《Dark Moon /✔️/》12. Хайртай.
Advertisement
Пак Сонхүнийг хармаар байна
Пак Сонхүнийг хармаар байна
Пак Сонхүнийг хармаар байна
Ухаан орох үед аль хэдийнээ дэвтэр дээр нэг нүүр дүүртэл ингээд биччихжээ. Би дурлаад байна тийм үү?
Хичээл амарчихсан болохоор хийх зүйл ч олдохгүй, мөнгө ч байхгүй учраас цагийн ажил хийсэн нь дээр гэж бодсон ч ажил олдохгүй нь. Яахаа мэдэхгүй байсаар л.
Сонхүн тэр өдөр хүрч ирээд өглөө Хисыны өгсөн эмийн ачаар тун хурдан тэнхэрсэн. Тэгээд л нээх удахгүй гараад явчихсан. Яах гэж над дээр ирсэнийг нь мэдэхгүй байна. Яг ашиглуулчихсан мэдрэмж аваад л би ёстой өрөвдөлтэй гэдэг нь.
Эцэст нь гарч агаар амьсгалах санаатай гэрээсээ гарлаа.
"Пак Сонхүн муу өөдгүй амьтан хүнийг байнга ирж догдлуулчихаад хаяад яваад өгнө." гэж амандаа үглэсээр явж байтал замын эсрэг талд Ники харагдах нь тэр.
"Ники" гэж орилчихоод өөдөөс нь даллаад зам гарахаар гарц руу дөхлөө. Ногоон гэрэл асахтай зэрэгцэн зам гарч эсрэг талд бараг л хүрч байлаа.
Хажуу талаас хурдтай машин ирэх үед мөргүүлэх шахсан ч амжин арагшаагаа үсэрлээ. Ногоон гэрлээр ямар галзуу солиотой нь ингэж явдаг байна аа гэж бодсоор хувцсаа гөвж байтал өнөө машинаас маш олон хүн гарч ирээд намайг хормын дотор машиндаа чихэж орхилоо.
НИКИ!! гэж орилсоор намайг хараасай, мэдээсэй гэсэндээ гараа явуулан цонхоо балбахад том биетэй хүн хараал урсгасаар миний гарыг барин хүлж, толгойд минь уут углан "Хөдөл" гэсэн тушаал өглөө.
Хэнд хулгайлагдчихав аа би?
-
Нөгөө талд тайван алхаж явсан хүү өөрийг нь дуудсан жаал охин гэнэт алга болохуйд гайхширсан ч удахгүй учрыг мэдэж, хар хурдаараа нэг тийш гүйн одов.
Цугларсан олон хөвгүүд дээр тэдний нэг бололтой хүү гүйж ирээд буйдан дээр сууж байсан хамран дээрээ мэнгэтэй хүүг татан босгоод
Ники "Мирэг Эдвард аваад явчихлаа. Өнөө дайнаа эхлүүлэх гэж байх шиг байна." гэхэд саяхан л инээж байсан хүүгийн харц тэр дороо хувирлаа. Өөдөөс нь харан зогсож байсан хүүг заамдаж аваад
"Хараал ид. Ингэхийг нь мэдээд би чамайг түүн рүү явуулсан биз дээ? Сайн харж байхгүй яасан юм. Би очиж болохгүйг мэдсээр байж!"
Advertisement
Ники "Би очиж байсан гэж байна! Замын эсрэг талд Мирэ надтай таараад миний өөдөөс ирж байхад замаас гэнэт Эдвард гараад ирсэн юм."
Шаргал үст хүү уурлан хашгирахад бусад нь тэднийг салгалаа.
Жонвон "Тэгвэл одоо биднийг дуудах болно. Тэр хүртэл нь хүлээцгээе. Асахид ч бас мэдэгдэх хэрэгтэй биш гэж үү? Хэдий үзэн яддаг ч гэлээ бэлтгэлгүй байхад нь дайрах сэтгэлгүй юмнууд биш."
Жэйк "Бас тэрний дагуул хэн билээ? Тэжүн? Тэхүн? Тэрэнд ч бас хэл. Тулалдах үеэр өөрийн гараар хороох болохоор."
Удалгүй өрөөнд байх үүрэн утас дохиогоо хангинуулан тэрүүгээр нэг цуурайтлаа. Сонхүн хөмсгөө зангидсаар харилцуурыг авч чихэндээ наавал
"Чиний дурлалт бүсгүй надад байгаа гэдгийг мэдсэн л байлгүй хүү минь."
"Амаа татаж үз. Би тэр хөгийн суудалд чинь суухгүй гэдгээ хэлсэн!"
Эдвард "Тэгвэл яахав дээ. Адгийн наад зах нь энэ хөөрхөн охин чинь үхэх биз? Үхэх үхэхдээ тарчилсаар." гээд харанхуй өрөөн доторх олон хоригдлуудаас хамгийн их ангаж цангасан нэгнийг гаргаж ирээд Мирэ рүү түлхэж орхив.
Удалгүй утсаа гаргаж ирэн зургийг нь дараад Сонхүн рүү илгээлээ. Тэгсэнээ харилцуурыг дахин аваад
"Наад зургаа сайн хар. Миний бяцхан 7 хөвгүүд. Бүгдээрээ анх уулзаж байсан газартаа уулзъя. Хамада овог руу хэл хүргэчих болохоор бэлтгэлтэй ирээрэй. Хөөрхөн гэдэг нь ийм том болчих гэж."
Эдвард утсаа таслачихлаа. Сонхүн уурандаа өнөөх харилцуураа хүчтэйхэн шиг савж орхив. Хамгаалж чадаагүй өөртөө урам нь хугарахын зэрэгцээ аюултай гэж анхааруулаад байхад гадуур хамаагүй явсан Мирэд уурлана.
Энэ бүхэн намжихаар албан ёсоор хайртайгаа хэлнэ гээд өөртөө амлачихсан байсан юмсан. Гэтэл одоо Мирэг ч булаалгаад, өөрөө ч дайнд орохоор болчихлоо.
-
Цус сорогчдын дээд зэргийн удам угсаа. 7 хөвгүүнээр ахлуулсан их сүрэг. Хорионд байсан цус сорогчдыг ч гаргаад ирсэн болохоор шүд нь загатнан байж ядна.
Их сүрэг явсаар энэ бүхэн эхлэсэн цэг болох хаягдсан эмнэлэг дээр ирлээ. Эмнэлэгээс холгүйхэн том талбай байх агаад түүний нэг талд чонон сүрэг аль хэдийнээ ирэн эгнэн жагсацгаажээ.
Advertisement
Тэдний өөдөөс харсан хэсэгт Эдвард туслахуудтайгаа зогсох бөгөөд ард нь Мирэг хүлээд унтуулчихсан нэгэнд нь тэврүүлэн зогсуулах аж.
Сонхүн руу нэг ёжтой харж инээчихээд нүдээ ирмэлээ. Эхлэ гэж байгаа нь энэ билээ. Эхлээд гэр бүлийг нь дараа нь найзуудыг нь одоо хайртай хүнийг нь. 7 хүү, тэр тусмаа Сонхүний нүдэнд оч дүрэлзэх агаад урдаа зогсох чонон сүргийг биш Эдвардыг л алчихмаар санагдана.
Удирдагчаа халхлан цус сорогчдын арми ирж зогсоход Асахи, Тэжүн бас Тритси 3 чоно дүрдээ хувилаагүй хүлээж харагдана.
Сонхүн Асахигийн нүд рүү харахад Асахи Мирэд санаа зовон байн байн тийшээ харж, болдог бол гүйгээд оччихмоор харагдана. Хардаж бас харамласандаа Сонхүн одоо л тэдний зүг рүү төвлөрлөө.
"Хөөх, гол дүрүүд хоцорч ирдэг гэдэг нь энэ байх нь ээ?"
Цус сорогчид дуу гарсан зүг рүү харвал Тэжүн гараа алдалчихаад инээж зогсоно.
Жэйк "Амаа хамхи, чамайг үзэн яддаг байсныхаа уурыг өнөөдөр л гаргаж чадах болсондоо баярлаад тун хурдан ирсэн юмсан."
Түүний үгэнд Тэжүн уурлан, дайрах гэхэд Асахи түр зогсоолоо. Сонхүн руу харвал өөрийг нь алах гэж буй мэт харах ажээ.
-
"Хоцорч ирдэг гэдэг нь энэ байх нь ээ?" гэх дуунаар би сэргэлээ. Амыг минь таглан скоч нааж, хөл гар хүлээстэй нэг эрд тэврүүлэн зогсож байгаагаа мэдсэн би тийчигнэж эхлэв. Гэтэл сэнтий дээр заларсан эрхэм босч ирээд намайг алгадаж орхив.
Тэр чимээнээр урд зогссон их хүмүүс эргэж харахад би түүнийг олж харлаа. Муу гэдгийг нь мэдэж байсан ч дурласан нэгэн минь.
Тэр яг одоо хорсол шингэсэн нүдээр намайг цохисон хүн рүү ширтэж байлаа. Түүнийг давуулан харвал бурхан минь. Чонын сүрэг байна шүү дээ. Энд яг юу болоод байгаа юм бэ?
Байз. Тэр чононуудын урд Асахи, Тэжүн хоёр зогсож байна тийм үү? Тэгэхээр Асахи ч бас хүн чоно байх нь. Цус сорогчдын мөнхийн дайсан хүн чоно. Миний эргэн тойронд энгийн хүн нэг ч байхгүй байсан байх нь ээ.
Гэтэл гэнэт чихэнд "Дайн" гэх нь сонсогдлоо. Хэн хэлсэн бэ? Номноос уншсан долоон хөвгүүдийн хүч үү?
Жонвон оройн зайд шилжин миний хажууд ирж шивнэчихээд явсан болж таарлаа. Дээд зэргийн цус сорогчид учир тэдний чадварыг хэн ч гүйцэхгүй. Номон дээр тэгж бичсэн байсан санагдана.
Гуйя, юу ч болж байсан та нар л амьд үлддэг юм шүү. Сонхүн аа, өөрийгөө битгий бэртээгээрэй. Миний хайрладаг биеийг чи ч бас хайрлах хэрэгтэй шүү.
-
Бүр хол урд нь зогсож байсан Хисын Мирэгийн бодлыг уншчихаад хэлж харагдана.
Асахи үргэлж Сонхүн Мирэг хүртэх эрхгүй гэж боддог байсан. Өнөөдөр ч бас энэ байдлыг хараад харц нь ширүүсэн
"Гол дүрүүдийг алаад бид гол дүр нь болох болохоор жаахан л хүлээчих."
Сонхүн "Гол дүрүүд хэзээ ч үхдэггүй гэдгийг мэддэггүй бололтой, хүн чоно минь"
-Зүрх согтоодог дарс чиний амнаас л асгарах юм.
-Түүний амьдралын хамгийн сайхан учрал нь байхсан.
Удаан гэгч нь алга болсон би хүлцэл өчье өө. Жаргаж уншаарай.
💗
.
Advertisement
- In Serial10 Chapters
Out of the Motherland
Russia, 1941. Operation Barbarossa. Winter has set in and the German advance is stalling before Moscow. Temperatures are dropping as the promised end to the Russian invasion has not arrived. The winter is the coldest of the century, and German troops are freezing as they push themselves through the snow towards the enemy. Meanwhile, dissent stirs among the German ranks and on their home front. Karl Tesdorpf, a captain in the 30. Infanterie-Division, is caught between his family and the Schutzstaffel - he escapes, but becomes a fugitive among his own allies. Russia, 1941. Western Front. The Soviet frontlines have been overrun again and again. Their great people are completely on the defensive. While reserves are brought in to stem the German forces, the troops on the front line are left with limited supplies and support. Whole Soviet armies are wiped out as they are surrounded and cut off, and for the troops on the ground and in the air victories are few and far between. Amid this chaos, his rifle division reduced to a tenth of their size by enemy armour, Oryl Denikin walks away from the conflict. He heads home, into German-occupied territory, but he is soon to find that his motherland is no longer the place he knew and lived. As both sides funnel their resources into the second great war in a generation, trying to force the other to break first, millions upon millions of men are caught in the middle. This is the tale of just two of them. Dedicated to Gerhard, of #55 - the reason this story exists.
8 198 - In Serial64 Chapters
He has descended
What happens when the one who trained all heroes, gets his wish at lastFollow as our protagonist given never before seen shortcomings fights through them to make something out of himself. He is helped by his companions he finds during his adventures, his parents and his teachers. He meets tragedies overcomes them and grows in the process, growing stronger step by step, one punch at a time
8 222 - In Serial8 Chapters
The Shadow of the Sun
The real story ended a hundred years ago, when the world was killed, the spirit of life ripping itself apart. Now, the rare survivors pick their way through the ashes of civilization. They fight for every scrap, searching for hope, wishing for redemption. But all the heroes died long ago. The glories of the past are long forgotten, and the future is filled with danger. To save such a broken world, it will take nothing more than a miracle.
8 180 - In Serial48 Chapters
The Lazy Young Master
"I was born with broken meridians and was never able to cultivate. But i didn't give up, i started to master Alchemy, Formations and mechanisms. I had almost achieved my dream of becoming powerful, when i created an item that could grant me power. But when the various immortal powers came to know about this, they chased me and tried to steal my creation. I Zhang Li would not even surrender to heavens, how can i let those immortals tarnish my creation. I detonated the item and died along with it. But heavens are fair, they have given me another chance. I will live this life to the fullest and dominate the entire world. But first i need to sleep........." Follow the life of a lazy young master, as he takes over the world with his immense knowledge and lazyness
8 272 - In Serial15 Chapters
Games of Galdric
Have you ever thought what would it be to be part of a game? To escape this boring reality and enter a world of adventure?This is the story of a boy whose only dream is to play a VRMMORPG (Virtual Reality Massively Multiplayer Online Role-Playing Game) good enough to make him think that he is in another world.One day he finally gets his golden opportunity when he is accepted in the beta of """"Gambling of the Gods"""" the VRMMORPG that is expected to break the barrier between reality and fiction for once. What he didn't know is that he was going to be part of something much bigger and important: a human experiment that made 200 teenagers involve in a game of death.
8 282 - In Serial68 Chapters
[BHTT - EDIT - HOÀN] Tổng Tài Nàng Luôn Là Khóc Chít Chít
Tác phẩm : Tổng Tài Nàng Luôn Là Khóc Chít ChítTác giả : Lý Thu LangTác phẩm thị giác : Chủ ThụPhong cách tác phẩm: Nhẹ nhàngThể loại truyện: Nguyên sang, Cận đại hiện đại, Yêu sâu sắc, Hoan hỉ oan gia, Duyên trời tác hợp, Ngọt vănĐộ dài : 64 chương + 2 phiên ngoạiCP : Thẩm Ninh Hinh x Khâu Diệc Bạch
8 195

