ်ကိုက လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာတော့တရ် ...

^ ကိုယ်က ... ကိုယ်ကလေ Wang နဲ့ ဒီတသက် ထပ်မခွဲတော့ဘူး ^

ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ခိုင်ခိုင်မာမာပြောနေတဲ့ အစ်ကိုက ဖြေဖို့‌ကို‌တော့ မ၀င့်မရဲဖြစ်နေပြန်တရ် ... ဘာတွေကများ ခင်ဗျားကို ခက်ခဲစေတာလဲ ...

ဒီတစ်ခါတော့ တဘ၀လုံးစာ ကိစ္စမို့ အလျော့မပေးနိုင်တာ ခွင့်လွတ်ပါ အစ်ကို ...

^ ကျွန်တော် တစ်ပတ် အချိန်ပေးမရ် အစ်ကို ... ဒီကြားထဲ ကျွန်တော်တို့ မဆက်သွယ်ပဲ နေကြရအောင် ... တပတ်ပြည့်ပီးလို့မှ အစ်ကိုဘက်က ဘာမှမပြောနိုင်ဘူးဆိုရင် ကျွန်တော်ကို ပတ်သတ်မှုက အဆုံးသတ်ပီပဲ ... ကျွန်တော် Taxi နဲ့ပဲ ပြန်လိုက်တော့မရ် ... မားကို နှုတ်ဆတ်တရ်လို့ ပြောပေးပါ ^

ပြောပီးတာနဲ့ လှည့်မကြည့်စတမ်း ထွက်လာတဲ့ Yibo မှာပဲ အစ်ကိုနည်းတူ မျက်ရည်တွေနဲ့ပါ ...

မိနစ်အပိုင်းအတွင်းလေးတင် စောနက ပျော်ရွင်နေကြတဲ့စကားသံတွေအစား ကောင်လေး တစ်ယောက်ရဲ့ ငိုကြွေးသံဟာ အိမ်တော်ထဲမှာ ပဲ့တင်ထပ်လို့ ...

Idol နှစ်ယောက်အပေါ် ထိခိုက်စေသော အသုံးအနှုန်းများပါခဲ့ရင် အားမနာတမ်းလာပြောလို့ရပါတရ်ရှင့် ...

ပုံတွေအားလုံး Credit ပေးပါတရ်ရှင့် ...

#Violet

မားရဲ႕ စကားေတြကိုၾကားပီးေနာက္ Yibo တစ္ေယာက္ ဆိုဖာေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္တုန္လႈပ္သြားတရ္ ...

လမ္းခြဲစကား စေျပာတဲ့ အစ္ကိုက ခံစားခဲ့ရေသးတာလား ...ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ ... ဘာေတြဖုံးကြယ္ထားေသးတာလဲ ... သူ႔ကိုယ္တိုင္မေျပာႏိုင္တဲ့ကိစၥေတြရွိေသးတာလား ...

ေမးခြန္းေပါင္း မ်ားစြာေခါင္းထဲကို ေနရာအျပည့္၀င္ယူသြားတာမို႔ ေရွာင္မားရဲ႕ မား ဟင္းခ်က္လိုက္ဦးမရ္ေနာ္ လို႔ေျပာသြားတာကိုလဲ တုန႔္ျပန္ဖို႔သတိမရ ...

သူ သိတာ တစ္ခုက အရင္လို အလားတူ အေျခအေနမ်ိဳးထပ္ျဖစ္လာရင္ ထပ္ထားသြားခံရဦးမွာလား ...

အရင္လို ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္လုပ္တတ္တဲ့ အ႐ြယ္တုန္းကေတာင္ Yibo ကို လြတ္ခ်ခဲ့တာ ခုလိုတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ဖစ္လာတဲ့အသက္အ႐ြယ္မွာ အစ္ကိုက အခ်စ္ကို ဦးစားေပးမတဲ့လား ...

ဒါေပမဲ့လဲ အစ္ကိုက ‌ေျပာျပန္တရ္ ... သူထပ္ပီးထားခဲ့ဖို႔ဆိုတာ အစ္ကိုေသမွ ရမွာတဲ့ ... သူယုံလိုက္ရမွာလား ...

Relationship တစ္ခုမွာ ဘယ္ကိစၥမဆို ပြင့္လင္းမွ ဆက္ဆံေရး တည္ၿမဲမရ္လို႔ Yibo ယူဆထားတရ္ ...

အစ္ကိုဘက္က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းမဖြင့္ဟ လာသ၍ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အစ္ကိုက နီးရက္နဲ႔ ေဝးကြာၾကဦးမွာပဲ ...

ကြၽန္ေတာ္က အစ္ကိုနဲ႔ မေဝးရဖို႔အတြက္ဆို ဘယ္ကိစၥမဆို ရင္ဆိုင္ႏိုင္သေလာက္ အစ္ကိုကထြက္ေျပးဖို႔ပဲ ႀကိဳးစားခဲ့ဘူးတရ္ ...

ကြၽန္ေတာ္ ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြကို အစ္ကိုဖက္မေျဖႏိုင္ခဲ့ရင္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေျပးရလိမ့္မရ္ အစ္ကို ...

ေနာက္ပီး မားေျပာသြားတဲ့ အစ္ကို တိုက္ခန္း ...

Yibo ေတာင္းပန္ပီးေတြ႕ဖို႔ေတာင္းခဲ့တာေတာင္ ဖြင့္မလာခဲ့တဲ့ အစ္ကို တိုက္ခန္းကို အမွတ္တရေတြဘယ္ေလာက္ရွိခဲ့ရွိခဲ့ ေရွ႕ခ်ဖို႔ထိေတာ့ မရဲေသးဘူးအစ္ကို ...

အစ္ကိုကို ခ်စ္လြန္းလို႔သာ အရင္အတိုင္းျပန္ဆက္ဆံေပမဲ့ Yibo လဲ လူပဲမလား ... ခ်စ္တတ္သလို နာက်ည္းတတ္တရ္ ေနာက္ပီး စိတ္လဲနာတတ္တယ္ ...

ကာလအပိုင္းအျခားထိ ဟင္းအင္း ခုထိတိုင္ ခံစားခဲ့ရတဲ့ နာက်င္မႈ႕ေတြက အိမ္မက္မွ မဟုတ္ခဲ့တာ ...

^ ဟာ ... မား ^ ဆိုတဲ့ အစ္ကို ေအာ္သံၾကားမွ Yibo အေတြးေတြထဲက ျပန္ႏိုးလာခဲ့ရတရ္ ...

မီးဖိုခန္းထဲကေန ဆူေဆာင္ေအာင့္ပီး ထြက္လာတဲ့ အစ္ကိုက Yibo ဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ...

^ ဟင္ ... Wang ငိုထားတာလား ... ဘာျဖစ္လို႔လဲ ... ေနမေကာင္းလို႔မ်ားလား ... ဘာလဲ ... မားတစ္ခုခုေျပာလိုက္လို႔လား ^

Yibo ရဲ႕ပါးေပၚက မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးပီး နဖူးဆန္းလိုက္လုပ္ေနတဲ့အစ္ကိုက တကယ္ကို စိတ္ပူေနဟန္ ...

မားဆီ ေျပာပီးတာနဲ႔သြားမရ္လုပ္ေတာ့မွ Yibo လက္ကို ဆြဲလိုက္ရေတာ့တရ္ ...

^ ေခြၽးထြက္ေနတာပါ ... မားက ဘာေျပာရမွာလဲ ... အစ္ကို ပီးသြားပီလား ^ စကားစလြဲလိုက္‌ေတာ့ အစ္ကိုက မယုံသလို တစ္ခ်က္ၾကည့္ေပမဲ့ ဘာမွေတာ့ထပ္မေမးလာခဲ့ ...

^ မားေပါ့ ... သူခ်က္မရ္တဲ့ ... ‌ဒါေပမဲ့ ေမာင္ Wang အတြက္ ထမင္းေၾကာ္ေတာ့ လုပ္ေပးပီးသြားပီ ... ရွယ္ေနာ္ ... ေမာင္ေတာ္တရ္မလား ^ ၿပဳံးပီး ေျပာလာတဲ့ အစ္ကို တကယ္ကိုရင္ေအးေစတဲ့ ေ႐ြရင္ေအးေလးအတိုင္းပဲ ...

အစ္ကိုက ေမာင္ လို တစ္ခါ ကိုယ့္ကို သုံးႏႈန္းတိုင္း Yibo မွာၾကက္သီးေတြေတာင္ထရတရ္ ...

^ ဟင္လို႔ ... ေမာင္ ေတာ္တရ္မလား ^ ဘာမွမေျပာပဲ ေခါင္းငိုက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ ေခါင္းလုံးလုံးေလးကို ၾကည္ပီး Xiao Zhan မွာ အသည္းတယားယား ...

သူမရွိတဲ့ အခ်ိန္အတြင္း Wang ကတစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့သလို ... မားကလဲ Wang အေပၚ ခ်စ္ပီးသားဆိုေတာ့ ဆူပူလိုက္တာမ်ိဳးလဲရွိမွာမဟုတ္ ...

^ အင္း ^ ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ပီး ေလသံေလးနဲ႔ ေျပာတဲ့ သူ႔ရဲ႕ Wang ကရွက္ေနတာမ်ားလား ...

သူ႔အေကာင္ေပါက္ေလးက အရင္ထဲက အရွက္သည္းတတ္တာမွန္ေပမဲ့ ခုကပိုပီးအရွက္ႀကီးလာသလို ... ဒါမွမဟုတ္ သူကပဲ မရွတ္တတ္ေတာ့တာလားပဲ ...

မျဖဳတ္ထားရေသးတဲ့ လက္ေလးကို ဆြဲယူပီး အနမ္းဖြဖြ‌ ေလးေပးလိုက္ေတာ့ သူ႔အသည္းညႇာေလးက ေမာ့ၾကည့္ပီး အတင္း႐ုန္းေတာ့တာပဲ ...

^ ဒီလက္ေတြကို ဒီဘ၀ တစ္သတ္လုံးစာအတြက္ ေမာင္ မလြတ္ေတာ့ဘူး ^

Xiao Zhan စကားအပီးမွာ ႐ုန္းတာ ၿငိမ္က်သြားတဲ့ ေကာင္ေလးက ‌မ်က္၀န္းေတြကို ေစ့ေစ့ၾကည့္လာတရ္ ...

^ ေမာင္ မ်က္၀န္းထဲမွာ အေျဖကိုရွာပီး ေတြးေတာေနမဲ့အစား ေမာင္က အလုပ္နဲ႔သက္ေသျပမရ္ ^

^ ကြၽန္ေတာ္ ယုံလိုက္သင့္လား ... ခဲမွန္ဖူးတဲ့စာသူငယ္ဟာ ေၾကာက္ေနသလိုမ်ိဴးေပါ့ အစ္ကိုရယ္ ... ^ မ်က္ရည္ၾကည္ေတြပါ သိုင္းလာတာမို႔ Wang ကိုမခ်င့္မရဲ သူ႔ဖက္လိုက္မိသည္။

^ ယုံပါ Wang ရယ္ ... ယုံပါ ... ကိုယ့္အသက္နဲ႔ ထပ္တူေပးတဲ့ကတိပါ ^

^ ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကိုကို ေျပာစရာရွိတရ္ ... Dinner စားပီးရင္ ... ခုေတာ့ အ၀တ္အစားသြားလဲဦးမွာမလား ^

Coat အေပၚကထပ္တာထားမို႔ အစ္ကိုက သက္ေတာင့္သက္တာမရွိမွာ အ‌ေသအခ်ာ ...

^ အင္း ... ေမာင္ သြားလဲလိုက္ဦးမရ္ ... မားဆီကိုသြားမကူနဲ႔ေနာ္ ...ေမာင္ ကမၾကာဘူး ခဏပဲ ^

ဖက္ထားတာကို အသာလြတ္ပီး ေလွကားဆီေျပးတတ္သြားတဲ့ အစ္ကို က ဆယ္ေက်ာ္သက္လိုပင္ ... ေရွာင္မားနဲ႔ေတာင္ ႀကံဖန္တြန႔္တိုေနတာမို႔ Yibo ၿပဳံးလိုက္မိသည္။

---------------------------------------------------------------------------------

^ သားေလး ထည့္စားေနာ္ ... ဒီမွာ အစုံပဲ ... ၀မ္ေလးအတြက္ ... ထမင္းေၾကာ္ပဲ စားေနလို႔ေတာ့လား ... မားသားေလး ဘယ္အားရွိပါ့မလဲ ^

မားရဲ႕ စကားေၾကာင့္ အစ္ကိုရဲ႕ ထမင္းေၾကာ္ထည့္ေပးေနတဲ့ လက္ကတြန႔္သြားတာကို မ်က္၀န္းေထာင့္နားကျမင္လိုက္ရေသးတယ္ ...

^ အင္း ... အာ့လိုပဲ Wang ရဲ႕ ... တစ္ခ်ိဳ႕ေတြက အူပုတ္ ... ေအးေလ ... ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးက ခရီးသြားေနေတာ့ အထီးက်န္ေနေတာ့ ... ေမာင္တို႔က ပဲေျပာျပန္ရင္ အျပစ္ဖစ္တရ္ ^

ထမင္းေၾကာ္ပန္းကန္ကို Yibo ေရွ႕ခ်ပီး ေျပာလိုက္တဲ့ အစ္ကိုစကားေၾကာင့္ မားကို မရဲတရဲ ၾကည့္လိုက္မိသည္။

မားေရွ႕မွာ စကားေျပာကိုမဆင္ျခင္ဘူး ... အစ္ကိုတစ္ေယာက္နဲ႔ကေတာ့ ... မားကေတာ့ တၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔ ...

^ ဘယ္လိုလဲ ... ေမာင္လက္ရာ ^

^ စားလို႔ေတာ့ရတရ္မလား ၀မ္ေလး ^ အစ္ကိုေျပာအပီး တစ္ဆတ္ထဲေမးလားတဲ့ မားကို မ်က္ေစာင္းထိုးပီးၾကည့္ေနတာတဲ့ အစ္ကိုေၾကာင့္ တံေထာင္ကို တို လိုက္ရေသး ...

သားအမိေတြ ဘယ္လိုပဲ သူငယ္ခ်င္းေပါင္းေပါင္း ေလးစားမႈ႕မရွိသလို ျဖစ္မွာစိုးလို႔ရယ္ ... မားကလဲ ျမင္မိ‌ေအာင္ျမင္ သြားေတာ့ ...

^ သား၀မ္ေလး ... ကိစၥမရွိဘူးရယ္ ... မားတို႔က စေနၾက ... ေနာက္မွ သားပါးကို ေျပာပီး မုန႔္ဖိုးေတြျဖတ္ခိုင္းတာကေတာ့ ေနာက္ကိစၥေပါ့ကြယ္ ... ^

^ ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္နဲ႔အကိုင္နဲ႔ ... လိုေနတာဆိုေတာ့ အိမ္ေထာက္ျပဳဖို႔ပဲက်န္ေတာ့တရ္ ... ဟုတ္တရ္မလား ေမာင့္ရဲ႕ Wang ^

ေရေသာက္ေနဆဲ တန္းလန္းနဲ႔ Yibo မွာေရသီးသြားေတာ့ မားက အစ္ကိုကိုအရင္ထုပီး ေက်ာကို လာပြတ္ေပးတရ္ ...

^ ဟဲ့ ... နင္အရွက္မရွိတိုင္း ... သားကို ေလ်ာက္မေျပာေနနဲ႔ ... ကေလးက သီးေတာင္ သီးသြားတရ္... ေအးေဆးစား ၀မ္ေလး ... ^

^ ဟုတ္ ^ ေျပာပီးတာနဲ႔ ေခါင္းမေဖာ္တမ္းငုတ္စားေနတာကိုလဲ အစ္ကိုက မစားပဲ ႐ြန္႐ြန္စားစားၾကည့္ေနတာမို႔ မားရဲ႕ လက္စာကိုလဲ ထပ္မိလိုက္ပါေသးတရ္ ...

ေနရက္တိုင္းသာ ဒီလိုသာဆို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္မလဲ ...

ထမင္းစားေသာက္ပီးတာနဲ႔ အသီးခြဲေနတဲ့ မားက တားမရဆီးမရ ... ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ရမွေက်နပ္တဲ့ မားက ခုလဲ မီးဖိုခန္းထဲက မထြက္ ...

ဗိုက္ေလးလဲ ေလးလာတာမို႔ မ်က္လုံးက‌လဲ ေမွးဆင္းလာတဲ့ Yibo အေျခအေနကို သိလို႔ထင္ အစ္ကိုက ၿခံထဲဆင္းပီး လမ္းေလ်ာက္ဖို႔ေခၚေတာ့တယ္ ...

^ ဒီေန႔ေပ်ာ္ရဲ႕လား Wang ...ကိုယ္ေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္တရ္ ... ^

ဒီေန႔ဟာ Xiao Zhan ေမ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြထဲကတစ္ခု ... ပါးသာရွိရင္ ပိုေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမိမွာလို႔လဲ တဆတ္ထဲေတြးလိုက္မိေသးတရ္ ...

^ အင္း ... ကြၽန္ေတာ္လဲ ေပ်ာ္ပါတရ္ ^

^ ဒါနဲ႔ Wang ကိုယ့္ကို ေျပာစရာရွိလို႔ဆို ... ^ အစ္ကိုစကားေၾကာင့္ ပန္းေတြကို လက္နဲ႔ထိပီးၾကည့္ေနတဲ့ Yibo လက္ကတန႔္သြားေတာ့တရ္ ...

^ ရွိတရ္ ... ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုက အတင္းအၾကပ္မေမးဘူး ... အစ္ကို ေျဖခ်င္မွေျဖပါ ... ^ မ်က္၀န္းကို စူးစိုက္ပီးေမးလာတဲ့ Wang ေၾကာင့္ Xiao Zhan ကိုယ္ဟာ မတ္ခနဲ ...

^ ကြၽန္ေတာ္ကို ဘာလို႔လမ္းခြဲခဲ့တာလဲ ... ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ ... အာတုန္းက လြတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ လက္စြပ္က အစ္ကိုဆီမွာဘာလို႔ရွိေနေသးတာလဲ ... ^ အ႐ိုးရွင္းဆုံး ေမးခြန္းေတြကိုနားလည္ေပမဲ့ ဆြံအေနမိတာ Xiao Zhan ရယ္ပါ ...

^ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆက္ဆံေရးက လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္ေလာက္က ပီးသြားပီလို႔ ထင္ခဲ့မိတာ ... ခုမွ ျဗဳန္းစားႀကီး ျပန္လာပတ္သတ္တဲ့ အစ္ကိုကိုလဲ နားမလည္ႏိုင္ဘူး ... ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္ခဲ့ပါတရ္ ... ခုထိလဲ ခ်စ္ေနတုန္းပဲ ... ဘယ္ခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာ ေမးေမး ... ကြၽန္ေတာ္ Wang Yibo ဟာ Xiao Zhan ကို အၿမဲခ်စ္သြားမွာ ... ဒါေပမဲ့ ျပန္ပတ္သတ္ဖို႔က ထင္သေလာက္မလြယ္ကူဘူး ... ^

^ ကိုယ္က ... ကိုယ္က ^ ထစ္ထစ္ေငါ့ေငါ့ေတြ ထြက္လာတဲ့ အစ္ကို ကို တကယ္ေဒါသထြက္မိတရ္ ... ဘာေတြ၀န္ေလးေနတာလဲ ...

Yibo က မားေျပာခါမွ အျမန္အဆန္ေမးမိတာဆိုေပမဲ့ တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ‌အာ့အေၾကာင္းေတြေမးဖို႔က ရည္႐ြယ္ထားပီးသား ...

^ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္တည္ၿငိမ္စျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ား ျပန္ေရာက္လာတရ္ ... အမွတ္မရွိတဲ့ ဒီကေကာင္ကလဲ ျပန္လက္ခံခဲ့တရ္ ... ခုလဲ ကြၽန္ေတာ္ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို မေျဖႏိုင္ျပန္ဘူး ... ဘာလဲ Xiao Zhan ... လြယ္မရ္ထင္လို႔ ျပန္လိုက္ခဲ့တာလား .. ဒါမွမဟုတ္ ခင္ဗ်ားပ်င္းလြန္းလို႔ အေပ်ာ္ရွာခ်င္တာ ... ဒါဆိုလဲ တျခားသူ ^

ျမက္ခင္းျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္လိုက္တဲ့ Xiao Zhan ေၾကာင့္ Yibo လဲ ေနာက္ကိုဆုတ္လ်က္မိသား ...

^ မဟုတ္ဘူး Wang ... ကိုယ္ကေလ Wang ကိုဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ တန္ဖိုးထားလိုက္လဲ ... ကိုယ္ကို အာ့လိုေတြစကားနာ‌ ေတာ့ မထိုးလိုက္ပါနဲ႔ ... ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတရ္ Wang ^

မ်က္ရည္ေတြ သြင္သြင္းနဲ႔ ရႈိက္သံ ဗလုံးဗေထြးနဲ႔ ေျပာေနတာမို႔ မနည္းနားေထာင္လိုက္ရတရ္ ...

ေဒါသထြက္လာရင္ ဘာကိုမွမျမင္တတ္တဲ့အက်င္ဆိုးေၾကာင့္ အစ္ကိုအေပၚ ရင့္ရင့္သီးသီးေျပာမိသြားတာ ...

သူသိပါတရ္ ... ခ်စ္သူဘ၀ထဲက အပိုင္သိမ္းပစ္လိုက္ရင္ေတာင္မွ ခြင့္ျပဳေပးမွာဆိုေပမဲ့ အာ့ထဲက Yibo ကို ကေလးတစ္ေယာက္လို တယုတယ ဆက္ဆံတတ္တဲ့ အစ္ကိုဟာဘယ္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးထားတရ္ဆိုတာသိသာလြန္းပါတရ္ ... ဒူးေထာက္ပီး ငိုႀကီးခ်က္မ ေျပာေနတဲ့ အစ္ကိုေၾကာင့္ Yibo ရင္ထဲမွာလဲ စုတ္ျပတ္သတ္ေနပါတရ္ ...

ခင္ဗ်ားနာက်င္ရင္ ခင္ဗ်ားကို နာက်င္ေအာင္လုပ္မိတဲ့ ကိုယ့္ကိုေတာင္ တစ္ခုခုလုပ္ပစ္ခ်င္မိတဲ့ အထိပါပဲ အစ္ကိုရယ္ ...Yibo လဲ အစ္ကိုရဲ႕ေရွ႕မွာဒူးေထာက္ခ်လိုက္ပီး ...

^ ကြၽန္ေတာ္ လိုခ်င္တာ ပြင့္လင္းမႈ႕ အစ္ကို ... ကြၽန္ေတာ္ေမးတာကို အစ္ကို မေျဖခ်င္ရင္ အတင္းမတိုက္တြန္းဘူး ... ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆက္ဆံေရးဟာ ဒီမွာပဲ ... ^

ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္တခ်ိဳ႕ကို သုတ္ေပးပီးဆိုေတာ့ အစ္ကိုက လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္လာေတာ့တရ္ ...

^ ကိုယ္က ... ကိုယ္ကေလ Wang နဲ႔ ဒီတသက္ ထပ္မခြဲေတာ့ဘူး ^

ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ခိုင္ခိုင္မာမာေျပာေနတဲ့ အစ္ကိုက ေျဖဖို႔‌ကို‌ေတာ့ မ၀င့္မရဲျဖစ္ေနျပန္တရ္ ... ဘာေတြကမ်ား ခင္ဗ်ားကို ခက္ခဲေစတာလဲ ...

ဒီတစ္ခါေတာ့ တဘ၀လုံးစာ ကိစၥမို႔ အေလ်ာ့မေပးႏိုင္တာ ခြင့္လြတ္ပါ အစ္ကို ...

^ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ပတ္ အခ်ိန္ေပးမရ္ အစ္ကို ... ဒီၾကားထဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မဆက္သြယ္ပဲ ေနၾကရေအာင္ ... တပတ္ျပည့္ပီးလို႔မွ အစ္ကိုဘက္က ဘာမွမေျပာႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ကို ပတ္သတ္မႈက အဆုံးသတ္ပီပဲ ... ကြၽန္ေတာ္ Taxi နဲ႔ပဲ ျပန္လိုက္ေတာ့မရ္ ... မားကို ႏႈတ္ဆတ္တရ္လို႔ ေျပာေပးပါ ^

ေျပာပီးတာနဲ႔ လွည့္မၾကည့္စတမ္း ထြက္လာတဲ့ Yibo မွာပဲ အစ္ကိုနည္းတူ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ပါ ...

မိနစ္အပိုင္းအတြင္းေလးတင္ ေစာနက ေပ်ာ္႐ြင္ေနၾကတဲ့စကားသံေတြအစား ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ငိုေႂကြးသံဟာ အိမ္ေတာ္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္လို႔ ...

Idol ႏွစ္ေယာက္အေပၚ ထိခိုက္ေစေသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ားပါခဲ့ရင္ အားမနာတမ္းလာေျပာလို႔ရပါတရ္ရွင့္ ...

ပုံေတြအားလုံး Credit ေပးပါတရ္ရွင့္ ...

#Violet