《အမုန်းအားဥပေက္ခာပြု၍ [အမုန္းအားဥေပကၡာျပဳ၍] {Complete}》Ep - 10
Advertisement
Unicode
"ကျွန်တော်တို့ ဒီကိစ္စကိုမေ့လိုက်ကြရအောင်"
"ဟင်..."
တိတ်ဆိတ်နေသော အခန်းငယ်လေးထဲသို့ YB ရဲ့အသံဩဩလေးက ပထမဦးဆုံး တိုက်ဖျက်လိုက်၏။
XZ က သူ့ကို မယုံနိုင်သလိုကြည့်ကာ "ဟင်" တစ်လုံးသာ ဆိုလျက်...။
XZ က ကုတင်ဘေးက အခန်းရဲ့နံရံမှာ ခပ်လျော့လျော့လေး မတ်တပ်ရပ်လျက်မှီနေပြီး YB ကတော့ ကုတင်အစွန်းမှာ တင်ပျဥ်ခွေကာ ထိုင်လျက် ရှိနေကြ၏။
"ဘာလဲ...? ခင်ဗျားက ဒီကိစ္စကြီးကို မှတ်သားထားချင်လို့လား...? နှစ်ယောက်လုံး ယောကျာ်းလေးတွေပဲဗျာ... စိတ်ပါသွားလို့ ဖြစ်သွားတယ်ပဲ သဘောထားလိုက်ပါ..."
ခံရတဲ့ YB က ခပ်ပေါ့ပေါ့ ပြောနေသော်လည်း XZ ကတော့ တစ်ခွန်းမှ ဝင်မပြောနိုင်သေးပေ...။
နံရံကို ခပ်လျော့လျော့လေးမှီကာ လက်ကလေးပိုက်လျက် ထို Baby လေး ပြောသမျှနားထောင်နေမိ၏။
(**ဟက်! ဒီ Baby လေးက မလွယ်ကြောပဲ...**)
နှစ်ယောက်စလုံး နေ့လည်လောက်မှာ နိုးလာကြသော်လည်း အမှတ်တမဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာမျိုး မဟုတ်တာကြောင့် အခြေအနေတွေက ရုပ်ရှင်ထဲကလို အလန့်တကြားဖြစ်မသွားကြ...။
တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ရှိန်းတိန်းတိန်းတော့ဖြစ်မိကြသား...။
နှစ်ယောက်စလုံး အင်္ကျီ၊ဘောင်းဘီတွေအစုံကောက်ဝတ်ပြီးမှ YB က အခန်းရဲ့ တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွဲလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ညက XZ လည်း ကိစ္စပြီးတော့ Baby ကို ရေချိုးသန့်စင်ပေးခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး နိုးလာတော့ Barthroom ဝတ်စုံအဖြူကြီးနဲ့သာ နိုးထ,လာကြ၏။
နောက်မှ အင်္ကျီဘောင်းဘီအစုံ ပြန်ဝတ်ထားကြကာ စ,ပြောရမည့်စကားကို ရှာနေပေမယ့် XZ လည်း ဘာကစ,ပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေလေ၏။
Yibo ဘက်ကသာ မေ့ပစ်ဖို့ စကားစ,လာ၏။
ယောကျာ်းလေးတွေပဲ ဆိုတဲ့အသိကလည်း နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ခေါင်းထဲမှာ နေရာယူထားကြလျက်...။
YB ပြောလို့ပြီးမှ XZ က နံရံနားကနေ YB အနားသို့ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာကာ ပါးစပ်မှလည်း...
"Baby... အခြေအနေတွေက လွန်ကုန်ပြီ...
ဒါကြောင့် ကိုယ်တာဝန်ယူတယ်...
မင်းအခုဘာဖြစ်ချင်လဲ ဘာလုပ်ချင်လဲ ကိုယ့်ကိုပြော..."
အေးအေးဆေးဆေးပဲ ပြောနေတဲ့ လူကြီးရဲ့စကားကြောင့် YB မျက်လုံးတစ်ချက်ဝင့်ကြည့်လိုက်ကာ...
"ဒီကိစ္စကိုမေ့လိုက်ကြမယ် အစပြန်မဖော်ပါနဲ့ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို Baby လို့မခေါ်နဲ့ ကျွန်တော့်နာမည်က Wang Yibo...!"
ပြောချင်ရာပြောပြီး အခန်းထဲကနေ ထ,ထွက်သွားတဲ့ Baby လေးရဲ့ကျောပြင်လေးကို XZ တွေတွေလေးငေးကာ ကျန်ခဲ့၏။
စိတ်ဆောင်ရာ ခေတ္တခနမျှ ဆွဲထားချင်တဲ့ စိတ်ကြောင့် လက်တစ်ဖက်က လေထဲသို့ အနည်းငယ်မြောက်တက်လာသော်လည်း ပြောစရာ စကားလည်းမရှိတော့သည့် အခြေအနေ...။
(**Aww... မေ့နေလိုက်တာ မင်းက မင်းပါးပါးနဲ့ တစ်ပုံစံတည်းပဲကိုး...
အဟက်..! ငါက နစ်နာသွားတာမှမဟုတ်ပဲ...
ပြီးတော့ ယောကျာ်းလေးချင်းပဲလေ....
မင်းကတောင် မေ့ဖို့ပြောတာ ငါက ဘာလို့မမေ့နိုင်ရမှာလဲ.....?**)
XZ ခပ်ချဥ်ချဥ်တွေးလိုက်ရင်း မဲ့ပြုံးတစ်ခုကို ချိတ်ဆွဲလိုက်သော်လည်း ရင်ဘက်တစ်နေရာက ဆို့တက်လာတဲ့ ခံစားချက်ကိုတော့ မငြင်းဆန်မိပါလေ...။
အခြေအနေတွေက မြန်ဆန်လွန်းခဲ့သည်။
အခုတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က ဘာတွေဖြစ်ကုန်မှန်းပင် မခန့်မှန်းတတ်တော့...။
ဆေးမိနေတဲ့သူ့ကို စိတ်ပါသွားတာတစ်ခုတည်းနဲ့ သူ့လူပျိုရည်ရင်းခဲ့တာလား...?
ဘာတွေလဲ...?
မင်းနဲ့ မင်းပါးပါးက ငါတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်ကို အချိန်ပြည့် ဒုက္ခပေးချင်နေကြတဲ့သူတွေပဲ...။
အဟက်..! ငါက Gay တွေကို အယုံကြည်မရှိဘူး ကောင်လေး...။
(A/N - Fic အရဖတ်ပေးကြပါ✌🏻)
ငါ အရိုးစွဲအောင် မှတ်ထားခဲ့တဲ့ သင်ခန်းစာအတိုင်း B to B Relationship တွေက အပျော်တွေပဲလေ...။
မင်းကလည်း အဲ့ဒီလိုလူတွေထဲက လူတစ်ယောက်ပဲဖြစ်မှာပါ...။
ဘာရယ်မဟုတ် အောင့်တက်လာတဲ့ ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့အသာဖိကိုင်ရင်း မဲ့ပြုံးတစ်ခုကတော့ မျက်နှာထက်တွင် ချိတ်ဆွဲထားမြဲ...။
ငါဆိုတဲ့ Xiao Zhan က မပျော့ညံ့ဘူး...။
...................................
YB အခန်းထဲမှာ ကြာကြာမနေချင်တော့တာကြောင့် ပြောချင်ရာပြောပြီး အရင်ထွက်လာခဲ့၏။
ယိုင်ချင်နေသော ခန္ဓာကိုယ်က နာကျင်မှုတွေက မပျောက်နိုင်သေးပေ...။
Xiao Zhan ရဲ့ "ကိုယ်တာဝန်ယူတယ်" ဆိုတဲ့ စကားက နားထဲ တဝဲဝဲလည်လည်ဖြစ်လာပြန်၏။
အဲ့ဒီလူကြီးရဲ့ "ကိုယ် တာဝန်ယူတယ်..." ဆိုတဲ့ စကားကြောင့် ဘယ်လောက်ထိ ဝမ်းသာဝမ်းနည်းဖြစ်သွားရလဲ ဆိုတာ သူကိုယ်တိုင်သာသိသည်။
ကျွန်တော်က ခင်ဗျားတာဝန်ယူမယ်ဆိုတဲ့စကားနဲ့ မတန်တဲ့ ကောင်ပါ...။
ခင်ဗျားကို အကြံတစ်ခုနဲ့ ကပ်လာတယ်ဆိုတာ သိရင်ရော ခင်ဗျား ဒီလိုစကားပြောထွက်ပါဦးမလား...?
အဟက်..! ခင်ဗျားဆိုတာကလည်းလေ...
ဆေးမိနေတဲ့လူကို မြူစွယ်ခဲ့တဲ့ ကောင်ကိုများ တာဝန်ယူပေးမှာတဲ့လား...?
မေ့နေလိုက်တာ...
ခင်ဗျားမှာ ပိုက်ဆံရှိတာပဲ...။
ပိုက်ဆံနဲ့ပဲ တာဝန်ယူပေးပြီး ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို နှုတ်ပိတ်ခိုင်းမှာလား...?
ခင်ဗျားရဲ့ "ကိုယ် တာဝန်ယူတယ်..." စကားအပေါ် ခနတာသာယာမိတာ ကျွန်တော်က တော်တော်ရူးမိုက်တာပဲ...။
မနက်ခင်း ကျွန်တော် နိုးလာတော့ ခင်ဗျားရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှာ အိပ်စက်ရတာ နွေးထွေးပြီး လုံခြုံမှုရှိတယ် လို့ ခံစားစေမိတာတွေကိုရော ဘယ်သူသိနိုင်မှာလဲ...။
ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို တာဝန်ယူပေးစရာ မလိုပါဘူးဗျာ...။
Advertisement
စိတ်တော့မကောင်းဘူးဗျ.....။
ခန္ဓာကိုယ်ရင်းပြီး ခက်ခက်ခဲခဲရလာတဲ့ ဒီအခွင့်အရေးကိုတော့ ကျွန်တော် လက်လွတ်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး...။
ကျွန်တော့်မှာလည်း ကျွန်တော့်ခံစားချက်တွေနဲ့ ကျွန်တော်ပါပဲ...။
ခင်ဗျား နားမလည်လည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူး။
ခင်ဗျား နားလည်အောင်လည်း ရှင်းပြနေမှာ မဟုတ်လို့...။
ငယ်ငယ်ကတည်းကပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် ရလာတဲ့ Psycho တစ်ခုကို ခင်ဗျား အပေါ်လက်စားချေရင်း ပြန်ခံစားစေချင်တာဆိုရင်ရော ကျွန်တော် လွန်သွားမလား...?
ဝဲတက်လာတဲ့ မျက်ဝန်းက အရည်ကြည်လေးတွေကို မျက်တောင်နဲ့ပုတ်ကာ ထိန်းလိုက်ရင်း တစ်ယောက်သောသူကိုလည်း ကျောခိုင်းထားလျက်...။
ကျွန်တော် ခံစားခဲ့ရတာတွေကို ခင်ဗျားကိုလည်း ခံစားစေချင်တယ်...။
ဒီအတွက် လျော်ကြေးကတော့ ကျွန်တော့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ခင်ဗျား တစ်ခါထိတွေ့ခွင့်ရခဲ့တာပေါ့... ဟက်!
ခင်ဗျား ခံနိုင်ရည်ရှိမှာပါ...။
ဒါက အစပဲရှိသေးတာ...။
YB နှုတ်ခမ်းလေးတစ်ဖက် ကော့တက်သွားအောင် လှလှပပ ပြုံးလိုက်သော်လည်း အတွေးတွေကတော့ မလှပခဲ့တာ သူကိုယ်ပဲသိသည်။
.................❤....................
**ခွမ်း!!**
အခန်းတစ်ခုထဲရှိ အလှပန်းအိုးကြီးက ပိုင်ရှင်အလိုမရှိတော့သောကြောင့် ဟိုတစ်စဒီတစ်စ ပြန့်ကြဲသွားလျက်...။
ကိုယ်သိနေတယ် မင်း တစ်ခုခုလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ ဘယ်ဘဝကအငြိုးတွေလဲကွာ...!
ဟိုးအရင်ကလည်း ခံစားခဲ့ရတာ ကိုယ်တို့တူဝရီးပါကွ !!
မင်းပါးပါးပြီးတော့ မင်းကပါ ထပ်ပြီးခံစားစေချင်တာလား...?
ကိုယ် မင်းအပေါ် မှားခဲ့တယ်...
ဟုတ်တယ်...
ဒါပေမယ့် ဆေးမိနေတဲ့ ကိုယ့်ကို မင်းပဲလာဆွခဲ့တာလေ ကလေးရာ...။
မင်း သက်သက်အပျော်လာရှာမှန်း သိသိကြီးနဲ့ "တာဝန်ယူမယ်" လို့ ထွက်သွားမိတဲ့ ကိုယ့်ပါးစပ်ကြီးကိုလည်း အံ့သြလို့မဆုံးဘူး။
ကိုယ့်ကို Gay လို့ထင်စေတာ Gay ဆိုပြီး အပြောခံရမှာ ရွံရှာတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ အကြည့်ခံရမှာ ခုချိန်မှာ အရေးမကြီးသေးဘူး။
တာဝန်မယူနိုင်တဲ့သူဆိုပြီး အပြောခံရမှာလည်း ကိုယ်မမှုဘူး...။
မင်းနဲ့ ပတ်သတ်လာရင် ဘာမှအရေးမကြီးတော့သလို ခံစားချက်ကြီးကလည်း ကိုယ့်ကို လွှမ်းမိုးနေတာ အံ့သြစရာပဲ...။
ဒီသတင်းတွေအတွက် မင်းကရော... မင်းကရော... ဘယ်လိုဆက်ရပ်တည်မှာလဲ... Baby ရယ်...?
မင်းက ကိုယ့်ဘဝကိုအညွှန့်ချိုးပြီး ကိုယ့်ကိုတိုက်ခိုက်ချင်တာလား...?
မင်းလေးက သိပ်ရူးတာပဲ Baby ရာ...။
အပြင်လောကကြီးက မင်းထင်သလောက် လွယ်ကူနေမယ်ထင်လား...?
မင်းဒီလို ပုံစံနဲ့ အပြင်သွားရင် မင်းခံနိုင်ရည်ရှိပါ့မလား...?
ဒီလိုအခြေအနေတွေဖြစ်လာအောင် မင်းက ဖန်တီးထားမှတော့ မင်းလေးက ခံနိုင်ရည်မွေးထားမှာပေါ့လေ...။
ဒါပေမယ့် အရာအားလုံးက မင်းထင်သလို လွယ်ကူမနေဘူး။
ကိုယ်က ဖြေရှင်းလိုက်ရင် ခနပါကွာ...။
ဒါပေမယ့် မင်းလေးဘဝကိုအမဲစက်တစ်ခုလိုမျိုး ကပ်ပါသွားမှာကိုတော့ ကိုယ်မလိုလားဘူး...။
မင်းတို့လို လူမျိုးတွေကို မယုံသင့်မှန်း ကိုယ်သိတယ်... မင်းကိုလည်း ကိုယ်မယုံဘူး...
မင်းကို ယုံကြည်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်လည်း မယုံတော့ဘူး။
တကယ်တော့ YB လုပ်တော့မယ့် အရာတွေအကုန်လုံးက စုံထောက်ကနေတစ်ဆင့် XZ ဆီကြိုရောက်နေပြီးသား...။
အခုလည်း သူလေးဆီက ဓာတ်ပုံတွေနဲ့ caption ကိုစိတ်ကြိုက်ရေးထားတဲ့ စာသားတစ်ချို့...။
မဖြန့်ရသေးပါဘူးလေ...။
ကိုယ့်လက်အောက်ကလူတွေဆိုတော့ ကိုယ့်ကို အရင်တင်ပြကြတာပေါ့...။
ကိုယ့်ဘာသာ ထွက်နေတဲ့ ဒေါသတွေတောင် ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်...။
ဓာတ်ပုံတွေကြောင့်လည်းမဟုတ်သလို သူရေးထားတဲ့ caption ကြောင့်လည်း ဒေါသထွက်ရခြင်းမဟုတ်...။
ဘာခံစားချက်ကြီးမှန်းမသိ ဘာကိုဒေါသထွက်နေမှန်းမသိတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက တော်တော်တော့ခွကျသား...။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လုပ်ရဲရင်ခံရဲရမှာပေါ့လေ...။
ဘာလို့ ဒီလိုတွေ ကိုယ့်ကို လိုက်ပြီးတိုက်ခိုက်ချင်နေတာလဲဆိုတာလေးတော့ ကိုယ်သိခွင့်ရှိမယ်မလား...?
စိတ်တွေက ဆောက်တည်ရာမရှိ...။
ဟိုဟိုဒီဒီပြေးလွှားနေလျက်...။
မင်းလေးဓာတ်ပုံမှာ ဝါးထားပေမယ့် မင်းလေးရေးထားတဲ့ Caption ကြောင့် မင်းလေးကို ထိခိုက်မှာတော့ စိုးရိမ်မိတယ် Baby ရယ်...။
..................💚..............
ခင်ဗျားကို ခံစားကြည့်စေချင်တယ်...။
ဘယ်လိုတွေ အပြောခံရတယ်...။
ဘယ်လို အကြည့်တွေနဲ့ အကြည့်ခံရတယ်...။
ဘယ်လိုတွေ နာကျင်ရတယ်ဆိုတာတွေကို...။
ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားက ဒီလိုတွေ ခံစားရပါ့မလား...?
ခင်ဗျားက အရင်ကျွန်တော်ခေါ်ပေးထားတဲ့ ကောင်လေးနဲ့တောင် အဆင်ပြေသေးတာပဲ...။
ဟက်..! ကျွန်တော့်လုပ်ရပ်က နည်းနည်းတော့ ရူးကြောင်ကြောင်နိုင်သား...။
ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားကို နည်းနည်းတော့ ထိခိုက်စေနိုင်တယ်မလား...?
ခင်ဗျားကိုရော ပြီးတော့ ခင်ဗျား စီးပွားရေးရော အနည်းနဲ့အများ လျော့ကျသွားစေမှာတော့ မြင်ယောင်မိသေးတယ်...။
ကျွန်တော့်နေရာကို ဘယ်သူမှ ဝင်မခံစားပေးနိုင်ကြပါဘူး...။
ဘယ်သူမှ နားလည်မှာမဟုတ်ဘူး။
တစ်ချိန်က နာကျင်မှုတွေ Gay ဆိုတဲ့ အခေါ်အဝေါ်ကြားမှာ Psycho တစ်ခုလို ဖြစ်တည်လာခဲ့တာတွေ...။
အဲ့အချိန်က စ, နောက်ခံရတဲ့ စကားတွေက အခုချိန်ထိ အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုလို ခြောက်လှန့်နေတုန်းပဲ...။
ချွေးစေးတွေနဲ့ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့် နာနာကျင်ကျင် နဲ့ နိုးထ, ခဲ့ရတဲ့ မနက်ခင်းတွေ...။
ခင်ဗျားကို ပြန်ခံစားစေချင်တယ်လို့ပြောရင် ကျွန်တော် လောဘကြီးနေမလား...?
ကျွန်တော့်ကိုယ်ထိခိုက်ရင်တောင် ကျွန်တော် လက်မလျှော့တော့ဘူး...။
ကိုယ် စ,ခင်းခဲ့တဲ့ဇာတ် ကိုယ်ပြီးအောင် က,ပေးရမှာပေါ့လေ...။
ခင်ဗျားနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဖြစ်တည်လာတယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်တွေက အပျော်သက်သက်ပါ...။
ဟုတ်တယ်... အပျော်သက်သက်ပဲ...။
ဟက်..! နှလုံးသားနဲ့ရင်းပြီး ကစားခဲ့တဲ့ ကစားလေးပွဲလေးက ပျော်စရာတော့ကောင်းမှာပါ...။
Advertisement
💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓
"ရွှယ်ရန်" တစ်ယောက် ဒေါက်တာလေး အခန်းထဲ ဝင်မယ်အလုပ် အခန်းတံခါးရဲ့ လေးထောင့်မှန်လေးကနေ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကြက်သေသေနေလျက်...။
ဒေါက်တာလေးက တဘတ်လေးတစ်ထည်ကို ခါးမှာ ပတ်ထားပြီး အပေါ်ပိုင်းဗလာနှင့် ရုံးခန်းရဲ့ရေးချိုးခန်းလေးထဲက ထွက်လာနေ၏။
ဘယ်လိုကိစ္စများကြောင့် အနီးနားက တိုက်ခန်းတောင် မပြန်နိုင်ပဲ ရုံးခန်းထဲမှာ ရေချိုးနေပါလိမ့်...။
သတိဝင်လာတော့ "ရွှယ်ရန်" ခေါင်းကို ခပ်သွက်သွက်ခါကာ ခေါင်းထဲဝင်နေတဲ့ ဒေါက်တာလေးရဲ့ပုံရိပ်ကို ဖျောက်နေမိ၏။
ဒီဒေါက်တာလေး ငါ့ကို မြူစွယ်နေတာလား...?
ဒီကောင်ကြီးက ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ ရောက်လာတာနော်...။
ဒေါက်တာလေးက ဒီပုံစံနဲ့ကြိုဆိုနေတော့ ဆွဲစိခံချင်တာလား...?
"အဟမ်း..!"
ရုံးခန်းထဲမှ ချောင်းဆိုးသံကြောင့် အသိစိတ်ဝင်လာသော "ရွှယ်ရန်" တစ်ယောက် အခန်းထဲကို ဝင်ရမလို ပြန်ပဲသွားရမလို ဖြစ်နေတော့သည်။
"ရွှယ်ရန်" ရဲ့ထိုအမူအရာလေးတွေကို ကြည့်ပြီး "ရှင်းချန်" တစ်ယောက်ပြုံးနေမိ၏။
ပြီးမှ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ငုံ့ကြည့်မိကာ အဝတ်တွေကိုယူပြီး ရေချိုးထဲသို့ အမြန်ဝင်သွားရလေ၏။
(**ဟာ... သေစမ်း..! သူကြည့်နေတာ ဒါကြောင့်လား...?**)
ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ ဝင်လာတဲ့ အတွေးကြောင့် မျက်နှာပူလာလေ၏။
ဒီအဆိုးလေး အချိန်ကိုက်ရောက်တာပဲ...။
ဘာလာလုပ်ပါလိမ့်...။
အဝတ်တွေဝတ်ကာ အပြင်ပြန်ထွက်လာတော့ တံခါးရှေ့မှာ အဆိုးလေး ရှိမနေတော့...။
ဘယ်သွားပါလိမ့်...။
ငါ့ဆီကို လာတာမဟုတ်ဘူးလား...?
တံခါးနားကပ်ကာ မှန်လေးကနေ ဟိုဟိုဒီဒီ ကြည့်မိတော့လည်း အဆိုးလေးက ရှိမနေ...။
မှန်နားလေးကနေ မျက်နှာခွာခါနီးမှ ပေါ်လာတဲ့ မျက်နှာတစ်ခုကြောင့် ရှာဖွေမှု ရပ်တံ့သွားလျက်...။
အခြေအနေကတော့ မှန်တံခါးလေးတစ်ခုပဲ ခြားထားကာ မျက်နှာနှစ်ခုကတော့ နီးကပ်နေလေ၏။
ထိုစဥ် အဆိုးလေး၏ အမူအရာ တစ်ခုကြောင့် ဒေါက်တာရှင်းချန်ရဲ့မျက်နှာမှာ ခရမ်းချဥ်သီးလိုမျိုး ရဲမှည့်သွားလေတော့သည်။
အဆိုးလေးက ခြားထားတဲ့ မှန်တံခါးအနားလေးကို တိုးလာကာ ဒေါက်တာ့နှုတ်ခမ်းလေးနားအရောက် သူ့နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ kiss ပေးသလို မှန်လေးအား နမ်းလိုက်သောကြောင့်ပင်...။
*မွ* 😘
💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓
Updated _ 2680 words 💞
Royal ဒီ fic လေးကို fb မှာလည်း Updated ပေးပါတယ်နော် 😍
ဒါပေမယ့် Wp မှာ Updated ပေးတာ ပိုမြန်ပါတယ်ဗျ 💓
ဒီ fic လေးကို ဖတ်ရတာ ဘယ်လိုနေလဲဆိုတာကိုလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဝေဖန်ပေးနိုင်ပါတယ်နော် 💌
ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ကြပါ ❤
Thanks you all...💌💞
💞 ချစ်ခင်လေးစားလျှက် 💞
K.Royalwhite💌💞🤍
Dec 18,2020 (Updated day) 🖤✨
Zawgyi
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီကိစၥကိုေမ့လိုက္ၾကရေအာင္"
"ဟင္..."
တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အခန္းငယ္ေလးထဲသို႔ YB ရဲ႕အသံဩဩေလးက ပထမဦးဆုံး တိုက္ဖ်က္လိုက္၏။
XZ က သူ႕ကို မယုံနိုင္သလိုၾကည့္ကာ "ဟင္" တစ္လုံးသာ ဆိုလ်က္...။
XZ က ကုတင္ေဘးက အခန္းရဲ႕နံရံမွာ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလး မတ္တပ္ရပ္လ်က္မွီေနၿပီး YB ကေတာ့ ကုတင္အစြန္းမွာ တင္ပ်ဥ္ေခြကာ ထိုင္လ်က္ ရွိေနၾက၏။
"ဘာလဲ...? ခင္ဗ်ားက ဒီကိစၥႀကီးကို မွတ္သားထားခ်င္လို႔လား...? ႏွစ္ေယာက္လုံး ေယာက်ာ္းေလးေတြပဲဗ်ာ... စိတ္ပါသြားလို႔ ျဖစ္သြားတယ္ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါ..."
ခံရတဲ့ YB က ခပ္ေပါ့ေပါ့ ေျပာေနေသာ္လည္း XZ ကေတာ့ တစ္ခြန္းမွ ဝင္မေျပာနိုင္ေသးေပ...။
နံရံကို ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလးမွီကာ လက္ကေလးပိုက္လ်က္ ထို Baby ေလး ေျပာသမွ်နားေထာင္ေနမိ၏။
(**ဟက္! ဒီ Baby ေလးက မလြယ္ေၾကာပဲ...**)
ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေန႕လည္ေလာက္မွာ နိုးလာၾကေသာ္လည္း အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္ခဲ့တာမ်ိဳး မဟုတ္တာေၾကာင့္ အေျခအေနေတြက ႐ုပ္ရွင္ထဲကလို အလန့္တၾကားျဖစ္မသြားၾက...။
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ရွိန္းတိန္းတိန္းေတာ့ျဖစ္မိၾကသား...။
ႏွစ္ေယာက္စလုံး အကၤ်ီ၊ေဘာင္းဘီေတြအစုံေကာက္ဝတ္ၿပီးမွ YB က အခန္းရဲ႕ တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ညက XZ လည္း ကိစၥၿပီးေတာ့ Baby ကို ေရခ်ိဳးသန့္စင္ေပးခဲ့သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္လုံး နိုးလာေတာ့ Barthroom ဝတ္စုံအျဖဴႀကီးနဲ႕သာ နိုးထ,လာၾက၏။
ေနာက္မွ အကၤ်ီေဘာင္းဘီအစုံ ျပန္ဝတ္ထားၾကကာ စ,ေျပာရမည့္စကားကို ရွာေနေပမယ့္ XZ လည္း ဘာကစ,ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနေလ၏။
Yibo ဘက္ကသာ ေမ့ပစ္ဖို႔ စကားစ,လာ၏။
ေယာက်ာ္းေလးေတြပဲ ဆိုတဲ့အသိကလည္း ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ ေနရာယူထားၾကလ်က္...။
YB ေျပာလို႔ၿပီးမွ XZ က နံရံနားကေန YB အနားသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လာကာ ပါးစပ္မွလည္း...
"Baby... အေျခအေနေတြက လြန္ကုန္ၿပီ...
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တာဝန္ယူတယ္...
မင္းအခုဘာျဖစ္ခ်င္လဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ကိုယ့္ကိုေျပာ..."
ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေျပာေနတဲ့ လူႀကီးရဲ႕စကားေၾကာင့္ YB မ်က္လုံးတစ္ခ်က္ဝင့္ၾကည့္လိုက္ကာ...
"ဒီကိစၥကိုေမ့လိုက္ၾကမယ္ အစျပန္မေဖာ္ပါနဲ႕ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို Baby လို႔မေခၚနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က Wang Yibo...!"
ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး အခန္းထဲကေန ထ,ထြက္သြားတဲ့ Baby ေလးရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကို XZ ေတြေတြေလးေငးကာ က်န္ခဲ့၏။
စိတ္ေဆာင္ရာ ေခတၱခနမွ် ဆြဲထားခ်င္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ လက္တစ္ဖက္က ေလထဲသို႔ အနည္းငယ္ေျမာက္တက္လာေသာ္လည္း ေျပာစရာ စကားလည္းမရွိေတာ့သည့္ အေျခအေန...။
(**Aww... ေမ့ေနလိုက္တာ မင္းက မင္းပါးပါးနဲ႕ တစ္ပုံစံတည္းပဲကိုး...
အဟက္..! ငါက နစ္နာသြားတာမွမဟုတ္ပဲ...
ၿပီးေတာ့ ေယာက်ာ္းေလးခ်င္းပဲေလ....
မင္းကေတာင္ ေမ့ဖို႔ေျပာတာ ငါက ဘာလို႔မေမ့နိုင္ရမွာလဲ.....?**)
XZ ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေတြးလိုက္ရင္း မဲ့ၿပဳံးတစ္ခုကို ခ်ိတ္ဆြဲလိုက္ေသာ္လည္း ရင္ဘက္တစ္ေနရာက ဆို႔တက္လာတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုေတာ့ မျငင္းဆန္မိပါေလ...။
အေျခအေနေတြက ျမန္ဆန္လြန္းခဲ့သည္။
အခုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဘာေတြျဖစ္ကုန္မွန္းပင္ မခန့္မွန္းတတ္ေတာ့...။
ေဆးမိေနတဲ့သူ႕ကို စိတ္ပါသြားတာတစ္ခုတည္းနဲ႕ သူ႕လူပ်ိဳရည္ရင္းခဲ့တာလား...?
ဘာေတြလဲ...?
မင္းနဲ႕ မင္းပါးပါးက ငါတို႔တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ကို အခ်ိန္ျပည့္ ဒုကၡေပးခ်င္ေနၾကတဲ့သူေတြပဲ...။
အဟက္..! ငါက Gay ေတြကို အယုံၾကည္မရွိဘူး ေကာင္ေလး...။
(A/N - Fic အရဖတ္ေပးၾကပါ✌🏻)
ငါ အရိုးစြဲေအာင္ မွတ္ထားခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာအတိုင္း B to B Relationship ေတြက အေပ်ာ္ေတြပဲေလ...။
မင္းကလည္း အဲ့ဒီလိုလူေတြထဲက လူတစ္ေယာက္ပဲျဖစ္မွာပါ...။
ဘာရယ္မဟုတ္ ေအာင့္တက္လာတဲ့ ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႕အသာဖိကိုင္ရင္း မဲ့ၿပဳံးတစ္ခုကေတာ့ မ်က္ႏွာထက္တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားၿမဲ...။
ငါဆိုတဲ့ Xiao Zhan က မေပ်ာ့ညံ့ဘူး...။
...................................
YB အခန္းထဲမွာ ၾကာၾကာမေနခ်င္ေတာ့တာေၾကာင့္ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး အရင္ထြက္လာခဲ့၏။
ယိုင္ခ်င္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္က နာက်င္မႈေတြက မေပ်ာက္နိုင္ေသးေပ...။
Xiao Zhan ရဲ႕ "ကိုယ္တာဝန္ယူတယ္" ဆိုတဲ့ စကားက နားထဲ တဝဲဝဲလည္လည္ျဖစ္လာျပန္၏။
အဲ့ဒီလူႀကီးရဲ႕ "ကိုယ္ တာဝန္ယူတယ္..." ဆိုတဲ့ စကားေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ထိ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းျဖစ္သြားရလဲ ဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္သာသိသည္။
ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားတာဝန္ယူမယ္ဆိုတဲ့စကားနဲ႕ မတန္တဲ့ ေကာင္ပါ...။
ခင္ဗ်ားကို အႀကံတစ္ခုနဲ႕ ကပ္လာတယ္ဆိုတာ သိရင္ေရာ ခင္ဗ်ား ဒီလိုစကားေျပာထြက္ပါဦးမလား...?
အဟက္..! ခင္ဗ်ားဆိုတာကလည္းေလ...
ေဆးမိေနတဲ့လူကို ျမဴစြယ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ကိုမ်ား တာဝန္ယူေပးမွာတဲ့လား...?
ေမ့ေနလိုက္တာ...
ခင္ဗ်ားမွာ ပိုက္ဆံရွိတာပဲ...။
ပိုက္ဆံနဲ႕ပဲ တာဝန္ယူေပးၿပီး ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ႏႈတ္ပိတ္ခိုင္းမွာလား...?
ခင္ဗ်ားရဲ႕ "ကိုယ္ တာဝန္ယူတယ္..." စကားအေပၚ ခနတာသာယာမိတာ ကြၽန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္႐ူးမိုက္တာပဲ...။
မနက္ခင္း ကြၽန္ေတာ္ နိုးလာေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာ အိပ္စက္ရတာ ႏြေးေထြးၿပီး လုံၿခဳံမႈရွိတယ္ လို႔ ခံစားေစမိတာေတြကိုေရာ ဘယ္သူသိနိုင္မွာလဲ...။
ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို တာဝန္ယူေပးစရာ မလိုပါဘူးဗ်ာ...။
စိတ္ေတာ့မေကာင္းဘူးဗ်.....။
ခႏၶာကိုယ္ရင္းၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲရလာတဲ့ ဒီအခြင့္အေရးကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လက္လြတ္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး...။
ကြၽန္ေတာ့္မွာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ပါပဲ...။
ခင္ဗ်ား နားမလည္လည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး။
ခင္ဗ်ား နားလည္ေအာင္လည္း ရွင္းျပေနမွာ မဟုတ္လို႔...။
ငယ္ငယ္ကတည္းကပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ ရလာတဲ့ Psycho တစ္ခုကို ခင္ဗ်ား အေပၚလက္စားေခ်ရင္း ျပန္ခံစားေစခ်င္တာဆိုရင္ေရာ ကြၽန္ေတာ္ လြန္သြားမလား...?
ဝဲတက္လာတဲ့ မ်က္ဝန္းက အရည္ၾကည္ေလးေတြကို မ်က္ေတာင္နဲ႕ပုတ္ကာ ထိန္းလိုက္ရင္း တစ္ေယာက္ေသာသူကိုလည္း ေက်ာခိုင္းထားလ်က္...။
ကြၽန္ေတာ္ ခံစားခဲ့ရတာေတြကို ခင္ဗ်ားကိုလည္း ခံစားေစခ်င္တယ္...။
ဒီအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ကို ခင္ဗ်ား တစ္ခါထိေတြ႕ခြင့္ရခဲ့တာေပါ့... ဟက္!
ခင္ဗ်ား ခံနိုင္ရည္ရွိမွာပါ...။
ဒါက အစပဲရွိေသးတာ...။
YB ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္ဖက္ ေကာ့တက္သြားေအာင္ လွလွပပ ၿပဳံးလိုက္ေသာ္လည္း အေတြးေတြကေတာ့ မလွပခဲ့တာ သူကိုယ္ပဲသိသည္။
....................❤.................
**ခြမ္း!!**
အခန္းတစ္ခုထဲရွိ အလွပန္းအိုးႀကီးက ပိုင္ရွင္အလိုမရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္ ဟိုတစ္စဒီတစ္စ ျပန့္ႀကဲသြားလ်က္...။
ကိုယ္သိေနတယ္ မင္း တစ္ခုခုလုပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ဘယ္ဘဝကအၿငိဳးေတြလဲကြာ...!
ဟိုးအရင္ကလည္း ခံစားခဲ့ရတာ ကိုယ္တို႔တူဝရီးပါကြ !!
မင္းပါးပါးၿပီးေတာ့ မင္းကပါ ထပ္ၿပီးခံစားေစခ်င္တာလား...?
ကိုယ္ မင္းအေပၚ မွားခဲ့တယ္...
ဟုတ္တယ္...
ဒါေပမယ့္ ေဆးမိေနတဲ့ ကိုယ့္ကို မင္းပဲလာဆြခဲ့တာေလ ကေလးရာ...။
မင္း သက္သက္အေပ်ာ္လာရွာမွန္း သိသိႀကီးနဲ႕ "တာဝန္ယူမယ္" လို႔ ထြက္သြားမိတဲ့ ကိုယ့္ပါးစပ္ႀကီးကိုလည္း အံ့ၾသလို႔မဆုံးဘူး။
ကိုယ့္ကို Gay လို႔ထင္ေစတာ Gay ဆိုၿပီး အေျပာခံရမွာ ႐ြံရွာတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႕ အၾကည့္ခံရမွာ ခုခ်ိန္မွာ အေရးမႀကီးေသးဘူး။
တာဝန္မယူနိုင္တဲ့သူဆိုၿပီး အေျပာခံရမွာလည္း ကိုယ္မမႈဘူး...။
မင္းနဲ႕ ပတ္သတ္လာရင္ ဘာမွအေရးမႀကီးေတာ့သလို ခံစားခ်က္ႀကီးကလည္း ကိုယ့္ကို လႊမ္းမိုးေနတာ အံ့ၾသစရာပဲ...။
ဒီသတင္းေတြအတြက္ မင္းကေရာ... မင္းကေရာ... ဘယ္လိုဆက္ရပ္တည္မွာလဲ... Baby ရယ္...?
မင္းက ကိုယ့္ဘဝကိုအၫႊန့္ခ်ိဳးၿပီး ကိုယ့္ကိုတိုက္ခိုက္ခ်င္တာလား...?
မင္းေလးက သိပ္႐ူးတာပဲ Baby ရာ...။
အျပင္ေလာကႀကီးက မင္းထင္သေလာက္ လြယ္ကူေနမယ္ထင္လား...?
မင္းဒီလို ပုံစံနဲ႕ အျပင္သြားရင္ မင္းခံနိုင္ရည္ရွိပါ့မလား...?
ဒီလိုအေျခအေနေတြျဖစ္လာေအာင္ မင္းက ဖန္တီးထားမွေတာ့ မင္းေလးက ခံနိုင္ရည္ေမြးထားမွာေပါ့ေလ...။
ဒါေပမယ့္ အရာအားလုံးက မင္းထင္သလို လြယ္ကူမေနဘူး။
ကိုယ္က ေျဖရွင္းလိုက္ရင္ ခနပါကြာ...။
ဒါေပမယ့္ မင္းေလးဘဝကိုအမဲစက္တစ္ခုလိုမ်ိဳး ကပ္ပါသြားမွာကိုေတာ့ ကိုယ္မလိုလားဘူး...။
တကယ္ေတာ့ YB လုပ္ေတာ့မယ့္ အရာေတြအကုန္လုံးက စုံေထာက္ကေနတစ္ဆင့္ XZ ဆီႀကိဳေရာက္ေနၿပီးသား...။
အခုလည္း သူေလးဆီက ဓာတ္ပုံေတြနဲ႕ caption ကိုစိတ္ႀကိဳက္ေရးထားတဲ့ စာသားတစ္ခ်ိဳ႕...။
မျဖန့္ရေသးပါဘူးေလ...။
Advertisement
- In Serial11 Chapters
Let’s Finish What We Started!
She possessed the body of a side character who was suffering because of her toxic fiancée.
8 297 - In Serial23 Chapters
I Am The Last Villainess He Has To Kill
When you have possessed a character in a novel, even a wicked woman is possessed by aristocratic love.
8 693 - In Serial11 Chapters
Beyond Death’s Boundary
When Calvin finds a knife walking home he is engrossed with its tempting powers and learns of its means of bringing back a loved one—at the cost of killing a human. He kills his brother, Nathan, in order to ressurrect his life’s love, Yui. However, complications arise when his brother rises from the grave as a flesh-eating monster bent on gaining untold power. And what’s worse is Yui seems to have memories of when she was dead—a mystery that could have bigger implications than humanity could understand.
8 196 - In Serial46 Chapters
Flying High ●Completed●
Neither She is a Damsel in Distress nor She need a Knight in Shining Armour#highest ranking 4 in IndiaFalling in love is easy,staying in love is tricky,But at the end of the day Anything Worth Having Is Worth Fighting For.************* "Do you really think you can make me do this?" I asked in my most intimidating voice or the least I tried to."Yes"And my dear friends I lost it"Who do you think you are? This is my life no one I mean NO ONE can make my decisions at least not any random stranger.So it's better you show yourself out before I completely lose it"and finally I looked straight into his eyes and God I never regretted anything more than that in my entire 22 years of existence not even when I accidentally spilled coffee over my haughty Principal.He got me captivated in those intimidating yet beautiful blue ocean.I knew at that moment I will never be able to look at the sky and stop myself from thinking about him.Determination,confidence,amusement is it admiration which I see?For whom?Me???"I am Abhimanyu Shekhawat.And I am not a stranger atleast not for long.Yes I can make you mine or I can never guarantee whether you will get to complete your internship as a matter of fact even start it"My breath hitched, my eyes welled up but NO not in front of this handsome arrogant Monster.No I can do better than that.So I asked what I felt right"Why?""I need a wife,I chose you".................................................................ARUNDHATHI VARMA 22 yrs old, hard headed,strong hearted South Indian girl who fought through the odds for her dreams Life is going good for her with her Three siblings for life and a somewhat supportive familyBut then Comes ABHIMANYU SHEKHAWATH a self-made Billionaire The journey through two different cultures, language, family and above all two hearts. Will he give her wings or destroy it?Join the journey of Arundhathi Varma and Abhimanyu Shekhawat.
8 202 - In Serial38 Chapters
Cupid's Arrow ✔
Meet Chloe Wilson, she's like any other girl- funny, nerd, sweet, keeping sarcasm as her middle name, but she has a secret that no one knows, but her best friend.Now meet Chase Mason with an arrogant smirk, charming personality, killer smile; a lady's man. Like any other typical high school boy.What will happen when these two meet? Is Chloe really a nerd? Is Chase really a lady's man? Or do they have totally different personality? What will happen when Cupid decides to play it's game with them. Will they fall for each other? With all the jealousy, secrets, fights, cliché moments. What will happen to both of them?Read to find out.This is a stand alone story and is not related to the Wilson Siblings series, even though I have used the same last name.
8 249 - In Serial66 Chapters
The Devil's Dance
I was her student. She was my teacher. Always being the focus of her critique, I believed she disliked me. I've never been more wrong.
8 80

