《ကြၽန္ေတာ့ေယာက္်ား ေရႊညာသား (Completed) ကျွန်တော့ယောက်ျား ရွှေညာသား (Completed)》13 (Unicode) 🖤
Advertisement
🖤🖤🖤
ပြွတ်စ် ပြွတ်စ်
"အင်း...ဘယ်..လို.ဖြစ်ရ..အွန်း...ခန"
"အာ...မောင်ရယ်...အွန်း...အိပ်.ချင်.နေတာကို.."
"မအိပ်နဲ့ဦး..."
"အာ...ဟာ့"
အိပ်ချင်ပေမယ့် အိပ်လို့က မပျော်နိုင်။ထမင်းလည်း ထစားချင်စိတ်မရှိတာမို့ အိပ်ပျော်ပျော် မပျော်ပျော် မျက်စိမှိတ် အိပ်ယာထဲလှဲအိပ်နေတုန်း လူကို ပက်လက်ဖြစ်သွားအောင် ဆွဲလှန်ပြီး အတင်းကို နမ်းနေတဲ့မောင်။အကျႌလည်းဝတ်မထားဘူး။အခုမှ ရေချိုးတက်ကြီးလား။ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေကြည့်တော့ မှောင်နေပြီ။7 နာရီလောက် တော့ ရှိတော့မယ်ထင်တယ်။
အကျႌခေါင်းစွပ်ဝတ်ထားတာမို့ ရင်ဘတ်ကဟမရတော့ အောက်ကနေ ပင့်တင်လာတယ်။ရင်ဘတ်ပေါ်က နေရာနှစ်ခုပေါ်ရောက်လာတဲ့ မောင့် နှုတ်ခမ်းတေက ပြင်းပြင်းရှရှ။
တဖြည်းဖြည်းအပေါ်တက်လာတဲ့ မောင့်နှုတ်ခမ်းတေက လည်ပင်းဆီရောက်လာတော့ မော့ပေးထားမိတယ်။အရင်ကဆို လည်ပင်းဆိုရင် တားရတယ်။မနက်ကျကျန်ခဲ့မယ့်ဟာတေကို လူမြင်မှာစိုးလို့။ဒီနေ့တော့ မတားမိဘူး။
ပူလွန်းလို့ အောက်ခံမဝတ်တာက ဒီနေ့တော့ ပနံသင့်လို့။ခါးပုံစက ဆွဲဖြည်လို့ အောက်ကို လျှောချသွားလေတော့ အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံးလစ်လပ်စွာ။
"ခဏ...ဟင်း...ညေနက..အင်း.. ဟင်း..ရေမချိုးထားဘူးနော်"
"အရေးမကြီးဘူး...အာရုံစိုက်ထား"
တစ်နေရာကိုရောက်တော့မယ့် မောင့်နှုတ်ခမ်းတေကို ပါးနှစ်ဖက်ကို အုပ်ကိုင်ထားရင်း တားရတယ်။
ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် ပြွတ်စ်
နှုတ်ခမ်းတေကို နမ်းပေးမိတော့ ပြန်နမ်းလာတာ သည်းသည်းထန်ထန်။ပုဆိုးတေတော့ ဘယ်အချိန်တည်းက ချွတ်ချထားမှန်းမသိ။အထိအတွေ့အရ မောင်အရမ်းလိုအပ်နေပြီ။
"စတော့မယ်"
"အင်း...ဖြည်းဖြည်း...အာ"
အလျင်စလိုနိုင်လိုက်တာ။ရုတ်တရက်ကြီး ဒီလိုအချိန်ကြီးကိုမှ ။စကတည်းက မြန်ဆန် ကြမ်းတမ်းနေတဲ့ မောင့်ကြောင့် မသက္သာလွ။ဖက္တြယ္ထားတဲ့ မောင့်ကျောပြင်ကြီးကိုပဲ ပိုတိုးလို့ ဖက်လိုက်ရတယ်။ပါးစပ်ကနေ အသံတွေထွက်မလာအောင် မနည်းထိန်းနေရတယ်။အချိန်ကစောနေသေးတော့ လမ်းမှာဖြစ်သွားဖြတ်လာတေကရှိသေးတယ်။
"အသံတေ..အရမ်းထွက်နေပြီ..အာ့"
သတိပေးနေပေမယ့်ဂရုမစိုက်ဘူး။
မျက်နှာဘေးမှာ ငိုက်ကျနေတဲ့ သူ့မျက်နှာ။အနီးကပ်ရှိနေတဲ့ ရင်ဘတ်ကြီးက ဆပ်ပြာနံ့သင်းသင်းထွက်လို့။
"မောင်ရေ...ဟင့်"
"ဟင်း...အား.."
ပြိုကျလာတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ပွေ့ဖက်ထားလိုက်တယ်။သူကတစ်ပြန် ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ချင်သေးတာ။
"အာ့...မောင်"
"ကျနော် မရသေးလို့...ပြွတ်စ်"
ချိတ်ဆက်ထားတဲ့အတိုင်းကြီး လူကိုဆွဲထူလိုက်တာမို့ ထိုင်ရက်သားကြီး ပြန်ဆက်နေတဲ့မောင်။သူ့ပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီး သူ့ကိုခွထားခိုင်းထားတယ်။
"အာ..မောင့်.."
"ပြွတ်စ်...လုပ်ပါ...နော်"
ဒီနေ့မှ အဆန်းတွေထွင်နေတယ်။နှစ်ယောက်စလုံးမျက်နှာချင်းဆို ထပ်ရက်ထိုင်နေတာမလို့ သူက သိပ်လှုပ်လို့မရဘူး။ကိုယ့်ကို ဦးဆောင်လှုပ်ရှားခိုင်းနေတော့ ရှက်ပေမယ့်လည်း ငြင်းမရ။
"အား...မြန်မြန်လေး...ဟင်း"
"မရဘူး...မလုပ်နိုင်ဘူး...အာ့ အာ့..ဟာ့"
"အား...ရှီး"
လှဲချပြီး မောင်က ဦးဆောင်မြန်ပြီးမှ နောက်တစ်ခေါက်ခရီးဆုံးသွားပြန်တယ်။
မောင်က ရင်ဘတ်ပေါ်ခေါင်းတင်ထားပြီး နှစ်ယောက်လုံး အမောဖြေနေကြတုန်း
"ဟျောင့်...မောင်ထွန်းသား...ဘယ္နားမွာလဲ ထွက်ခဲ့ဦးဟေ့"
အိမ်အောက်ကထွက်လာတဲ့ ထွဋ်ခေါင်အသံ။ဘုရား.ဘုရား။အသံတေ များကြားသွားမလားစိုးရိမ်ရသေးတယ်။
"ကျစ်...ဒီအချိန်ကြီးကျမှ...ဘာလာလုပ်တာလဲဒီကောင်"
"သြားသြား..မောင်..စောင့်နေရတာ အားနာစရာကြီး"
မသွားချင်သွားချင်နဲ့ ပုဆိုးကောက်ဝတ်ပြီး ထွက်သွားတဲ့မောင်။မောင်ထွက်သွားမှသာ ခြေရင်းနားကျနေတဲ့ ပုဆိုးကို ရှာပြီးကောက်ဝတ်ရတယ်။အချိန်က ဘယ်လောက်မှမကြာပေမယ့် အရင်နေ့ကထက် အလျင်စလိုနိုင်နေတဲ့ အတွက်ကြောင့် ခါးရိုးတေတောင် အောင့်ချင်ချင်။အိပ်နေချင်ပေမယ့် ဘယ်တော့မှ အပြင်မှာ အဆုံးမသတ်တဲ့ မောင့်ကြောင့် အိပ်နေလို့မရ။အိမ်သာသွားရဦးမည်။အခန်းထဲက ထွက်လာပြီး အိမ်ရှေ့လှေကားမှမဟုတ်ဘဲ အိမ်နောက်ဖေးလှေကားမှပဲ ဆင်းကာ အိမ်သာရှိရာဆီသို့။
♥♥♥
"ဘာလုပ်နေတာလဲ...မင်းက"
"ဘာလုပ္လုပ္ကြာ...သူများလင်မယား အခန်းထဲမှာ အတူရှိနေရင် မနှောင့်ယှက်ရဘူးဆိုတာ..မသိဘူးလား"
"စောစောစီးစီး...သြား ထန်နေတာလား...မေအ-ိုး"
"ငါ့ယောက်ျားကွာ...ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ် မင်းနဲ့ဆိုင်လို့လား"
"ဆိုင်တယ်ကွာ...ဘာလို့လဲသိလား...မင်းက သစ္စာမရှိလို့"
ဆက်ထွက်မလာစေဖို့ ပါးစပ္ကို အမြန်ပြေးပိတ်လိုက်ရတယ်။အိမ်ပေါ်ကိုရော အိမ်နောက်ဖေးကိုရော အမြန်ဝေ့ကြည့်လိုက်ရတယ်။တော်သေးတယ်။
"ဟက်..အခုမှကြားမှာလာစိုးနေတယ်"
"ဟျောင့်...ပြောလေဆိုးလေပါလားကွ"
"အေး...ဒီ့ထက်လည်း ဆိုးသင့် ဆိုးဦးမွာပဲ"
တအားကို သူများကိစ္စကို ဝင်ပါချင်နေတဲ့ကောင်။ဘာတဲ့ လူကိုမ်ား သစ္စာမရှိဘူးလေးဘာလေး။သစ္စာမရှိရအောင် သူ့ကိုပစ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်နဲ့ယူနေတာလည်း မဟုတ်။တွဲရုံလေး တွဲနေတာကို။ယောက်ျားပဲ။အသစ်အဆန်း သေဘာက်တာ ဆန်းသလား။
"ဟျောင့် မင်းလွန်မလာနဲ့နော်...ငါတို့ကြားဝင်မပါနဲ့...အခုကဘာလုပ်ဖို့လာတာလဲ"
"ဘာမဟုတ္ဘူး...မင်းကို လာဆုံးမတာ"
"မလိုဘူးဟျောင့်...မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး"
ဟုတ်သည်လေ။သူနဲ့ဆိုင်လို့လား။
"မင်း..အစ်ကို့ကို တန်ဖိုးထားနော်...မပြောမရှိနှင့်..."
"ဟ...ငါဘာလုပ်နေလို့လဲ"
"မင်းလုပ်နေတာတေက ကြားကောင်းတာတေမို့လို့...ပြန်ပြောပြနေရမှာလား"
"ငါဘာမှားနေလို့လဲ...ဟမ်...ယောက်ျားပဲကွ...အသစ်အဆန်းသဘောကျတယ်...လှတာသဘောကျတယ်ဆန်းလား"
"အေး...မင်းက လူလွတ်ဆိုရင်တော့ မဆန်းဘူး...လူလွတ်မဟုတ်တဲ့အတွက် ဆန်းသွားပြီ"
"ဟ ငါသူ့ရှေ့တင် ငါဘာလုပ်နေလို့လဲ...သူ့ကိုလည်း ငါရတဲ့ပိုက်ဆံတေအကုန်အပ်တယ်...ငါ့ယောက်ျားလိုလည်း ဆက္ဆံတယ္ကြာ...ငါဘာမွားလဲ"
"အေး အဲ့ဒီ့ မမွားပါဘူးဆိုတဲ့ အေတြးကကို မှားနေတာ"
"တော်တော့ ဟျောင့်...နောက်နေ့မှ ပြန်လာတော့"
"အေး..မင်းပုံစံကမှ မွန္မေနတာ"
ဆိုကာ ထွက်သွားသည်။ဟုတ်တယ်။အာရုံတေ နောက်နေပြီ။
♥♥♥
"ဘာတဲ့လဲ"
"ဘာမဟုတ္ဘူး...ပိုက်ဆံလာချေးတာ"
"သြော်"
ပိုက်ဆံလာချေးတာဆိုတော့လည်း လာချေးတာပေါ့။စကားပြောနေကြတဲ့ အသံတေကို ကြားရတယ်လို့တော့ မပြောမိလိုက်တော့။
မောင်မမှားပါဘူး။ဟုတ်တာပေါ့။ရှေ့တင် အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်လာတာမှမဟုတ်တာ။ခေါ်တင်လာရင်တောင် ဘာတတ်နိုင်မှာမလို့လဲ။သူ့အိမ်ကို သူ့သဘောပေါ့။
စောင့်မှာပါ။မောင် ကိုယ်တိုင်ဖွင့်ပြောလာတဲ့အထိ။မနေနိုင်တော့တဲ့ အခါက်မွ ထွက်သွားပြီးရင် ပြန်လာတော့မှာမဟုတ်လို့ တော်ရုံလည်း ထွက်သွားမှာတော့ မဟုတ်ဘူးမောင်။
"မောင်ထမင်းစားပြီးပြီလား"
"ဟင့်အင်း...ကိုကိုကေရာ စားပြီးပြီလား"
"စားချင်စိတ်မရှိလို့ မစားဘူး"
"အာ့ဆို နောက်နေ့မှ... ကျနော်ကိုယ်တိုင်ချက်ကျွေးတော့မယ်...အခုတော့လာပါဦး"
"တော်ပြီလေ မောင်ရယ်...အိပ်ချင်ပြီလေကွာ"
"လာပါဗ်ာ...နော်...အစောကြီးရှိသေးတာကို"
ဒီလိုနဲ့ပဲပေါ့လေ။မောင့်အလိုလိုက်ခဲ့ရသည်ပေါ့။ဒီညလည်း အိပ်ယာဝင်နောက်ကျတဲ့ညပါပဲ။အရင်ညတေကလို အိပ်မပျော်တာတော့မဟုတ်။ဒီညတော့ မောင့်ပယောဂကြောင့်။
♥♥♥
29.10.21
အဖတ်သာရှယ်ကျွမ်းတာရှင့်။အရေးကတော့ အဆင်ပြေအောင် မရဘူးရယ်။အဖတ်ကတော့ ဒါမျိုး warning လေးများမြင်ရင် ရှယ်ပျော်တာလေ။ဟီးဟီး။
Advertisement
- In Serial158 Chapters
The Misplaced Dungeon
The gods on four worlds were in trouble, or rather the clique that had taken over those worlds development and refused to listen to the established but less powerful gods already in power were in trouble. Their mismanagement was causing four previously lush and pleasant worlds to become harsh and inhospitable. So taking another leaf out of world building 301 they arbitrarily decided to seed the worlds in question with new dungeons they could control or at least influence. One fine day Azurea, self declared Goddess of dungeons on those four worlds discovered a fascinating world; it was teeming with life, literally overburdened with teeming billions of sophonts. Even better in her view many were atheists and due to the rapidly expanding population many of those were brand new souls. So without further ado she soulnapped one hundred of them for her cliques experiment. This is the story of one of the randomly selected beings, a sixteen year old girl with anger management issues, in fact Mary Silvestre has been diagnosed a borderline psychopath by a lazy school system. NB: This story uses UK English spelling.
8 196 - In Serial42 Chapters
The Sphere
Amelia Grayheart is an ordinary human in an ordinary human world. That is, until a terrible thing happens: from one second to the other, every single other human disappears from existence, as if they had never been there in the first place. Having nothing left back home, she journeys into an empty world in search of answers. Who knows if she will like them? Cover Image: nasa.gov
8 223 - In Serial260 Chapters
Project Mirage Online
[On hiatus] Getting his consciousness stuck inside a VRMMO was the last thing Rian Karasawa expected, but being the only one trapped in the game complicates things. Guarding his secret amid the threat of deletion, he fights his way to the endgame to discover the truth about his circumstances and the nature of the world of Miriad. Features: A slightly "philosophical" take on standard litRPGs tropes. Parallel universes. A protagonist who loves to punch things.
8 199 - In Serial43 Chapters
Anomalous: A Contemporary Reality-Bending Adventure
An eight-year-old boy who can bend the laws of science itself meets a nineteen-year-old camp counselor with a prodigious past. When a secret facility discovers the boy and tries to experiment on him, they must protect his powers from the world—and the world from his powers.
8 161 - In Serial20 Chapters
Sir Grace Wachinga, Order of the Hatchet
Grace Howard, a tough street girl in Virginia could become a knight -- if she survives her education. She learns to fight and be a refined lady. She finds good friends, vicious enemies, and finally love and family. The Knight Riding School produces young knights capable of protecting victims the FBI and other agencies cannot. Police policies do not bind them. Carrying swords, knives, and other medieval weapons, they wear bulletproof vests, and use their horses and wolves as fighting and survival partners. I post a chapter about every two weeks, not for the writing part but for editing but because the editing process is so demanding. I give great thanks to those who have helped me learn the art and craft of writing a story, so easily told but written in blood.
8 172 - In Serial170 Chapters
F Ranked: World Domination with the Weakest System
Ralph had always dreamed of world domination, but when you are living in a world where monsters appear and portals open up like confetti, where magic is in schoolbooks and powerful beings called the awakeners protect the world, such dreams can not be anything but that. Dreams. Now on a path to live a normal life as a normal person, a stroke of misfortune pushes Ralph into a situation of life and death. {You have died} {The dormant system has awoken} {The system greets its host.} {System Rank: F} Maybe World Domination doesn't have to be just a dream anymore? A thrilling tale of a kind yet maniacal genius dreaming of world domination begins in Agriche, the greatest academy in the world! **** Thanks for checking out F-Ranked! I hope you can give it a read. Expect a light hearted story with tons of action and emotional moments in a futuristic academy setting! Updates: 7-14 chapters every week! Discord: https://discord.gg/2xzY5JZzWR
8 371
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
