'Hello everyone! This is me, Philo. As much as I wanted to update constantly, my health can't make it, I am dealing with flu and this past few weeks was never been easy to me. As a thank you for your patience, here's the update!'

As a full-fledged college student, I can probably say that one of the things I won't regret is that even though something seems to be difficult, you know that the outcome will be positive.

It's very difficult, yes. But I know to myself that no matter how tiring everything in my life is, I'm still lucky because there are many times when I can turn complicated things into beautiful memories. Nasa sayo talaga kung babaguhin mo 'yon o mananatili ka na lang sa ganoon.

Hindi ko na ikinuwento pa kay Alexah ang hindi inaasahang pagkakataon kaninang umaga, lalo pa at masyado siyang ma drama sa buhay, baka kung ano pa ang insulto ang matatanggap ko. tsk.

Isa pa, halos magka hypovolemic shock ako dahil sa mga subjects, parang simple lang pero nakakawalang tino, lalo pa't nag-fe-feeling major yung minor subjects.

frustrated na ungot ni Alexah.

Nasa school canteen kami ngayon kasama ang mga close na block mates nya. It's lunch time at may klase pa 'ko ng 1pm, kaya tudo kayod ako sa pag sagot ng reflection paper namin sa nstp dahil nakalimutan kong ngayon pala ang due date.

I stated habang nasa ginagawa ang aking atensyon.

She gasped at my statement and lean on me as if readying herself to mock me.

Napatingin naman ako sa kanya,

She just smirked at iniba ang usapan.

I lightly slapped my forehead. Shocks! I forgot to tell my brother that I deactivated all my accounts 3 weeks ago before our first day of school! He also doesn't have my new phone number! Paniguradong galit na naman 'yon.

nagmamadaling hinalungkat ko ang aking bag, agad ko rin naman nakita ang cellphone ko at mabuti nalang na memorize ko ang number nya.

I nervously dialed my brother's phone number. I'm sure he's worried because he's been reaching out to me for a few weeks now. He is now in Palawan for earning a bachelor's and applying to medical school because he's pursuing to be a doctor and since dad knows someone who is a doctor there that is also willing to sustain my brother's tuition, that's why my parents and him grab the opportunity.

Napapikit ako nang marinig ang malalim na boses ni kuya mula sa kabilang linya,

Tumikhim ako.

Silence prevailed for a while before he answered me.

Napa buntong hininga naman ako at inayos ang pagkakahawak sa cellphone.

nagtatakang tanong ko sa kanya.

I heard him sighed on the other line

I chuckled though I was surprised by what he said.

tumayo ako mula sa pagkaka upo dahil nagsisimula nang maging maingay ang canteen. Tinakpan ko ang speaker ng phone bago kinalabit si Alexah.

Tumango naman sya at umalis na ko sa pwesto namin, hindi na ko nakapag paalam sa mga ka block mates nya dahil busy ang mga ito sa kung ano sa cellphone nila.

narinig kong tanong ni kuya habang papalabas ako ng canteen.

I joked.

Napanguso naman ako,

He just chuckled. Dumeretso ako sa field kung saan may mga naglalaro ng soccer. Naupo ako sa bakanteng bench sa gilid.

nakangiti kong sabi kahit alam ko namang di nya 'yon nakikita.

Masyado kong mahal at ni-re-respeto si kuya. Ayokong isipin nya na may ayaw o hadlang sa pinapangarap nya, sadyang hindi lang ako nasanay na hindi namin sya kasama, at na realize ko 'yon nang lumipat kami ni Alexah dito sa syudad.

My brother is a good and understanding brother to me. Kahit na minsan ay nagbabardugalan kami which is common sa magkakapatid ay hindi naman umaabot sa grabeng away iyon. May mga panahon man na may hindi pagkakaintindihan ay agad naming 'yon inaayos.

Kabilang na sya, o masasabi kong sya ang nagpapa-aral sa akin, nag do-doble kayod sya doon sa palawan dahil ayaw niyang i-asa sa nagsusustento sa kanya ang lahat ng kailangan nya. My brother grew up as an independent man, may prinsipyo at pangarap.

Kaya nagsisikap akong mag-aral, pinaka ayaw ko ay yung sinasayang ang oportunidad na meron ang tao sa buhay upang mag-aral.

I want my parents and my brother sacrifices to be worth it. Tutuparin ko ang pangarap ko para sa kanila, at para sakin.

naninigurado pa niyang tanong.

I smiled at nowhere.

Narinig ko ang mahinang paghinga nya na para bang nasa maayos nang kondisyon ang kaninang mabigat niyang pakiramdam.

nang-aakusa niyang saad.

Napairap naman ako.

Tumawa lang sya at nagpaalam na dahil may tinatapos pa syang mga reports.

Nakangiti kong binaba ang tawag at tumayo, bahagya kong pinagpag ang pang upo ko bago naglakad papuntang canteen.

Papasok na ko ng canteen nang mamataan ang dalawang bulto na nakatayo sa pwesto namin. Agad akong nakita ni Alexah at kinawayan ako.

Nagmamadaling naglakad ako papalapit sa kanya na inaayos na pala ang mga nakalatag kong mga gamit sa mesa.

Napabaling ang tingin ko kina Jeremiah at Pierre na nasa gilid ni Alexah nakatayo. Napakunot naman ang noo ko nang magtama ang tingin namin ni Jeremiah. Agad kong binawi ang aking tingin at nagmamadaling kinuha ang bag ko kay Alexah.

paalam ko bago ni lakad-takbo ang daan palabas ng canteen.

🦋