I still believe in destiny, that you and I were meant to be.

"It's... It's Kyle." O to the M to the G! Pano na si Bella? Natulala ako sa harapan ni Vien hindi ko alam kung nabigla lang ba ako ng sobra o hindi ko inaasahan iyon. Wait, paraheas lamang iyon. Basta. Si Kyle? As in si Kyle na may cute na dimples na gwapo? No way.

"Omy gosh? Omy gosh!" Hindi mapakaling wika ko. Napatitig ako kay Vien at nakayuko siya na mukhang kahit siya hindi din matanggap ang sinabi niya.

"I'm sorry. I'm sorry." Paulit ulit na sabi pa nito, saka ito tumingin sa mga mata ko. I can see a glint of sadness in there. Parang nakakapanlambot ang kalagayan niya ngayon. Alam kong hindi niya ito ginusto.

"Si Prince Kyle Clifford ba talaga? Iyong nanliligaw kay Bella?" I asked, habang umaasa na sasabihin niyang ibang Kyle. Ngunit, marahan siyang tumango sa akin.

"Ayisha, please help me. Hindi namin alam ni Kyle kung paano sasabihin sa barkada." Nanlulumong pahayag niya.

"Pero, Vien hindi ba pwedeng huwag ka magpakasal?" Tanong ko, baka naman kasi may ibang solusyon ito.

"Kung may choice ba na pwedeng hindi ako magpakasal. Iyon pipiliin ko, but it's stated that to be a princess, sila ang kailangan pumili ng pakakasalan namin. Lahat ng Princess iyan ang sinusunod. It's a rule here in Charm World, no one dares to disobey that rule because you will be thrown in Umbra."

"Sila ang pumipili dahil para na din sa mas ikalalakas ng mga lands dito, para maging maganda ang kinabukasan. Oo, maganda naman iyong patakaran, pero ayoko nitong akin. Hindi puwede, masasaktan si Bella at Kyle parehas, ayoko maging kontrabida sa relasyon na namumuo sa kanila. Kung kailan umamin na si Kyle ng nararamdaman niya kay Bella saka pa naging ganito." Malungkot na sabi ni Vien. Parang bumigat ang loob ko dahil dito. Aish.

"Teka sa mga prince? Pipili din ba ng pakakasalan?" I queried curiously, kasi kung ganoon dapat pala mag-handa na din ako ng sarili ko dahil mukhang hindi ko na puwedeng magustuhan pa si Louie.

"Hindi, sa prince ang gagawin ay selection. Iyong parang paligsahan, iyon ang para sa nga prince. Sumali ka, kahit wala ding kasiguraduhan iyon. Pero malay mo, you're the elemental guardian puwede kang mapili." She said. I sighed. Ano ba iyan, mga problema bigla bigla na lamang sumusulpot.

"Huwag kang mag-alala matagal pa ang selection, sa ngayon, can you help me?" She inquired. I nodded my head eagerly, kahit naman hindi niya hingin ang tulong ko, gagawa pa din ako ng paraan para matulungan siya.

"Alright." I said while giving her a warm smile. As I ask, "Wala na ba talagang choice kundi si Kyle lang?" Baka kasi puwede pang mapalitan.

"Wala si Kyle kasi ang isa sa pinakamakapangyarihan na charmer. Kung may asawa ba si Kyle, hindi na nila iyon ipagpipilitan." Vien stated gloomily.

"Kung may asawa ba si Kyle hindi na nila iyon ipagpipilitan." Noong sabihin niya iyon para akong nagakroon ng idea. Isang masama o sabihin na nating kalokohang idea. Pero, agad agad akong napa-iling, saka pa ako nakaisip ng ganito, kung kailan seryoso ang sitwasyon.

Napabuntong hininga na lamang ako, bahala na. Mama, papa tulungan niyo po sana si Vien. I thought silently. Matapos noon, hinila ko na si Vien pabalik sa bahay niya. Pagkadating na pagkadating namin doon sinalubong nila kami. "Guys, I need to tell you something." I stated seriously, mukhang nagtakha sila doon, ngunit hindi ko na iyon pinansin. Noong lumingon ako kay Vien nakita ko ang kaba sa muka niya, kaya ngumiti ako para iparating na magiging okay din ang lahat.

Naglakad ako papunta sa second floor balcony dito. Umupo ako sa upuan doon, mayroon namang table na pabilog doon at mga upuan kaya makakapag-usap kami ng maayos. Nag-si-upuan na din sila kahit clueless sila sa ginagawa ko. Tumabi sa akin si Louie at sa kabilang tabi ko ay si Vien.

I stared at them seriously. "What's the catch, Ryleen?" Louie queried.

"Hmm. May sasabihin ako, pero bawal muna mag-react hangga't hindi ko sinasabi na puwede na kayong mag-react." I stated firmly. Napatango naman sila kahit parang uneasy na ang itsura nila. Lalong lalo na si Kyle, mukang may clue na siya kung anong pag-uusapan namin.

"Okay? Ano ba iyon, Ayisha? Ang weird mo." Charlene spoke. I shook my head. "Basta, ni one will react until I said so." Ulit ko pa, kaya't ibinigay na nila ang atensyon nila sa akin. Nag-buntong hindi nga muna ako saka nag-salita.

"Okay. Vien is now a princess." Nanlaki ang mga mata nilang lahat tapos iyong mga bibig nila handa ng umimik, kaya inunahan ko na.

"Sabing walang munang mag-rereact." Pagsasalita ko ng seryoso, kaya't parang napa-hinga sila ng malalim dahil doon. Pagkatapos naramdaman ko si Louie na nag-iba ng mood. Napa-irap na lamang ako ng kauntian dahil doon.

"As well as Louie." Pag-sasabi ko na sobrang plain lamang. Dahil doon, tingnan ako ni Louie ng masama at saka ang famous 'tss' niya. Hindi ko na lamang iyon pinansin, dahil mas importante ngayon ang issue nina Vien.

"Hindi ba kapag princess ka na nang lands sa charm world you need to marry someone? They will choose for you right?" Pagpapatuloy ko, tumango naman sila.

"At ang una sa listahan ay si Vien." Bakas agad sa muka nila ang gilat maliban na lamang kay Vien, Louie, Kyle at ako. Magsasalita na sana sila pero kagaya kanina inunahan ko na sila. "Bawal mag react." Mabilis na wika ko.

"And she's going to marry..." Naramdaman kong hinawakan ni Vien yung kamay ko. Halatang kinakabahan siya. Bago ko ipagpatuloy sinasabi ko humarap ako sa kaniya at pinisil ng konti ang kamay niya. Napabuntong hininga siya at saka tumango.

"She's going to marry Kyle." I stated solemnly. Matapos ang sinabi ko isang mahabang katahimikan ang namayani, kaya't medyo nagtaka ako. Dapat kasi mag-iingay sila at magtatanong ng kung ano ano.

"Ahm." Doon ko na realize na parang nag-hihintay sila ng cue ko, kaya umimik na ako. "Hm. Puwede na kayong mag-react." Matapos kong sabihin iyon, kaniya kaniya sila ng sinabi, sabay sabay na halos hindi ko na maintindihan. Pagakatapos ay natahimk din sila.

"Ano plano?" Mailing tanong ni Ash.

Bago pa ako makapag-salita nagulat ako noong may bigla na lamang kaming narinig na sampal. Halos synchronized pa kaming napatingin sa pinaggalingan ng tunog at nagulat ako sa nakita ko, dahil nakalapat pa sa pisngi ni Kyle ang palad ni Bella.

Nagtatakbo agad si Bella dahil doon, agad ko siyang hinabol. Kitang kita ko kasi sa muka ng bestfriend ko ang pagkabigla at lungkot.

Nakarating siya sa garden at napaupo sa isang bench, agad ko siyang nilapitan at kinomfort dahil doon. Matapos niyang kumalma hinatid ko siya sa kwarto na tinutulugan niya dito at saka hinayaan na makapagpahinga.

***

Gabi na ngayon at nauuhaw ako kaya napagpasyahan kong bumababa papuntang kitchen. Habang naglalakad ako sa may hallway sa second floor ay bigla na lamang may humigit sa akin.

"Ano?" Asar na banggit ko ng makita ko kung sino iyon. Straight face naman niya akong tingnan dahil sa reaksyon ko.

"Galit ka?" He asked. I shook my head. "Wala naman akong karapatan magalit kung naglilihim ka sa akin. Bakit tayo ba?" Dire-diretsong sabi ko. Hindi ko alam kung bakit ko sinabi iyon, pero iyon na lamang ang nasabi ko kaya hindi k na magagawang bawiin pa iyon.

"Chill. Okay hindi tayo, pero I'll make you mine." Para akong nabato sa kinatatayuan ko dahil sa sinabi niya. Hindi ako makapag-salita. Muka kasing nang-aasar nanaman siya at itong puso ko naman gustong gusto ng kumawala sa dibdib ko.

Agad akong nagsimulang maglakad paalis doon dahil hindi ko alam ang puwedeng maging reaksyon ko. Kumuha ako ng baso ng tubig sa kusina at matapos iyon umupo ako sa may sofa sa living room.

"Bakit ka nandyan? Upuan ko iyan." Napataas naman ang kaliwang kilay ko noong bigla na lamang akong may marinig na boses. Inirapan ko siya. "May pangalan mo?" Pang-aasar ko, at nagsimula nanaman ang walang kwentang pagtatalo slash pag-aaway namin. Ganito kami lagi nagtatalo sa mababaw na bagay. Nasanay na din ako, dahil bonding na namin ng jerk na ito iyon.

Noong hindi ako mag-patalo nagulat ako noong bigla niyang ipag-siksikan ang sarili niya, at yakapin ako sa may baiwang. "Hoy, isinumpa, umalis ka nga dito. Aish." Asar na banggit ko saka kumawala sa yakap niya, ngunit hindi niya ako pinakawalan kaya sumuko na ako. Hindi ko matalo ang lakas ng bakulaw na ito.

"Para ka paring bata, Ryleen." Malambing na sabi niya. Natawa naman ako doon. "Bata pa naman talaga ako." I retorted laughingly.

"Babo, baka, idiot." Noong sabihin niya iyon, sinabayan ko siya. Lagi kasi niyang sinasabi sa akin iyon, nasasanay na ako na nakakalimutan ko na ang meaning noon. Ang sama kasi ng ugali ng loko lokong ito. May gusto daw siya sa akin tapos lagi naman akong inaapi. Aish.

"Ikaw naman, sanggano, bakulaw, kupal." Natatawang pang-aasar ko sa kaniya, kaya't kiniliti niya ako. "Hahaha. Ang sama mo talaga. Hahaha!" Alam na alam kasi nito ang kahinaan ko sa mga kiliti. Nakaka-asar.

"Idiot." He spoke.

"Jerk." I replied. We chuckled.

"Ganito na lang ba tayo lagi? Bangayan ng bangayan?" He asked. I shook my head. "Hindi ah, masaya naman kahit lagi mo akong niloloko, barkada na barkada ang dating natin, pero seryosong tanong nga, Louie. May gusto ka ba talaga sa akin?" Tiningnan ko siya sa mata noong tanungin ko iyon.

Sobrang lapit ng muka namin sa isa't-isa subalit hindi ako nakaramdam ng pagkailang dahil sanay na sanay na ako sa company niya. Tinitingan din niya ako ng seryoso. "Bata pa lamang tayo, binabantayan na kita sa malayo. Ngayong nakakasama na kita, moody man ako, lagi man kitang inaasar, alam ko naman ang nararamdaman ko. You may misinterpret my actions sometimes, but I know in myself you are one in a million special girl." Nakangiting banggit niya.

"Ikaw ha, kilabutan ka nga sa sinasabi mo. Cheesy much ka na, kailan pa naging ganoon ang jerk na kagaya mo?" I asked, though medyo sanay na ako sa ganito niya.

He chuckled boyishly. "You are the reason why. Sisihin mo ang sarili mo, babo." Sinamaan ko naman siya ng tingin doon at iniwas ang tingin ko sa kaniya. Kaya tinawanan nanaman niya ako.

"Nga pala, bakit hindi mo sinabi sa akin or sa amin na prince ka pala ng fire circle land?" I inquired mellowly.

"I don't deserve to be a prince, you know my eyes are cursed." He stated plainly. "Saka, natatakot akong sabihin sa'yo paano kung ayaw mo pala? Baka layuan mo na naman ako, baka mag-iwasan nanaman tayo at maasar nanaman ako ng sobra." He added.

Napatango naman ako ng narahan dahil doon. "Hindi kita lalayuan. Kaya huwag mo na din akong lalayuan, moody ka pa naman." I joked.

"Huwag mo akong lalayuan ha? Ikaw lang nakakapagpakalma sa akin. Pagtiisan mo pa ugali ko, sa tamang panahon, kapag malalim na iyong nararamdaman ko sa'yo, I will court you, and we'll be happy to infinity and beyond." He told me sincerely. Nagpakawala naman ako ng mahinahg tawa doon.

"Bakit ayaw mong iwan o layuan kita?" I asked. Natutuwa kasi akong marinig ang sweet words ni Louie. Sumasaya at gumaan kasi ang pakiramdam ko, saka iyong puso ko nagtatalon na sa saya.

"Kase po, you're the one who gave light to my life when it was filled with darkness. You're the one who made me smile, when my world was full of wrath and sadness. You're the one whom I wanted to protect until the end." He paused for a moment and looked at me lovingly in the eyes. I smiled.

"You're the one who cheers me up, when I'm not in the mood. You're the one who's fragile that needs to be taken care of. You're the one who made my world bloom once again, like no one else does, you're the one who's there when I'm alone." Inilapit niya ang muka niya sa akin haang sinasabi niya iyon, hindi ako pumalag dahil nakakapanghina ang mga titig niya, at ang mga salitang sinasabi niya.

"You're the one who never leave me despite of my attitude. You're the one who entered my world with no permission yet you filled it with bliss. You're the only one who stayed when everyone else, left me. You're the one who brings me back to my old self. You're the star that shines brightly in my life, if you leave me, I am nothing. And you're the one for me." My heart melted hearing him say those powerful phrases. Magkadikit na ang tungki ng ilong naming dalawa and I can see the sparks in his eyes. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko, sobrang overwhelming.

"You're the princess that I will treasure for the rest of my existence, for the rest of my life. The princess who became my heart's desire. My Ryleen, my everything. I will fight for you, even if you don't fight for me. I will wash away your tears, just like other princes do, but I will make you smile in every single words I say or actions I do. I still believe in destiny, Ryleen. I know you and I are meant to be." After saying those words, his soft lips met mine.

***