《အမုန်းအားဥပေက္ခာပြု၍ [အမုန္းအားဥေပကၡာျပဳ၍] {Complete}》Ep - 3
Advertisement
[ At Happy New Year Night..! ]
နာမည်ကြီး Bar တစ်ခု၏ တစ်နေရာတွင် အန်နေသော ကောင်လေးမှာ အခုထိအမူးမပြေသေးချေ။
ထိန်းပေးနေတဲ့ Bar ပိုင်ရှင်ကိုတော့ ကျင်းရီ တကယ်ကိုအားနာနေမိသည်။
အခုချိန်ထိ လက်ထဲက အမှိုက်ပုံးကို မချသေးပဲ ကြောင်ကြည့်နေသော လန်ကျင်းရီခမျာ XZ လှမ်းခေါ်လိုက်မှ သတိပြန်ဝင်လာတော့သည်။
"ကောင်လေး...
မင်းသူငယ်ချင်းကို လာခေါ်အုံး..
သေချာလဲ သန့်ရှင်းပေးလိုက်အုံးနော်..
ပြီးရင် မင်းတို့အခန်းထဲကို ကိုယ် သံပုရာရည်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ် ဟုတ်ပြီလား?"
XZ ထိုသို့ပြောပြီးနောက် လက်ထဲက အမူးကောင်လေးကို သူ့သူငယ်ချင်းဆီသို့ လွှဲပြောင်းပေးဖို့လုပ်ပေမယ့် မူးနေတဲ့ Baby လေးကတော့ XZ ပုခုံးကိုသာ အားကိုးတကြီးမှီထားကာ လက်ကလဲ XZ လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားလျက် သူ့ကိုလာခေါ်နေသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို အနားပင်အကပ်မခံပါချေ။
လန်ကျင်းရီခင်ဗျာ သူ့ချစ်သူငယ်ချင်းကြီးငမူးကောင်ကို သေချာကြည့်ကာ....,
"Yibo! ငါ မင်းသူငယ်ချင်း လန်ကျင်းရီလေကွာ... ဟေ့ကောင်! ငါပါကွ!"
ထိုသို့ပြောပြီး ထပ်ခေါ်ပေမယ့် YB ကတော့ XZ အနားကနေ တစ်လက်မလောက်ပင်မခွာပါချေ။
နောက်ဆုံးတော့ Bar ပိုင်ရှင်ဖြစ်သည့် XZ ကပဲ အလျော့ပေးလိုက်ရကာ အမူး Baby လေးကို ကိုယ်တိုင်လိုက်ပို့ဖို့သာပြင်ရလေတော့သည်။
"ကောင်လေး...
မင်းသူငယ်ချင်း တော်တော်မူးနေပြီ..
ကိုယ်ပဲလိုက်ပို့တော့မယ် မင်း သူ့အခန်းပြ"
ကျန့်ကျန့် ထိုအမူးကောင်လေးကိုခေါ်ကာ အခန်းကိုလိုက်ပို့နေသည်အထိ ကျန်းချန်မှာ စကားတစ်လုံးမှ ဝင်မပြောနိုင်ချေ။
ကျန်းချန်မှာတော့ အတွေးပေါင်းစုံနှင့်သာ ကျောက်ရုပ်ကြီးတစ်ရုပ်လို တောင့်တောင့်ကြီးမတ်တပ်ရပ်ကျန်ခဲ့ရသည်။
ကျန့်ကျန့်ရဲ့ပင်ကိုယ်စိတ်လေးက ဖြူစင်ပေမယ့် လူတွေရှေ့မှာတော့ ခပ်တည်တည်မျက်နှာထားနဲ့ ပြတ်သားသော လူတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အလျောက်.. လူတွေရှေ့မှာ သိပ်မထုတ်ပြတတ်သော စိတ်သဘောထားအရ ကျန့်ကျန့်ရဲ့နဂိုစိတ်နဲ့သာဆို အဲ့ဒီမူးနေတဲ့ကောင်လေး သူ့ကိုညစ်ပတ်အောင်လုပ်တဲ့အချိန်ကတည်းက သူသေချာပေါက် အဲ့ဒီငမူးကောင်လေးကို တွန်းမလွှတ်လိုက်ရင်တောင်မှ ဆက်မထိန်းပေးပဲ ကောင်လေးကို အပြစ်တင်စကားတော့ ဆိုကို,ဆိုပေလိမ့်မည်။
အသန့်ကြိုက်တဲ့ ကျန့်ကျန့်က အခုတော့ သူ့ကို ညစ်ပတ်အောင်လုပ်ထားတဲ့ ကောင်လေးကို မျက်နှာတစ်ချက်မပျက်ပဲ အခန်းထဲထိလိုက်ပို့မယ် ဆိုပါလား...?
ပြီးတော့ ဒီနေ့ (Happy New Year) နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ကျန့်ကျန့် စိတ်ရှုပ်နေမှာကိုသိနေတော့ အမူးကောင်လေး သူ့အပေါ် အန်ချလိုက်တုန်းကဆို ကျန်းချန် တုပ်တုပ်တောင် မလှုပ်မိ.. ကျန့်ကျန့် အဲ့ဒီကောင်လေးကို စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့ တစ်ခုခုလုပ်လိုက်ပြီကိုထင်နေမိတာ...။
အခုတော့ သူတွေးသမျှ အကုန်တစ်ခြားစီပါပဲလား...?
XZ လဲ အမူး Baby လေးရဲ့လက်တစ်ဖက် ကို သူ့ပုခုံးပေါ်တင်စေပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်က Baby ရဲ့ ခါးကို ဖက်လိုက်လျက်.. တစ်ဖက်က သူ့ကို တွဲထားတဲ့ အမူး Baby လေးရဲ့လက်တွေကို မြဲမြံအောင်ထပ်ကိုင်ပေးကာ အခန်းကိုရောက်အောင်လိုက်ပို့ပေးနေမိသည်။
ကျင်းရီကတော့ သူ့ချစ်သူငယ်ချင်းကြီး YB က သူ့ကို အနားပင်အကပ်မခံတာကြောင့် အရှေ့ကနေပဲသွားကာ Bar ပိုင်ရှင်ကို YB အခန်းသို့ လမ်းပြပေးရလေသည်။
XZ အမူး Baby လေးကို တွဲပြီးပို့ပေးနေစဥ်အချိန်လေးအတွင်း ကောင်လေးရဲ့မျက်နှာလေးကို ခနခနငုံ့ကြည့်နေမိသည်။
ဘာရယ်တော့ မဟုတ်...
အလွန်ကြည့်ကောင်းတဲ့ မျက်နှာနုနုလေးဖြစ်နေခြင်းကြောင့်သာ ခနခနငဲ့ကြည့်မိနေခြင်းဖြစ်ပါလိမ့်မည်။
အမူး Baby လေးရဲ့မျက်နှာလေးက နုဖတ်နေပြီး အန်ထားတာကြောင့် နှာသီးဖျားလေးတွေနဲ့ ပါးလေးတွေက နီရဲနေလေ၏။
ချွေးစလေးတွေကလဲ နဖူးမှာစို့နေပြီး နူးညံ့လွန်းတဲ့ ဆံပင်အိအိလေးတွေက မျက်နှာပေါ်ကို ကပိုကရိုကျနေလေသည်။
'ဒီလောက်လှတဲ့ ကောင်လေးလဲရှိသေးတာပါလား...?' လို့ Xiao Zhan အတွေးဝင်မိပြီးမှ ကောင်လေးကို အားနာသွားရသည်။
ထို့သို့ပြောမိလောက်အောင်ကို ကောင်လေးက နုဖတ်နေပြီး သူ့ဘေးမှာလှပစွာနေရာယူထာခြင်းကတော့ ငြင်းမရသည့်အမှန်တရားတစ်ခု...။
ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်ကို လှတယ်လို့ သုံးလို့မရပေမယ့် ဒီကောင်လေးကတော့ ထိုသို့ပြောမိလောက်အောင်ကို ခြွင်းချက်တစ်ခုလိုဖြစ်နေတာကတော့ XZ လဲမတတ်နိုင်ပြီ။
အမူး Baby လေးတည်းနေတဲ့ အခန်းကိုရောက်လာတော့ Baby ကို ကုတင်ပေါ်တင်ပေးပြီး အခန်းကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်ကာ XZ လှည့်ထွက်မည်အလုပ် Baby ရဲ့သူငယ်ချင်း ခပ်စွာစွာကောင်လေးက.....,
"ဟို... ဒီက Bar ပိုင်ရှင်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
ခပ်စွာစွာကောင်လေးက ကျေးဇူးတင်စကားဆိုလာတော့လဲ XZ ပြန်ဖြေပေးရတာပေါ့...။
"ရပါတယ် ကိုယ့်နာမည်က ရှောင်းကျန့်ပါ...
မင်းသူငယ်ချင်းကို သေချာသန့်ရှင်းပေးလိုက်အုံး... တစ်ခုခုအဆင်မပြေတာရှိရင် ကိုယ့်ကို ပြောလို့ရတယ်.. ခနနေ သံပုရာရည်ပို့ခိုင်းလိုက်မယ်... အေးအေးဆေးဆေး နားကြတော့ ကိုယ်သွားပြီ"
Bar ပိုင်ရှင် ထွက်သွားတော့မှ YB ကို သန့်ရှင်းပေးဖို့ ကျင်းရီ ရေချိုးခန်းထဲသို့ခေါ်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။
ကျင်းရီတစ်ယောက် အမူးပြေသွားတာတော့ အတော်ကြာပါပြီ။
XZ ထိုကောင်လေး အခန်းထဲက ထွက်လာတာနဲ့ နံစော်နေတဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆေးကြောဖို့အတွက် VIP ခန်းထဲကို ဝင်လာလာချင်း မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုက သူ့ကို သွေးပျက်သွားစေ၏။
ဆိုးရွားတဲ့ ကိစ္စတွေဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်း သူ့အပေါ်ကို အဖေလိုတစ်မျိုး ၊ ဦးလေးလိုတစ်မျိုး ၊ အကိုလိုတစ်မျိုး အမျိုးမျိုးစောင့်ရှောက်ပေးလာခဲ့တဲ့ လေးလေးကို သူ မျက်ရည်တစ်စက် အကျမခံခဲ့...။
အခုတော့ VIP အခန်းရဲ့တစ်နေရာမှာထိုင်ပြီး မျက်ရည်တွေကျနေတဲ့ လေးလေးပါလေ...။
Advertisement
XZ ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေနဲ့ လေးလေး အနားကို အမြန်လျှောက်သွားလိုက်သည်။
ရင်ထဲမှာလည်း စိတ်ပူမှု ၊ နာကျင်မှုတွေနှင့်။ ဒီလောက်နာကျင်ခံစားခဲ့ရတဲ့ လေးလေး ကို သူထပ်ပြီး မခံစားစေချင်တော့ပါ...။
"လေးလေး..! လေးလေး..! ကျွန်တော့်ကိုကြည့်! ဘာဖြစ်တာလဲ? ဘယ်သူက လေးလေး ကိုငိုအောင် လုပ်တာလဲ? ကျွန်တော့်ကိုပြော လေးလေး!"
(*ကျွန်တော်ရှေ့မှာ မျက်ရည်မကျပါနဲ့ လေးလေး ရာ...
ကျွန်တော် မခံစားနိုင်လို့ပါ...
လေးလေး အများကြီးခံစားခဲ့ရပြီးပါပြီ...
လေးလေးကို ဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်တဲ့သူကို ကျွန်တော် အရှင်မထားဘူး လေးလေး!*)
ကျန်းချန် သူ့ရှေ့မှာ စိုးရိမ်တကြီးမေးပြီး လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်ထားသော ကျန့်ကျန့်ကိုကြည့်ကာ စိတ်ပြေအောင်ဖြောင်းဖျပေးမိသည်။
"ကျန့်ကျန့်...
လေးလေး ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးနော်.. ကျန့်ကျန့် သား စိတ်လျော့ပါကွာ.. မျက်ရည်တွေမကျနဲ့တော့နော်"
လေးလေးပြောမှ XZ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မျက်ရည်ကျနေမိမှန်းသိလိုက်ရသည်။
လေးလေးကိုလဲ မျက်ရည်တွေသုတ်ပေးပြီး သူ့မျက်ရည်တွေကိုလဲ လေးလေးက သုတ်ပေးနေ၏။
ထို့နောက် တူဝရီးနှစ်ယောက် တင်းနေအောင် ဖတ်ထားမိသည်။
(*လေးလေးက ဘာမှမဖြစ်ဘူးပြောပေမယ့် ကျွန်တော်မရရအောင် စုံစမ်းမယ် လေးလေး.. လေးလေးကို ဒီလိုပုံစံဖြစ်အောင် တစ်ယောက်ထဲပဲလုပ်နိုင်တယ်..
လေးလေး နာကျင်နေမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိတယ်...
ကျွန်တော် လေးလေးကိုထပ်ပြီးတော့ မနာကျင်စေချင်တော့ဘူးဗျာ...
ကံကြမ္မာကြီးရယ်.. ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော်တို့တူဝရီးနှစ်ယောက်ကို နာကျင်စရာတွေ ထပ်မပေးပါနဲ့တော့လားဗျာ...*)
XZ VIP ခန်းထဲက ရေချိုးခန်းမှာပဲ ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ မျက်ရည်ပူတွေကို ရေပူတွေနဲ့ မျှောချလိုက်သည်။
မနက်ဖြန်ဆိုတာ ဒီနေ့လောက်တော့ မနာကျင်စေတော့ဘူးမလား...?
>>>
အိမ်ထဲမှာ ခြေငြိမ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်ချင်နေမှန်းကို မသိတာမို့...
ဘာမှလဲ မလုပ်ချင်မကိုင်ချင်နဲ့ အပျင်းတစ်နေလေသည်။
ဆေးရုံကဆင်းလာကတည်းက အိမ်ထဲမှာပဲနေပြီး ဘာမှမလုပ်ချင် မကိုင်ချင် မအီမသာနဲ့သာ နေ့ရက်တွေကိုကျော်ဖြတ်ခဲ့ရသည်။
ဒီနေ့တော့ ကျွန်တော် အိမ်အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့ပါပြီ။
ရန်အမြဲဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် ရန်မဖြစ်ရလို့ နေမထိထိုင်မသာဖြစ်နေသလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ပထမဆုံးတွေ့တဲ့ ရန်ပွဲမှာ ဝင်ပါဖြစ်အောင်ကိုပါမယ်ဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့အတူ အပြင်ကိုထွက်လာတာပါ...။
အိမ်မှာ ဆိုင်ကယ်တွေ ကားတွေရှိပေမယ့် ကျွန်တော် စီးတာနည်းတယ်...။
လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဒီအတိုင်းပဲ ခြေလျင်လျှောက်ရတာကို ကျွန်တော်က ပိုနှစ်သက်တာဗျ...။
အင်းးး ခရီးဝေးတွေတော့ မပါဘူးပေါ့လေ...။
ဘာရယ်မဟုတ် ခြေလှမ်းတွေက ဆေးရုံဘက်ကိုသာ ဦးတည်နေလေသည်။
ကျွန်တော်တို့ အိမ်နဲ့ဆေးရုံက ခြေလျင်လျှောက်ရင်တော့ တစ်နှာရီခွဲလောက်ကြာမည်ထင်၏။
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ကိစ္စမရှိပါဘူးလေ...။
ဆေးရုံနားကိုရောက်ခါနီး လမ်းကွေ့တစ်ခုအရောက်မှာ လဲကျနေတဲ့ လူတစ်ယောက်နဲ့ ဝိုင်းထိုးနေကြသော လူတစ်စုကိုမြင်လိုက်ရတဲ့အခါ ရွှယ်ရန်ရဲ့မျက်နှာမှာ ထိန်းမရအောင်ကို ချက်ချင်းဝင်းပသွားလေတော့သည်။
(*အဟက်...! ဒါ ငါ့ရန်ပွဲပဲ ဟား*)
ရွှယ်ရန် တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး အင်္ကျီလက်ကို တံတောင်ဆစ်ထိရောက်အောင်ခေါက်တင်လိုက်ကာ ထိုလူစုအနားကို ကပ်သွားလိုက်တယ်ဆိုလျှင်ပဲ...
အောက်မှာ ဝိုင်းအထိုးခံနေရသော လူရဲ့မျက်နှာကြောင့် ရွှယ်ရန်တစ်ယောက် ဒေါသတွေ အချောင်းချောင်းထွက်သွားရပြီး ထိုလူစုကိုလဲ လျှင်မြန်ကျွမ်းကျင်စွာပင် အမြန်ဆုံးနှိမ်နှင်းလိုက်နိုင်သည်။
"ဒေါက်တာ..! ဒေါက်တာရှင်းချန်..!
ခင်ဗျားဘာမှမဖြစ်ဘူးမလား...?"
ဒဏ်ရာတွေနှင့် လဲကျနေသော ဒေါက်တာလေးအား ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ စိုးရိမ်တကြီးမေးလိုက်မိ၏။
ဒေါက်တာရှင်းချန်က လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်လောက်ကတည်းက ဆေးရုံနားက တိုက်ခန်းမှာပြောင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။
Duty တွေရှိရင် ဆေးရုံနဲ့ အိမ်က ဝေးတာကြောင့် ကားနဲ့အသွားအပြန်လုပ်ပေမယ့် ပင်ပန်းတဲ့အတွက် အေးချမ်းတိတ်ဆိတ်တဲ့ တိုက်ခန်းလေးကိုရွေ့လာခဲ့ခြင်း။
အေးအေးဆေးဆေးနေတတ်တဲ့ ဒေါက်တာလေးရှင်းချန်အတွက် ရန်ပွဲဆိုတာ TV တွေထဲမှာသာမြင်ဖူးခဲ့ပါသည်။
ဆေးရုံနဲ့ တိုက်ခန်း သံသရာလည်နေတဲ့ ဒေါက်တာနုနုထွတ်ထွတ်လေးဆိုတော့လဲ အပြစ်ပြောစရာတော့မရှိ။
အခု တိုက်ခန်းကနေ ဆေးရုံအသွား လမ်းသရဲတစ်သိုက် ပြဿနာရှာကြခြင်းသာ...။
လူနာတွေကိုလဲ စိတ်ပူတာမို့ မြန်မြန်ပြီးအောင် 'ပိုက်ဆံပေးမယ်' ပြောတာတောင် ဝိုင်းပြီးထိုးဖြစ်အောင်ထိုးသွားကြသေးသည်။
'ရန်မဖြစ်ရရင် မနေနိုင်တဲ့ သူတွေ ထင်ပါရဲ့.. ဆေးရုံနဲ့အိမ် ချာချာလည်နေမယ့် လူတွေ' လို့ ရှင်းချန် တွေးမိလိုက်တာနဲ့...
လူတစ်ယောက်ကို ချက်ချင်းသတိရသွားစေခဲ့ပေမယ့် ထိုသတိရမိသောသူက အရှေ့မှောက်တည့်တည့်ကိုရောက်လာလိမ့်မယ်လို့တော့ မထင်ခဲ့မိရိုးအမှန်ပါ...။
ကျွန်တော့်ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ စိုးရိမ်တကြီး မေးနေသော ထိုလူသားလေး...။
ကျွန်တော် ပြုံးလိုက်မိသည်ထင့်...။
ထိုလူသားလေး၏ဂရုဏာဒေါသအသွင်ယူသည့် ခပ်မာမာလေသံလေးက ခပ်ဆက်ဆက်ထွက်ကျလာ၏။
"ခင်ဗျားက နာနေတာတောင် ပြုံးနိုင်သေးတယ်ပေါ့လေ..!
ကျွန်တော့်မှာတော့ စိတ်ပူလိုက်ရတာဗျာ...
လာ ထ, ဆေးရုံကို သွားဖို့ ကျွန်တော် ကူညီပေးမယ်"
ကျွန်တော့်လက်ကို သူ့ပုခုံးပေါ်တင်ကာ အားပြုစေပြီး သူ့လက်ကလေးက ကျွန်တော့်ခါးကိုလာဖက်တော့ အနည်းငယ်တွန့်သွားရသည်။
သူကတော့ ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ပုခုံးပေါ် တင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လက်အပေါ်ကို ထပ်ရက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး မျက်နှာထားတည်တံ့စွာပင် ဒီဆရာဝန်ကို ဆေးရုံရောက်အောင်ကူညီပေးနေလေ၏။
သူက ကျွန်တော့်ထက် မဆိုစလောက်လေး အရပ်ပုတော့ တွဲထားရင်းနဲ့ ဘေးကိုစောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်ပြီး သူလေးရဲ့မျက်နှာတစ်ခြမ်းကို ငေးကြည့်နေမိသည်။
စိတ်တိုလို့လား ရှက်လို့လား မသိပေမယ့် နားရွက်ဖျားလေးတွေက နီမြန်းနေလေ၏။
ဘေးကနေမြင်နေရတဲ့ ပါးနုနုလေးကလဲ သွေးကြောလေးတွေ ယှက်ဖြာနေသေးသည်။
လည်တိုင်နုနုလေးဆီ အကြည့်ရောက်မိတော့မှ မျက်နှာကို ခပ်မြန်မြန်ပဲ အကြည့်လွှဲလိုက်ရသည်။
ထိုကောင်လေးက ကျွန်တော် ငေးကြည့်နေတာကို သတိထားမိသည့်အလား ရုတ်တရက် လှည့်ကြည့်လိုက်သောကြောင့်ပင်...။
ရှင်းချန်ရဲ့မျက်နှာမှာလဲ အပူလှိုင်းတစ်ခု 'ဖြန်းခနဲ' ဖြတ်စီးသွားပြီး ပန်းရောင်လေးဖြစ်သွားရတော့သည်။
Advertisement
ဆေးရုံကိုရောက်လာတာတောင် သတိမထားလိုက်မိ...။
(*အခုတော့ လူနာနေရာမှာ ကျွန်တော်ဖြစ်သွားပြီပေါ့လေ...*)
တွေးမိပြီး ရှင်းချန် တစ်ဖန်ပြုံးလိုက်မိပြန်သည်။
ဆေးရုံကို ရန်ဖြစ်လို့ ခနခနလာရတဲ့ ကောင်လေးအရှေ့မှာ အခု သူက လူနာပြန်ဖြစ်နေရပြီ မဟုတ်ပါလားလေ...။
>>>
💞
ကျန်းမာရေးအပါအဝင် အစစအရာအရာ ဂရုစိုက်ကြပါဗျ ❤
💞 ချစ်ခင်လေးစားလျှက် 💞
Dec 3,2020 (Updated Day) 🖤✨
[ At Happy New Year Night..! ]
နာမည္ႀကီး Bar တစ္ခု၏ တစ္ေနရာတြင္ အန္ေနေသာ ေကာင္ေလးမွာ အခုထိအမူးမေျပေသးေခ်။
ထိန္းေပးေနတဲ့ Bar ပိုင္ရွင္ကိုေတာ့ က်င္းရီ တကယ္ကိုအားနာေနမိသည္။
အခုခ်ိန္ထိ လက္ထဲက အမွိုက္ပုံးကို မခ်ေသးပဲ ေၾကာင္ၾကည့္ေနေသာ လန္က်င္းရီခမ်ာ XZ လွမ္းေခၚလိုက္မွ သတိျပန္ဝင္လာေတာ့သည္။
"ေကာင္ေလး...
မင္းသူငယ္ခ်င္းကို လာေခၚအုံး..
ေသခ်ာလဲ သန့္ရွင္းေပးလိုက္အုံးေနာ္..
ၿပီးရင္ မင္းတို႔အခန္းထဲကို ကိုယ္ သံပုရာရည္ပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္ ဟုတ္ၿပီလား?"
XZ ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ လက္ထဲက အမူးေကာင္ေလးကို သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆီသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးဖို႔လုပ္ေပမယ့္ မူးေနတဲ့ Baby ေလးကေတာ့ XZ ပုခုံးကိုသာ အားကိုးတႀကီးမွီထားကာ လက္ကလဲ XZ လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္ သူ႕ကိုလာေခၚေနေသာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကို အနားပင္အကပ္မခံပါေခ်။
လန္က်င္းရီခင္ဗ်ာ သူ႕ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းႀကီးငမူးေကာင္ကို ေသခ်ာၾကည့္ကာ....,
"Yibo! ငါ မင္းသူငယ္ခ်င္း လန္က်င္းရီေလကြာ... ေဟ့ေကာင္! ငါပါကြ!"
ထိုသို႔ေျပာၿပီး ထပ္ေခၚေပမယ့္ YB ကေတာ့ XZ အနားကေန တစ္လက္မေလာက္ပင္မခြာပါေခ်။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ Bar ပိုင္ရွင္ျဖစ္သည့္ XZ ကပဲ အေလ်ာ့ေပးလိုက္ရကာ အမူး Baby ေလးကို ကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႔ဖို႔သာျပင္ရေလေတာ့သည္။
"ေကာင္ေလး...
မင္းသူငယ္ခ်င္း ေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီ..
ကိုယ္ပဲလိုက္ပို႔ေတာ့မယ္ မင္း သူ႕အခန္းျပ"
က်န့္က်န့္ ထိုအမူးေကာင္ေလးကိုေခၚကာ အခန္းကိုလိုက္ပို႔ေနသည္အထိ က်န္းခ်န္မွာ စကားတစ္လုံးမွ ဝင္မေျပာနိုင္ေခ်။
က်န္းခ်န္မွာေတာ့ အေတြးေပါင္းစုံႏွင့္သာ ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးတစ္႐ုပ္လို ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးမတ္တပ္ရပ္က်န္ခဲ့ရသည္။
က်န့္က်န့္ရဲ႕ပင္ကိုယ္စိတ္ေလးက ျဖဴစင္ေပမယ့္ လူေတြေရွ႕မွာေတာ့ ခပ္တည္တည္မ်က္ႏွာထားနဲ႕ ျပတ္သားေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္.. လူေတြေရွ႕မွာ သိပ္မထုတ္ျပတတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားအရ က်န့္က်န့္ရဲ႕နဂိုစိတ္နဲ႕သာဆို အဲ့ဒီမူးေနတဲ့ေကာင္ေလး သူ႕ကိုညစ္ပတ္ေအာင္လုပ္တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက သူေသခ်ာေပါက္ အဲ့ဒီငမူးေကာင္ေလးကို တြန္းမလႊတ္လိုက္ရင္ေတာင္မွ ဆက္မထိန္းေပးပဲ ေကာင္ေလးကို အျပစ္တင္စကားေတာ့ ဆိုကို,ဆိုေပလိမ့္မည္။
အသန့္ႀကိဳက္တဲ့ က်န့္က်န့္က အခုေတာ့ သူ႕ကို ညစ္ပတ္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ ေကာင္ေလးကို မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ပဲ အခန္းထဲထိလိုက္ပို႔မယ္ ဆိုပါလား...?
ၿပီးေတာ့ ဒီေန႕ (Happy New Year) နဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး က်န့္က်န့္ စိတ္ရႈပ္ေနမွာကိုသိေနေတာ့ အမူးေကာင္ေလး သူ႕အေပၚ အန္ခ်လိဳက္တုန္းကဆို က်န္းခ်န္ တုပ္တုပ္ေတာင္ မလႈပ္မိ.. က်န့္က်န့္ အဲ့ဒီေကာင္ေလးကို စိတ္ရႈပ္ရႈပ္နဲ႕ တစ္ခုခုလုပ္လိုက္ၿပီကိုထင္ေနမိတာ...။
အခုေတာ့ သူေတြးသမွ် အကုန္တစ္ျခားစီပါပဲလား...?
XZ လဲ အမူး Baby ေလးရဲ႕လက္တစ္ဖက္ ကို သူ႕ပုခုံးေပၚတင္ေစၿပီး သူ႕လက္တစ္ဖက္က Baby ရဲ႕ ခါးကို ဖက္လိုက္လ်က္.. တစ္ဖက္က သူ႕ကို တြဲထားတဲ့ အမူး Baby ေလးရဲ႕လက္ေတြကို ၿမဲၿမံေအာင္ထပ္ကိုင္ေပးကာ အခန္းကိုေရာက္ေအာင္လိုက္ပို႔ေပးေနမိသည္။
က်င္းရီကေတာ့ သူ႕ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းႀကီး YB က သူ႕ကို အနားပင္အကပ္မခံတာေၾကာင့္ အေရွ႕ကေနပဲသြားကာ Bar ပိုင္ရွင္ကို YB အခန္းသို႔ လမ္းျပေပးရေလသည္။
XZ အမူး Baby ေလးကို တြဲၿပီးပို႔ေပးေနစဥ္အခ်ိန္ေလးအတြင္း ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို ခနခနငုံ႕ၾကည့္ေနမိသည္။
ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္...
အလြန္ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္သာ ခနခနငဲ့ၾကည့္မိေနျခင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
အမူး Baby ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးက ႏုဖတ္ေနၿပီး အန္ထားတာေၾကာင့္ ႏွာသီးဖ်ားေလးေတြနဲ႕ ပါးေလးေတြက နီရဲေနေလ၏။
ေခြၽးစေလးေတြကလဲ နဖူးမွာစို႔ေနၿပီး ႏူးညံ့လြန္းတဲ့ ဆံပင္အိအိေလးေတြက မ်က္ႏွာေပၚကို ကပိုကရိုက်ေနေလသည္။
'ဒီေလာက္လွတဲ့ ေကာင္ေလးလဲရွိေသးတာပါလား...?' လို႔ Xiao Zhan အေတြးဝင္မိၿပီးမွ ေကာင္ေလးကို အားနာသြားရသည္။
ထို႔သို႔ေျပာမိေလာက္ေအာင္ကို ေကာင္ေလးက ႏုဖတ္ေနၿပီး သူ႕ေဘးမွာလွပစြာေနရာယူထာျခင္းကေတာ့ ျငင္းမရသည့္အမွန္တရားတစ္ခု...။
ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ကို လွတယ္လို႔ သုံးလို႔မရေပမယ့္ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ ထိုသို႔ေျပာမိေလာက္ေအာင္ကို ႁခြင္းခ်က္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနတာကေတာ့ XZ လဲမတတ္နိုင္ၿပီ။
အမူး Baby ေလးတည္းေနတဲ့ အခန္းကိုေရာက္လာေတာ့ Baby ကို ကုတင္ေပၚတင္ေပးၿပီး အခန္းကို တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္ကာ XZ လွည့္ထြက္မည္အလုပ္ Baby ရဲ႕သူငယ္ခ်င္း ခပ္စြာစြာေကာင္ေလးက.....,
"ဟို... ဒီက Bar ပိုင္ရွင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
ခပ္စြာစြာေကာင္ေလးက ေက်းဇူးတင္စကားဆိုလာေတာ့လဲ XZ ျပန္ေျဖေပးရတာေပါ့...။
"ရပါတယ္ ကိုယ့္နာမည္က ေရွာင္းက်န့္ပါ...
မင္းသူငယ္ခ်င္းကို ေသခ်ာသန့္ရွင္းေပးလိုက္အုံး... တစ္ခုခုအဆင္မေျပတာရွိရင္ ကိုယ့္ကို ေျပာလို႔ရတယ္.. ခနေန သံပုရာရည္ပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္... ေအးေအးေဆးေဆး နားၾကေတာ့ ကိုယ္သြားၿပီ"
Bar ပိုင္ရွင္ ထြက္သြားေတာ့မွ YB ကို သန့္ရွင္းေပးဖို႔ က်င္းရီ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ေခၚလာခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။
က်င္းရီတစ္ေယာက္ အမူးေျပသြားတာေတာ့ အေတာ္ၾကာပါၿပီ။
XZ ထိုေကာင္ေလး အခန္းထဲက ထြက္လာတာနဲ႕ နံေစာ္ေနတဲ့ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ေဆးေၾကာဖို႔အတြက္ VIP ခန္းထဲကို ဝင္လာလာခ်င္း ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းတစ္ခုက သူ႕ကို ေသြးပ်က္သြားေစ၏။
ဆိုး႐ြားတဲ့ ကိစၥေတြျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ႕အေပၚကို အေဖလိုတစ္မ်ိဳး ၊ ဦးေလးလိုတစ္မ်ိဳး ၊ အကိုလိုတစ္မ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳးေစာင့္ေရွာက္ေပးလာခဲ့တဲ့ ေလးေလးကို သူ မ်က္ရည္တစ္စက္ အက်မခံခဲ့...။
အခုေတာ့ VIP အခန္းရဲ႕တစ္ေနရာမွာထိုင္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့ ေလးေလးပါေလ...။
XZ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႕ ေလးေလး အနားကို အျမန္ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
ရင္ထဲမွာလည္း စိတ္ပူမႈ ၊ နာက်င္မႈေတြႏွင့္။ ဒီေလာက္နာက်င္ခံစားခဲ့ရတဲ့ ေလးေလး ကို သူထပ္ၿပီး မခံစားေစခ်င္ေတာ့ပါ...။
"ေလးေလး..! ေလးေလး..! ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္! ဘာျဖစ္တာလဲ? ဘယ္သူက ေလးေလး ကိုငိုေအာင္ လုပ္တာလဲ? ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာ ေလးေလး!"
(*ကြၽန္ေတာ္ေရွ႕မွာ မ်က္ရည္မက်ပါနဲ႕ ေလးေလး ရာ...
ကြၽန္ေတာ္ မခံစားနိုင္လို႔ပါ...
ေလးေလး အမ်ားႀကီးခံစားခဲ့ရၿပီးပါၿပီ...
ေလးေလးကို ဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့သူကို ကြၽန္ေတာ္ အရွင္မထားဘူး ေလးေလး!*)
က်န္းခ်န္ သူ႕ေရွ႕မွာ စိုးရိမ္တႀကီးေမးၿပီး လက္သီးတင္းတင္းဆုပ္ထားေသာ က်န့္က်န့္ကိုၾကည့္ကာ စိတ္ေျပေအာင္ေျဖာင္းဖ်ေပးမိသည္။
"က်န့္က်န့္...
ေလးေလး ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေနာ္.. က်န့္က်န့္ သား စိတ္ေလ်ာ့ပါကြာ.. မ်က္ရည္ေတြမက်နဲ႕ေတာ့ေနာ္"
ေလးေလးေျပာမွ XZ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မ်က္ရည္က်ေနမိမွန္းသိလိုက္ရသည္။
ေလးေလးကိုလဲ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ေပးၿပီး သူ႕မ်က္ရည္ေတြကိုလဲ ေလးေလးက သုတ္ေပးေန၏။
ထို႔ေနာက္ တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ တင္းေနေအာင္ ဖတ္ထားမိသည္။
(*ေလးေလးက ဘာမွမျဖစ္ဘူးေျပာေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္မရရေအာင္ စုံစမ္းမယ္ ေလးေလး.. ေလးေလးကို ဒီလိုပုံစံျဖစ္ေအာင္ တစ္ေယာက္ထဲပဲလုပ္နိုင္တယ္..
ေလးေလး နာက်င္ေနမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္...
ကြၽန္ေတာ္ ေလးေလးကိုထပ္ၿပီးေတာ့ မနာက်င္ေစခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ...
ကံၾကမၼာႀကီးရယ္.. ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ကို နာက်င္စရာေတြ ထပ္မေပးပါနဲ႕ေတာ့လားဗ်ာ...*)
XZ VIP ခန္းထဲက ေရခ်ိဳးခန္းမွာပဲ ကိုယ္လက္သန့္စင္ကာ မ်က္ရည္ပူေတြကို ေရပူေတြနဲ႕ ေမွ်ာခ်လိဳက္သည္။
မနက္ျဖန္ဆိုတာ ဒီေန႕ေလာက္ေတာ့ မနာက်င္ေစေတာ့ဘူးမလား...?
>>>
အိမ္ထဲမွာ ေျခၿငိမ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္ခ်င္ေနမွန္းကို မသိတာမို႔...
ဘာမွလဲ မလုပ္ခ်င္မကိုင္ခ်င္နဲ႕ အပ်င္းတစ္ေနေလသည္။
ေဆး႐ုံကဆင္းလာကတည္းက အိမ္ထဲမွာပဲေနၿပီး ဘာမွမလုပ္ခ်င္ မကိုင္ခ်င္ မအီမသာနဲ႕သာ ေန႕ရက္ေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသည္။
ဒီေန႕ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့ပါၿပီ။
ရန္အၿမဲျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ရန္မျဖစ္ရလို႔ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနသလားဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ ပထမဆုံးေတြ႕တဲ့ ရန္ပြဲမွာ ဝင္ပါျဖစ္ေအာင္ကိုပါမယ္ဆိုတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႕အတူ အျပင္ကိုထြက္လာတာပါ...။
အိမ္မွာ ဆိုင္ကယ္ေတြ ကားေတြရွိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ စီးတာနည္းတယ္...။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဒီအတိုင္းပဲ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ရတာကို ကြၽန္ေတာ္က ပိုႏွစ္သက္တာဗ်...။
အင္းးး ခရီးေဝးေတြေတာ့ မပါဘူးေပါ့ေလ...။
ဘာရယ္မဟုတ္ ေျခလွမ္းေတြက ေဆး႐ုံဘက္ကိုသာ ဦးတည္ေနေလသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္နဲ႕ေဆး႐ုံက ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ရင္ေတာ့ တစ္ႏွာရီခြဲေလာက္ၾကာမည္ထင္၏။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူးေလ...။
ေဆး႐ုံနားကိုေရာက္ခါနီး လမ္းေကြ႕တစ္ခုအေရာက္မွာ လဲက်ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ ဝိုင္းထိုးေနၾကေသာ လူတစ္စုကိုျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ ႐ႊယ္ရန္ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ထိန္းမရေအာင္ကို ခ်က္ခ်င္းဝင္းပသြားေလေတာ့သည္။
(*အဟက္...! ဒါ ငါ့ရန္ပြဲပဲ ဟား*)
႐ႊယ္ရန္ တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး အကၤ်ီလက္ကို တံေတာင္ဆစ္ထိေရာက္ေအာင္ေခါက္တင္လိုက္ကာ ထိုလူစုအနားကို ကပ္သြားလိုက္တယ္ဆိုလွ်င္ပဲ...
ေအာက္မွာ ဝိုင္းအထိုးခံေနရေသာ လူရဲ႕မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ႐ႊယ္ရန္တစ္ေယာက္ ေဒါသေတြ အေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္သြားရၿပီး ထိုလူစုကိုလဲ လွ်င္ျမန္ကြၽမ္းက်င္စြာပင္ အျမန္ဆုံးႏွိမ္ႏွင္းလိုက္နိုင္သည္။
"ေဒါက္တာ..! ေဒါက္တာရွင္းခ်န္..!
ခင္ဗ်ားဘာမွမျဖစ္ဘူးမလား...?"
ဒဏ္ရာေတြႏွင့္ လဲက်ေနေသာ ေဒါက္တာေလးအား ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ စိုးရိမ္တႀကီးေမးလိုက္မိ၏။
ေဒါက္တာရွင္းခ်န္က လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္ေလာက္ကတည္းက ေဆး႐ုံနားက တိုက္ခန္းမွာေျပာင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။
Duty ေတြရွိရင္ ေဆး႐ုံနဲ႕ အိမ္က ေဝးတာေၾကာင့္ ကားနဲ႕အသြားအျပန္လုပ္ေပမယ့္ ပင္ပန္းတဲ့အတြက္ ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္တဲ့ တိုက္ခန္းေလးကိုေ႐ြ႕လာခဲ့ျခင္း။
ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တဲ့ ေဒါက္တာေလးရွင္းခ်န္အတြက္ ရန္ပြဲဆိုတာ TV ေတြထဲမွာသာျမင္ဖူးခဲ့ပါသည္။
ေဆး႐ုံနဲ႕ တိုက္ခန္း သံသရာလည္ေနတဲ့ ေဒါက္တာႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးဆိုေတာ့လဲ အျပစ္ေျပာစရာေတာ့မရွိ။
အခု တိုက္ခန္းကေန ေဆး႐ုံအသြား လမ္းသရဲတစ္သိုက္ ျပႆနာရွာၾကျခင္းသာ...။
လူနာေတြကိုလဲ စိတ္ပူတာမို႔ ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ 'ပိုက္ဆံေပးမယ္' ေျပာတာေတာင္ ဝိုင္းၿပီးထိုးျဖစ္ေအာင္ထိုးသြားၾကေသးသည္။
'ရန္မျဖစ္ရရင္ မေနနိုင္တဲ့ သူေတြ ထင္ပါရဲ႕.. ေဆး႐ုံနဲ႕အိမ္ ခ်ာခ်ာလည္ေနမယ့္ လူေတြ' လို႔ ရွင္းခ်န္ ေတြးမိလိုက္တာနဲ႕...
လူတစ္ေယာက္ကို ခ်က္ခ်င္းသတိရသြားေစခဲ့ေပမယ့္ ထိုသတိရမိေသာသူက အေရွ႕ေမွာက္တည့္တည့္ကိုေရာက္လာလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ မထင္ခဲ့မိရိုးအမွန္ပါ...။
ကြၽန္ေတာ့္ကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ စိုးရိမ္တႀကီး ေမးေနေသာ ထိုလူသားေလး...။
ကြၽန္ေတာ္ ၿပဳံးလိုက္မိသည္ထင့္...။
ထိုလူသားေလး၏ဂ႐ုဏာေဒါသအသြင္ယူသည့္ ခပ္မာမာေလသံေလးက ခပ္ဆက္ဆက္ထြက္က်လာ၏။
"ခင္ဗ်ားက နာေနတာေတာင္ ၿပဳံးနိုင္ေသးတယ္ေပါ့ေလ..!
ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့ စိတ္ပူလိုက္ရတာဗ်ာ...
လာ ထ, ေဆး႐ုံကို သြားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ကူညီေပးမယ္"
ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို သူ႕ပုခုံးေပၚတင္ကာ အားျပဳေစၿပီး သူ႕လက္ကေလးက ကြၽန္ေတာ့္ခါးကိုလာဖက္ေတာ့ အနည္းငယ္တြန့္သြားရသည္။
သူကေတာ့ က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႕ သူ႕ပုခုံးေပၚ တင္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္အေပၚကို ထပ္ရက္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာထားတည္တံ့စြာပင္ ဒီဆရာဝန္ကို ေဆး႐ုံေရာက္ေအာင္ကူညီေပးေနေလ၏။
သူက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ မဆိုစေလာက္ေလး အရပ္ပုေတာ့ တြဲထားရင္းနဲ႕ ေဘးကိုေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူေလးရဲ႕မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
Advertisement
- In Serial238 Chapters
The Alliance Marriage Went Wrong
Whoever insult the Jerivians is insulting my fiancee and insulting my fiancee is insulting me.
8 1771 - In Serial8 Chapters
The Promise of Yuuko Asahino - Volume 1
"Inspire them Yuuko. Show them heroes can exist. Move by your own strength, and move others. You can do it, I promise." These were the words spoken to him by his father, but a child can only go so far. The real world isn't like a storybook, so he'll journey through life to learn what exactly it means to hold an ideal. An ideal that starts with a promise.
8 120 - In Serial20 Chapters
If We Could See Forever
You never know what you have until you lose it, and once you lost it, you can never get it back.Eric Cleese was like air or water to John Chapman. When Eric was there with John, John did not know how important Eric was to him. It was when Eric left him John started to regret what he had done to Eric.
8 153 - In Serial77 Chapters
No Matter What
Even if Sebastian thought of the possibility, he still couldn’t believe it. There was no way his best friend was a werewolf. Sure, he’d been acting kind of weird. An increased appetite, higher sensitivity to sounds and smells, incredible speed and stamina, burning himself on a cold silver spoon. But werewolves didn’t exist so there was no way Edmund had become one. Right?
8 534 - In Serial31 Chapters
It All Started With a TESTPAPER
u n e d i t e d "Write your name if the statement is correct and write your crush's name if the statement is wrong. NO ERASURE."-This instruction is the plot twist of Aria's 2018 year.Aria Bernadette Valencia is just a typical girl in campus. Simpleng babae lang na nangangarap din na mapansin ng crush niya. 'Til the testpaper came to her life. She accidentally put Tristan Ros' name, her crush since they were in 7th Grade. But little did she know, Tristan Ros has feelings for her too 'til he decided to court Aria.Will Aria accept Tristan Ros in her life? Will they end up being together? Or not because Erica Fraide will come, the childhood sweetheart of Tristan, to ruin their happy ending.
8 271 - In Serial17 Chapters
The Best Chef in Konoha (Choji Love Story)
Mabel was considered weird as a child. She had long black silky hair and purple eyes. She wasn't from Konoha originally but came from the secret village of food. Yes, it may sound weird but there was a village called that and yes, there use to be. Her village was destroyed by Orochimaru and she was the only one that survived. She was found near Konoha and kept there. The thing is she didn't want revenge, or to be strong, or go to the Academy to try to be a ninja. The Lord Third thought she had great potential (by potential he means she has lots of chakra) and put her in the Academy. Mabel just wants to be the best Chief in Konoha maybe the whole world. She wants to own a restaurant and wants millions of different people to come and taste her food. Instead of giving her all in her Academy she tries to focus more on recipes and memorizing as many recipes as she can. What would happen when she meets Choji? Will they click instantly? What if he tasted some of her food?
8 177

