The promise of eternity.

***

"Bella!" Napahawak tuloy ako sa dibdib ko. Sa sobrang gulat at kaba ko, kaninang kanina pa ako hindi mapakali.

"Ayisha. Mamamatay ako ng maaga sa'yo." Iiling iling na sabi ko. Hindi ko maiwasan na hindi magulat at matakot sa mga simpleng bagay ngayon dahil sa nararamdaman kong halo halong pakiramdam.

Para akong mababaliw na dito dahil hindi ko maintindihan ang gagawin ko. Hindi din ako makapaniwala na ikakasal na ako ngayon ay kay Prince Kyle Clifford pa. Sobrang saya ko sa loob loob ko, kasi mahal ko iyong lalaking pakakasalan ko, pero hindi ko din maiwasan na kabahan, kasi mamaya baka magkamali ako sa pagiging asawa niya.

"Anong oras na?" Tanong ko sa kanila para maiwasan ko ang pag-iisip ng kung ano ano, kanina pa din kasi ako inaayusan ni Vien. Pagkatapos kagabi ko pa hindi nakikita si Kyle. Noong umaga kasi, wala na sya dito, kasama na daw si Ayisha sa training.

"2 hours and 35 minutes before the wedding," Wika ni. Charlene na inaayusan ngayon si Ayisha.

Sinuot ko na iyong white dress. Actually, hindi siya wedding gown o kung ano man, simpleng white dress lamang ito. Kami kami lang naman at rush itong kasal na ito at hindi ganoong planado.

Magaganap ang kasal sa enchanted forest. Doon namin napili pagkatapos si Charlene ang nag-ayos doon dahil sa pagiging earth charmer niya. Hindi ko lang alam kung anong itsura ngayon doon. Humingi pa nga siya kanina ng mga ilaw sa akin.

Sobrang natetense talaga ako ngayon. Pano kung may naka-alam? Paano kung magsubong iyong Archangel (Nagkakasal sa Charm World)? Paano kung may masamang mangyari mamaya? Paano kung--

"Huwag ka masyadong kabahan. Magiging maayos ang lahat." Narinig kong sabi ni Ayisha. Napatingin naman ako sa kaniya. Pagkatapos pilit akong ngumit. Hindi kasi alam kung paano mawawala itong nararamdaman ko.

Nagbihis at nag-ayos na din sina Charlene at Vien saka si Ayisha. Matapos ang napa katagal na ayusan. Natapos din ang lahat ang kailangan na lang naming gawin ay pumunta doon.

Gumawa si Charlene ng parang cinderella pumpkin. Iyong karwahe, natawa nga ako doon. Akalain mo pwede pala iyon. Gamit nga lang ang lupa at hindi ang pumpkin. Tapos nilagyan niya iyon ng mga magagandang bulaklak at dahon. Tapos nilagyan ni Ayisha ng apoy iyong mga lalagyan ng ilaw.

Nagpakawala muna ako ng buntong hininga. Eto na talaga. Papunta na ako dun. Wala nang makakapigil pa. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba. Lalo tuloy akong kinabahan, pero alam kong masaya ako.

Una akong sumakay tapos sumunod si Ayisha tinabihan niya ko. Si Charlene at Vien naman sa harap namin. Tapos pinalipad ni Vien at ni Ayisha iyong karwahe gamit ang kapangyarihan ng hangin.

Habang papalapit kami ng papalapit sa venue, iyong puso ko parang kakawala na sa dibdib ko.

Hinawakan ni Ayisha kamay ko ngumiti siya. Ngumiti na lang din ako, tapos si Vien at Charlene naman hinawakan din yung kamay ko. Kasal ko na talaga. Ito na iyon.

****

It's already five in the afternoon, wala pa din sila. Kinakabahan ako. Nandito na din iyong mga fairy, nagitla nga sila sa nadatnan nila. Hindi kasi nila alam na ikakasal kami ni Bella, noong malaman nila. Nag-unahan na sila dito, at ang kulit nila. Lalong lalo na si Sapphire at Emerald.

Ang galing ni Charlene, ang ganda ng venue. May arc sa unahan iyon bang parang papasukan nila mamaya tapos may mayayabong na puno at doon sa mga punong iyon, may nakasabit na baging at mga bulaklak, iyong bulaklak nailaw pa nga. Iyong mga upuan naman, gawa sa kahoy pero ang ganda ng dating. Meron ding fountain sa tagiliran, ako ang gumawa. Pagkatapos may mga nakalutang na apoy sa dadaanan nila mamaya. Meron din siyang red carpet with rose petals.

Maya maya may bumabang sasakyan. Nandito na sila. Parang bigla akong kinabahan ng mas sobra pa. Hindi ako mapakali sa loob loob ko. Naramdaman ko iyong kamay ni Louie sa balikat ko. "Ayan na," Pang-aasar pa niya.

Unang bumababa si Vien, ang Ganda niya. May flower crown siya, at may hawak na basket na may lamang petals at kinakalat niya iyon. Flower girl lang? Haha. Oo Kyle itawa mo yan, sa sobrang kaba. Nginitian ako ni Vien bago maupo.

Sumunod namang bumababa si Charlene. Simple pero ang ganda pa din, ngumiti din siya ng nakakaloko. Pagkatapos may ginawa siya. Iyong mga petals na nasa puno, unti unting naglagpakan. Tapos iyong mga tikum na bulaklak, pinaganda niya. Lalong gumanda iyong paligid.

Next na bumababa ay si Ayisha. Walang kupas ang ganda at napaka-amo niyang muka. Napalingon ako kay Louie dahil doon at nakangiti ng sobrang lapad ang loko. Halatang tinamaan. Samantalang noon, ang lakas niyang mag-denai.

Unti-unti nagbabago na din siya, hindi na siya iyong tahimik at laging nagsosolo, nagiging madaldal at makulit na din, parang nagiging kayulad na siya ni Ayisha at sobrang nakakatuwa iyon.

"Dude, pwede bang kami muna pakasal?" Biglang hataw ni Louie, kaya't siniko ko siya.

"Baliw, umayos ka nga dyan." Natatawang tugon ko. Hindi ko akalainna babanat ng ganoon si Louie, hindi naman kasi niya ugali ang ganoon, pero tingnan mo nga naman.

Bumalik ulit ang tingin ko kay Ayisha. Bawat daan niya lalo niyang pinapatingkad iyong mga apoy. Pagkatapos, iyong nasa fountain na tubig, pinagalaw niya at pinapunta sa bababaan ni Bella.

Parang pinantakip niya ito doon. Hindi tuloy namin maaninag si Bella. Ngumiti si Ayisha saamin ni Louie saka umupo katabi nina Vien. Nagitla nga sila ng makita iyong mga fairies.

Biglang natanggal iyong tubig. Hindi naman siya nabasa, baka ginamit niya ang light shield.

Beautiful. Napakaganda niya. Siya ba talaga iyan? Sobrang swerte ko ata sa mapapang-asawa ko. Nakatitig lang ako sa kaniya habang naglalakad siya papalapit sa akin. Hindi ko akalain na siya ang babaeng pagkakasalan ko, ang babaeng mamahalin ko. Sabihin nyo ng mabilis ang lahat, para mahalin ko siya. Pero kapag tinamaan ka naman ng pagmamahal, aminin mo, wala ng makakapigil pa sa nararamdaman mo.

She slowly walks down the aisle, with her genuine smile. She's so beautiful. Paulit-ulit man, wala ng iba pang mag-dedescribe sa kaniya kundi iyon. Inside and out, maganda talaga siya. Nagsimula rin kaming makarinig ng maganda at mahinhin na tunog. Napakaganda sa pandinig at napakaganda naman ng nakikita ko.

Malapit na sya saakin. Hawak ang bouquet ng roses at nakangiti. Inalok ko agad ang braso ko noong makalapit na siya, hindi ko din mapigilan ang malawak na ngiti sa labi ko.

"You're beautiful." Bulong ko sa kaniya, narinig ko naman ang mahinang pagtawa niya. Ang sarap sa pandinig.

Pumunta kami sa unahan. Nagsimulang magsalita iyong archangel. Archangel ang nagkakasal sa mga charmers. May mga pakpak sila at sila lang puwedeng magbigay basbas sa mga charmers. Charmers value the meaning of marriage. Ang sinumang kinasal ay kailangan panindigan ang sinumpaan nilang pangako. Kaya hinihiling ko, sana kami na talaga ni Bella ang para sa isa't-isa dahil ngayon, wala na akong balak pakawalan pa siya.

Bawat sinasabi ng Archangel hindi ko na naiintindihan dahil nakatingin lang ako kay Bella. Parang may kung anong mahika na nakapalibot sa akin at hindi ko maialis ang titig ko sa kaniya.

May sinabi iyong archangel. Pagkasabi ng pagkasabi nun ng Archangel. Humarap kami ni Bella sa isat isa. Unti unti kong nilapit ang muka ko sa kaniya.

"I love you," bulong ko sa kanya ngumiti lang siya, at sya pang naunang humalik sa akin. Napangiti tuloy ako dahil doon. Habang hina halikan ko siya, naramdaman ko na may nabubuong singsing sa palasinsingan ko.

Nauna siyang bumitaw sa halik, at nag habol ng hininga, mukang nadala kami parehas. Napatingin kami parehas sa kamay namin. May singsing na kami. Ibig sabihin kasal na kami. Umilaw iyong singsing ko na parang hinahanap iyong kaparehas na singsing niya. Nilapit ni Bella iyong kanya sa akon. At sabay na umilaw yung dalwa, at nagkaroon ito ng ukit. Na ang ibig sabihin ay 'eternity'.

"By the blessed light.

You are now man and wife.

Chant your promises to each other

May the light guide you forever."

Ngumiti kaming dalwa, dahil sa sinabi noong archangel. Walang mapag-sidlan ang saya ko ngayon, alam ko ganoon din siya.

"Mahal kita, Yzabella Fyzerille Gartone-Clifford. Hindi na kita papakawalan pa. Ang swerte ko sa'yo. Sobra. Nag-simula tayo sa pagiging magkaibigan, hindi nga kita napapansin noon biglang isang babae, pero simula nitong mga nakaraang buwan, natauhan ako bigla, nahuhulog na pala ako sa'yo ng hindi ko namamalayan. Buti na lamang talaga at hindi pa huli ang lahat noong ma-realize ko iyon. Salamat sa pagtytyga sa kagaya kong mahangin, suplado, at makulit. Masayang masaya ako ngayon na asawa na kita. Mahal na mahal kita." Buong pusong pahayag ko sa kaniya, nakita ko naman na nagingmaluha luha siya dahil doon. Agad ko tuloy siyang niyakap.

Matapos ang ilang sandali, siya naman ang nagsalita.

"Ikaw, Prince Kyle Clifford, crush na kita dati pa, kahit magkaibigan tayo. Wala akong magawa kasi sa'yo tumibok ang puso ko." Napangiti at natawa naman ako ng marahan doon. "Alam mo buti na lang nahulog ka sa akin, kasi pangarap ko iyon na ikaw ang makasama ko habang buhay. Sana mapagtiisan mo ako. Ang swerte swerte ko din sa'yo, mabait na maalaga pa. Huwag kang magbabago, hubby ha? Mahal na mahal din kita." Hindi ko mapigilang hindi maluha sa sinabi niya, kaya agad ko siyang niyakap.

Sobrang swerte ko sa babaeng ito. Hindi ko alam ang mangyayari kung hindi siya ang minahal ko. Matapos iyon, humarap ulit kami sa Archangel.

"May you live in the promise of eternity."

Unti unting lumipad pataas ang Archangel matapos niyang sabihin iyon. Tapos na ang kasal. Hinalikan ko ulit si Bella, dahil parang sasabog ang puso ko kung hindi ko iyon gagawin. Noong una nagulat siya pero tumugon din naman siya. Ako na ata ang pinakamasyang lalaki sa buong charm world, dahil pinakasalan ako ng babaeng nagturo sa akin kung paano mag move on at kung papano mag mahal ulit nang hindi ka nasasawi.

***

Maya maya pa, na-una na silang umalis papunta sa mga pegasus na kadadating lang. Magkasama si Ayisha at Louie sa iisang Pegasus tapos si Vien at Charlene ay may kani-kaniyang sinakyan.

Hinigit ko naman si Bella papunta doon sa sinakyan nila kanina. Pegasus na ang magpapatakbo ngayon sa karwahe.

Ito na siguro ang pinakamasayang araw ko. Ang pinakasalan ko ang babaeng mahal ko. Si Yzabella Fyzerille Gartone-Clifford. Aalagaan at mamahalin ko siya habang buhay. Pangako.

"Mahal kita, Mrs. Yzabella Fyzerille Gartone-Clifford." Bulong ko sa kaniya sabay hawak sa kamay niya.

"Mahal din kita, Mr. Prince Kyle Clifford." Nakangiting bigkas niya. Ang ngiting iyon, ngiting punong puno ng lubos na kasiyahan, kaya't nadala ako at nginitian din siya ng matamis.

I will never regret this day.

***