《Devil Husband》40🔞
Advertisement
"Morning အချစ်ရေ"
"အွန်းးး"
"ထတော့ တအားအိပ်နေရင်ဒီထက်ပိုခေါင်းကိုက်လိမ့်မယ် အရက်သမားလေး ထတော့"
"ကဲ ထတော့လို့ အချစ်ရေ"
နဖူးပေါ်သို့တရစ်စပ်ကျရောက်နေသည့်အနမ်းမိုးများနှင့်အတူ တတွတ်တွတ်အိပ်ရာထရန်တိုက်တွန်းနေသည့်ကြည်လင်နေသည့်သြရှရှအသံလေးကြောင့်ခြယ့်မှာ မျက်လုံးအတင်းဖွင့်ယူနေရသည်။ညကသောက်ထားသည့်အရှိန်ကြောင့် ကိုက်ခဲနေသည့်ခေါင်းနှင့်အတူ ညကအချစ်ဇာတ်ကားရိုက်ထားသည့်အရှိန်ကြောင့်ကိုယ်တွေလက်တွေလဲကိုက်ခဲနေလေသည်။
"နိုးပြီလား ကိုယ့်ဘေဘီပေါက်စနလေး ကိုယ့်သဲသဲလေး"
မခေါ်စဖူးနာမည်အထူးများနှင့်ခေါ်နေသောလက်ရုံး၏စကားများကိုလဲခြယ်သတိမပြုနိုင်။ထိုးကိုက်နေသည့်ခေါင်းကိုသာအာရုံရောက်နေကာလက်နှစ်ဖက်နှင့်ခေါင်းကိုအသာယာနှိပ်နေမိသည်။
"အရက်နာကျနေမှာပေါ့ ကိုယ့်မယားလေး"
"အွန်းး"
"မနေ့ညကအများကြီးသောက်လိုက်တာကို မင်းကိုကိုယ်ကဒီလောက်သောက်နိုင်မယ်မထင်ထားဘူး"
"အင်း အရက်ကအဆိပ်ပဲ"
ငါညကဒီလောက်သောက်နေတာဘာလို့ကိုးမတားတာလဲ ပြော"
"ကိုယ်တားတယ်လေလို့"
ခြယ် ညတုန်းကအဖြစ်အပျက်များတရေးရေးခေါင်းထဲပြန်ပေါ်လာတော့ ရှက်စိတ်ဖြင့်မျက်နှာထူပူလာသည်။
"ကိုး မနေ့ညကငါဘာတွေလုပ်လိုက်မိသေးလဲ"
"မနေ့ညကမင်းလင်ကိုယ့်ကိုသဝန်တိုပြီးအမရာကိုမင်းဖြဲတယ် အရက်ေတွအမူးသောက်ပြီးပေါက်လွတ်ပဲစားတွေမြတ်ထင်တို့နဲ့ပြောတယ် ကိုယ်နဲ့တူတူကတယ် ပြီးတော့ကိုယ့်ကိုလေလူတွေအများကြီးရှေ့မှာဆွဲနမ်းတယ် လူရှေ့သူရှေ့မှာကိုယ်တို့ကစ်ဆင်ဆွဲကြတယ်
ပြွတ် ပြွတ်နဲ့နေတာပဲအိမ်ရောက်တော့လဲလေကိုယ့်အေကာင်ကိုလဲေလအတင်းလာစတာသိလား"
"ကိုးးး ဘာလို့ငါ့ကိုအဲ့လောက်လွှတ်ထားရတာလဲ လူရှေ့သူရှေ့မာ ရှက်လိုက်တာဟာ အဲ့အကြောင်းတွေထပ်မပြောနဲ့"
လက်ရုံး၏နောက်ဆုံးစကားမှာတော့ခြယ်ရှက်စိတ်ကြောင့်မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးနီရဲနေပြီ။
ရှက်သွေးဖြာကာ ရှက်ရမ်းရမ်းနေသောခြယ့်အားလက်ရုံးနှာခေါင်းလေးအားညှစ်ဆွဲလျက်
"ကဲ ကဲ ထားလိုက်တော့နော် ကိုးထပ်မပြောတော့ဘူးနော် ညတုန်းကကွာကိုယ့်မိန်းမထန်ချက်ကကွာ ကိုယ့်dickကို..
"ကိုးးးး"
"စတာ စတာလို့ မစတော့ဘူးနော်"
ခြယ် ခေါင်းထဲမှာညကသူတို့နှစ်ဦး၏အဖြစ်အပျက်များကိုပြန်မှတ်မိလာတော့ ခြယ့်မှာရှက်စိတ်နှင့်မျက်နှာမထားတတ်ဖြစ်ကာ လက်ရုံးအားအကြည့်လွဲနေသည်။
လက်ရုံးနှင့်မျက်လုံးချင်းပင်မဆုံေအာင်မျက်လွာချထားသည်။
အရှက်အကြောက်ကြီးသည့်ခြယ့်ကိုအတော်နေရထိုင်ရခက်အောင်သူလုပ်မိလိုက်ပြီဆိုတာလက်ရုံးသိလိုက်သည်။
ထို့ကြောင့် ခြယ်ထိုအကြောင်းအာ့မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်သွားကာေနရမခက်ေစေတာ့ရန်လက်ရုံးစကားလွှဲလိုက်သည်။
"အရက်နာကျနေလား ကိုယ့်မိန်းမလေး ကဲ လာထ မျက်နှာသစ် ရေမိုးချိုးပြီး လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်အောင်လုပ်ပေးမယ်"
လက်ရုံး ပြောရင်းနှင့်အိပ်ရာထက်မှခြယ့်ကိုယ့်အား စွေ့ကနဲပွေ့ချီလိုက်သည်။
ရုတ်တရတ်ဆန်စွာဖြစ်သွား၍ ခြယ့်၏လက်သွယ်သွယ်တို့ကလက်ရုံးလည်တိုင်အားတွယ်ဖက်ပြီးသားဖြစ်သွားသည်။
"ကလေးသေးသေးလေးကိုကိုယ်ကမျက်နှာလဲသစ်ပေးမယ်နော် ရေလဲချိုးပေးမာ"
"ငါ့ဘာသာလုပ်နိုင်ပါတယ်လို့"
"ကိုးလုပ်ပေးမယ်ဆိုနေ"
လက်ရုံး ခြယ့်ကိုယ်အားပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင်သယ်လျက် ရေချိုးခန်းထဲသို့ပွေ့ချီခေါ်သွားသည်။ ထို့နောက်ရေချိုးခန်းထဲမှသွားတိုက်ဘေစင်ေပါ်သို့ခြယ့်ကိုယ်လေးအားအသာယာချေပးလိုက်သည်။
ကျဉ်းမြောင်းသည့်ဘေစင်ပေါ်တွင်ခြယ့်အားတင်ပါးလွှဲထိုင်စေကာ သူကတော့သွားတိုက်ဆေးထည့်ပြီးလျှင် ခြယ့်အားစိတ်လိုလက်ရပင်သွားပါတိုက်ပေးသည်။
ထို့နောက် ညကသူခြယ်အအေးမမိစေရန် ခြယ့်ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာသူဝတ်ပေးထားသည့်ဇာပါးညအိပ်အကျီအားချွတ်ခိုင်းလေသည်။
ခြယ် ချက်ချင်းမချွတ်ပဲအင်တင်တင်ပြုနေသည်။
"ရှက်စရာကြီး"
"ဘာကိုရှက်မှာလဲ ငါအကုန်မြင်ဖူးပြီးသား မင်းလင်ကိုရှက်စရာလား ကဲ ကြာတယ် ငါ့ဘာသာငါပဲချွတ်ပေးမယ်"
လက်ရုံး ပိုင်ဆိုးပိုင်နင်းပင်ခြယ့်ညဝတ်အကျီအားဆွဲချွတ်ယူလိုက်သည်။
အကာရံကင်းမဲ့သွားသော ခြယ့်ကိုယ်လုံးလေးကမိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းပေါ်ထွက်လာလေပြီ။
အကာကွယ်ကင်းမဲ့နေသောရင်သားတို့ကလဲအကြည့်မလွှဲနိုင်အောင်ပင်ဆွဲဆောင်ထားသည်။
ထို ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်း၊ထိုရင်သားနှင့်တင်သားများသည်ဘယ်သောအခါဖြစ်စေလက်ရုံးကိုရူးလောက်အောင်ဆွဲဆောင်နိုင်သည်။
မှီဝဲပါများလာလို့ငြီးငွေ့သွားသည့်အထဲမှာခြယ့်ခန္ဓာကိုယ်မပါခဲ့။
ထို့အစား စားရလေမဝနိုင်လေဖြစ်ကာ အတောမသတ်နိုင်သည့်လိုအင်ဆန္ဒတို့ကိုသာဖြစ်ပေါ်စေသည်။
လက်ရုံး ဘေစင်အောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။
လက်ရုံး၏ရှည်ေသာအရပ်ေကြာင့်
ဒူးေထာက်ေနတာေတာင်သူ့ဧ။်မျက်နှာနှင့်ခြယ့်ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းသည်တစ်တန်းထဲဖြစ်ေ
နသည်။
လက်ရုံး ခြယ့်၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားသို့သူ့မျက်နှာကိုတိုးဝင်လိုက်သည်။
ခြယ့် ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးအားနူတ်ခမ်းဖြင့်ဖိကပ်နမ်းလိုက်သည်။
ထို့ေနာက်ခြယ့်ပေါင်နှစ်ဖက်အတွင်းသို့မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။
"ကိုးး"
ထို့နောက်လက်ရုံး ခြယ့်၏ပိုင်နက်လေးအားနှာခေါင်းမြုပ်မတတ်နမ်းရိူက်လိုက်သည်။
ထို့နောက် ခြယ့်၏ပိုင်နက်အားသူ့၏လျှာဖျားလေးဖြင့်စတင်တို့ထိလိုက်သည်။
လက်ရုံး၏ေနွးသောလျှာနှင့့်အထိအတွေ့ကြောင့်ခြယ့်မှာကြက်သီးမွေးညင်းထသွားကာ ကျောပင်ကော့တက်သွားသည်။
မိမိပေါင်နှစ်ဖက်ကြားတွင်နေရာယူထားသော လက်ရုံးခေါင်းထက်ရှိဆံပင်တို့အားလက်နှင့်ဆွဲမိလျက်သားဖြစ်သွားသည်။
"ကိုး မလုပ် မလုပ်နဲ့"
"ကိုးပြုစုပေးပါရစေ"
"မလုပ်.."
လက်ရုံးကဆက်၍ခြယ့်ပိုင်နက်အတွင်းသို့မိမိလျှာဖြင့်လိုက်လံထိတွေ့တော့သည်။
ပိုင်နက်အတွင်းမှ ပန်းဖူးလေးအားလက်ရုံးလျှာဖြင့်လျက်လိုက်ချိန်မှာတော့ ခြယ့်တစ်ကိုယ်လုံးကျဉ်တက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရကာ လက်ရုံး၏ဆံသားတို့အားဆောင့်ဆွဲမိသွားသည်။လက်ရုံးကတော့ ထိုပန်းဖူးလေးအားနူတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖြင့်ဖိကပ်လိုက်ကာနူတ်ခမ်းဖြင့်စုပ်ယူလိုက်သည်။
"အင့် အ"
"...."
"အာ အာ..အ"
"ကောင်းတယ်မလားဟင် ကိုးလုပ်ပေးတာ"
"အင် အာ..အ"
လက်ရုံး ခြယ့်ပိုင်နက်၏နေရာအနှံ့လျှာဖြင့်မွေနှောက်ပြီးလေတော့ ခြယ့်ပိုင်နက်လေးကလဲအတော်လေးစိုနေပြီဖြစ်သည်။
စိုစွတ်ေနပြီဖြစ်သည့်ခြယ့်ပိုင်နက်အားလက်ရုံး
နောက်ဆုံးတစ်ချက်လျှာနှင့်သပ်လျက်လိုက်ကာ ပြွတ်ခနဲမြည်အောင်အနမ်းပေးလျက်
ဒူးထောက်နေရာမှမတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။
"ကိုးတို့စကြရအောင် ဘေဘီ"
"ကိုးဒါကမနက်ကြီးလေ"
"မနက်ပိုင်းမXိုးရဘူးလို့ဘယ်သူဥပဒေထုတ်ထားလို့လဲ"
"ဟယ် ဘာလို့စကားကိုကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းတွေပြောနေတာလဲ ငါနားရှက်တယ်"
"XိုးတာကိုXိုးတယ်လို့မခေါ်လို့ကိုးဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ"
"မသိဘူးဟာ အဲ့လိုကြီးတော့မခေါ်နဲ့"
"အာ့ဆိုဒီလိုခေါ်ကြရအောင် မြွေကိုတွင်းထဲထိုးသွင်းခြင်းလို့လေ"
"ကိုးးး"
ခြယ်ရှက်သွေးဖြာကာ သူ့နာမည်အားဆောင့်ခေါ်လိုက်သောကြောင့်လက်ရုံးမှာသဘောကျစွာဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်မိပါတော့သည်။
လက်ရုံး မြွေကိုတွင်းထဲထိုးသွင်းခြင်းလုပ်ဆောင်ရန်လဲအတော်လေးစိတ်အားထက်သန်နေပြီဖြစ်၍ သူဝတ်ထားသည့်တီရှပ်အမဲေရာင်ခပ်ပွပွအားဆွဲချွတ်ယူလိုက်သည်။
ဝတ်ဆင်ထားသည့် ပေါင်လယ်လောက်ရှိဘောင်းဘီတိုကလဲ လက်ရုံးလွတ်လွပ်လပ်လပ်ရှိလို၍ underwear မခံထားေသာေကြာင့်အောက်ကကောင်၏ဖုဖောင်းကြွတက်လာမှုကိုထင်ထင်ရှားရှားပင်မြင်နေရသည်။
"စကြရအောင်နော် မြခြယ်"
ခြယ်သည်လဲ သူ့ဧ။်အောက်ပိုင်းအားလက်ရုံး၏ပညာသားပါပါပြုစုပေးထားမှုကြောင့် အတော်လေးလဲစိုနေပြီဖြစ်သလိုမိမိသွေးသားလဲတောင်းတနေပြီဖြစ်၍ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
ခြယ့်၏ခွင့်ပြုချက်ရသည်နှင့် လက်ရုံး ကြွေဘေစင်ထက်ရှိခြယ့်ကိုယ်လေးအားတဖန်ပွေ့ယူလိုက်ပြန်သည်။
ထို့နောက် နံဘေးရှိ bathtub ထဲသို့ခြယ့်ခန္ဓာကိုယ်အားနေရာချပေးလိုက်သည်။
ထို့နောက် ဘုံဘိုင်ခေါင်းအားလှည့်ဖွင့်လိုက်ကာ bathtub ထဲသို့ရေများတဖြည့်ဖြည်းချင်းပြည့်လာစေကာ ရေချိုးကန်အတွင်းဆပ်ပြာမြုပ်များအားပြည့်လျှံစေသည်။
လက်ရုံးသူ၏short pantsအားချွတ်ယူလိုက်ကာ ထိုshort pants အားကြမ်းပေါ်သို့ပုံချလိုက်သည်။
ဗလာကျင်းဖြစ်သွားသော သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား bathtub ထဲသို့ဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်ရောက်လိုက်သည်။လက်ရုံးပါဝင်ရောက်လာပြီဖြစ်၍အထဲရှိရေနှင့်ဆပ်ပြာမြုပ်တို့သည်အပြင်ဘက်သို့အနည်းငယ်လျှံထွက်ကြကုန်သည်။
လက်ရုံးနှင့်ခြယ်bathtubအတွင်း၌မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားဖြင့်နေရာယူထားကြသည်။
လူနှစ်ယောက်ဝင်ထား၍ ဒီbathtubအကျယ်ဝန်းေကြာင့်နှစ်ေယာက်သားအနည်းငယ်ကျဉ်းကျပ်သလိုဖြစ်နေပေမယ့်အဆင်တော့ပြေနေကြသည်။
မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေလျက်ဖြင့် လက်ရုံးကတော့ဒူးထောက်လျက်ထိုင်နေကာ
ခြယ့်၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်အားသူ့ပေါင်ပေါ်သို့ဆွဲယူတင်ထားသည်။
လက်ရုံးကပင်ဦးဆောင်လျက် မျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိခြယ့်အနားသို့တိုးကပ်သွားကာခက်ထန်ေသာပြင်သစ်အနမ်းကြမ်းတို့ကိုစတင်လိုက်သည်။
လက်ရုံး ခြယ့်၏ရေရွဲနေသည့်ရွှေလည်တိုင်အားတင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်ထားကာ နူတ်ခမ်းပါးလွှာတို့အားတစ်လွှာချင်းစုပ်ယူလေသည်။
နှစ်ဦးသား၏လျှာများအပြန်လှန်ထိတွေ့နူတ်ဆက်ကြပြီးအပြန်လှန်စုပ်ယူကြသည်။
မွတ်သိပ်သောအနမ်းကြမ်းတို့အဆုံးသတ်မှာ လက်ရုံး၏ရာဂစိတ်ရိုင်းများကတော့အတော်လေးပင်နိုးထလာလေပြီ။
လက်ရုံးဆပ်ပြာမြုပ်များနှင့်ရေတို့ရွှဲနေသည့်မိမိအကောင်ကိုနှစ်ချက်ခန့်ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။
ထို့နောက်ခြယ့်အား သူ့ပေါင်ပေါ်သို့တက်ထိုင်စေသည်။
"မြခြယ် ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်လာထိုင်"
ခြယ် လက်ရုံးပေါင်ပေါ်သို့ခွလျက်တက်လိုက်တော့သူ့၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလက်ရုံးခါးမှာချိတ်လျက်သားဖြစ်သွားသည်။
ပေါင်ပေါ်၌ကလေးလေးတစ်ယောက်လိုငြိမ်ထိုင်နေသည့် ခြယ့်အားတင်းကြပ်စွာဆွဲဖက်လိုက်တော့ အမြဲတစေအကျီအပွတို့အောက်မှာငုံလျှိုးပျောက်ကွယ်နေခဲ့ရ၍ မထင်ရှားသည့်ခြယ့်ရင်သားတို့ကလက်ရုံး၏အဝတ်ကင်းမဲ့ေနသည့်ရင်ဘက်နှင့်ပူးကပ်လျက်ရှိသွားသည်။
လက်ရုံး ခြယ့်၏ရင်သားတစ်ဖက်အားလံုးချေလျက်အညှာအားဆုပ်ချေကိုင်နေသည်။
ထို့နောက်မိမိ၏အကောင်အား ခြယ့်၏ပိုင်နက်အဝနှင့်တေ့လိုက်ကာ ညင်သာစွာတဖြည်းဖြည်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။
"အင့် အ"
"စိတ်လျှော့ထားနော် မြခြယ် အေးဆေးပါ"
"အင့် အားး"
လက်ရုံးသူ၏အကောင်အားဖြည်းဖြည်း နှင့်မှန်မှန်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
ညတုန်းကပင်အတူနေခဲ့ကြသည်ဖြစ်ရာ လွယ်လင့်တကူပင်ထိုးသွင်းနိုင်သည်။
မိမိအကောင်ခြယ့်ကိုယ်ထဲရောက်သွားတော့မှ အသွင်းထုတ်တို့ကိုခပ်မြန်မြန်နှင့်စတင်လိုက်သည်။
"ကိုးငါနာတယ်"
"ကိုယ်သိတယ် ကိုယ်သိတယ် ကိုးမကြမ်းဘူးနော် မင်းညတုန်းကလဲနာထားရတာလဲသ်ိ
တယ် မင်းေခါင်းကိုက်ေနတာလဲသိလို့ကိုးညင်သာပါ့မယ် ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်သွားကြရအောင်နော် ချစ်တယ်"
ပုံမှန်အချိန်ဆိုချစ်တယ်လို့ထုတ်ပြောရမှာသေမလောက်ကြောက်နေတဲ့လက်ရုံးကဒီလိုသူရာဂစိတ်များပြင်းထန်နေသည့်အခါမျိုးမှာဆိုရင်တော့ ဒီစကားနှင့်ခြယ့်အားချော့မော့နှစ်သိမ့်တတ်သည်။
"ငါလဲချစ်တယ်နော် အင့် အင့်"
"လက်ရုံး ဖြည်းဖြည်း"
"ဟုတ်တယ်အဲ့လိုကိုယ့်နာမည်ခေါ်ပေး"
"လက်ရုံး ချစ်တယ်"
လက်ရုံး ခြယ်မနာကျင်ရစေရန်တော်တော်လေးကိုညင်ညင်သာသာပြုလုပ်ပေးသည်။
အသွင်းထုတ်အားဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်နှင့်လုပ်ပေးနေပြီး လက်ရုံးပုံမှန်လိုဆိုစိတ်ရှိတိုင်းဆောင့်ကာဆောင့်ကာထိုးသွင်းမည်ဖြစ်သော်လဲခြယ်ထပ်ပင်ပန်းရမည်ဆိုး၍သူ့စိတ်ကိုနိုင်အောင်ထိန်းနေရသည်။
အချက်သုံးဆယ်မကသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပြီးလေတော့ လက်ရုံးမိမိမြွေအား ဂူအတွင်းမှထွက်စေလိုက်သည်။
လက်ရုံးဤမျှလောက်နှင့်မတင်းတိမ်နိုင်သေး။
ခြယ့်အားသူ့ပေါင်ပေါ်မှခဏချလိုက်ကာ
"မြခြယ်"
"ဟိုဘက်လေးကိုလှည့်ထိုင်လိုက်ပြီး နံရံကိုကိုင်ပြီးကိုယ့်အတွက်ဖင်လေးကုန်းေပးပါ"
"ဟမ်းး"
လက်ရုံးစကားကြောင့်ခြယ့်တစ်ကိုယ်လုံးရှိကြက်သီးမွေးညင်းများထသွားရသည်။
"ဟိုဘက်ကိုလှည့်လိုက်ပြီး ကိုယ့်အတွက်တင်းပါးလေးကိုနည်းနည်းကုန်းပေးပါ"
ခြယ်အင်တင်တင်နှင့်ပင်ခေါင်းငြိမ့်ပြကာလိုက်လျောလိုက်ရသည်။
ခြယ် သူ့၏ခန္ဓာကိုယ်အားတစ်ဖက်သို့လှည့်ကာလက်ရုံးအားကျောခိုင်းလိုက်သည်။
Bathtub ၏အစွန်းကိုခြယ်အားပြုကိုင်ကာ
ဒူးထောက်၍ ့လက်ရုံးပြောသလိုမိမိတင်ပါအားအနည်းငယ်ကိုင်းညွှတ်ပေးထားလိုက်သည်။
ခြယ့်၏ပုခံုးေကျာ်နေသည့် ရေစိုဆံနွယ်တို့နှင့်အတူ ဗလာကျင်းဖြစ်နေသည့်ခြယ့်ဧ။်အနောက်ပိုင်းရူမြင်ကွင်းကြောင့်လက်ရုံးမိမိလျှာအားအသာသပ်လိုက်မိသည်။
သူ့အေရှ့ကဂီတာတစ်လက်လိုကောက်ကြောင်းများနှင့်ဒီခန္ဓာကိုယ်ေလးကလေသူ့တစ်ယောက်ထဲရဲ့အပိုင်တဲ့။
ဒီလိုေတွးလိုက်မိတော့လက်ရုံးရာဂစိတ်များပိုမိုခက်ထန်လာသည်။
လက်ရုံးနောက်ကျောဘက်မှခြယ့်ကိုယ်လေးအားသိမ်းကြုံးဖက်လိုက်သည်။
ခြယ့်၏ရေရွှဲနေသည့်ပုခုံးအားနမ်းရိူက်လိုက်ကာ ခပ်ဖွဖွကိုက်လိုက်သည်။
"အားး"
ပုခုံးမှတစ်ဆင့်လျှောကာ ခြယ့်၏ထင်းနေသည့်ညှပ်ရိုးနေရာလေးအားကိုက်ယူကာ ချစ်သက်သေရာချန်ခဲ့လိုက်သည်။
သူ့၏ကျောပြင်နှင့်ပုခုံးတစ်လျှောက်အား နူတ်ခမ်းသားစိုစိုဖြင့်လိုက်လံပွတ်ဆွဲနေ၍ခြယ်တစ်ချက်တစ်ချက်ကြက်သီးမွေးညင်းများထလာရသည်။
လက်ရုံးသုခက sexနှင့်ပက်သက်လျှင်သူ့Daddyနှင့်နည်းတူစွာ အဲ့ပညာမှာတစ်ဖက်ကမ်းခပ်အောင်ကွျမ်းကျင်သည့်လူဖြစ်သည်။Positionအမျိုးမျိုးကိုမိန်းမအမျိုးမျိုးနှင့်လက်တည့်စမ်းလာခဲ့ပြီးဖြစ်၍ ဘယ်လိုလုပ်ရင်ဘယ်လိုခံစားမှုပိုကောင်းလဲသူသိသည်။
လက်ရုံးကစိတ်ရိုင်းများထန်နေသည့်အခါမျိုးမှာတစ်ဖက်ပါတနာကိုဘယ်သောအခါမှမညာတတ်ခဲ့သူဖြစ်သည်။
မိမိရမ္မက်ဆန္ဒပြည့်အောင်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆောင်ရွက်တတ်သည်။
ခြယ်နှင့်အတူနေသည့်အခေါက်တိုင်းမှာတော့ ခြယ်နာကျင်သွားရမည်ဆိုး၍
ဘယ်သောအခါမှသူ့စိတ်ကိုလွှတ်မပေးတတ်ခဲ့။
တတ်နိုင်သမျှခြယ့်ကိုသူညှာတာခဲ့သည်။
လက်ရုံးက sexလုပ်သည့်နေရာမှာ အရှေ့ဘက်ရပ်ဝန်းနှင့်ဆက်ဆံရသည်ကိုပို၍နှစ်သက်သည်။
ပိုပြီးလွတ်လပ်သည်။ပိုပြီးကျယ်ပြန့်သည်။
ထို့ကြောင့်အမြဲတစေ လက်ရုံးနှင့်ခြယ်တို့အတူနေဖြစ်သည့်အခါတိုင်း သူ့အကြိုက်ဖြစ်သည့် အရှေ့ဘက်ရပ်ဝန်းလေးကိုသာရွေးချယ်ဖြစ်သည်။
ဆယ်ခါတစ်ခါမှသာ အနောက်ဘက်ရပ်ဝန်းဆီနယ်ချဲ့တတ်သည်။
ယခုတစ်ကြိမ်တွင်တော့လက်ရုံးအရှေ့ဘက်နှင့်မတင်းတိမ်နိုင်စွာအနောက်ဘက်သို့အင်ပါယာချဲ့တော့မည်ဖြစ်သည်။
"စကြရအောင်"
"ကိုး အရမ်းမကြမ်းပါနဲ့နော် အနောက်ဘက်ဆိုငါကြောက်တယ်"
"ဒီတိုင်းပါပဲကလေးလေးရဲ့ မနာဘူနော် ကိုးညင်သာမာပါ"
လက်ရုံး ခြယ့်ခါးအားဆွဲဖက်ယူလိုက်ကာ လက်တစ်ဖက်နှင့်ရေစိုနေသည့်ခြယ့်ဆံကေသာတို့အားပွတ်သပ်နေသည်။
ထို့နောက်အာသာမပြေနိုင်သေးသည့်သူ့အကောင်အားခြယ့်၏အနောက်ဘက်ပန်းပွင့်လေးထဲသို့တစ်ရစ်ချင်းထိုးသွင်းသည်။
တင်းကြပ်နေသော ခြယ့်အတွင်းပိုင်းကလွယ်လွယ်နှင့်သွင်းမရ။
ထို့ကြောင့် လက်ရုံး bathtub အပြင်ဘက်ရှိဆပ်ပြာရည်ဘူးအားလက်လှမ်းယူလိုက်ကာ မိမိအကောင်အားဆပ်ပြာရည်အနည်းငယ်သုတ်လိမ်းလိုက်သည်။
"မင်းရဲ့အနောက်ဘက်လေးကလေအမြဲတမ်းတင်းကြပ်နေတာပဲ ကိုယ်အရမ်းကြိုက်တာပဲကွာ"
"အင့် အားး"
"ခဏလေးနော် ရတော့မယ်"
"အားး"
"အင့် အ့ အင်းး"
"ခဏလေးသည်းခံနော်"
ဆပ်ပြာ၏အကူညီကြောင့် ယခုနကလောက်မခက်ခဲတော့ပဲလက်ရံုးအေကာင်အလျင်အမြန်ဝင်ရောက်သွားတော့သည်။
ခြယ့်၏ပူနွေးေနွးစေးပိုင်နေသည့်အတွင်းသားနုနုတို့ကလက်ရုံး၏ခံစားမှုတို့အားတိမ်ပေါ်ထိတက်စေသည်။
သူ့ကိုသူသိပ်မကြာခင်ထုတ်လွှတ်တော့မည်ဆိုတာလက်ရုံးသိလိုက်သည်။
လက်ရုံး မထုတ်လွှတ်မီအချိန်လေးအတွင်း သူ့အကောင်အားခပ်သွက်သွက်အသွင်းအထုတ်ပြုလုပ်တော့သည်။
ရေထဲတွင်စိမ်လျက်ဆက်ဆံေနခြင်းက သူရောခြယ်ပါမတူညီသည့်ခံစားချက်တို့ဖြစ်ပေါ်နေသည်။
"အားး အ့ အ့"
"လက်ရုံး အ့ အားး"
"အင်းးး "
"မြခြယ် ကြိုက်လားဟင်"
"အွန်းး"
"ကိုယ်ပြီးတော့မယ်"
"ခဏပဲနော်"
မြန်ဆန်လှသော25ချက်ခန့်ထိုးသွင်းချက်များအပြီးမှာတော့ လက်ရုံး ခြယ့်ကိုယ်တွင်းမှာပင်အောင်မြင်စွာထုတ်လွှတ်နိုင်လိုက်သည်။
လက်ရုံးထုတ်အလွှတ်အပြီးမှာတော့ ခြယ်လဲမောဟိုက်စွာပင်ဒူးေထာက်ေနရာမှရေထဲသို့ဖင်ထိုင်ချလိုက်သည်။
"ဟူးးး"
လက်ရုံးလည်းပဲ အနောက်ဘက်သို့မှီချလိုက်ကာပစ်ထိုင်လိုက်သည်။
"ပင်ပန်းသွားပြီ ဒါပေမဲ့လေကိုယ်သိလိုက်တာတစ်ခုရှိတယ်သိလား"
ခြယ် လက်ရုံးအားကျောပေးထားရာမှ ခန္ဓာကိုယ်အားလက်ရုံးနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင်သို့ပြန်ပြောင်းလိုက်သည်။
"ရေတွေထဲမှာfuckရတာတအားကောင်းတယ် နောက်ကျရင်လဲရေထဲမှာပဲလုပ်ကြမယ် ဒီေရချိုးဇလံုကနည်းနည်းကျဉ်းကျပ်သေးတယ် ကိုယ်တို့ရေကူးကန်ပါတဲ့အိမ်တလုံးဝယ်ကြမယ် ပြီးရင်ညတိုင်းရေထဲမှာလုပ်ကြမယ် ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းဆိုတော့ပိုcomfortတာပေါ့ ညတိုင်းညတိုင်းကိုရေထဲမှာလွတ်လွတ်လပ်လပ်မြွေကိုဂူထဲထည့်မယ်"
"အော် လေဖြတ်ကုန်မာပေါ့လက်ရုံးရယ်"
"အဟားး ဟုတ်သားပဲနော်"
"စိတ်ကူးတွေယဉ်နေတာတကထဲကို"
"ကိုယ်တကယ်ကြိုးစားမှာလို့ ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ရပ်ကွက်တခုခုမှာ ဥပမာရွှေတောင်ကြားလိုပေါ့ အဲ့လိုနေရာမျိုးမှာကိုယ့်လုပ်အားနဲ့ရှာလို့ရတဲ့ငွေနဲ့ရေကူးကန်ပါတဲ့အိမ်တလုံးဝယ်ဖို့ကြိုးစားမယ် ဘယ်သူ့ပိုက်ဆံမှမပါပဲကိုယ်ရှာလို့ရတဲ့ငွေနော် ဒီကွန်ဒိုကကျဉ်းလွန်းတယ်
ကိုယ်တို့ကလေးတွေမွေးလာရင်ဒီနေရာကမိသားစုလေးယောက်လောက်အတွက်ဆိုကျဉ်းနေမာပေါ့ ခြံနဲ့ဝန်းနဲ့ဆိုသူတို့ပြေးလွှားဆော့ဖို့လဲပိုကောင်းတယ် တနင်္ဂနွေနေ့ကိုfamily'sdayအဖြစ်သတ်မှတ်ပြီးအဲ့ေန့တိုင်းကိုယ်တို့ရေကူးကန်ဘေးမှာမုန့်တွေလုပ်စားကြမယ်"
လက်ရုံးစကားကြောင့် ခြယ်မျက်လွှာလေးကျသွားကာ လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့်
"ငါကကလေးမေမွးနိုင်ဘူးလေ ကိုး"
"အာ ဆောရီးပါ ကိုယ်မေ့သွားလို့ ကိုယ်မရည်ရွယ်ပါဘူး ဝမ်းမနည်းပါနဲ့နော် "
လက်ရုံး သတိလက်လွတ်ဖြင့်ပြောဆိုလိုက်သည့်စကားကခြယ့်ကိုဝမ်းနည်းစေသည်။
လက်ရုံးလဲ အနာဂတ်အကြောင်းတွေကိုပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်တိုင်ပင်နေရင်းဖြင့် သူတို့စုံတွဲက တခြားသောလင်မယားတွေလိုရင်သွေးရတနာမရနိုင်တာမေ့မေ့လျော့လျော့ဖြစ်သွားခဲ့သည်။
သူ့အပြောကြောင့် ခြယ့်မှာမျက်နှာလေးညိုးနွမ်းကျသွား၍လက်ရုံးမှာပြာယာခတ်နေတော့သည်။နောက်ဆိုစကားပြောရင်းသတိလက်လွတ်မပြောဆိုမိအောင်သတိကပ်ရပေတော့မည်။
"နော် ဝမ်းမနည်းပါနဲ့ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်အချစ်ရယ်"
ရေစိမ်တာကြာလုပြီဖြစ်၍ အနည်းငယ်ပြာနှမ်းနေသောခြယ့်၏နူတ်ခမ်းတို့အားလက်ရုံးထိကပ်ရုံမျှသာနမ်းပြီးေချာ့မြူလိုက်သည်။
"မင်းနူတ်ခမ်းတွေပြာနေပြီ ရေချိုးတာကြာနေပြီ
တော်လိုက်တော့နော် တော်ကြာဖျားနေနာနေမှ"
"ဟပ်ချိုးး"
"ဆိတ်ဖွား ငါ့မယားအသက်တစ်ရာအနာမရှိ"
"ရွှတ်"
"ကဲ ကဲ ဖျားတော့မာပဲ မြန်မြန်တော်လိုက်တော့ ရေချိုးပြီးရင်လဲနွေးနွေးထွေးထွေးဝတ်နော် ကလေးလေး"
ပြောနေရင်းနှင့်ပင်နှာချေကာ နှာရည်တရွှတ်ရွှတ်သံဖြစ်လာ၍ လက်ရုံးမှာခြယ်များဖျားသွားမလားဟုစိုးရိမ်မိသွားသည်။
ထို့ကြောင့် ခြယ့်အားသူ့ကြောင့်ညစ်ပတ်သွားသည့်နေရာများအားဆေးကြောပေးလိုက်ကာ အမြန်ရေချိုးတာရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။
သူကိုယ်တိုင်လဲခြေချောင်းလက်ချောင်းများရေနူးနေ၍ ခပ်သုတ်သုတ်ပင်ရေကမန်းကတန်းချိုးလိုက်ရတော့သည်။
****
လက်ရုံး ရေချိုးခန်းထဲမှထွက်လာတော့
ရေချိုးပြီးခါစ ရေရွှဲနေသည့်ဆံသားတို့အားတဘက်ဖြင့်သုတ်လျက် သူနှင့်မတော်သည့်
လက်ရံုးအဝတ်အစားများအားယူဝတ်ကာ
ကုတင်ထက်တွင်တင်ပျဉ်ခွေလေးထိုင်နေသည့်ခြယ့်အားမြင်လိုက်ရသည်။
လက်ရုံးမှာသူ့မိန်းမ၏ထိုပုံစံလေးကိုမြင်လိုက်ရတော့ အသဲတွေအူတွေတုန်ခါသွားသလားပင်။
**ချစ်စရာလေးကွာ အမလေးး အဲ့လောက်ချစ်ဖို့ကောင်းရလား ငါ့မိန်းမရာ**
လက်ရုံး၏မိုးပြာရောင်တီရှပ်လက်ရှည်အားယူဝတ်ကာ လက်ရုံး၏အားကစားဘောင်းဘီအမဲရောင်အပွကြီးကိုယူဝတ်ထားသည့်သူ့မိန်းမကလက်ရုံးမျက်လုံးထဲမှာချစ်ဖို့ကောင်းသည်ဆိုတာထက်ပင်ပိုနေသည်။
လက်ရုံး၏အင်္ကျီလက်ရှည်က
ခြယ့်၏လက်ဖျားအထိေရာက်ေနရံုမက လက်ချောင်းတွေအထိပါအကျီထဲမြုပ်နေသည်။
ဘောင်းဘီရှည်ကလဲလက်ရုံးခန္ဓာကိုယ်အတွက်တော့အကြပ်ပေမယ့် သူနဲ့မှအတော်ကြီးကိုပွနေလေသည်။ပိန်ပိန်ပါးပါးလူကောင်လေးကအဝတ်တွေထဲမှာမြုပ်နေသည့်ပုံကို လက်ရုံးမှာကြည့်ရင်းပြုံးလိုက်မိသည်။
တကယ်ပါ သူ့မိန်းမကတကယ့်ကိုချစ်စရာဝက်ဝံပေါက်လေး။
လက်ရုံး ဗီရိုအားဆွဲဖွင့်ကာအဝတ်ရွေးနေတုန်း ခြယ့်အားမသိမသာတစ်ချက်တစ်ချက်စောင်းငဲ့ကြည့်နေမိသည်။
တီရှပ်ခဲရောင်အားခေါင်းမှစွပ်ဝတ်လိုက်ရင်း လက်ရုံးခြယ့်ထံသို့
"ခေါင်းကိုခြောက်အောင်သုတ်နော် ဖျားမယ်"
"လက်ရုံး"
ချွဲသလိုလိုလေသံလေးဖြင့်လေသံဆွဲကာသူ့နာမည်ကိုခေါ်လာသောခြယ့်ကြောင့်လက်ရုံးမှာအလိုလိုပြုံးမိလျက်သားဖြစ်သွားသည်။
"ဗျာ..."
"ငါဗိုက်ဆာနေပြီ"
"ဟုတ်သား မေ့နေတာ မနက်9နာရီတောင်ရှိပြီ မင်းဘာမှမစားရသေးဘူး ကိုယ်ဂျိုးကိုသွားဝယ်ခိုင်းလိုက်မယ်နော် ဘာစားချင်လဲ"
ု
"ချောကလက်ကိတ် ပြီးတော့ တာကိုရာကီလဲစားချင်တယ် ပြီးတော့စပါကတီရောပဲ ငါဝက်သားကင်လဲစားချင်တယ် ဖက်ထုပ်ရောပဲ "
"ဟုတ်တယ် ခန္ဓာကိုယ်ကပင်ပန်းနေတဲ့အချိန်မှာမနက်စာကိုများများစားပေးရတယ် နောက်ရောဘာစားအုန်းမလဲ
စားချင်တဲ့စိတ်ပေါ်လာတာမှန်သမျှအကုန်စားပေးရတယ် စားချင်တာကိုမစားရရင်ဘယ်ကောင်းမလဲ"
"အဲ့တာဆိုအားလူးထောင်းနဲ့ မုန့်လင်မယား တော်ပြီဒါပဲ"
"ဟုတ်ပြီ ခဏလေးတော့စောင့်နော် ကိုယ်ဂျိုးကိုလွှတ်လိုက်မယ်"
လက်ရုံးအိပ်ခန်းထဲမှထွက်ကာ ဂျိုးအခန်းသို့သွား၍ ခြယ်စားလိုသည့်စားစရာများနှင့် အရက်နာကျ၍ခေါင်းကိုက်နေသည့်ခြယ့်အတွက်လိုအပ်သည့်ဆေးဝါးများနှင့် လိုအပ်မည့်ထင်သည့်ေဆးများအားဆေးများကိုပါဝင်ဝယ်ရန်မှာကြားလိုက်လေသည်။
***
🎶 ကိုယ်လွမ်းတတ်မှန်းသိရဲ့နဲ့မင်းထားခဲ့ ဒါဘာကြောင့်လဲပြောခဲ့ပါလား ကိုယ့်ဘေးနားမင်းမရှိတော့ရင်ကိုယ့်ရဲ့ဘဝပျောက်ဆုံးတဲ့အနက်အဓိပ္ပာယ်များ
ခိုလှုံရာရင်ခွင်မဲ့သောနေ့တွေ မှောင်မိုက်ခြင်းအတိဖုံးလွှမ်းခဲ့ မျှော်လင့်ထားသမျှဆုံးရူံးခဲ့ပြီ
မင်းသိရဲ့လား...🎶"
ကားပေါ်တွင်ပျံ့လွင့်နေသည့်အဆွေးသီချင်းနှင့်အတူ မီးနီနေသည့်မီးပွိုင့်ကိုငေးစိုက်ကြည့်ကာဆွေးနေသူကတော့ဂျိုးပင်ဖြစ်သည်။
စိတ်တွေဘယ်လောက်တောင်လွင့်ပျံသွားခဲ့မှန်းတော့မသိ မီးစိမ်းသွားတာကိုတောင်သတိမထားမိ၍ အနောက်ကားကအဆက်မပြတ်ဟွန်းတီးလေတော့မှ ဂျိုးသတိကပ်ကာကားထွက်လိုက်သည်။
ဂျိုးစိတ်နှင့်လူနှင့်မကပ်သည့်နေ့တွေညတွေများပြီ။လဲ့လွင်ဘက်မှသူ့ကိုအဆက်သွယ်ဖြတ်သွားထဲကဂျိုးရဲ့ဘဝဟာပြန်လည်အရောင်သွေးမဲ့သွားခဲ့သည်။
နဂိုထဲကအတွေးပေါင်းစုံနှင့်အမြဲလိုလိုမပျော်မရွှင်ဖြစ်နေသည့်ဂျိုးဘဝထဲရုတ်တရပ်လဲ့လွင်ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။
အေးတိအေးစက်ဂျိုးကို အတင်းလိုက်ရောကာဂျိုးဘဝကိုထဲထဲဝင်ဝင် ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ဂျိုး၏တစ်နေ့တာဟာသူ့၏အဆဲသံလေးတွေပါမှပြည့်စုံခဲ့သည်။
'ကျွန်တော်ကယောကျာ်းလေးဗျ'ဆိုကာ အတင်းကိုယောကျာ်းဖြစ်ချင်သည့်ထိုကလေးကိုဂျိုးလွမ်းသည်။
ဂျိုးမှာဒီတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်အရွယ်ရောက်မှ 18နှစ်ကလေးထံမှ အကြောင်းမရှိအဆက်သွယ်ဖြတ်ချခံလိုက်ရထဲကဂျိုးမှာထိုင်မရထမရဖြင့် စိတ်နှင့်လူလဲမကပ်တော့။
6လ 6လတောင်ရှိခဲ့ပြီ ထိုကလေးဂျိုးကိုပလစ်ထားတာ။
"မှာလိုက်တာတွေတော့စံုေတာ့မယ် မုန့်လင်မယားနဲ့ Takoyaki ကဘယ်သွားဝယ်ရပါ့မလဲမသိဘူး တော်တော်နီးနီးစပ်စပ်တွေကိုဝယ်ခိုင်းလိုက်တာပဲ အာလူးထောင်းကလဲဆိုင်တိုင်းမရပြန်ဘူး ကျစ်"
"အားဆေးတွေရယ်ဟိုဟာဒီဟာေဆးေတွကလဲဝယ်ရအုန်းမယ် ဒီ ငါ*ိုး မပြောလိုက်ချင်ဘူး မှာလိုက်တဲ့ဆေးတွေကလဲ ကျစ် ဒီလောက်တပုံတပန်ကြီးကိုငါကဘယ်လိုလုပ်ခဏလေးနဲ့ဝယ်နိုင်မလဲ စားသောက်ဆိုင်တွေကိုလဲချက်ချင်းရရအောင်သူ့အဖေဆိုင်မှတ်နေလားမသိဘူး"
ဂျိုး သူရေးမှတ်လာသည့်ပစ္စည်းစာရင်းကိုကြည့်ပြီးတစ်ယောက်ထဲပွစိပွစိရေရွတ်နေလေသည်။လက်ရုံးကလဲလက်ရုံး။
သူ့မိန်းမဗိုက်ဆာနေလို့သူ့မိန်းမစားချင်တာမှန်သမျှကို9နာရီမခွဲခင်ဝယ်လာခိုင်းသည်။
မဖြစ်နိုင်တာကြီးကိုလက်ရုံးကတော့ဇွတ်။
ကျန်သည့်မုန့်တွေကတော့ရှာဝယ်ရတာသိပ်မခက်ခဲပေမယ့် မုန့်လင်မယားကိုတော့ဂျိုးရှာမရ။
အဲ့လိုမုန့်မျိုးကပွဲဈေးတို့ ၊ရပ်ကွက်ဈေးတို့မှာပဲရှ်တတ်တာများ၍ ဂျိုးအနီးနားရှိရပ်ကွက်ဈေးတခုခုကိုသွားဖို့လမ်းကြောင်းတည်လိုက်သည်။
"ပြောရင်းငါစိတ်ကပေါက်လာပြီ *ီးပဲ လက်ရုံးသုခ လူပါးဝတဲ့ကောင် ငါအလုပ်ထွက်ပစ်မယ်"
ဂျိုးမှာစိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့်လက်ရုံးထံမေတ္တာများပို့သလိုက်သည်။
ဂျိုးစိတ်မကြည်မလင်နှင့်ပင် မှာလိုက်တာအမြန်ဆုံးဝယ်နိုင်ရန်ကားကိုအရှိန်တင်မောင်းလိုက်မိသည်။
အရှိန်မလျော့ပဲဆက်မောင်းလာခဲ့ရာမှ လမ်းကြားတစ်ခုကြားထဲမှ နီနီရဲရဲပုံရိပ်တစ်ခုကအမြင်လွှာထဲကိုတိုးဝင်လာသည်။
ဂျိုး ချက်ချင်းပင်အလျင်မှီအောင်ဘရိတ်အုပ်လိုက်သော်လဲ အရှိန်တင်ထားခဲ့သောကြောင့်ချက်ချင်းမရပ်လိုက်နိုင်ပဲ အရှိန်ခပ်ဖျော့ဖျော့ဖြင့်ထိုကားရှေ့ဖြတ်ဝင်လာသည့်ပုံရိပ်အားဝင်တိုက်ပြီးဖြစ်သည်။
ဂျိုးခေါင်းနပန်းကြီးသွားသည်။
သေသွားပြီလား။
သူလူတစ်ယောက်ကိုကားနှင့်တိုက်သတ်လိုက်မိပြီလား။
Advertisement
- In Serial48 Chapters
Records of the Weakest Emperor
Genre: Fantasy, Romance, Adventure, Action, Evil Gods, Evil Religions, Goddesses, Hidden Abilities, Industrialization, Mature Protagonist, Manipulative Characters, Mystery Solving, Mythology, Nobles, Time TravelCalvin Villanueva was once heralded as the savior of the world. His might was unrivaled despite possessing the weakest class in Las Felipinas. But in a cruel twist of fate, his achievements were turned against him and in a span of a single night, he went from experiencing heaven to plunging into the deepest parts of hell.Captured and imprisoned by the Sucklings, an alien invader who came from a different realm. Calvin became their Scribe, the Keeper of History, and ultimately... He arrived at the peak of the weakest Writer Profession and became the Author of Fate. Unfortunately, it was already too late. The world was now in ruins and Calvin only had a single choice in front of him.It was death.He may have chosen death but he had proven before his death that he was indeed the true savior of humanity.Manipulating fate, twisting time and space...Calvin went back to the past for a second chance to turn things around!After countless life and death battles, who was it that snatched everything away from me? Under the tribulation of sorrows and the tossing of wind and rain, humanity may have betrayed me, but I shall save them once again!Bringing with me the memories of my past, those who dare to block my way shall be killed!My return to the summit begins!
8 188 - In Serial6 Chapters
The Celestial Blade
At the turn of an era, an unlikely occurrence is born into the world, able to wield magic and control the origin of life, Irhamel Stingryn starts his journey into Magic and Military Arts. This is a story of a boy who grows to be the most powerful and famous Hexblade that ever walked the earth. Contains swearing and gore viewer discretion advised Release Schedule: Monday, Wednesday, and Friday at 6 AM for the first 18 chapters (6 weeks) then 1 Chapter every 2 to 4 weeks(schedule may vary depending on real life situations, may take long but release long batch of chapters instead in some instances)Chapter Word Count: 1800 to 2800 wordsIt may contain mature content -------------Disclaimer: The first couple of chapters may feel a bit unrefined, so I'll work a little on editing them as I finish the batch I'm currently working on. I'm writing a batch of 18 chapters, that I will release "Scheduled Releases" thrice a week.
8 183 - In Serial10 Chapters
Personal Agency
It is better to die knowing. Listen. The world as you know it is not as you know it. It is a construction, a facade, a mural painted over the world to hide the fact that it is very broken on some fundamental levels. That there exists an entire spiritual realm, one of cognition and perception and memory and that it teems with awful life. The world was not made for us. Jacob Irwing is a fairly normal 26 year old American man. He's an amateur photographer, unmarried and does not work in his chosen field. He is also dying, right now, in the first chapter of this story. Someone has put a bullet in him. Agent Z is a fairly abnormal woman of no nationality. Her age is classified. Her name is classified. Her background? You better believe it's classified. She works for the people who hide the truth. She is going to wake up with a hole in her head in the first chapter of this story, surrounded by corpses and also by a dying fairly normal 26 year old American man. Burned and seemingly abandoned by the Agency, Agent Z has lost her memory, her security clearance and her authorisation. All that she's gained is Jacob, who is thoroughly in this shit now. Together they must work to uncover the truth, if any such thing even exists, in this erratic urban fantasy weird-fic. Updates every Monday, Wednesday and Friday. Australian time.
8 209 - In Serial10 Chapters
Cornucopia of Hope
The graduating class of Hope's Peak Academy has been kidnapped sometime after their graduation ceremony. They wake up in a beautiful, plush mansion with no idea where they could be other than the name Our Mansion of Plenty. The physical barriers of steel plates and locked doors might not be enough to cage them, if it weren't for the malicious mechanical fairy calling itself The Fey and ruling their new lives with an iron--albeit tiny--fist. While being kidnapped is bad enough, the fact that this fairy brat is telling them to kill each other is definitely worse. Apparently, murdering one of your fellow victims is the only way to get out of this luxurious mansion. But nobody would do that...right? Cornucopia of Hope is a non-canon killing game completely alienated from the the canon universe of the Danganronpa games. The things borrowed from the games are as followed: Hope's Peak Academy, and the structure of 16ish hyper-skilled teenagers trapped in an enclosed space and being subjected to a motive, a murder, an investigation, a trial, and an execution of the presumed killer. There are no spoilers, tie ins, or previous knowledge required of the series to read this story!
8 169 - In Serial6 Chapters
Hattoran Chronicle
There is a hostile sky above me. Man will never conquer space. He may live in it, but he will never conquer it. The sky above is void, and very black, and very hostile. -- Joseph Kittinger A pair of extragalactic supersoldiers are betrayed and stranded in the Milky Way at the end of the 29th century, potentially shaking the balance of power within the galaxy, but there's far more going on than anyone realizes. Allies are few in a galaxy eager to learn their secrets, and their ancient enemy continues to threaten the existence of the entire universe. The two Hattorans are forced to rely on each other and a few unlikely allies to solve a problem they for once can't simply fight their way out of.(Technically Star Trek fanfic but outside of existing storylines and I'm considering how easily the serial numbers could be filed off) This is all in progress and constructive feedback is strongly encouraged! I've got a lot in the air as I bring this all together.
8 192 - In Serial8 Chapters
Under the Veil
""""Do you wish for a new world?"""Hiraku Himura hates humanity. Pretentious and disillusioned, he escapes from the dying world through books, and relieves his daily stress through savage violence. Modern society judges him as scum, and he does the same. But despite his self-indulgent rampage, he is only one struggling human, in a world of seven billion.The abnormality he desires never appears, and the event that shakes his world never happens.The world will not change for him.So for Hiraku, the answer to that question is obvious.If the world will not change, he'll cross over to another one.---Cover art by Mogumo
8 115

