《Late Regret ( COMPLETED )》Part 19
Advertisement
^ Xiao Zhan ကရော လမ်းခွဲချင်ပါ့မလား ... သူကမင်းကို စတွေ့တဲ့နေ့ထဲကချစ်ခဲ့ရတာ ... Yibo လဲအကုန်သိပီးလောက်ပီထင်ပါတရ် ... ဟက် ... မင်းမားမားလိုမျိုး အတ္တကြီးလွန်းတဲ့သူမျိုး ရှိနေတာ ငါသိပ်အံဩတရ် ... အပြောချိုသလောက် ထွက်လိုက်တဲ့ စကားတွေက ဓါးသွားလိုပဲ ... မင်း မားမားနဲ့ တွေ့ပီးပြန်လာတဲ့ နေ့က ဖစ်လာတဲ့ Xiao Zhan ပုံစံကို ငါလုံး၀မမေ့ဘူး ... Xiao Zhan လမ်းခွဲခဲ့ရတာ Yibo မင်းမားမားကြောင့်ပဲ ... မင်းမားမားကြောင့်ပဲ ^
ကျိုးချန်ကော စကားအဆုံးအပီးမှာ Yibo ဟာ ခဏတာ လောကကြီးနဲ့ အဆက်သွယ်ပြတ်ပီး အမှောင်ကျသွားခဲ့ရေတာ့တရ် ...
ဒါတောင် ကျိုးချန်ကောရဲ့ မင်းမားမားကြောင့် ဆိုတဲ့အသံကြီးက သတိမလစ်ခင်ချိန်မှာတောင် နားထဲပဲ့တင့်ထပ်လို့ ...
ရုတ်တရတ်မေ့လဲသွားတဲ့ Yibo ကြောင့် ဟောက်ရွမ်းမှာခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ... တော်သေးတာက ... သူလက်မြန်လိုက်လို့ ထိုင်ခုံပေါ်ကမပြုတ်ကျတာ ... Yibo ကိုတွဲပီး ဆိုဖာလေးမှာပဲ တင်ထားပေးလိုက်ရတရ် ...
^ ဟာ ... ကျိုးချန် ... မင်းပြောလိုက်ရင်လေ ... Yibo ကဘာမှသိသေးတာ မဟုတ်ဘူး ... သူဆီကို ဘာစာမှမရသေးဘူးတဲ့ ... ငါ့ကိုလဲ စကားလေးဘာလေးပြောခွင့်ပေးကြပါကွာ ... ^
ယွီပင်းရဲ့ အပြောကြားပီးနောက် ကျိုးချန်လဲ အတော့်ကိုအံအားသင့်သွားရတရ် ...
သူထင်လိုက်မိတာ Xiao Zhan ပြောထားတာတွေကိုမယုံပဲ လုပ်ဇာတ်ကြီးထင်နေလို့ ဆေးရုံတင်ထားရတာတောင် လာမကြည့်နိုင်ရလားဆိုပီး သူ Yibo ကို ဖိပြောမိတာ ...
^ ငါတကယ်မသိလို့ပါ ... ငါ ... ငါသိရင်အာ့လောက်ကြီးပြောမှာမဟုတ်ဘူး ^
တကယ်ကို ကျိုးချန်စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသွားတာ ... ခုဆို Yibo ကသူ့ကြောင့်သတိမေ့သွားရတာမလား ...
^ ကျိုးချန်ကော ပြောချင်တာက လမ်းခွဲရတဲ့အကြောင်းရင်းက ၀မ်မားကြောင့်ပေါ့ ^
အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေပီးကာမှ ဟောက်ရွမ်းဆီက အသံထွက်လာခဲ့တရ် ...
ကျိုးချန်လဲ ခေါင်းသာညိမ့်ပြလိုက်တရ် ...
ခုတော့ သူတို့ကို ဗြေားဆန်အောင် လုပ်သွားတဲ့ အတွဲက အိမ်မက်ကမ္ဘာထဲ ရောက်နေရောပေါ့ ...
Yibo တင်မက ဟောက်ရွမ်းပါ အကြီးအကျယ်အံအော်သွားတာ ... ၀မ်မားကလေ ... ၀မ်မားလူမျိုးက သူ့သားစိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်မှာတဲ့လား ...
၀မ်မားနဲ့ Xiao Zhan ကိုတွေ့ပီးနောက် ဟောက်ရွမ်းကိုပြောပြပုံအရ ၀မ်မားကလဲ Xiao Zhan ကိုသားတစ်ယောက်လိုဆက်ဆံကြောင်း ... သိပ်မကြာခင် ၀မ်ပါးနဲ့ တွေ့ခိုင်းတော့မရ်ဆိုတဲ့အကြောင်းကို ရွန်းရွန်းဝေအောင် ပြောသွားခဲ့တာ ...
^ ၀မ်မားနဲ့က အကုန်အဆင်ပြေပီးသားမဟုတ်ဘူးလား ... ကျွန်တော်ထင်လိုက်တာက Xiao Zhan နောက်တစ်ယောက်တွေ့လို့ Yibo ကိုပစ်သွားတရ် ထင်ခဲ့တာ ... ခုလဲ ပြန်ဆက်သွယ်လာတော့ ထပ်ပီးမပတ်သတ်ဖို့ကို တားခဲ့တာ ^
တစ်ခါမှ သူ့ထင်မြင်ချက်ကို Yibo စိတ်မကောင်းမှာစိုးလို့ မပြောပြထားပေမဲ့ သူတကယ် Yibo ကိုပစ်ပီး နောက်တစ်ယောက်နောက်ပါသွားတရ်ထင်မိတာ ...
^ မဟုတ်ဘူး ဟောက်ရွမ်း ... မင်းလဲတော်တော် အံဩသွားပုံပဲ ... ငါတို့လဲ Xiao Zhan ကိုယ်တိုင်သာမပြောပြရင် ယုံမိမှာမဟုတ်ဘူး ... Yibo သူ့မားနဲ့ စမိတ်ဆတ်ပေးပီး ပြန်လာပေးတုန်းကဆို Xiao Zhan ကသိပ်ပျော်နေတာ ... သူ့တို့ရှေ့ရေးက အားလုံးအေးဆေးပဲဆိုပီး ... ဒါပေမဲ့ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး ... Yibo မား ချိန်းတဲ့ဆီသွားပီးနောက် ..................... ^
ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ကို နားရှိလို့သာ ကြားလိုက်ရတရ် ... ဟောက်ရွမ်းတကယ်မယုံနိုင် ... ဟောက်ရွမ်းတောင် အံအားသင့်သွားတာ Yibo မေ့လဲသွားတာကမဆန်း ...
ဟောက်ရွမ်းရဲ့ မှတ်ညဏ်ထဲက ၀မ်မားဆိုတာ ဒီလိုမှမဟုတ်တာ ... သိပ်ကိုသဘောထားကြီးလွန်းပီး စိတ်ဆိုးဒေါသထွက်တာဆိုတာတောင် မြင်ရခဲတဲ့ အမျိုးသမီးမဟုတ်ပင်လား ...
Yibo ၀မ်အိမ်တော်မသွားဖြစ်ခဲ့တဲ့အချိန်တုန်းကတောင် ၀မ်မားကိုယ်တိုင်ဖုန်းဆက်ပီး ဟောက်ရွမ်းကိုမေးခဲ့တာ ...
Xiao Zhan နဲ့လမ်းခွဲခဲ့တာ ဆိုတဲ့အကြောင်းကိုပြောမိတော့ အံဩသွားတဲ့ ၀မ်မားအသံကိုခုထိနားထဲမှာကြားယောင်နေတုန်း ... သိပ်လဲဟန်ဆောင်ကောင်းလွန်းပါလား ...
အကယ်၍သာ အစထဲကလက်မခံနိုင်ခဲ့ရင် စမိတ်ဆတ်ပေးထဲက Yibo ကိုပြောထားသင့်တာ ... ခုတော့ နှစ်ယောက်တစ်ဘ၀ထူထောင်ဖို့ စိတ်ကူးတွေယဉ်ပီးခါမှ ဖြတ်ချပစ်လိုက်သလို ...
Xiao Zhan ကောရဲ့ စိတ်ကိုလဲ သူနားလည်သင့်သလောက် နားလည်မိပါတရ် ... သူသာဆိုလဲ ခုချိန်မှာ ချစ်သူရှိ နေတာမို့ အလားတူအခြေအနေမျိုးသာဆို စီနီယာ လိုပဲ ဆုံးဖြတ်ချက်မျိုးပဲ ချမိလိုက်မှာ ...
Yibo က သူ့မားမားကို သိပ်ချစ်တာမလား ... ဒီလိုမျိုး အခြေအနေတွေဖြစ်လာတော့ Yibo ဘယ်ဘက်ကရပ်တည်မှာလဲ ... စီနီယာ ကြောက်နေသလို ၀မ်မားဘက်ကလား ... အချစ်ဘက်ကလား ...
Yibo ကိုငေးကြည့်ရင်း တွေးနေတုန်း လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာတော့ အနားကိုအပြေးသွားမိတရ် ...
^ မင်းအဆင်ပြေလား Yibo ... အဆင်မပြေရင် အားဆေးဖြစ်ဖြစ် တစ်ခုခုဆေးသွင်းမလား ^
^ ဟင်အင်း ... ရတရ် ဟောက်ရွမ်း ... ငါလေ ... အစ်ကို တိုက်ခန်းကိုသွားချင်တရ် ... ငါ့ကိုလိုက်ပို့ပါလား ^
ဟောက်ရွမ်းလက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပီးမျက်နှာငယ်လေးနဲ့မေးနေတဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းကို ဘယ်လိုလုပ်ငြင်းရက်ပါ့မလဲ ...
^ နောက်နေ့မှသွားပါလား Yibo ရာ ... မင်းအခြေအနေနဲ့ အဆင်ပြေပါ့မလား ^
^ ဟင်အင်း ... အစ်ကို မနိုးခင်သွားကြည့်ချင်တာ ... ^
^ အင်းပါ ... ငါလိုက်ပို့မရ် ... ဖြေးဖြေးထဦး ^
ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ် ညိမ့်ပီး ထနေတဲ့ Yibo ရဲ့ ပုံစံက လေတိုက်ရင် လွင့်တော့မဲ့အတိုင်းပင် ...
Advertisement
^ ကျွန်တော် သွားကြည့်မရ်နော် ကောတို့ ... ^
စောနက ကျိုးချန် ပစ်ချခဲ့တဲ့ သော့ကို ကိုင်ပီး ပြောနေတဲ့ကောင်လေးကြောင့် ကျိုးချန်လဲသနားမိပါတရ် ... သူလဲစကားပြောတာအတော်လွန်သွားတရ် မှတ်လား ...
စတွေ့ထဲက ညီလေးတစ်ယောက်လိုခင်မိတဲ့ Yibo ကိုပြောမိတဲ့ကိုယ့်ကိုတောင် ထိုးပစ်ချင်တရ် ...
^ အင်း ... သွားကြ ... ကောတို့နဲ့နီးတာဆိုတော့ အာ့မှာပဲ နှစ်ယောက်လုံး တိုက်ခန်းမှာပဲ ညအိပ်လိုက်ကြ ... ပီးမှ ဒီကိုပြန်လာခဲ့ ... မိုးလင်းမှပြန်လာခဲ့ကြ ... Xiao Zhan လဲ နိုးဦးမှာမဟုတ်ဘူး ... ^
အထွန့်တတ်ချင်ပုံရတဲ့ကောင်လေးကြောင့် တလတ်ဆထဲပြောလိုက်ရတရ် ...
^ ဟုတ်ကဲ့ ^ ပြောပီးတာနဲ့ ဟောက်ရွမ်းကိုတွဲပီးထွက်သွားတဲ့ ကောင်လေးကိုကြည့်ပီး မတိုင်ပင်ပဲ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသက်ပြင်းချလိုက်ကြသည်။
Xiao Zhan ကတော့ ခုထိအိပ်ကောင်းတုန်းပင် ...
----------------------------------------------------------------------------------
တိုက်ခန်းသော့ဖွင့်ဖို့တောင် တုန်တုန်ယင်ယင်ဖစ်နေတာမို့ ဟောက်ရွမ်းပဲ ဖွင့်ပေးလိုက်ရတော့သည်။
တံခါးဖွင့်ပီးတာနဲ့ Yibo ဖို့ရေအရင်ခပ်တိုက်ရသေးတရ် ...
ကျိရန်ကောကိုလဲ လိပ်စာပို့ပေးပီးလာဖို့ပြောထားရသေးတရ် ... တခုခုဆို သူလဲကြောင်ပီးဘာမှလုပ်တတ်မှာမဟုတ်ဘူး ...
^ ငါအခန်းထဲ၀င်သွားလိုက်ဦးမရ်နော် ... မင်းအဆင်ပြေတဲ့အခန်း၀င်အိပ်လိုက်နော် ^
^ မင်း တံခါးမပိတ်ထားနဲ့နော် ^
ဟောက်ရွမ်းရဲ့ စိတ်ပူပန်မှု့ကိုသူနားလည်ပါတရ် ... သူရဲ့အရုပ်ကျိုးပျက်ပုံစံကြောင့် အရင်လိုဖြစ်မှာစိုးရိမ်နေတဲ့ပုံ ...
^ အင်း ... မင်းစိတ်မပူပါနဲ့ ... ငါအဆင်ပြေပါတရ် ^
မားရဲ့နောက်ကျောထားနဲ့ထိုးလိုက်တာကလွဲရင်ပေါ့ ...
ရင်းနှီးနေတဲ့ မောင့်တိုက်ခန်းက ခန်း၀င်ပစ္စည်းတွေကအစ ဘာမှပြောင်းလဲထားခြင်းမရှိ ...
အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူသွင်းရှူထုတ်လုပ်လိုက်ပီး မောင်းအခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ...
Yibo ပန်းချီကားတွေနဲ့ ဓါတ်ပုံတွေက မောင့် အခန်းအပြည့်ပင် ... ကျိုးချန်ကော ပြောတာကြားခဲ့ရပေမဲ့ တကယ်လက်တွေ့မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ ၀မ်းနည်ခြင်းတွေဟာ တဟုန်ထိုး၀င်ရောက်တရ် ...
ရူးလိုက်တာ မောင်ရယ် ... ကျွန်တော်ရှေ့ကို ထွက်လာပါရောလား ... ကျွန်တော်ရော ဘယ်လောက်တောင်မှ ဘယ်လောက်တောင်မှ မောင့်ကို လွမ်းလိုက်ရသလဲ ...
မျက်ရည်တွေကြောင့် ပန်းချီကားပေါ်က Yibo ပုံရိပ်တောင်မှမသဲကွဲပေ ... ခုတင်ပေါ် ခဏထိုင်လိုက်ပီး စိတ်တည်ငြိမ်အောင်လုပ်လိုက်ရသေးတရ် ...
မောင့်ခုတင်ဘေးနားက ခုံပေါ်မှာ မောင့်ဖုန်းတွေ့လို့ နှိပ်နေကျ Password အတိုင်းနှိပ်မိတော့ ပွင့်သွားတဲ့ဖုန်းကြောင့် အံအော်ရတာကတစ်မျိုး ...
လွန်ခဲ့တဲ့ သုံနှစ်အတိုင်းထားထားတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ပုံကြောင့် အာမေဍိတ် အသံတောင်ထွက်မိသွားတရ် ...
မောင်အချစ်တွေကို အပြည့်အ၀မယုံမိရလေခြင်းဆိုတဲ့ နောင်တတရားတွေကလဲ ရင်ထဲမှာအပြည့် ...
Gallery တွေထဲမှာလဲ သူ့ဖုန်းအတိုင်းအပင် ... သူပုံတွေအပြည့် ... မောင့် ပုံဆိုတာမရှိသလောက်ကိုရှားတာ ... သူကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့ကို ပြုံးမိတရ် ...
မောင့်အငွေ့အသက်ရှိတဲ့ ခုတင်ပေါ် လှဲလိုက်ပီး နံရံကိုကြည့်လိုက်မိတော့ Yibo ပုံတွေလဲ ကပ်ထားသေးတရ် ...
အဝေးမမြင်ရတဲ့ မောင်က သူ့ကိုဘယ်လိုကြည့်လဲ ဆိုတဲ့ ကြောင်တောင်တောင်အတွေးကလဲ ၀င်လာမိသေး ...
ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကို ပြုံးပီး ဘေးဘက်လှည့်လိုက်တော့ လက်အောက်ရောက်နေတဲ့ စာအုပ်လေးကြောင့် သူမှောက်ယက်အနေအထားပြောင်းပီး ဖွင့်ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။
မောင်က သူ့ကို ရူးသွားချင်ပုံရပါတရ် ... Yibo တို့ချစ်သူဖစ်တုန်းက ပြောခဲ့တာတွေမှန်သမျှ မောင်က ရက်စွဲနဲ့ပါ အတိအကျ မှတ်ထားသေးတာ ...
တောင်းပန်ပါတရ် မောင် ... မောင်စာအုပ်လေးက ကျွန်တော့် မျက်ရည်တွေကြောင့်စိုသွားရတာကို ... နောက်ပီး ကျေးဇူးတင်ပါတရ် မောင် ... ကျွန်တော်ကို တန်ဖိုးထားပီးမြတ်နိုးပေးလို့ ... ကျွန်တော် ကဆတိုးချစ်ပေးပါ့မရ် ...
ကျိုးချန်ကော ပြောတဲ့ မောင့်အကျီကို ရှာကြည့်လိုက်တော့ ဖက်လုံးနားလေးမှာ ခေါက်ရက်သားလေး ...
မောင်က ကျွန်တော်အငွေ့အသက်တွေပါလို့ သိမ်းထားတာဆိုရင် ကျွန်တော်ကလဲ မောင်၀တ်ခဲ့တဲ့အကျီလေးမို့ ကျွန်တော်လဲ သိပ်ကိုတန်ဖိုးထားရပါတရ် ...
အကျီလေးကို တစ်ချက်နမ်းပီး ရင်ခွင်ထဲထွေးပိုက်ပီး အိပ်စက်ဖို့သာပြင်လိုက်တော့တရ် ... စောစောအိပ်မှ မောင်ဆီစောစောသွားလို့ရမှာ ...
မုန်တိုင်းကင်းစင်သွားပီဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်အတွက် လေပြေလေညင်းလေးသာ ရှိတော့မှာပါ မောင် ...
မောင်ရှိရာအရပ်ကိုပဲ မျက်နှာလှည့်ပီး မောင့်တစ်မျက်နှာထဲကို ပဲ ကြည့်သွားမှာမို့ တစ်ချို့သောကိစ္စတွေအတွက် မောင်တွေးပူးရာမလိုတော့ပါဘူး ...
တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းအခြေအနေကြောင့် ဟောက်ရွမ်း တံခါးအသာဖွင့်ကြည့်တော့ အ၀တ်တစ်ခုကို ပိုက်ပီး အိပ်နေတဲ့ Yibo ကြောင့် စိတ်အေးသွားရတရ် ...
^ ဘယ်လိုလဲ ဟောက်ရွမ်း ^
^ အင်း ... အဆင်ပြေတရ် ကော ... တော်သေးတာပေါ့ ... အရင်လိုပြန်ဖြစ်မှာ ကျွန်တော် အရမ်းကြောက်နေတာ ^
Yibo ရှေ့မှာတင်းထားခဲ့သမျှ ကောရှေ့မှာငိုမိတော့တရ် ...
^ ကော ပြောပါတရ် ... Yibo ကသူ့အကြောက်ဆုံးဆိုတဲ့အရာတွေကို ဖြတ်ကျော်ခဲ့ပီးခါမှတော့ ဒီအခြေအနေကိုလဲ သူကျော်လွားနိုင်မှာပါ ... ^
ဟောက်ရွမ်းရဲ့ ကျောကိုဖွဖွပွတ်ပေးပီး ပြောလိုက်တဲ့ကောကြောင့် ...
^ အကြောက်ဆုံး ^ ဟောက်ရွမ်းသံယောင်လိုက်ပီးမေးကြည့်တော့ ...
^ Yibo က သူ့ချစ်သူလမ်းခွဲခဲ့တာက သူ့ဘ၀အတွက် အကြောက်ဆုံးဖြစ်ရပ်ပဲလေ ... ခုလဲ အခန်းကိုကြည့်ပါဦး ... တခြားတစ်ယောက်သာမြင်ရင် Yibo အခန်းလို့ပဲထင်မိမှာ ^
ကျိရန် တကယ်ကို အားရွမ်းသာမပြောထားရင် Yibo အခန်းလို့ထင်မိမှာ အမှန် ... Yibo အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းဟာ ဘယ်လောက်ထိထုထည်ကြီးမားလွန်းတာလဲ ...
လူတစ်ယောက်ဟာ ကိုယ့်ကိုထက်သာလွန်ပီး သူများကိုချစ်နိုင်တရ်ဆိုတာ Yibo တို့အတွဲက သက်သေပြသွားသယောင် ...
ဟောက်ရွမ်းလဲ စောနက Yibo ကိုပဲ စိတ်ထဲရောက်နေတာမို့ အခန်းအပြင်အဆင်ကိုသတိမထားမိတာ ... ခုသေချာလဲကြည့်လိုက်ရော ... Yibo ပုံတွေဆိုတာ မနည်းမနော ... သူအာမေဍိတ်အသံတောင်ထွက်သွားမိတရ် ...
Xiao Zhan ကောရဲ့ ချစ်တတ်မှု့က လက်ဖျားခါလောက်ပါတရ် ... သူလဲအရင်က ပြောခဲ့မိတာတွေအတွက်လဲ မနက်ကျရင်တောင်းပန်ရဦးမရ် ...
မင်းတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်ခရီးက ဒီတစ်ခါတော့ ဖြောင့်ဖြူးပါပီ Yibo ရယ် ...
Advertisement
Idol နှစ်ယောက်အပေါ်ထိခိုက်စေလိုသော အသုံးအနှုန်းများရှိရင်အားမနာတမ်းလာပြောလို့ရပါတရ်ရှင့် ...
ပုံတွေအားလုံး Credit ပေးပါတရ်ရှင့် ...
#Violet
^ Xiao Zhan ကေရာ လမ္းခြဲခ်င္ပါ့မလား ... သူကမင္းကို စေတြ႕တဲ့ေန႔ထဲကခ်စ္ခဲ့ရတာ ... Yibo လဲအကုန္သိပီးေလာက္ပီထင္ပါတရ္ ... ဟက္ ... မင္းမားမားလိုမ်ိဳး အတၱႀကီးလြန္းတဲ့သူမ်ိဳး ရွိေနတာ ငါသိပ္အံဩတရ္ ... အေျပာခ်ိဳသေလာက္ ထြက္လိုက္တဲ့ စကားေတြက ဓါးသြားလိုပဲ ... မင္း မားမားနဲ႔ ေတြ႕ပီးျပန္လာတဲ့ ေန႔က ဖစ္လာတဲ့ Xiao Zhan ပုံစံကို ငါလုံး၀မေမ့ဘူး ... Xiao Zhan လမ္းခြဲခဲ့ရတာ Yibo မင္းမားမားေၾကာင့္ပဲ ... မင္းမားမားေၾကာင့္ပဲ ^
က်ိဳးခ်န္ေကာ စကားအဆုံးအပီးမွာ Yibo ဟာ ခဏတာ ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္သြယ္ျပတ္ပီး အေမွာင္က်သြားခဲ့ရေတာ့တရ္ ...
ဒါေတာင္ က်ိဳးခ်န္ေကာရဲ႕ မင္းမားမားေၾကာင့္ ဆိုတဲ့အသံႀကီးက သတိမလစ္ခင္ခ်ိန္မွာေတာင္ နားထဲပဲ့တင့္ထပ္လို႔ ...
႐ုတ္တရတ္ေမ့လဲသြားတဲ့ Yibo ေၾကာင့္ ေဟာက္႐ြမ္းမွာေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ... ေတာ္ေသးတာက ... သူလက္ျမန္လိုက္လို႔ ထိုင္ခုံေပၚကမျပဳတ္က်တာ ... Yibo ကိုတြဲပီး ဆိုဖာေလးမွာပဲ တင္ထားေပးလိုက္ရတရ္ ...
^ ဟာ ... က်ိဳးခ်န္ ... မင္းေျပာလိုက္ရင္ေလ ... Yibo ကဘာမွသိေသးတာ မဟုတ္ဘူး ... သူဆီကို ဘာစာမွမရေသးဘူးတဲ့ ... ငါ့ကိုလဲ စကားေလးဘာေလးေျပာခြင့္ေပးၾကပါကြာ ... ^
ယြီပင္းရဲ႕ အေျပာၾကားပီးေနာက္ က်ိဳးခ်န္လဲ အေတာ့္ကိုအံအားသင့္သြားရတရ္ ...
သူထင္လိုက္မိတာ Xiao Zhan ေျပာထားတာေတြကိုမယုံပဲ လုပ္ဇာတ္ႀကီးထင္ေနလို႔ ေဆး႐ုံတင္ထားရတာေတာင္ လာမၾကည့္ႏိုင္ရလားဆိုပီး သူ Yibo ကို ဖိေျပာမိတာ ...
^ ငါတကယ္မသိလို႔ပါ ... ငါ ... ငါသိရင္အာ့ေလာက္ႀကီးေျပာမွာမဟုတ္ဘူး ^
တကယ္ကို က်ိဳးခ်န္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားတာ ... ခုဆို Yibo ကသူ႔ေၾကာင့္သတိေမ့သြားရတာမလား ...
^ က်ိဳးခ်န္ေကာ ေျပာခ်င္တာက လမ္းခြဲရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ၀မ္မားေၾကာင့္ေပါ့ ^
အေတာ္ၾကာ တိတ္ဆိတ္ေနပီးကာမွ ေဟာက္႐ြမ္းဆီက အသံထြက္လာခဲ့တရ္ ...
က်ိဳးခ်န္လဲ ေခါင္းသာညိမ့္ျပလိုက္တရ္ ...
ခုေတာ့ သူတို႔ကို ေျဗားဆန္ေအာင္ လုပ္သြားတဲ့ အတြဲက အိမ္မက္ကမာၻထဲ ေရာက္ေနေရာေပါ့ ...
Yibo တင္မက ေဟာက္႐ြမ္းပါ အႀကီးအက်ယ္အံေအာ္သြားတာ ... ၀မ္မားကေလ ... ၀မ္မားလူမ်ိဳးက သူ႔သားစိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္မွာတဲ့လား ...
၀မ္မားနဲ႔ Xiao Zhan ကိုေတြ႕ပီးေနာက္ ေဟာက္႐ြမ္းကိုေျပာျပပုံအရ ၀မ္မားကလဲ Xiao Zhan ကိုသားတစ္ေယာက္လိုဆက္ဆံေၾကာင္း ... သိပ္မၾကာခင္ ၀မ္ပါးနဲ႔ ေတြ႕ခိုင္းေတာ့မရ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ႐ြန္း႐ြန္းေဝေအာင္ ေျပာသြားခဲ့တာ ...
^ ၀မ္မားနဲ႔က အကုန္အဆင္ေျပပီးသားမဟုတ္ဘူးလား ... ကြၽန္ေတာ္ထင္လိုက္တာက Xiao Zhan ေနာက္တစ္ေယာက္ေတြ႕လို႔ Yibo ကိုပစ္သြားတရ္ ထင္ခဲ့တာ ... ခုလဲ ျပန္ဆက္သြယ္လာေတာ့ ထပ္ပီးမပတ္သတ္ဖို႔ကို တားခဲ့တာ ^
တစ္ခါမွ သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကို Yibo စိတ္မေကာင္းမွာစိုးလို႔ မေျပာျပထားေပမဲ့ သူတကယ္ Yibo ကိုပစ္ပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ေနာက္ပါသြားတရ္ထင္မိတာ ...
^ မဟုတ္ဘူး ေဟာက္႐ြမ္း ... မင္းလဲေတာ္ေတာ္ အံဩသြားပုံပဲ ... ငါတို႔လဲ Xiao Zhan ကိုယ္တိုင္သာမေျပာျပရင္ ယုံမိမွာမဟုတ္ဘူး ... Yibo သူ႔မားနဲ႔ စမိတ္ဆတ္ေပးပီး ျပန္လာေပးတုန္းကဆို Xiao Zhan ကသိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ... သူ႔တို႔ေရွ႕ေရးက အားလုံးေအးေဆးပဲဆိုပီး ... ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး ... Yibo မား ခ်ိန္းတဲ့ဆီသြားပီးေနာက္ ..................... ^
ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို နားရွိလို႔သာ ၾကားလိုက္ရတရ္ ... ေဟာက္႐ြမ္းတကယ္မယုံႏိုင္ ... ေဟာက္႐ြမ္းေတာင္ အံအားသင့္သြားတာ Yibo ေမ့လဲသြားတာကမဆန္း ...
ေဟာက္႐ြမ္းရဲ႕ မွတ္ညဏ္ထဲက ၀မ္မားဆိုတာ ဒီလိုမွမဟုတ္တာ ... သိပ္ကိုသေဘာထားႀကီးလြန္းပီး စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္တာဆိုတာေတာင္ ျမင္ရခဲတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမဟုတ္ပင္လား ...
Yibo ၀မ္အိမ္ေတာ္မသြားျဖစ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာင္ ၀မ္မားကိုယ္တိုင္ဖုန္းဆက္ပီး ေဟာက္႐ြမ္းကိုေမးခဲ့တာ ...
Xiao Zhan နဲ႔လမ္းခြဲခဲ့တာ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုေျပာမိေတာ့ အံဩသြားတဲ့ ၀မ္မားအသံကိုခုထိနားထဲမွာၾကားေယာင္ေနတုန္း ... သိပ္လဲဟန္ေဆာင္ေကာင္းလြန္းပါလား ...
အကယ္၍သာ အစထဲကလက္မခံႏိုင္ခဲ့ရင္ စမိတ္ဆတ္ေပးထဲက Yibo ကိုေျပာထားသင့္တာ ... ခုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တစ္ဘ၀ထူေထာင္ဖို႔ စိတ္ကူးေတြယဥ္ပီးခါမွ ျဖတ္ခ်ပစ္လိုက္သလို ...
Xiao Zhan ေကာရဲ႕ စိတ္ကိုလဲ သူနားလည္သင့္သေလာက္ နားလည္မိပါတရ္ ... သူသာဆိုလဲ ခုခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူရွိ ေနတာမို႔ အလားတူအေျခအေနမ်ိဳးသာဆို စီနီယာ လိုပဲ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ိဳးပဲ ခ်မိလိုက္မွာ ...
Yibo က သူ႔မားမားကို သိပ္ခ်စ္တာမလား ... ဒီလိုမ်ိဳး အေျခအေနေတြျဖစ္လာေတာ့ Yibo ဘယ္ဘက္ကရပ္တည္မွာလဲ ... စီနီယာ ေၾကာက္ေနသလို ၀မ္မားဘက္ကလား ... အခ်စ္ဘက္ကလား ...
Yibo ကိုေငးၾကည့္ရင္း ေတြးေနတုန္း လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ ျဖစ္လာေတာ့ အနားကိုအေျပးသြားမိတရ္ ...
^ မင္းအဆင္ေျပလား Yibo ... အဆင္မေျပရင္ အားေဆးျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုေဆးသြင္းမလား ^
^ ဟင္အင္း ... ရတရ္ ေဟာက္႐ြမ္း ... ငါေလ ... အစ္ကို တိုက္ခန္းကိုသြားခ်င္တရ္ ... ငါ့ကိုလိုက္ပို႔ပါလား ^
ေဟာက္႐ြမ္းလက္ကို ဆုပ္ကိုင္ပီးမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေမးေနတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ဘယ္လိုလုပ္ျငင္းရက္ပါ့မလဲ ...
^ ေနာက္ေန႔မွသြားပါလား Yibo ရာ ... မင္းအေျခအေနနဲ႔ အဆင္ေျပပါ့မလား ^
^ ဟင္အင္း ... အစ္ကို မႏိုးခင္သြားၾကည့္ခ်င္တာ ... ^
^ အင္းပါ ... ငါလိုက္ပို႔မရ္ ... ေျဖးေျဖးထဦး ^
ေခါင္းကို တဆတ္ဆတ္ ညိမ့္ပီး ထေနတဲ့ Yibo ရဲ႕ ပုံစံက ေလတိုက္ရင္ လြင့္ေတာ့မဲ့အတိုင္းပင္ ...
^ ကြၽန္ေတာ္ သြားၾကည့္မရ္ေနာ္ ေကာတို႔ ... ^
ေစာနက က်ိဳးခ်န္ ပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ေသာ့ကို ကိုင္ပီး ေျပာေနတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ က်ိဳးခ်န္လဲသနားမိပါတရ္ ... သူလဲစကားေျပာတာအေတာ္လြန္သြားတရ္ မွတ္လား ...
စေတြ႕ထဲက ညီေလးတစ္ေယာက္လိုခင္မိတဲ့ Yibo ကိုေျပာမိတဲ့ကိုယ့္ကိုေတာင္ ထိုးပစ္ခ်င္တရ္ ...
^ အင္း ... သြားၾက ... ေကာတို႔နဲ႔နီးတာဆိုေတာ့ အာ့မွာပဲ ႏွစ္ေယာက္လုံး တိုက္ခန္းမွာပဲ ညအိပ္လိုက္ၾက ... ပီးမွ ဒီကိုျပန္လာခဲ့ ... မိုးလင္းမွျပန္လာခဲ့ၾက ... Xiao Zhan လဲ ႏိုးဦးမွာမဟုတ္ဘူး ... ^
အထြန႔္တတ္ခ်င္ပုံရတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ တလတ္ဆထဲေျပာလိုက္ရတရ္ ...
^ ဟုတ္ကဲ့ ^ ေျပာပီးတာနဲ႔ ေဟာက္႐ြမ္းကိုတြဲပီးထြက္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ပီး မတိုင္ပင္ပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးသက္ျပင္းခ်လိုက္ၾကသည္။
Xiao Zhan ကေတာ့ ခုထိအိပ္ေကာင္းတုန္းပင္ ...
----------------------------------------------------------------------------------
တိုက္ခန္းေသာ့ဖြင့္ဖို႔ေတာင္ တုန္တုန္ယင္ယင္ဖစ္ေနတာမို႔ ေဟာက္႐ြမ္းပဲ ဖြင့္ေပးလိုက္ရေတာ့သည္။
တံခါးဖြင့္ပီးတာနဲ႔ Yibo ဖို႔ေရအရင္ခပ္တိုက္ရေသးတရ္ ...
က်ိရန္ေကာကိုလဲ လိပ္စာပို႔ေပးပီးလာဖို႔ေျပာထားရေသးတရ္ ... တခုခုဆို သူလဲေၾကာင္ပီးဘာမွလုပ္တတ္မွာမဟုတ္ဘူး ...
^ ငါအခန္းထဲ၀င္သြားလိုက္ဦးမရ္ေနာ္ ... မင္းအဆင္ေျပတဲ့အခန္း၀င္အိပ္လိုက္ေနာ္ ^
^ မင္း တံခါးမပိတ္ထားနဲ႔ေနာ္ ^
ေဟာက္႐ြမ္းရဲ႕ စိတ္ပူပန္မႈ႕ကိုသူနားလည္ပါတရ္ ... သူရဲ႕အ႐ုပ္က်ိဳးပ်က္ပုံစံေၾကာင့္ အရင္လိုျဖစ္မွာစိုးရိမ္ေနတဲ့ပုံ ...
^ အင္း ... မင္းစိတ္မပူပါနဲ႔ ... ငါအဆင္ေျပပါတရ္ ^
မားရဲ႕ေနာက္ေက်ာထားနဲ႔ထိုးလိုက္တာကလြဲရင္ေပါ့ ...
ရင္းႏွီးေနတဲ့ ေမာင့္တိုက္ခန္းက ခန္း၀င္ပစၥည္းေတြကအစ ဘာမွေျပာင္းလဲထားျခင္းမရွိ ...
အသက္ကို ျပင္းျပင္းရႉသြင္းရႉထုတ္လုပ္လိုက္ပီး ေမာင္းအခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ...
Yibo ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔ ဓါတ္ပုံေတြက ေမာင့္ အခန္းအျပည့္ပင္ ... က်ိဳးခ်န္ေကာ ေျပာတာၾကားခဲ့ရေပမဲ့ တကယ္လက္ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ၀မ္းနည္ျခင္းေတြဟာ တဟုန္ထိုး၀င္ေရာက္တရ္ ...
႐ူးလိုက္တာ ေမာင္ရယ္ ... ကြၽန္ေတာ္ေရွ႕ကို ထြက္လာပါေရာလား ... ကြၽန္ေတာ္ေရာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ေမာင့္ကို လြမ္းလိုက္ရသလဲ ...
မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ ပန္းခ်ီကားေပၚက Yibo ပုံရိပ္ေတာင္မွမသဲကြဲေပ ... ခုတင္ေပၚ ခဏထိုင္လိုက္ပီး စိတ္တည္ၿငိမ္ေအာင္လုပ္လိုက္ရေသးတရ္ ...
ေမာင့္ခုတင္ေဘးနားက ခုံေပၚမွာ ေမာင့္ဖုန္းေတြ႕လို႔ ႏွိပ္ေနက် Password အတိုင္းႏွိပ္မိေတာ့ ပြင့္သြားတဲ့ဖုန္းေၾကာင့္ အံေအာ္ရတာကတစ္မ်ိဳး ...
လြန္ခဲ့တဲ့ သုံႏွစ္အတိုင္းထားထားတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပုံေၾကာင့္ အာေမဍိတ္ အသံေတာင္ထြက္မိသြားတရ္ ...
ေမာင္အခ်စ္ေတြကို အျပည့္အ၀မယုံမိရေလျခင္းဆိုတဲ့ ေနာင္တတရားေတြကလဲ ရင္ထဲမွာအျပည့္ ...
Gallery ေတြထဲမွာလဲ သူ႔ဖုန္းအတိုင္းအပင္ ... သူပုံေတြအျပည့္ ... ေမာင့္ ပုံဆိုတာမရွိသေလာက္ကိုရွားတာ ... သူၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ကို ၿပဳံးမိတရ္ ...
ေမာင့္အေငြ႕အသက္ရွိတဲ့ ခုတင္ေပၚ လွဲလိုက္ပီး နံရံကိုၾကည့္လိုက္မိေတာ့ Yibo ပုံေတြလဲ ကပ္ထားေသးတရ္ ...
အေဝးမျမင္ရတဲ့ ေမာင္က သူ႔ကိုဘယ္လိုၾကည့္လဲ ဆိုတဲ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အေတြးကလဲ ၀င္လာမိေသး ...
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကို ၿပဳံးပီး ေဘးဘက္လွည့္လိုက္ေတာ့ လက္ေအာက္ေရာက္ေနတဲ့ စာအုပ္ေလးေၾကာင့္ သူေမွာက္ယက္အေနအထားေျပာင္းပီး ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္။
ေမာင္က သူ႔ကို ႐ူးသြားခ်င္ပုံရပါတရ္ ... Yibo တို႔ခ်စ္သူဖစ္တုန္းက ေျပာခဲ့တာေတြမွန္သမွ် ေမာင္က ရက္စြဲနဲ႔ပါ အတိအက် မွတ္ထားေသးတာ ...
ေတာင္းပန္ပါတရ္ ေမာင္ ... ေမာင္စာအုပ္ေလးက ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္စိုသြားရတာကို ... ေနာက္ပီး ေက်းဇူးတင္ပါတရ္ ေမာင္ ... ကြၽန္ေတာ္ကို တန္ဖိုးထားပီးျမတ္ႏိုးေပးလို႔ ... ကြၽန္ေတာ္ ကဆတိုးခ်စ္ေပးပါ့မရ္ ...
က်ိဳးခ်န္ေကာ ေျပာတဲ့ ေမာင့္အက်ီကို ရွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖက္လုံးနားေလးမွာ ေခါက္ရက္သားေလး ...
ေမာင္က ကြၽန္ေတာ္အေငြ႕အသက္ေတြပါလို႔ သိမ္းထားတာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ကလဲ ေမာင္၀တ္ခဲ့တဲ့အက်ီေလးမို႔ ကြၽန္ေတာ္လဲ သိပ္ကိုတန္ဖိုးထားရပါတရ္ ...
အက်ီေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းပီး ရင္ခြင္ထဲေထြးပိုက္ပီး အိပ္စက္ဖို႔သာျပင္လိုက္ေတာ့တရ္ ... ေစာေစာအိပ္မွ ေမာင္ဆီေစာေစာသြားလို႔ရမွာ ...
မုန္တိုင္းကင္းစင္သြားပီျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ေလေျပေလညင္းေလးသာ ရွိေတာ့မွာပါ ေမာင္ ...
ေမာင္ရွိရာအရပ္ကိုပဲ မ်က္ႏွာလွည့္ပီး ေမာင့္တစ္မ်က္ႏွာထဲကို ပဲ ၾကည့္သြားမွာမို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာကိစၥေတြအတြက္ ေမာင္ေတြးပူးရာမလိုေတာ့ပါဘူး ...
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အခန္းအေျခအေနေၾကာင့္ ေဟာက္႐ြမ္း တံခါးအသာဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အ၀တ္တစ္ခုကို ပိုက္ပီး အိပ္ေနတဲ့ Yibo ေၾကာင့္ စိတ္ေအးသြားရတရ္ ...
^ ဘယ္လိုလဲ ေဟာက္႐ြမ္း ^
^ အင္း ... အဆင္ေျပတရ္ ေကာ ... ေတာ္ေသးတာေပါ့ ... အရင္လိုျပန္ျဖစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းေၾကာက္ေနတာ ^
Yibo ေရွ႕မွာတင္းထားခဲ့သမွ် ေကာေရွ႕မွာငိုမိေတာ့တရ္ ...
^ ေကာ ေျပာပါတရ္ ... Yibo ကသူ႔အေၾကာက္ဆုံးဆိုတဲ့အရာေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပီးခါမွေတာ့ ဒီအေျခအေနကိုလဲ သူေက်ာ္လြားႏိုင္မွာပါ ... ^
ေဟာက္႐ြမ္းရဲ႕ ေက်ာကိုဖြဖြပြတ္ေပးပီး ေျပာလိုက္တဲ့ေကာေၾကာင့္ ...
^ အေၾကာက္ဆုံး ^ ေဟာက္႐ြမ္းသံေယာင္လိုက္ပီးေမးၾကည့္ေတာ့ ...
^ Yibo က သူ႔ခ်စ္သူလမ္းခြဲခဲ့တာက သူ႔ဘ၀အတြက္ အေၾကာက္ဆုံးျဖစ္ရပ္ပဲေလ ... ခုလဲ အခန္းကိုၾကည့္ပါဦး ... တျခားတစ္ေယာက္သာျမင္ရင္ Yibo အခန္းလို႔ပဲထင္မိမွာ ^
က်ိရန္ တကယ္ကို အား႐ြမ္းသာမေျပာထားရင္ Yibo အခန္းလို႔ထင္မိမွာ အမွန္ ... Yibo အေပၚထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ထိထုထည္ႀကီးမားလြန္းတာလဲ ...
လူတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ကိုထက္သာလြန္ပီး သူမ်ားကိုခ်စ္ႏိုင္တရ္ဆိုတာ Yibo တို႔အတြဲက သက္ေသျပသြားသေယာင္ ...
ေဟာက္႐ြမ္းလဲ ေစာနက Yibo ကိုပဲ စိတ္ထဲေရာက္ေနတာမို႔ အခန္းအျပင္အဆင္ကိုသတိမထားမိတာ ... ခုေသခ်ာလဲၾကည့္လိုက္ေရာ ... Yibo ပုံေတြဆိုတာ မနည္းမေနာ ... သူအာေမဍိတ္အသံေတာင္ထြက္သြားမိတရ္ ...
Xiao Zhan ေကာရဲ႕ ခ်စ္တတ္မႈ႕က လက္ဖ်ားခါေလာက္ပါတရ္ ... သူလဲအရင္က ေျပာခဲ့မိတာေတြအတြက္လဲ မနက္က်ရင္ေတာင္းပန္ရဦးမရ္ ...
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ခရီးက ဒီတစ္ခါေတာ့ ေျဖာင့္ျဖဴးပါပီ Yibo ရယ္ ...
Idol ႏွစ္ေယာက္အေပၚထိခိုက္ေစလိုေသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ားရွိရင္အားမနာတမ္းလာေျပာလို႔ရပါတရ္ရွင့္ ...
ပုံေတြအားလုံး Credit ေပးပါတရ္ရွင့္ ...
#Violet
Advertisement
- In Serial73 Chapters
Dorming With The Jocks
Because high school isn't hard enough.Sadie Michaels got into the best high school in the country, excited to start her junior year and make the most of it. But no one told her she would have to be dorming with guys?! When she arrives she hears the news that the girls dorms are full and the only dorm that is open is the Wellington Dorm, a.k.a. the Jock Dorm. If she wants to go to school there and stay she has to dorm with the jocks but will she be able to handle their silly pranks and rude comments? Not to mention every man in the dorm hitting on her 24/7? And what happens when her roommate just happens to be the biggest Jock of them all?
8 142 - In Serial50 Chapters
The Love That Binds Us
Poppy McHale liked to imagine she lived a fairly normal life. She had a great group of friends and a big, loving family that would do anything to protect her. So why are they throwing her, scantily clad, into the middle of the woods to be chased by wolves? Lupercalia, of course. The age-old tradition that has bound her coven of witches to their brawny werewolf allies. But what if Poppy isn't ready to be mated to the most powerful alpha and all the strings that seem to be attached to him?
8 105 - In Serial65 Chapters
The Kings IV II
the story of the King twins and their forevers, againtw: ed
8 131 - In Serial28 Chapters
Lydia | ✔️
"Did you punch him in the face?""No!" She laughed. "That's not the Lydia I know," Carter shook his head, staring up at the grey clouds with a reminiscent expression. "The Lydia I know punched me in the face the first time we interacted.""We were five." She deadpanned but felt a little enthralled that he remembered. "Yeah, so you should be able to hit harder now." Copyright ©️Cover and graphics made by the one and only @Ashely_Mariex
8 229 - In Serial29 Chapters
Handcuffed to My Enemy
"Three days. You will be handcuffed together for three days. Got it?"~•~Cassie Waters and Jake Satak could not be more different. She's got the grades, he's got the girls. Unfortunately for them, however, their parents just happen to be best friends. Regardless, the two despise each other.What will happen when a school project results in the two of them handcuffed together for three days? They can only hold their bladders for so long. . .~~~This is a spin-off to our book "Roommates for a Week", but you do not need to have read that in order to read this one!///Hey folks! We're looking through this book and want to give a huge disclaimer: this was written in 2014 when we were 15. We're now in 2021 and are 22 and find it incredibly problematic at times. This book started strong and then unfortunately it started to reflect the bad vibes of books we were exposed to at the time. Please take care of yourself if you want to venture onwards Xx Niki and Zoe
8 190 - In Serial21 Chapters
Choosing His Luna (bxb)
This is a story I have published on Inkitt and I thought I'd post it on here too since I've started to update it again. 😅 I hope to continue to do so although the updates will probably be only once or twice a month.The chapters are a little shorter than what I normally post on Wattpad but I hope you enjoy them all the same.‐-----------------------------The fateful day had finally arrived, the one which I had been preparing for since birth, one which my parents had been preparing for since I'd been conceived. Well, that wasn't exactly true, my parents had been preparing, and I on the other hand had been mostly unwilling with the whole affair. See I was a werewolf, my whole family was, or pack if you will. It was tradition for all those of marriageable age to gather on the strongest werewolf pack in the world, to try and impress the next Alpha to be, the most powerful werewolf in the world. It was a major honour to be chosen by the Alpha, for the individual and their whole pack. So here I was, packing a bag for the journey and time I would be spending at the strongest pack in the world, which was called the Stentorian Pack and was located deep in the mountains surrounded by forest. My parents thought I had a chance, they'd told me what to eat, how to act, and how to look all my life, needless to say, it had gotten old pretty quick. All the lack of control I'd had over my life had boiled down to this day, it had all been for this day. I had to be the most attractive, smartest, and likeable... you get the idea, and I couldn't help but feel inadequate.
8 134

